Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych chcieliśmy życzyć wszystkim czytelnikom naszego portalu zdrowia, spokoju oraz odpoczynku w radosnej atmosferze.

życzy

zespół Pracowni Inwentaryzacji i Digitalizacji Zabytków
Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

oraz

redakcja portalu Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Scena Ecce Homo w rozbudowanych przedstawieniach ukazuje kontrast zachodzący pomiędzy postacią spokojnego Chrystusa, a gestykulującym tłumem. W kompozycjach, gdzie w centrum obrazu znajduje się tylko Chrystus jest podkreślona jego samotność. Niezależnie jednak od tego, czy znajduje się na nim grupa osób, czy tylko samotny Chrystus temat ten ma za zadanie zmusić widza do refleksji. Gdy obraz jest zredukowany do samej twarzy Chrystusa widać to najwyraźniej – uwaga widza nie jest przyciągana poprzez ukazywanie drastycznych śladów męki, a poprzez przeszywające spojrzenie Zbawiciela. Formuła samotnego Chrystusa w przedstawieniu Ecce Homo została zapoczątkowana przez Dirka Boutsa w jego dziele z około 1475 roku. Jednak schemat ten osiągnął swoje apogeum dopiero w XVIII wieku.

Anioły to, w wielu religiach, istoty duchowe w hierarchii umieszczanie pomiędzy ludźmi i a Bogiem. Na przestrzeni wieków ukształtował się pewien typowy sposób przedstawiania tych bytów inspirowany tekstami biblijnymi i apokryfami.

Ukazał się nowy numer czasopisma "Archiva Ecclesiastica" wydawanego przez Stowarzyszenie Archiwistów Kościelnych. W bieżącym numerze znajdą Państwo artykuł poświęcony projektowi "Cyfrowe Archiwum Archidiecezji Krakowskiej" zatutyłowany "Cyfrowe Archiwum Archidiecezji Krakowskiej powstaje na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie"

Wszystkiego dobrego z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia! Życzymy dużo spokoju i odpoczynku w rodzinnej atmosferze!

_

Zespół Pracowni Inwentaryzacji i Digitalizacji Zabytków
Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

Sztuka, aby przekazać treść, która jest bardziej złożona, niż tylko to, co widać na namalowanym, wyrzeźbionym lub w inny sposób zrealizowanym przedstawieniu, posługuje się symbolami.  Są to umieszczane w dziele znaki mające dodatkowe, umowne znaczenie.

Para-buch, probówki w ruch! Niespełna 3 –tygodnie dzielą nas od największego naukowego święta w Europie! Już 24 września Noc Naukowców rozbrzmi w 433 miastach Europy, w tym w 7 miastach w Małopolsce.  Wielkie naukowe eksperymenty, zapierające dech w piersiach pokazy i demonstracje oraz najciekawsze naukowe odkrycia będą prezentowane nie tylko na arenie międzynarodowej, ale przez naukowców i pasjonatów nauki z małopolskich uczelni, instytutów naukowych, firm czy instytucji popularyzujących naukę z Krakowa, Tarnowa, Nowego Sącza, Oświęcimia, Chrzanowa, Skawiny i Niepołomic Małopolska Noc Naukowców w tym roku odbędzie się już 15 raz!  Jubileuszowa edycja to dobry moment do podsumowań i podkreślenia najważniejszych osiągnięć, Naukowcy z małopolskich uczelni i jednostek edukacyjnych staną oko w oko z młodzieżą zainteresowaną naukowymi ciekawostkami. Co w tym roku? Na pewno każdy znajdzie coś dla siebie. Program tegorocznej edycji został opracowany przez ponad 37 jednostek edukacyjnych. Poprzez obserwację gwiazd, wspomnienia historycznych wydarzeń, ciekawostki ze zdrowia i urody, po fizyko-chemiczne eksperymenty, zgłębienie świata techniki, mechaniki, matematyki, dotknięcie nowoczesnych robotów, pojazdów i wynalazków, aż po podróż do wnętrza ziemi i geologiczną przygodę.

Wojciech Maciejowski to jeden z najciekawszych krakowskich rzeźbiarzy początku XX wieku. Jego prace można podziwiać w licznych kościołach na terenie Krakowa m.in. krakowskim klasztorze oo. Kanoników Regularnych Lateraneńskich, karmelitów trzewiczkowych na Piasku, bonifratrów i augustianów oraz w kościołach pw. św. Szczepana i Najświętszego Serca Jezusa w Krakowie. Wpis poświęcony jest wybranym dziełom rzeźbiarza, na które natrafiliśmy podczas inwentaryzacji małopolskich świątyń w ramach projektu Sakralne Dziedzictwo Małopolski.

Czyli rozważań o intrygującej dekoracji karty pewnego rękopisu część 2

Po wprowadzeniu do zagadnienia i prezentacji wybranych odcisków z zespołu Acta Gratiosa przechowywanego w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, w kolejnym tekście kontynuujemy tematykę oscylującą wokół problematyki pieczęci parafialnych.

Kiedy wertujemy kolejne księgi metrykalne w poszukiwaniu swoich korzeni, nie spodziewamy się odnaleźć w nich niczego poza rzędami i kolumnami rejestrów chrztów, zaślubin czy zgonów. Zdarza się jednak, że ten monotonny rytm zaburzą bardzo interesujące interludia...

23 kwietnia w Kościele katolickim przypada liturgiczne wspomnienie św. Wojciecha, którego imię jest pochodzenia starosłowiańskiego i składa się z dwóch członów: woj- odnosi się do wojownika, a –ciech do pociechy, uciechy.

Drodzy użytkownicy i użytkowniczki portalu,

Choć w żadnej z Ewangelii nie opisano bezpośrednio grobu Chrystusa, w przekazie św. Mateusza można znaleźć relację dotyczącą wydarzeń mających miejsce bezpośrednio po ukrzyżowaniu:

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych chcieliśmy życzyć wszystkim czytelnikom naszego portalu zdrowia, spokoju oraz odpoczynku w radosnej atmosferze.


życzy

zespół Pracowni Inwentaryzacji i Digitalizacji Zabytków
Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

oraz 

redakcja portalu Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Losy Archiwum Archidiecezji Lwowskiej obrządku łacińskiego (dziś Archiwum abpa Eugeniusza Baziaka) są niezwykle burzliwe. Akta wielokrotnie były przenoszone z miejsca na miejsce, zasób kilkakrotnie uległ rozproszeniu, aby po latach znów stanowić całość. Wojna, nieustanne przewożenie oraz złe warunki przechowywania (część akt została zalana) spowodowały, że wiele dokumentów uległo zniszczeniu a inne zaginęły. Jak to się stało, że archiwalia z terenu archidiecezji lwowskiej znalazły się w depozycie krakowskiej uczelni?

Podczas inwentaryzacji kościołów Archidiecezji Krakowskiej udało się zidentyfikować znaczną grupę dzieł dotychczas słabo znanego malarza – Mariana Szczurowskiego. W toku dalszych badań okazało się, że w świątyniach małopolskich znajduje się wiele prac opatrzonych jego sygnaturą.

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia chcieliśmy życzyć wszystkim czytelnikom naszego portalu spokoju, radości oraz odpoczynku w ciepłej, rodzinnej atmosferze. Mamy nadzieję, że nadchodzący Nowy Rok okaże się lepszy od mijającego i będziemy mogli spotkać się na małopolskich szlakach, odkrywając i podziwiając najcenniejsze skarby małopolskiej sztuki sakralnej

życzy

zespół Pracowni Inwentaryzacji i Digitalizacji Zabytków
Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

oraz redakcja portalu Sakralne Dziedzictwo Małopolski

W poprzednim wpisie przedstawiliśmy genezę i znaczenie pieczęci parafialnych i dekanalnych, które rozpowszechniły się na terenach polskich na przełomie XVIII i XIX wieku. Część z nich (a także kilka innych typów) zachowało się w zbiorze Acta Gratiosa przechowywanym w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie.

Rzecz o znakach wodnych

W dniach 25-27 września w Brzegu odbędzie się VII. Ogólopolska Konferencja Genealogiczna. Drugiego dnia obrad, w sobotę 26 września o godzinie 12-ej dr Piotr Kołpak z Pracowni Inwentaryzacji i Digitalizacji Zabytków UPJPII wygłosi referat Źródła metrykalne w archiwach archidiecezji krakowskiej i diecezji bielsko-żywieckiej digitalizowane w projekcie „Cyfrowe Archiwum Archidiecezji Krakowskiej”.

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie w ramach projektu "Sakralne Dziedzictwo Małopolski" zdigitalizował i udostępnił w domenie publicznej ponad 500 jednostek archiwalnych z zasobów Archiwum Krakowskiej Kurii Metropolitalnej, Archiwum Krakowskiej Kapituły na Wawelu oraz Archiwum Archidiecezji Lwowskiej.

Zapewne niejeden przechodzień, spoglądając w słynne „okno papieskie” przy ulicy Franciszkańskiej 3 w Krakowie, zastanawiał się, co skrywają mury Pałacu Arcybiskupiego. Uchylając nieco rąbka tajemnicy, parter prawego skrzydła pałacu zajmuje Archiwum Kurii Metropolitalnej, gdzie gromadzone są dokumenty i akta sięgające XV stulecia, jak choćby dyplomy pergaminowe czy zespoły Acta episcopalia i Acta officialia. W znacznie późniejszym zbiorze Acta gratiosa (Akta przywilejów i dyspens) zachowały się liczne odciski pieczętne należące do plebanów, dziekanów i komendarzy (administratorów) kościołów parafialnych. Podobne artefakty znajdziemy w zespole Akta dziekańskie, a także w księgach metrykalnych z XIX wieku. Zanim jednak przejdziemy do ich prezentacji i omówienia, warto powiedzieć kilka słów genezie samego tłoka jako środka uwierzytelniającego oraz nośnika treści ideowych.

Trzy złote korony w polu błękitnym – herb Aaron stał się inspiracją dla logo projektu Cyfrowe Archiwum Archidiecezji Krakowskiej.

Zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów), popularnie nazywany również zegarem eucharystycznym, służył do oznaczania terminu odnawiania zapasów hostii, aby uniknąć ich zepsucia.

W XIX wieku epidemie śmiertelnych chorób zakaźnych wybuchały co kilkanaście lat, a smutnymi po nich pamiątkami do dziś pozostają samotne krzyże oddalone od siedzib ludzkich i oznaczające miejsce cmentarzy cholerycznych. „Morowe powietrze” (jak nazywano epidemię cholery) które grasowało w Galicji w 1831 roku, doprowadziło do śmierci ponad 100 000 osób. Śmiertelna choroba wróciła jednak w 1847 roku i uderzyła ze zdwojoną siłą.