Stygmatyzacja św. Franciszka
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.

Stygmatyzacja św. Franciszka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Gdów
Miejscowość
Niegowić
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Tagi
malarstwo XIX wieku obraz olej na płótnie Stygmatyzacja św. Franciszka św. Franciszek z Asyżu Władysław Bąkowski
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/04520
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1886 rok
Autor
Władysław Bąkowski
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz został namalowany w 1886 roku przez Władysława Bąkowskiego.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz namalował w 1886 roku malarz Władysław Bąkowski. Scena przedstawiająca Stygmatyzację św. Franciszka została ukazana w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym, w którym św. Franciszek klęczy, a powyżej, po przeciwległej stronie obrazu znajduje się Chrystus jako serafin. Dzieła o podobnym układzie kompozycyjnym można odnaleźć w większości kościołów Małopolski. Po raz pierwszy ten typ ikonograficzny zastosował Angiolo di Bondone, zw. Giottem na fresku w kaplicy Scrovegnich w Padwie (ok. 1275-1299). Przedstawienie bezpośrednio nawiązuje do wydarzenia na górze Alwernii z 1224 roku, podczas którego św. Franciszek otrzymał stygmaty.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, wyblakły werniks, delikatne zabrudzenia powierzchni.

Streszczenie

Obraz „Stygmatyzacja św. Franciszka” namalował w 1886 roku Władysław Bąkowski. Dzieło przedstawia wydarzenie z 1224 roku, które miało miejsce na górze Alwernii, gdzie św. Franciszek otrzymał stygmaty. Kompozycyjnie obraz nawiązuje do fresku Angiola di Bondone, zw. Giottem w kaplicy Scrovegnich w Padwie (ok. 1275-1299).

Bibliografia

Szlezynger Piotr, "Początek drogi. Pierwsza parafia księdza Karola Wojtyły pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Niegowici", Niegowić 2016
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Władysław Bąkowski
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Franciszek św.
Franciszek św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Feretron ustawiony na dwóch niskich podstawach na planie prostokąta, nóżki zaopatrzone w otwory na drążki do noszenia. Struktura utworzona z wolutowo skręconych liści akantu, rocaille'u, w zwieńczeniu kratki regencyjnej, od której odchodzą kampanule spływające po bokach zwieńczenia. Obrazy owalne z jednej strony pokutująca św. Maria Magdalena, a z drugiej św. Jan Ewangelista. Święta Maria Magdalena zwrócona jest trzy czwarte w prawo, z sylwetką pochyloną w dół, z głową ukazaną z lewego profilu. Święta prawą ręką podtrzymuje krucyfiks, lewą opuszcza wzdłuż ciała. Twarz o wyraźnie zaznaczonych rysach, na wpół przymkniętych oczach, z prostym profilem nosa i wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Okolona długimi, jasnymi włosami, opadającymi na plecy i ramiona. Karnacja jasna, utrzymana w beżach, żółcieniach i różach. Święta ubrana jest w długą, szaroniebieską suknię bez rękawów, przewiązaną w pasie sznurem oraz bladoróżowy płaszcz przerzucony przez prawe ramię, opadający wzdłuż pleców, zarzucony na kolana. Po lewej stronie na stoliku przykrytym zieloną tkaniną otwarta księga, puszka na wonności oraz czaszka. Tło z lewej strony tworzy świetlna poświata oblewająca postać świętej, z prawej błękitne, zachmurzone niebo z krzyżującymi się brzozami. Święty Jan Ewangelista zwrócony trzy czwarte w lewo, z głową w przeciwną stronę. Lewą rękę uniesioną na wysokość piersi opiera na otwartej księdze; w prawej, wspartej o pulpit trzyma pióro. Twarz owalna o młodzieńczych rysach z prostym nosem, brązowymi oczami, wydatnymi i jasnobeżowymi ustami. Głowa okolona długimi, jasnobrązowymi włosami z przedziałkiem na środku, opadającymi lekko skręconymi puklami na ramiona i plecy. Wokół głowy złota, cienka aureola. Apostoł jest ubrany w ciemnozieloną tunikę z żółtozieloną lamówką przy dekolcie i rękawach oraz czerwony płaszcz przerzucony przez przedramiona. Po prawej stronie za ręką świętego widoczny fragment złotego kielicha z wężem w czarze. Tło czarno-granatowe.
feretron
Feretron ze Św. Marią Magdaleną oraz św. Janem Ewangelistą
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz
Matka Boska Nieustastającej Pomocy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz
Pieta
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica na planie kwadratu, dwukondygnacyjna, zwieńczona hełmem z latarnią na szczycie. Kondygnacja dolna, murowana, na cokole, przepruta przez środek bramą o półkolistym wykroju, ujęta w narożnikach lizenami, podtrzymującymi gzyms i nakryta pulpitowym daszkiem. Kondygnacja górna, drewniana, węższa i wyższa, oszalowana deskami w układzie pionowym z listwowaniem, z dwoma małymi otworami okiennymi na każdej ścianie. Hełm cebulasty z ośmioboczną latarnią, zwieńczoną zwielokrotnioną formą spłaszczonej kopułki z kulą i ażurowym krzyżem na szczycie. Trzy dzwony zawieszone na oddzielnej konstrukcji w kształcie trzech krosien. Przyziemie oraz klatka schodowa prowadząca na dzwony nakryte ceglanymi sklepieniami kolebkowymi, a ponad sklepieniem dolnej kondygnacji strop drewniany nakryty powałą. Schody zewnętrzne, prowadzące do bramy pokryte okładziną kamienną, z jednej strony betonowe.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum stojący Chrystus zwrócony trzy czwarte w lewo, z głową skręconą w prawo, ze związanymi rękami skrzyżowanymi na stojącym obok słupie w formie kanelowanej, złamanej kolumny. Twarz o wyraźnych rysach, ze zmęczonymi, opadającymi oczami, dużym nosem, okolona zarostem. Ciemne włosy w postaci delikatnych fal opadają na ramiona i plecy. Chrystus na linii bioder przepasany białą draperią, zawiązaną na podbrzuszu. Głowa okolona nimbem promienistym. Tło abstrakcyjne, ciemnobrązowe. Na odwrocie inskrypcja: „AD ECCLESIAM HANC NIEGOVI OBTULIT AUTHOR 1841 17 JUNIS. PINX[IT] PER LUCAM KOZAKIEWICZ A(NNO) D(OMINI) 1833 M.CRACOVIA".
obraz
Chrystus u słupa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta, zamknięta łukiem nadwieszonym, profilowana. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / s(więtej) p(amięci) / STANISŁAW MACHNICKI / przeżywszy lat 75 / zmarł dnia 21. Sierpnia / 1886 r(oku) / Stroskana żona z dziećmi / proszą o westchnienie / za Jego duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Stanisława Machnickiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z profilowanym obramieniem z uszakami. Na osi w górnej części owalny medalion z profilem zmarłego. Pośrodku tablicy inskrypcja: "Pamięci KS(KSIĘDZA) ZYGMUNTA GOLIANA / NIEZRÓWNANYCH CNÓT MĘŻA KAPŁANA, OBYWATELA / *1824_ +1885. / OJCU PARAFII – ODNOWICIELOWI KOŚCIOŁA – / OZDOBIE KAZALNICY – OPIEKUNOWI BIEDNYCH – / W DOWÓD NAJGŁĘBSZEJ CZCI I ŻALU / PARAFIANIE". W prawym dolnym rogu sygnatura kamieniarza: "E(DWARD) STEHLIK". W dolnej części medalionu sygnatura: "M(arceli) Guyski / 1886".
płyta nagrobna
Epitafium księdza Zygmunta Goliana
Zdjęcie nr 1: Nagrobek w formie obelisku ustawionego na podstawie i cokole zakończonym profilowaniem. Na froncie inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TU LEŻĄ ZWŁOKI / TADEUSZA / DROHOJOWSKIEGO / ur(odzonego) 28 Grud(nia) 1858 / um(arłego) 21 Maja 1886 / PRZECHODNIU WESTCHNIJ / DO BOGA / ZA JEGO DUSZE.” Nad nią krzyż.
nagrobek
Nagrobek Tadeusza Drohojowskiego
Zdjęcie nr 1: Płyta kamienna w kształcie prostokąta leżącego z inskrypcją umieszczoną w żłobionej ramce uformowanej z konturów wąskich prostokątów przecinających się w narożach. Inskrypcja: Ks. JÓZEF DYAKIEWICZ / UR. NA LITWIE 1835 R. / PRZEZ 22 LAT WYGNANIEC NA SYBIR / ZM. W KRAKOWIE 19. WRZESNIA 1886 R. / W 26 ROKU KAPLAŃSTWA / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI.
płyta nagrobna
Epitafium ks. Józefa Dyakiewicza
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty półkoliście z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W centrum kompozycji ukazana Maria w postawie stojącej na dużym, zielonym globie ziemskim, w kontrapoście, z lewą nogą ugiętą w kolanie i z Dzieciątkiem Jezus na prawym ręku. Twarz podłużna z długim nosem, drobnymi ustami i wzrokiem wpatrzonym wprost na widza. Pod welonem widoczne długie i ciemnobrązowe włosy z przedziałkiem pośrodku. Ubrana jest w niebieską szatę spodnią z długimi rękawami, czerwoną suknię z rękawami podwiniętymi do łokci, niebieski płaszcz otulający ją od pasa w dół oraz długi, biały welon z jednym końcem rozwianym z lewej strony obrazu. Dzieciątko zwrócone jest trzy czwarte w lewo, z prawą nóżką ugiętą w kolanie i założoną na lewą i z głową przytuloną do Matki Boskiej. Twarz o rysach dziecięcych, pulchnych policzkach z ciemnymi oczami o smutnym wyrazie, okolona krótkimi i kędzierzawymi włosami. W dolnej części kompozycji szaro-różowe obłoki, powyżej różowe niebo, a w górnej części jasnoniebieskie. Wokół Dzieciątka i Matki Boskiej duża świetlista aureola. Rama drewniana, profilowana i złocona.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej. Maria stoi na kuli ziemskiej w delikatnym kontrapoście z lewą nogą zgiętą w kolanie. Lewą stopą depcze głowę węża. Ma skrzyżowane ręce na piersiach, a w lewej trzyma gałązkę białej lilii. Twarz pełna z długim nosem i małymi oczami oraz ustami, włosy bujne, ciemnobrązowe, opadające na ramiona i plecy. Maria ubrana jest w różową suknię, na którą ma narzucony ciemnobłękitny płaszcz, którego prawa poła zawija się przy jej stopach. Wokół głowy ma wieniec z 12 białych gwiazd. Wąż leży na globie ziemskim, w pysku trzyma jabłko. Tło przybiera odcienie brązów w dolnej części, a żółci w części górnej wokół postaci Marii. W tle widoczne są uskrzydlone główki aniołków. Na ramie, na odwrociu przyklejona kartka z odręcznym napisem „Ad Maiorem Dei Gloriam et Beatae Virginis Mariae / pinxit: Dominus Isidorus Jabłoński – Cracoviae / cura: Admodum Reverendi Domini Ignati Wojs Parochi loci / (…) Imaculatae Conceptionis Beatae Virginis Mariae / (…) / Sosnka die 10. Julii 1886. (Anno Domini) MDCCCLXXXVI”.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Maria Działo, " Stygmatyzacja św. Franciszka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stygmatyzacja-sw-franciszka-5

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności