Jezusa Bielańskiego
Zdjęcie nr 1: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 2: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 3: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 4: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 5: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 6: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 7: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 8: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.
Zdjęcie nr 9: Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.

Jezusa Bielańskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Kęty
Miejscowość
Bulowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Wojciecha Biskupa i Męczennika
Miejsce przechowywania
nawa główna
Identyfikator
DZIELO/23769
Kategoria
ołtarz
Dookreślenie zabytku
ołtarz boczny, prawy
Ilość
1
Czas powstania
około 1866 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i snycerskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Neobarokową nastawę ołtarza Pana Jezusa Bielańskiego wykonano około 1866 roku, kiedy to powstał drugi, bliźniaczy ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej. Na początku XXI wieku ołtarz uzyskał nowy, marmurowy stipes wraz z mensą.

Opis

Przyścienny ołtarz drewniany, jednoosiowy ze zwieńczeniem otrzymał formę architektoniczną. Nastawa wspiera się na nowym, prostopadłościennym stipesie marmurowym z mensą, artykułowany od przodu dwiema smukłymi półkolumienkami, pomiędzy którymi umieszczono metalową i złoconą aplikację z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na mensie ustawiono tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o wklęsło-wypukłych bokach, ustawione na czterech profilowanych nóżkach. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbionym kielichem z hostią ujętym wklęsło wypukłym obramieniem. Jednokondygnacyjną nastawę ustawiono na dwustrefowym cokole. Partia cokołu ozdobiona została płycinami w kształcie pionowych prostokątów, a w osi środkowej w kształcie kwadratów. Płyciny wypełniono rzeźbioną dekoracją floralną na czerwonym tle. Kondygnacja retabulum ujęta została parą złoconych kolumn, podtrzymujących wyłamane nad polem środkowym belkowanie. Kolumny o kompozytowych kapitelach ustawiono na profilowanych bazach, w jednej trzeciej wysokości przedzielone zostały opaską, zaś w części dolnej ozdobiono je żłobkowaniem. Na belkowaniu umieszczono parę uskrzydlonych aniołków. Pole środkowe ujęte zostało w prostokątną, profilowaną ramę, zamkniętą od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. W niej prezentowany jest obraz Jezusa Bielańskiego w typie Ecce Homo, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po bokach nastawy umieszczono ażurowe, złocone wici akantowe pełniące role uszaków. Zwieńczenie uzyskało formę prostokąta stojącego ujętego po bokach dwiema lizenami i spływami wolutowymi. Wieńczy je przerywane belkowanie, na którym usytuowano parę siedzących aniołków. W polu zwieńczenia umieszczono obraz Świętej Rodziny we wklęsło-wypukłej ramie. Natomiast szczyt zwieńczenia ozdobiono złoconym chrystogramem "IHS" na czerwonym tle, otoczonym wieńcem z obłoków i promienistą glorią. Strukturę nastawy pomalowano w kolorze beżowym, a ornamentykę wyzłocono i wysrebrzono.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz boczny Jezusa Bielańskiego w Bulowicach stanowi przykład popularnych nastaw neobarokowych, powstających jako wyposażenie tzw. kościołów józefińskich przez cały XIX wiek, aż do pierwszego dwudziestolecia XX wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 8-9.

Streszczenie

Neobarokową nastawę ołtarza Pana Jezusa Bielańskiego wykonano około 1866 roku, kiedy to powstał drugi, bliźniaczy ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej. Retabulum stanowi przykład popularnych nastaw neobarokowych, powstających jako wyposażenie tzw. kościołów józefińskich przez cały XIX wiek, aż do pierwszego dwudziestolecia XX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Wisząca, przyścienna ambona składa się z kosza, zaplecka i baldachimu. Dojście do kosza prowadzi przez dwuskrzydłowe drzwi usytuowane w zaplecku. Kształt kosza oparto na planie siedmiu boków z dziesięcioboku, ustawionych na wałku, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka, zakończonego szyszką oraz dekorowanym rozetami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Ścianki kosza artykułowano prostokątnymi, obramienionymi płycinami z pięcioma płaskorzeźbionymi przedstawieniam czterech ewangelistów i siewcy. Każdego ewangelistę identyfikuje jego atrybut. Siewca, umieszczony na trzeciej płycinie, został ukazany jako młody mężczyzna, który idąc przez zaorane pole rzuca w nie ziarno. U jego stóp widać pług oraz worek ze zbożem na zasiew. Parapet kosza uzyskał formę gzymsu. Zaplecek został ujęty profilowaną ramą. W jego pole wpisano prostokątne, dwuskrzydłowe drzwi w profilowanym obramieniu. Baldachim uzyskał rzut analogiczny do kosza ambony. Płaskie podniebie z wyobrażeniem gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni ujmuje profilowany, łamany gzyms, ponad którym poprowadzono kopulasty dach. Na jego szczycie ustawiono rzeźbę Mojżesza trzymającego tablice Dekalogu. Struktura ambony została polichromowana w kolorze beżowym, z białymi i czerwonymi profilami, oraz pozłacanymi detalami, profilami i ornamentyką. Płaskorzeźby na koszu oraz figura Mojżesza otrzymały naturalistyczną polichromię.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura ukazuje przyklękającego na prawe kolano uskrzydlonego anioła. Anioł o lekko pochylonej głowie do przodu ma modlitewnie złożone ręce przed sobą. Jego owalną twarz o jasnej karnacji, drobnym nosie i ustach otaczają krótkie brązowe włosy. Postać ubrana jest w białą, luźną tunikę. Umieszono ją na prostopadłościennym drewnianym postumencie zaopatrzonym w niski profilowany cokół oraz gzyms.
rzeźba
Adorujący anioł
Zdjęcie nr 1: Orientowany kościół św. Wojciecha w Bulowicach obecnie uzyskał strukturę trójnawowej, trójprzęsłowej bazyliki z jednoprzęsłowym, nieco węższym prezbiterium zamkniętym spłaszczoną absydą. Na przedłużeniu dostawionych naw wybudowano półkolisty aneks zakrystyjny okalający apsydę, przepruwając go trzema półokrągłymi oknami oraz wejściem na osi. W aneksie od strony południowo-wschodniej urządzono otwartą na zewnątrz półkolistą arkadą kaplicę Ogrójcową. Od zachodu do nawy głównej przylega lekko wysunięta do przodu czworoboczna wieża flankowana dwoma, piętrowymi aneksami. Elewację masywu wieżowego artykułuje profilowany gzyms koronujący wyłamany na szerokości wieży, podtrzymujący miedziany daszek pulpitowy, dzielący ją na dwie kondygnacje. Podobny gzyms zamyka wieżę u góry, ponad którym wznosi się cebulasty hełm zwieńczony krzyżem na bani. Pod gzymsem w górnej części wieży usytuowano tarcze zegarowe oraz poniżej półokrągłe okna. W jej przyziemiu urządzono kruchtę, do której prowadzi portal uszaty z widocznym nad nim odcinkiem belkowania. Za pomocą symetrycznych spływów dostawione dwie nawy zostały połączone w spójną całość z masywem wieżowym. Do obu naw prowadzą półokrągłe arkady, w których urządzono otwarte przedsionki poprzedzające weście do kościoła. Nawę główną i prezbiterium nakryto dachem siodłowym. W jej części wschodniej nadwieszono wieżyczkę na sygnaturkę w kształcie sześciobocznej latarnii z baniastym hełmem i krzyżem. Nawy boczne i aneks zakrystyjny przykryto dachami pulpitowymi. Elewacje zewnętrzne zostały pozbawione artykulacji za wyjątkiem niskiego kamiennego cokołu obiegającego całą świątynię. Wnętrze nawy głównej zostało rozczłonkowane za pomocą opilastrowanych filarów, ponad którymi widoczne są odcinki belkowania. W tęczy kościoła zastosowano pilastry zdwojone. Nawy boczne połączono z nawą główną za pomocą mocno spłaszczonych arkad. Ponad nimi przepruto prostokątne okna zamknięte łukiem odcinkowym. Całość nawy nakryto sklepieniem żagielkowym wspartym na gurtach, zaś prezbiterium przykryto hemisferycznie. W części zachodniej nawy głównej zawieszono chór muzyczny wsparty na dwóch drewnianych filarach z drewnianym, pełnym parapetem artykułowanym czworobocznymi płycinami. Na osi środkowej parapet wyłamano na rzucie trapezu. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny, a przy łuku tęczowym dwa ołtarze boczne. Na północnej ścianie łuku tęczowego zawieszono ambonę. Dwa niewielkie ołtarze boczne znalazły się także na zakończeniu naw bocznych.
kościół
Kościół św. Wojciecha
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta zamkniętego u góry łukiem odcinkowym, obramienionym profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie siedzącego na niewielkim wzniesieniu Chrystusa z rozłożonymi rękami. Zbawiciel ma nieznacznie ujętą głowę w trzech czwartych w prawo. Jego pełną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami charakteryzuje wydatny nos i usta oraz łagodne spojrzenie. Okalają je gęste, brązowe włosy spływające na ramiona oraz krótka broda. Jezusa ubrany jest w czerwoną tunikę przewiązaną w pasie oraz niebieski płaszcz podbity bladym filetem, spiętym pod szyją i okrywającym jego plecy, a także nogi. Spod tuniki widać fragment lewej, bosej stopy. Jego głowę okala żółty nimb. Przed Jezusem z prawej strony klęczy na lewe kolano ujęty w profilu chłopak trzymający oburącz płaski kosz z pięcioma bochenkami chleba. Chłopiec odchylając się nieznacznie do tyłu ciężar kosza wspiera na prawej nodze. Ma owalną twarz o rumianych policzkach z drobnym nosem i ustami, okoloną krótkimi, jasnymi włosami. Ubrany jest w luźną, jasną koszulę z podwiniętymi rękawami oraz krótkie, brązowe spodnie. Przed nim w prawym rogu kompozycji leży pusty wiklinowy kosz, a obok niego na ziemi dwie ryby. Za Zbawicielem stoi trzech apostołów z nimbami talerzowymi nad głowami. Pierwszy z lewej widoczny jest nieznacznie od tyłu. To starszy mężczyzna z siwiejącymi włosami i brodą, ubrany w niebieską tunikę, ochrowy płaszcz i sandały. Dwóch następnych flankuje postać Jezusa. Obaj zostali przedstawieni frontalnie. Apostoł z lewej strony trzyma złożone ręce na wysokości piersi. Jego głowę otacza bujny zarost i broda. Ubrany jest w bladofioletową tunikę i narzucony na ramiona ciemnozielony płaszcz. Z kolei apostoł z prawej strony Chrystusa to młody mężczyzna, który obiema rękami zdaje się wskazywać na trzymany przez chłopca przed Jezusem kosz z chlebem. Ma on owalną twarz pozbawioną zarostu o jasnej karnacji i rumianych policzkach z wydatnym nosem i pełnymi ustami. Jego głowę otaczają krótkie, jasne włosy. Młodzieniec ubrany jest w luźną, ciemnozieloną tunikę oraz w czerwony płaszcz podbity bladym fioletem przerzucony przez lewe ramię. Na drugim planie w głębi za chłopcem z koszem chleba i najmłodszym apostołem widać grupę siedzących ludzi. Podobną grupę przedstawiono w głębi obrazu na trzecim planie na tle wzgórzystego krajobrazu z rozlanym jeziorem i roślinnością oraz bladoniebieskim niebem z obłokami.
obraz
Cudowne rozmnożenie chleba
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta zwieńczonego nadwieszonym łukiem odcinkowym, ujętego złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą z dekoracją w typie palmetowym. W centrum kompozycji ukazano frontalnie w dwóch trzecich Chrystusa z nieznacznie pochyloną głową w prawo ujętą w trzech czwartych. Zbawiciel ma skrzyżowane z przodu i związane sznurem ręce. W lewej dłoni trzyma złocistą trzcinę z dwiema stylizowanymi parami liści. Jezus ma pociągła twarz o ciemnej karnacji i zapadłych policzkach, okoloną krótką brodą i brązowymi włosami spływającymi na ramiona. Charakteryzuje ją duży, prosty nos, wydatne usta i szeroko otwarte ciemne oczy. Na głowie ma zieloną koronę cierniową, spod której spływają krople krwi. Jego głowę otacza promienisty nimb przechodzący w ostre, złocone promienie. Krew widoczna jest także na odsłoniętym torsie oraz rękach. Zbawiciel ubrany jest w czerwony płaszcz narzucony na ramiona odsłaniający jego nagi tors oraz szarobłękitne, luźne perizonium.
obraz
Ecce Homo
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta ujętego złoconą, profilowaną ramą z dekoracją w typie wolich oczu. W centrum kompozycji ukazano frontalnie w dwóch trzecich Chrystusa z nieznacznie pochyloną głową w prawo ujętą w trzech czwartych. Zbawiciel ma skrzyżowane z przodu i związane sznurem ręce. W prawej dłoni trzyma trzcinę. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji okoloną krótką brodą i brązowymi włosami spływającymi na ramiona. Jezus ma duży, prosty nos, wydatne usta i szeroko otwarte ciemne oczy. Na głowie ma złoconą koronę cierniową, spod której spływają krople krwi. Jego głowę otaczają ostre, złocone promienie. Krew widoczna jest także na odsłoniętym torsie oraz rękach. Chrystus ubrany jest w płaszcz narzucony na ramiona odsłaniający jego nagi tors. Zarówno płaszcz, jak i korona cierniowa, trzcina oraz sznur zostały przykryte płaskorzeźbioną, drewnianą sukienką wotywną.
obraz
Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron z figurą Najświętsze Serce Jezusa

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron Najświetsze Serce Jezusa

Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron fazowanymi listwami. Górną listwę udekorowano ażurowym, złoconym ornamentem utworzonym ze stylizowanej wici roślinnej flankującej owalny medalion z chrystogramem "IHS" na awersie i monogramem maryjnym na rewersie, zwieńczonym krzyżem. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zbawiciel został ukazany frontalnie w dwóch trzecich postaci. Jezus by móc ukazać swoje Boskie Serce rozsuwa na piersi obiema przebitymi rękami tunikę. Płonące serce ściśnięte korona cierniową otaczają złociste promienie. Z rany oraz u góry serca widać wydobywające się płomienie. Twarz Chrystusa o jasnej karnacji i rumianych policzkach jest pociągła. Otaczają je długie brązowe włosy spływające puklami na ramiona oraz brązowa, krótka broda. Charakteryzuje się ona wysokim czołem, długim, wąskim nosem i wydatnymi ustami. Chrystus szeroko otwartymi niebieskimi oczami wpatruje się w widza. Jego głowę otaczają złociste promienie. Ubrany jest w luźną, tunikę przewiązaną w pasie szarfą i narzucony na ramiona płaszcz, którego prawa poła przerzucona jest przez prawe przedramię. Zbawiciel został ukazany na jasnobrązowym tle. Partie szat przykrywa drewniana, złocona sukienka zdobiona w wypukłe kwiatuszki. Podobnie i namalowane promienie przykryto złoconymi, profilowanymi promieniami ostro zakończonymi w jaskółczy ogon. Na rewersie pola obrazowego feretronu umieszczono wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Madonna została ukazana frontalnie w półpostaci. Prawą ręką wskazuje na trzymane na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus. Jej podłużną twarz o ciemnej karnacji charakteryzuje wydatny, prosty nos, migdałowe oczy, mięsiste usta oraz dwa równoległe cięcia widoczne na prawym policzku. Na głowie ma maforion lamowany taśmą z klejnotami, odsłaniający fragment sukni na piersi oraz prawy jej rękaw. Maria ma na głowie wysoką koronę o obłych sterczynach dekorowaną imitacją pereł oraz kamieni szlachetnych. Dzieciątko zostało ujęte w trzech czwartych z głową zwróconą w lewą stronę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, w lewej natomiast trzyma gruby kodeks Ewangelii. Mały Jezus ma owalną twarz o ciemnej karnacji. Widoczny jest wydatny nos i usta oraz szeroko otwarte oczy. Ma na sobie tunikę lamowaną taśmą z klejnotami. Głowę Chrystusa wieńczy wysoka korona, kształtem i dekoracją zbliżona do korony Madonny. Głowy postaci otaczają zębate nimby wpisane w okręgi, poszerzone o czerwonożółty otok ze złotymi promieniami widocznymi na jasnoniebieskim tle obrazu. Obie postacie przykrywają złocone sukienki wotywne odsłaniające jedynie partie twarzy, dłoni i stóp oraz korony i nimby z ostro zakończonymi promieniami.
feretron

feretron z obrazami Najświętsze Serce Jezusa i Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Najświętszego Serca Jezusa oraz Najświętszego Serca Marii ustawiony na prostopadłościennej i profilowanej podstawie, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia w procesji. Obrazy umieszczone są w prostokątnych i profilowanych obramieniach, górne naroża ścięte ukośnie z uskokiem. Obramienia u góry i u dołu ram zdobione są rzeźbionymi wolutkami ze stylizowanymi liśćmi akantu. U szczytu ażurowe zakończenie złożone z dwóch stykających się wolut. Podstawa feretronu i boki polichromowane są na kolor zielony, obramienie po stronie Najświętszego Serca Marii malowane na kolor błękitny, a na odwrociu na kolor czerwony. Obrazy umieszczone są w szerokich ramach w kształcie stojących prostokątów o górnych narożach ściętych ukośnie z uskokiem. Rama dekorowana jest liśćmi bujnego akantu i złocona. Obraz przedstawiający Najświętsze Serce Marii w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach. W centrum kompozycji znajduje się serce oplecione ukośnie wieńcem z róż i przebite z prawej strony na wylot mieczem, u góry zakończone płomieniami spośród których wyłania się gałązka białej lilii. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz Najświętszego Serca Jezusa, oplecionego ukośnie koroną cierniową, z raną po lewej stronie, z której obficie sączą się strużki krwi. Serce zakończone jest płomieniami, spośród których wyłania się krzyż. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca.
feretron

Feretron Najświętsze Serce Jezusa i Marii

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawia scenę Chrztu Jezusa w Jordanie. Na pierwszym planie, po prawej stronie kompozycji znajduje się stojąca w lekkim kontrapoście postać Jezusa zwróconego nieznacznie w lewo. Jego postawę charakteryzuje lekko pochylona głowa z krótkim zarostem, o długich, falowanych włosach oraz skrzyżowane na piersiach ręce. Nagą sylwetkę osłania jedynie w partii bioder, sięgające połowy ud białe perizonium. Jezus stoi w płynącej środkiem kompozycji rzece. Po lewej stronie, na skalistym brzegu stoi zwrócony w trzech czwartych w prawo św. Jan Chrzciciel. Lekko pochyloną głowę charakteryzuje krótki ciemnobrązowy zarost i długie, opadające na plecy włosy. Nagą sylwetkę mężczyzny osłania w partii bioder perizonium wykonane ze skóry zwierzęcej. Prawą ręką podtrzymuje długą laskę w formie krzyża z banderolą z napisem: „Ecce Agnus Dei”, lewą, wyciągniętą nad głową Jezusa wylewa z małej, płaskiej miseczki wodę. Tło przedstawienia stanowi rozległy pejzaż z wzniesieniami, z widoczną na drugim planie murowaną zabudową oraz smukłymi drzewami palmowymi w głębi. Błękitne niebo zaczerwienione jest tuż nad linią horyzontu. Płaskorzeźbę ujmuje rzeźbiona na wzór retabulum ołtarzowego architektoniczna struktura. Podstawę tworzy wysoki cokół, ujęty parą kolumienek, którego pole wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło ściętych narożach. Na cokole osadzona jest część środkowa struktury, w formie prostokątnej arkady zamkniętej łukiem półkolistym, ujętej parą kolumienek oraz parą uszaków w postaci zamkniętych trójkątnie przypór. Struktura powyżej arkady przybiera formę frontonu budowli ze szczytem, jaki tworzy gzyms wieńczący w kształcie trójkątnego przyczółka, flankowany parą niewielkich pilastrów. Powyżej widoczna konstrukcja przypominająca pokryty dachówką dach pulpitowy. Zwieńczenie ma formę aediculi z arkadą z łukiem trójlistnym, ujętą parą kolumienek wspierających belkowanie z gzymsem w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego. Dodatkowo po bokach aediculi znajduje się para przypór. Powyżej arkady w części środkowej przedstawiono płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca. W arkadzie zwieńczenia jest figura anioła. Utrzymaną w odcieniach brązu strukturę zdobi złocona dekoracja ornamentalna w formie stylizowanych wici roślinnych i rozet.
płaskorzeźba

Chrzest Jezusa w Jordanie

Zdjęcie nr 1: Feretron obustronny, z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa malowanym na blasze i na odwrocie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy malowanej na drewnie. Rama w kształcie pionowego prostokąta, zamkniętego łukiem w ostry grzbiet. Przy dolnej krawędzi umieszczone ażurowe zwoje ornamentu roślinnego, ujęte postumentami, w których wydrążono prostokątne otwory do wsuwania drążków. Feretron ustawiony na dwóch nóżkach. Po bokach ustawione profilem postacie na konsolach, ponad nimi znajdują się ażurowe baldachimy ze sterczynami. Rama łuku wieńczącego ozdobiona stylizowanym astwerkiem. Całość zwieńczona jest krzyżem. Na awersie obrazu przedstawienie Chrystusa w całej postaci, stojącego na globie pośród obłoków, zwróconego w trzech czwartych w prawo, z obiema rękoma uniesionymi ku górze. Jego twarz jest pociągła, o łagodnych rysach, okolona brodą i włosami opadającymi na ramiona. Ubrany jest w czerwoną tunikę, ze złotą lamówką oraz niebieski płaszcz, o żółtej podszewce. Na jego piersi znajduje się gorejące serce w glorii promienistej. Z drugiej strony feretronu przedstawienie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy o ikonografii zgodnej ze schematem.
feretron

Feretron z obrazami Najświętszego Serca Jezusa i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Jezusa Bielańskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/jezusa-bielanskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności