Figura dawniej znajdowała się przy tabernakulum ołtarza głównego.
Pełnoplastyczna figura ukazuje przyklękającego na prawe kolano uskrzydlonego anioła. Anioł o lekko pochylonej głowie do przodu ma modlitewnie złożone ręce przed sobą. Jego owalną twarz o jasnej karnacji, drobnym nosie i ustach otaczają krótkie brązowe włosy. Postać ubrana jest w białą, luźną tunikę. Umieszono ją na prostopadłościennym drewnianym postumencie zaopatrzonym w niski profilowany cokół oraz gzyms.
Zachowana rzeźba adorującego anioła stanowi przykład modnych na początku dziewiętnastowiecznych aranżacji przy tabernakulach, gdzie po obu stronach ustawiano adorujące anioły, jak można to zaobserwować na przykładzie ołtarza głównego w niedalekich Bielanach, gdzie obok rokokowego tabernakulum ustawiono parę adorujących aniołów. Schematyczne i blokowe potraktowanie postaci świadczy, że twórcą rzeźby był lokalny snycerz.
Zły. Obiekt wymaga gruntownej konserwacji. Widoczne ubytki polichromii, uszkodzenia mechaniczne i otarcia oraz działalność drewnojadów.
Zachowana rzeźba adorującego anioła z początku XIX wieku stanowi przykład modnych aranżacji przy tabernakulach, gdzie po obu stronach ustawiano adorujące anioły, jak można to zaobserwować na przykładzie ołtarza głównego w niedalekich Bielanach, gdzie obok rokokowego tabernakulum ustawiono parę adorujących dziewiętnastowiecznych aniołów. Schematyczne i blokowe potraktowanie postaci świadczy, że twórcą rzeźby był lokalny snycerz.
ks. Szymon Tracz, "Adorujący anioł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/adorujacy-aniol