Obraz od 1862 roku znajdował się w ołtarzu Matki Boskiej Bolesnej, a po jego przeniesieniu z kaplicy Morsztynów ustawiono go na mensie ołtarza Jezusa Ukrzyżowanego. Był konserwowany w 1942 roku przez Władysława Frydrycha.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złoconej ramie. Na nim Matka Boska Bolesna, w ujęciu do bioder, zwrócona w trzech czwartych w lewo. Głowę ma pochyloną na prawe ramię, twarz owalną, brwi ściągnięte, oczy otwarte, podkrążone, nos wąski, usta zamknięte. Twarz wyraża ból i smutek, z oczu płyną łzy. Dłonie ma splecione na wysokości bioder, lekko opuszczone. Jest ubrana w złoty welon, czerwoną suknię i granatowy maforion, drapowane w miękkie fałdy. Wokół postaci Marii delikatny, świetlisty nimb. Tło jednolite, ciemnobrunatne. W prawym, górnym rogu obrazu napis „Renovavit 1942 Frydrych Ladislaus”.
Obraz był konserwowany w 1942 roku przez Władysława Frydrycha.
Obraz ukazujący Matkę Boską Bolesną został namalowany w latach sześćdziesiątych XIX wieku, a w 1942 roku był poddany renowacji, której dokonał Władysław Frydrych.
Agata Felczyńska, "Matka Boska Bolesna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-bolesna-6