Tabernakulum z tronem wystawienia powstało razem z ołtarzem głównym przed 1747 rokiem, uwzględnione jest w aktach wizytacji z tego roku. W 1957 roku wymieniono dawniej niezabezpieczone tabernakulum na nowe, metalowe, wzmocnione, poświęcone 12 maja tego roku, które znajduje się wewnątrz osiemnastowiecznej struktury. Przy tej okazji wykonano nowe drzwiczki. Omawiane dzieło było parokrotnie odmalowywane i pozłacane w czasie odnawiania ołtarza głównego w latach 1833, 1844, 1883, 1907, 1959 i 1987.
Tabernakulum architektoniczne, jednokondygnacyjne, pięcioosiowe. Osie wydzielone są sześcioma kanelowanymi kolumienkami na wysokich, profilowanych cokołach, z liściastymi kapitelami, podtrzymującymi profilowane belkowanie wyłamane na ich osiach. W polach pomiędzy kolumnami znajdują się nisze ujęte profilowaną ramą z uszakami. W czterech bocznych niszach, na trójdzielnych, profilowanych wspornikach stoją płaskorzeźbione postacie czterech ewangelistów na tle muszli palmetowych. Figurki są całopostaciowe, w ujęciu frontalnym, w złotych szatach, podtrzymują otwarte księgi, wskazując na tekst. Drzwiczki znajdują się na osi środkowej, zamknięte są półkoliście, płaskorzeźbione z przedstawieniem kielicha z koroną cierniową i z hostią w glorii promienistej. Kielich flankowany jest kłosami zbóż i winną latoroślą oraz winogronami. W partii belkowania płaskorzeźbiona dekoracja złożona z naprzemiennie ułożonych główek anielskich o złotych skrzydłach i płaskich rozetek. Tron wystawienia w formie baldachimu, z lambrekinem i chwostami, zwieńczony jest kulą z krzyżem, z podwieszonym z tyłu paludamentem podtrzymywanym przez parę puttów. Struktura polichromowana na biało, profile i detale pozłocone.
Tabernakulum jest to szafka umieszczana na ołtarzu głównym, w której przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Tron wystawienia najczęściej umieszczany jest na tabernakulum i służy jako miejsce do wystawienia Najświętszego Sakramentu w monstrancji.
Tron wystawienia grabskiego tabernakulum otrzymał formę nawiązującą do niearchitektonicznego ołtarza głównego. Przed wymianą tabernakulum na wzmocnione, pierwotne drzwiczki dekorowane były niszą z konchą i figurką błogosławiącego Chrystusa, który tworzył ikonograficzną całość z postaciami ewangelistów na osiach bocznych.
Tabernakulum było odmalowywane i pozłacane w latach 1833, 1844, 1883, 1907, 1959 i 1987.
Tabernakulum z tronem wystawienia powstało razem z ołtarzem głównym przed 1747 rokiem, zostało wspomniane w aktach wizytacji z tego roku. W 1957 roku wymieniono je na nowe, metalowe, wzmocnione, które znajduje się wewnątrz osiemnastowiecznej struktury. Tabernakulum jest to szafka umieszczana na ołtarzu głównym, w której przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Tron wystawienia najczęściej umieszczany jest na tabernakulum i służy jako miejsce do wystawienia Najświętszego Sakramentu w monstrancji.
Paulina Kluz, "Tabernakulum z tronem wystawienia", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/tabernakulum-z-tronem-wystawienia-5