Ołtarz boczny południowy
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny południowy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Jabłonka
Miejscowość
Orawka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Jana Chrzciciela
Tagi
Matka Boska Bolesna ołtarz boczny św. Filip św. Jakub Większy Zdjęcie z krzyża
Miejsce przechowywania
nawa
Identyfikator
DZIELO/04945
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
ołtarz: około 1693-1705; antependium: 1924 rok
Autor
Jan Bukowski
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 2 m
wysokość – 5,5 m
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz wykonano prawdopodobnie w czasie posługi księdza Barnego w latach około 1693-1705. W 1924 roku odnowił go Jan Bukowski. Kolejna konserwacja miała miejsce w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Antepedium wykonał podczas odnowy ołtarza Jan Bukowski.

Opis

Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną; zwieńczone od góry lambrekinem. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. W partii cokołu umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa w grobie. Pole środkowe nastawy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym, w środku obraz „Przebicie włócznią”. Po bokach figury świętych: po lewej św. Jakuba Większego, a po prawej św. Filipa. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego, obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. Na belkowaniu, na osi kolumn ustawione anioły z arma Christi. W polu zwieńczenia obraz Matki Boskiej Bolesnej. Na szczycie figura Chrystusa. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu stylizowane liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Ołtarz pokryty czarna polichromią z czerwonymi profilami; kolumny oraz partie ornamentalne złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz boczny powstał na przełomie XVII i XVIIII wieku. Jest bogato dekorowany ornamentem akantowym, który był popularnie stosowaną dekoracją w tym czasie. Reprezentuje typ aediculowy, czyli jednoosiowej nastawy, ujętej parą podpór dźwigających belkowanie ze zwieńczeniem. Stanowi przykład jednego z najbardziej popularnych typów retabulum w XVII i XVIII wieku w Europie, najczęściej stosowanych do ołtarzy bocznych, skromniejszych od ołtarza głównego. Razem z drugim ołtarzem bocznym powstał w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim. Antepedium wykonał malarz i grafik Jan Bukowski, którego głównym obszarem pracy było malarstwo ścienne i grafika książkowa. W swoich polichromiach łączył elementy figuralne z motywem stylizowanej dekoracji roślinnej. Podobne motywy roślinne wykorzystał również na omawianym dziele. Bukowski zajmował się również grafiką użytkową, batikiem, ponadto projektował oprawy introligatorskie, kilimy, meble, drobne przedmioty użytku codziennego i wnętrza. Ołtarz polichromowany jest na kolor czarny, który odpowiadał ówczesnemu gustowi epoki i rozpowszechnił się wśród dzieł małej architektury dzięki popularności wyrobów z czarnego marmuru, pochodzących z jednego z najważniejszych ośrodków kamieniarskich w Polsce, w miejscowości Dębnik pod Krzeszowicami. Kamieniołomami, gdzie wydobywano czarny marmur zarządzali od lat dwudziestych XVII wieku, aż do 1953 roku karmelici bosi z Czernej. Tak długo trwająca moda na czarny marmur miała wpływ również na wyroby drewniane, których czarna malatura miała imitować wyroby kamieniarskie z Dębnika.



Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz boczny powstał w latach około 1693-1705. Antepedium wykonał w 1924 roku krakowski artysta Jan Bukowski. W polu głównym znajduje się obraz „Przebicie włócznią”, a w zwieńczeniu obraz „Matka Boska Bolesna”. Po bokach ołtarza ustawione są rzeźby św. Jakuba Większego i św. Filipa, a na szczycie figura Chrystusa. Ołtarz reprezentuje typ aediculowy, czyli jednoosiowej nastawy, ujętej parą podpór dźwigających belkowanie ze zwieńczeniem.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Trajdos Tadeusz, Pieńkowska Hanna, "Kościół w Orawce", Kraków 1999
Monita Rafał, Skorupa Andrzej, "Orawka. Kościół św. Jana Chrzciciela", Kraków 2015
Skorupa Andrzej, "Kościoły polskiej Orawy", Kraków 1997
Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Dekoracja sklepienia nawy składa się z prostych symboli: kielicha z hostią, otwartej księgi z literami „A” i „Ω”, imienia MARIA i kotwicy. Zostały one wkomponowane w owalne medaliony w barwnej oprawie utworzonej z wieńców z żółtych i czerwonych kwiatów, złotych i zielonych wici akantów, ułożonych krzyżowo spiralnych, niebieskich ślimacznic i otaczających je stylizowanych zielonych liści akantu, między którymi przebijają się złote promienie. Owe fantazyjne kompozycje w nawie ukazane są na jasnym, kremowym tle wysklepek i niebieskich lunet i gurtów. Elementy konstrukcyjne szwów sklepiennych są podkreślone pasami z wici roślinnej. Sklepienie prezbiterium odróżnia się jaśniejszą kolorystyką. Elementy konstrukcyjne łuków podkreślają bujne czerwono-zielone kwiaty, wśród których rozpoznano piwonie. Taka sama bordiura zdobi ścianę za ołtarzem. Pośrodku umieszczono Baranka na zamkniętej księdze z chorągwią zmartwychwstania, na tle krzyża greckiego w glorii promienistej. Szwy sklepienne zaakcentowano kwiatami w układzie kandelabrowym, a wysklepki zielono-złotymi symetrycznie układającymi się wiciami roślinnymi. Na parapecie chóru muzycznego malarz przedstawił dwie sceny: „Stygmatyzacja św. Franciszka” i „Anioł grający na skrzypcach płaczącemu św. Franciszkowi”.
polichromia ścienna
Polichromia w kościele
Zdjęcie nr 1: Prezbiterium: Sklepienie kolebkowe z lunetami; trójprzęsłowe. Pola malowane są na kolor biały z centralnie umieszczonymi kolistymi medalionami. W przęśle pierwszym od ołtarza znajduje się motyw krzyża greckiego na tle promienistej glorii; w drugim gołębica Ducha Świętego na tle analogicznej glorii zamknięta w polu przypominającym sześciolistny kwiat o błękitno-złotych płatkach; w trzecim znak Trójcy Świętej w formie trzech przecinających się okręgów z napisem „TRI/NI/TAS”, otoczonych promieniami i płomienistymi półokręgami. Pozostałe partie pól sklepienia wypełnione są złoconymi językami ognia. Wokół pól sklepienia biegnie ornament geometryczny w kolorze turkusowym z elementami ugru i ultramaryny. Lunety malowane są na kolor jasnoniebieski. W każdej z nich znajdują się medaliony o kształcie zbliżonym do czwórliścia, wewnątrz których, od wschodu jest: słońce, planeta, gwiazda, księżyc, monogram Chrystusa, napis „CA/RI/TAS”. Ściany boczne w około połowie wysokości podzielone na dwa poziomy. Dolny wypełniony jest geometryczną dekoracją w formie fryzu ze złoconych rombów, naprzemiennie większych i mniejszych. Wewnątrz figur równoramienne krzyże oraz motyw uproszczonych liści. Fryz ujęty od góry i dołu abstrakcyjną dekoracją o charakterze geometrycznym. Tła malowane są na kolor ciemnoczerwony oraz zielony. Poziom górny malowany jest na bladoróżowo. Na wysokości parapetów okiennych fryz ze stylizowanych motywów kwiatowych w kolorze żółtym, zielonym i brązowym. W ościeżach dekoracja ramowa w kolorze turkusowym i bladożółtym wzbogacona o malowane ciemniejszą farbą motywy geometryczne. Okna ściany południowej zastąpione blendami; w nich motyw karpiej łuski wypełnionej palmetą. Łuk arkady tęczowej: Na licu arkady tęczowej znajduje się figuralne przedstawienie stygmatyzacji św. Franciszka. Z lewej strony św. Franciszek, zwrócony w lewą stronę, z rozłożonymi szeroko rękami i prawą nogą cofniętą do tyłu. Ubrany w brązowy habit franciszkański. Z prawej strony Chrystus, ukazany naturalnej wielkości, jako cherubin o dużych, czerwonych skrzydłach. Z jego ran wychodzą promienie tworzące stygmaty na ciele świętego. Scena rozgrywa się na kamienistej drodze, na tle płomieni. Kompozycja ujęta otokiem z białych chmur. Na podłuczu arkady symetryczna dekoracja geometryczna w formie motywu „jodełki” przedzielonego wstęgą. W osi ośmioboczne pole ze znakiem krzyża greckiego z napisem „Cristus/Jesus”. Kolorystyka utrzymana w ciemnej zieleni, ceglastej czerwieni oraz w kolorze złotym. Nawa główna: Sklepienie kolebkowe z lunetami, czteroprzęsłowe. Pola malowane kolorem jasnoniebieskim. Cała długość nawy połączona dekoracyjnym pasem w kolorach turkusowym, szafirowym oraz żółtym. W każdym z przęseł pośrodku czteorolistne pole otoczone glorią promienistą zawierające znaki, od wschodu: Alfa i Omega, monogram maryjny, kielich z hostią, IHS. Lunety malowane na jasnożółto, pośrodku każdej owoidalne pole w kolorze szafirowym: od wschodu i zachodu po dwóch stronach korona i napis „VITA / AETERNA”, od południa waga i napis „IUSTI/TIA”, dalej miecz i napis „FORTI\TUDO”, od północy beczka i napis „TEM/PE/RANTIA, wąż i napis „PRUDENTIA”. Obramienia lunet z motywem abstrakcyjnym. Pasy gurtów z ludowymi motywami kwiatowymi i kłosami zboża na żółtym tle. Ściany boczne w partii cokołu malowane są na kolor różowy, powyżej aż do linii parapetów okiennych: miodowo-żółty. Na obramieniach arkadowych nisz jest stylizowana dekoracja roślinna, w podłuczach i ościeżach arkad dekoracja analogiczna do tej z podłucza arkady tęczy. Na ścianach pomiędzy niszami godła franciszkańskie zamknięte w okrągłych medalionach. Na linii parapetów geometryczny fryz z przecinających się arkadek uzupełnionych o motywy roślinne. W rozglifieniach okiennych naprzemiennie motywy geometryczne i roślinne w kolorach błękitnym, pomarańczoym i dwóch odcieniach żółci. Arkada chóru muzycznego o podziale ramowym w kolorach jasnozielonym, pomarańczowym i żółtym.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna kościoła
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, trójosiowa, dwukondygnacyjna na cokole z bramkami. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany. Mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium w formie leżącego prostokąta z przedstawieniem pelikana karmiącego młode. Całość ujęta bujną dekoracją roślinną z kwiatami ukazaną na złotym tle. U dołu napis: „A(NNO) D(OMINI) M C M X X I V”. Tabernakulum nowe w formie prostopadłościennej skrzynki. Na ściance frontowej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W polu płaskorzeźbiony kielich z hostią oraz winna latorośl, powyżej dwa anioły. Nastawa ustawiona na zdwojonym cokole. Cokół dekorowany akantem mięsistym, owocowymi girlandami oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi na osi kolumn. Osie pierwszej kondygnacji retabulum wydzielone czterema kolumnami o kapitelach korynckich ustawionymi na tle pilastrów, dźwigającymi pełne belkowanie zamknięte wydatnym gzymsem, wyłamane w partii podpór; nad polem środkowym przyjmujące formę łuku odcinkowego; na osi zewnętrznej pary podpór przerwany, odwrócony przyczółek. W polu środkowym rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w której umieszczona jest rzeźbiona Pieta. Na zasuwie obraz św. Jana Chrzciciela. Rama zdobiona ornamentem roślinnym, w przyłuczach uskrzydlone główki anielskie. Powyżej medalion z rzeźbioną głową św. Jana Chrzciciela na tacy w ramie z mięsistego, ażurowego akantu. W osiach bocznych płytkie nisze z figurami św. Wojciecha po lewej stronie i św. Stanisława po prawej. Nisze w osiach bocznych zamknięte konchą, ponad którą wstęga z koszem i owocami. Fryz dekorowany girlandami z tkaniny i owoców oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi na osi podpór. Kondygnacja ujęta bujnymi uszami z ażurowego, suchego akantu. Druga kondygnacja szerokości osi środkowej, ujęta parą kolumn o kapitelach korynckich dźwigających pełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamane na ich osi oraz przerwany przyczółek. W polu środkowym rama w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach z obrazem Matki Boskiej. Kondygnacja flankowana przez figury św. Barbary po lewej stronie i św. Katarzyny po prawej. Z kolei na osi skrajnych kolumn, za przyczółkami ustawiona jest druga para dwóch świętych prawdopodobnie węgierskich. Fryz dekorowany akantem oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi na osi podpór. Kondygnacja ujęta ażurowym suchym akantem. Na szczycie figura tronującej Matki Boskiej Królowej Niebios, stojącej na półksiężycu w glorii oraz dwa putta. Bramki z przejściem w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte pilastrami dźwigającymi niepełne belkowanie zamknięte silnie wystającym gzymsem i falistym, przerwanym przyczółkiem z siedzącymi puttami. Ponad bramkami na cokołach ustawione są figury św. Stefana po lewej stronie i św. Władysława po prawej. Drzwiczki bramek z malowanymi przedstawieniami św. Piotra po lewej stronie i św. Pawła po prawej. W przyłuczach i fryzie akant. Nastawa marmoryzowana w kolorze ciemnej zieleni ze złoconymi oraz srebrzonymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Na odwrociu ołtarza znajduje się malowidło przedstawiające św. Marię Magdalenę.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane z malowaną dekoracją w postaci ramy i trzech pól z dekoracją roślinną i ptakami; zwieńczone od góry lambrekinem. W predelli obraz Zwiastowania Najświętszej Marii Pannie. Nastawa ołtarzowa na podwójnym cokole, ujęta zwielokrotnionymi pilastrami, na tle których kolumny o kapitelach kompozytowych, dźwigające belkowanie wyłamane na ich osi o silnie wysuniętym gzymsie. Pole środkowe w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistymi, w środku obraz Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Po bokach figury: św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej. Zwieńczenie w formie okrągłego pola obrazowego obwiedzionego srebrną ramą imitującą wieniec laurowy oraz ażurowym, suchym akantem. W polu obraz z przedstawieniem Świętej Rodziny; na belkowaniu, na osi kolumn na postumentach figury aniołów. Dekorację ornamentalną nastawy stanowią w części dolnej cokołu girlandy, w części cokołowej zasadniczej nastawy liście akantu oraz uskrzydlone główki anielskie na tle akantu; w partii fryzu liście akantu, nad kolumnami uskrzydlone główki anielskie. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Zwieńczenie zakończone cokołem z figurą św. Michała Archanioła. Polichromia całości struktury ołtarza w kolorze czarnym, pilastry flankujące pole środkowe marmoryzowane w odcieniu czerwonym, profilowania i detal architektoniczny pozłacane i posrebrzane.
ołtarz
Ołtarz boczny północny
Zdjęcie nr 1: Sukienka na obraz Matki Boskiej umieszczona w przeszklonej oprawie w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym. Suknia Matki Boskiej z długimi rękawami ułożonymi na piersi w geście modlitwy, u szyi dekorowana kaboszonami i rautami. Płaszcz założony na głowę, ciasno oplatający sylwetkę, zdobiony ulistnioną wicią z owocami i kwiatami granatu. Na brzegach jest dekorowany ozdobnym pasem z rautami i kaboszonami. U dołu półksiężyc, a na głowie zamknięta korona z krzyżykiem, wysadzana kamieniami. Z prawej strony zawieszona srebrna róża. Półksiężyc, korona i dekoracja roślinna złocone. Rama drewniana, profilowana i malowana w kolorze brązu. Tło ciemnoniebieskie.
sukienka na obraz
Sukienka na obraz

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Bukowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, ustawiona na północnym węgarze arkady tęczowej, dostępna przez schody od strony zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z wysuniętą w stronę ołtarza częścią prowadzącą do drzwi. Ścianki wydzielone kolumnami o kapitelach korynckich, ustawionymi na postumentach, podtrzymującymi parapet z silnie wysuniętym gzymsem. Między kolumnami płytkie nisze zwieńczone konchami z figurami czterech ewangelistów i Chrystusa. Przyłucza, fryz i cokół dekorowany akantem. Kosz u spodu z podwieszoną szyszką. Wąski zaplecek ujęty pilastrami podtrzymującymi belkowanie. W polu obraz ze św. Janem Nepomucenem w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Przyłucza i fryz dekorowany akantem i rozetami. Baldachim na planie sześcioboku, przedzielony belką arkady tęczowej. Podstawę tworzy belkowanie z wydatnym gzymsem, wyłamane w narożach. Kopuła dekorowana spływami akantowymi oraz girlandami, zwieńczona sześciobocznym cokołem, na którym sześć zwężających się kabłąków utworzonych z ażurowego akantu. Pod baldachimem sześcioboczny kaseton z podwieszoną gołębicą Ducha Świętego. Ambona marmoryzowana w odcieniu ciemnoszarym, ornamentyka i detale architektoniczne złocone, srebrzone i czerwone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma gąbkę z octem na długim drzewcu. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi, oczy wąskie. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę odsłaniającą nagi tors i prawą nogę. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w obu rekach przytrzymuje wysoką drabinę. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę spodnią odsłaniającą prawą nogę oraz krótszą, białą szatę wierzchnią z podwiniętymi rękawami. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na postumencie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma pochodnię, prawą wyciąga w bok, skrzydła złożone. Twarz owalna, o pełnych policzkach, bez indywidualnych rysów fizjonomii z delikatnie rozchylonymi ustami. Włosy ciemnobrązowe, w postaci loków opadają na plecy. Anioł ubrany jest w białą szatę odsłaniającą tors, prawe ramię i lewą nogę. Szata jest gęsto drapowana. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa Salwatora na niskim, prostopadłościennym cokole o ściętych narożach. Chrystus ustawiony frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz podłużna, o delikatnie rzeźbionych rysach, okolona zarostem. Włosy jasnobrązowe, półdługie z przedziałkiem na środku głowy. Chrystus ubrany jest w długą, złotą suknię z podwiniętymi rękawami i zieloną podszewką oraz złoty płaszcz przewieszony przez lewe ramię z bordowym podbiciem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Chrystus Salwator
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa Frasobliwego. Chrystus ukazany w pozycji siedzącej na drewnianym postumencie, wspierający prawą ręką głowę, a lewą opierający na lewym udzie. Ciało o silnie podkreślonej klatce piersiowej z wąską talią, bardzo szczupłe. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, z głęboko osadzonymi oczami, wzrokiem skierowanym w dół, okolona gęstą, krótką brodą, zawiniętą na końcu w dwa małe pukle. Figura wyrzeźbiona bez włosów. Na głowę założona peruka z długich, naturalnych, jasnych włosów, a na nich korona z przeplecionych gałązek. Perizonium rzeźbione, białe, ciasno oplatające biodra, z jednym końcem rozwianym pod prawym udem. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Spod korony cierniowej oraz po całym ciele spływają bardzo liczne, drobne strużki krwi oraz zaznaczone poziomymi kreskami sińce. Na rzeźbę nałożony jest współczesny czerwony płaszcz z materiału, spięty pod szyją metalową klamrą, na brzegach obszyty złotą bordiurą.
rzeźba
Chrystus Frasobliwy

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, ustawiona na północnym węgarze arkady tęczowej, dostępna przez schody od strony zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z wysuniętą w stronę ołtarza częścią prowadzącą do drzwi. Ścianki wydzielone kolumnami o kapitelach korynckich, ustawionymi na postumentach, podtrzymującymi parapet z silnie wysuniętym gzymsem. Między kolumnami płytkie nisze zwieńczone konchami z figurami czterech ewangelistów i Chrystusa. Przyłucza, fryz i cokół dekorowany akantem. Kosz u spodu z podwieszoną szyszką. Wąski zaplecek ujęty pilastrami podtrzymującymi belkowanie. W polu obraz ze św. Janem Nepomucenem w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Przyłucza i fryz dekorowany akantem i rozetami. Baldachim na planie sześcioboku, przedzielony belką arkady tęczowej. Podstawę tworzy belkowanie z wydatnym gzymsem, wyłamane w narożach. Kopuła dekorowana spływami akantowymi oraz girlandami, zwieńczona sześciobocznym cokołem, na którym sześć zwężających się kabłąków utworzonych z ażurowego akantu. Pod baldachimem sześcioboczny kaseton z podwieszoną gołębicą Ducha Świętego. Ambona marmoryzowana w odcieniu ciemnoszarym, ornamentyka i detale architektoniczne złocone, srebrzone i czerwone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa Salwatora na niskim, prostopadłościennym cokole o ściętych narożach. Chrystus ustawiony frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz podłużna, o delikatnie rzeźbionych rysach, okolona zarostem. Włosy jasnobrązowe, półdługie z przedziałkiem na środku głowy. Chrystus ubrany jest w długą, złotą suknię z podwiniętymi rękawami i zieloną podszewką oraz złoty płaszcz przewieszony przez lewe ramię z bordowym podbiciem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Chrystus Salwator
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie owalnego medalionu, ujęty w srebrzoną ramę utworzoną z wici suchego akantu. Przedstawia leżące w grobie, na białym całunie martwe ciało Chrystusa. Prawa ręka ułożona wzdłuż ciała, lewa spoczywa na biodrze; nogi lekko ugięte w kolanach. Sylwetka o wyraźnie zaznaczonej anatomii z widocznymi śladami męki. Twarz pociągła, okolona zarostem, oczy zamknięte, włosy długie, wokół głowy złoty nimb. Przez biodra przepasane jest ściśle opinające ciało perizonium. Kolorystyka obrazu ciemna i brunatna.
obraz
Chrystus w grobie
Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w kształcie stojącego prostokąta o trzech bokach ujętych ramą kartuszową z esownicami spiętymi klamrą. W zwieńczeniu ramy medalion, zapewne na portret (niezachowany), powyżej krzyż trójlistny. W polu epitafium inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PIIS MANIBVS / AD(MODU)M R(EVERE)NDI OLIM M(AGNIFICI) BARTHOLOMAEI WIESIEWICZ / P(AROC)HIAE D(ICTAE) ECCLE(SI)AE HVIVS RECTORIS / ET PASTORIS / ZELO PIETATIS CVLTVS DIVINI, ET PROBITATIS VITAE / CONSPICVI. / CVIVS OPERA ET SVMPTV / FACIES HAEC, QVAE CONSPICITVR ECCLE(SI)AE, NOVV(M) / ET EXIMIVM SVMPSIT AVGMENTUM / AD PERPETVA(M) MEMORIA(M), VITA FELICITER FVNCTO / A(NNO) D(OMINI) 1693 DIE 18 MENIS IVLII / POST EXACTVM AETATIS SVAE / ANNORUV(M) LXXVIII CVRSUV(M) ET REGIMINIS ECCLE(SI)AE / SVPRA QVADRAGESIMVM / HOC MNEMOSIINON / EXECVTORES STVDIO PIETATIS ACCENSI POSVERVNT / PRECARE REQVIEM VIATOR / SI ET TIBI PIVM ALIQVANDO, SVPEREST / DESIDERIVM".
płyta nagrobna
Epitafium księdza Bartłomieja Wiesiewicza
Zdjęcie nr 1: Na owalnej tacy, ukazana frontalnie płaskorzeźbiona głowa św. Jana Chrzciciela. Twarz szczupła o łagodnych rysach, zamkniętych oczach, długim nosie, okolona ciemną brodą. Włosy długie, ciemne w spływające po bokach w postaci fal, z przedziałkiem na środku głowy. Na twarzy i szyi ślady krwi. Wokół tacy obfity i plastycznie kształtowany, ażurowy suchy akant. Polichromia naturalistyczna, akant złocony.
rzeźba
Głowa św. Jana Chrzciciela
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie tonda z całopostaciowym przedstawieniem Matki Boskiej Bolesnej. W centrum kompozycji stojąca Matka Boska, ukazana frontalnie z dłońmi skrzyżowanymi na wysokości piersi, z głową przechyloną w prawo. W jej serce wbite jest siedem mieczy: trzy z lewej strony i cztery z prawej. Twarz trójkątna, oczy otwarte wzniesione ku górze, z których spływają po zaczerwienionych policzkach krople łez. Ubrana jest w różową suknię i szaro-niebieski płaszcz; na głowie ma brązowy welon, a wokół głowy jasny i promienisty nimb. Maria ukazana jest na jednolitym, jasnoszarym tle, u dołu ciemniejszym. Kolorystyka przytłumiona. Rama w kształcie wieńca z wawrzynu, srebrzona, od zewnątrz opleciona złoconą wicią liści akantu.
obraz
Matka Boska Bolesna

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Maria Działo, "Ołtarz boczny południowy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-poludniowy-12

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności