Rzeźba św. Stanisława została wykonana wraz z nastawą ołtarzową w XIX wieku.
Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca św. Stanisława Biskupa. Święty zwrócony jest delikatnie w prawo, pochylony delikatnie w dół w kierunku półpostaci Piotrowina. Prawą rękę wznosi ku górze w geście błogosławieństwa, w lewej opuszczonej w dół trzyma pastorał. Twarz trójkątna okolona ciemnym zarostem i długimi włosami spływającymi na plecy. Święty ubrany jest w białą albę z czerwonym pasem u dołu, wzorzysty ornat zdobiony szeroką bordiurą oraz czerwony ornat na planie koła dekorowany wicią roślinną; na głowie ma założoną srebrną infułę. U stóp biskupa, po lewej stronie ukazane jest popiersie Piotrowina przedstawione z prawego profilu, w białej szacie, z rękoma złożonymi w geście modlitewnym. Twarz szeroka z silnie wysuniętym podbródkiem z jasnym włosami schowanymi pod szatą, założoną na głowę. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, detale złocone i srebrzone.
Rzeźba została wykonana około połowy XIX wieku. Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła. Omawiana figura przedstawia św. Stanisława, którego rzeźbiarz ukazał zgodnie z tradycją ikonograficzną – w stroju biskupim i w obecności wskrzeszonego Piotrowina. Święty urodził się około 1030 roku w Szczepanowie. Z powodu konfliktu z królem Bolesławem został z jego polecenia zamordowany w 1079 roku, według tradycji podczas mszy świętej w kościele św. Michała na Skałce. Był biskupem krakowskim, męczennikiem, jest jednym z głównych patronów Polski. Rzeźba została wykonana poprawnie, zarówno pod względem ikonograficznym, jak i formalnym, w dużej mierze jest idealizowana. Sylwetka została ukazana w konwencjonalnej, spokojnej oraz statecznej pozie i dopiero bogato dekorowana, wzorzysta i złocona polichromia szat świętego, nadała jej dekoracyjności.
Rzeźba św. Stanisława została wykonana około połowy XIX wieku. Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła. Rzeźba została wykonana poprawnie, zarówno pod względem ikonograficznym, jak i formalnym, w dużej mierze jest idealizowana. Sylwetka została ukazana w konwencjonalnej, spokojnej oraz statecznej pozie i dopiero bogato dekorowana, wzorzysta i złocona polichromia szat świętego, nadała jej dekoracyjności.
Maria Działo, "Św. Stanisław", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-38