Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona stojąca, ustawiona w prezbiterium. Stopa na planie ośmioboku z uskokiem; tuleja na podwójnym cokole, ośmioboczna, przechodząca w podstawę dla kosza; dekorowana w narożach maswerkiem. Kosz na planie sześciu boków z ośmioboku. Ścianki wydzielone wąskimi kolumienkami na wysokich cokołach podtrzymujących wysokie imposty i parapet kosza. W polu ścianek bocznych prostokątne płyciny z maswerkiem, powyżej fryz z kwadratowymi płycinami ze stylizowanymi rozetkami. Kosz u spodu dekorowany motywem geometrycznym i krenelażem. Na parapecie ustawiony na nóżce kwadratowy pulpit w profilowanej ramie. Z boku dwustopniowe schodki z metalową, ażurową balustradą, dekorowaną motywem roślinnym. Polichromia w kolorze jasnozielonym, z marmoryzowanymi i czerwonymi elementami, detale złocone.
Zdjęcie nr 2: Ambona stojąca, ustawiona w prezbiterium. Stopa na planie ośmioboku z uskokiem; tuleja na podwójnym cokole, ośmioboczna, przechodząca w podstawę dla kosza; dekorowana w narożach maswerkiem. Kosz na planie sześciu boków z ośmioboku. Ścianki wydzielone wąskimi kolumienkami na wysokich cokołach podtrzymujących wysokie imposty i parapet kosza. W polu ścianek bocznych prostokątne płyciny z maswerkiem, powyżej fryz z kwadratowymi płycinami ze stylizowanymi rozetkami. Kosz u spodu dekorowany motywem geometrycznym i krenelażem. Na parapecie ustawiony na nóżce kwadratowy pulpit w profilowanej ramie. Z boku dwustopniowe schodki z metalową, ażurową balustradą, dekorowaną motywem roślinnym. Polichromia w kolorze jasnozielonym, z marmoryzowanymi i czerwonymi elementami, detale złocone.

Ambona

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Jordanów
Miejscowość
Osielec
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Apostołów Filipa i Jakuba
Tagi
ambona
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/05029
Kategoria
ambona
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek
Technika i materiał
drewno, metal, techniki stolarskie, snycerskie, odlewniczne, polichromowanie, złocenie, marmoryzowanie
Wymiary podstawowe
wysokość – 170 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ambona została wykonana w XIX wieku. Baldachim do ambony przechowywany jest w kaplicy cmentarnej (pochodzi z Trzebini).

Opis

Ambona stojąca, ustawiona w prezbiterium. Stopa na planie ośmioboku z uskokiem; tuleja na podwójnym cokole, ośmioboczna, przechodząca w podstawę dla kosza; dekorowana w narożach maswerkiem. Kosz na planie sześciu boków z ośmioboku. Ścianki wydzielone wąskimi kolumienkami na wysokich cokołach podtrzymujących wysokie imposty i parapet kosza. W polu ścianek bocznych prostokątne płyciny z maswerkiem, powyżej fryz z kwadratowymi płycinami ze stylizowanymi rozetkami. Kosz u spodu dekorowany motywem geometrycznym i krenelażem. Na parapecie ustawiony na nóżce kwadratowy pulpit w profilowanej ramie. Z boku dwustopniowe schodki z metalową, ażurową balustradą, dekorowaną motywem roślinnym. Polichromia w kolorze jasnozielonym, z marmoryzowanymi i czerwonymi elementami, detale złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ambona stanowi jeden z głównych elementów wyposażenia każdego kościoła. Jej przeznaczenie wiązało się z odczytywaniem teksów liturgicznych oraz wygłaszaniem kazań. Podobnie jak ołtarze została wykonana w duchu eklektycznym z przeważającymi elementami neogotyku. Nieznana jest jej atrybucja, prawdopodobnie wykonał ją lokalny warsztat.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry.

Streszczenie

Ambona powstała w XIX wieku. Podobnie jak ołtarze została wykonana w duchu eklektycznym z przeważającymi elementami neogotyku. Nieznana jest jej atrybucja, prawdopodobnie wykonał ją lokalny warsztat.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kościół Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Osielcu usytuowany jest w centrum wsi, na północ od głównej drogi, skierowany prezbiterium na północ. Teren przykościelny otoczony jest kamiennym murem z metalowymi przęsłami. Główne wejście na teren przykościelny prowadzi przez szeroką bramę od południa, flankowaną przez dwa filary, na których ustawione są dwie rzeźby klęczących aniołów. Kościół murowany, trzynawowy, halowy o czteroprzęsłowej nawie z krótkim prezbiterium zamkniętym ścianą prostą, zwróconym ku północy, na przedłużeniu prezbiterium zakrystia; w fasadzie czworoboczna wieża. Nawa główna otwarta do bocznych arkadami filarowymi, filary opilastrowane, wspierające sklepienia żagielkowe. Ściana arkady tęczowej o wykroju półkolistym. Prezbiterium podniesione i kilka stopni. Chór muzyczny rozpięty w polu ostatniej arkady nawy od strony południowej, wsparty na dwóch wąskich kolumienkach. Wnętrze oświetlone niewielkimi oknami w kształcie półkoli, po trzech z każdej strony nawy, analogiczne pojedyncze okna na ścianach bocznych prezbiterium oraz trzy prostokątne w zakrystii. Do kościoła prowadzi główne wejście przez kruchtą pod wieżą, drugie mniejsze wejście od strony wschodniej nawy oraz trzecie przez zakrystię. Fasada artykułowana w osi głównej parzystymi pilastrami, wspierającymi trójkątny przyczółek, wyżej czworoboczna wieża o ściętych w górnej części narożach. Na ściankach otwory okienne z żaluzjami w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte łukiem półkolistym, wyżej zegary. Wieża nakryta cebulastym hełmem z latarnią. Ściany boczne kościoła artykułowe lizenami, wspierającymi niepełne belkowanie. Kościół nakryty dachem namiotowym. Na zakończeniu nawy wieżyczka na sygnaturkę z latarnią.
kościół
Kościół Świętych Apostołów Filipa i Jakuba
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego pełnoplastyczna, wolnostojąca. Chrystus ukazany w całej postaci ustawiony frontalnie, w delikatnym kontrapoście, prawą ręką uniesioną na wysokość głowy czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew o długim drzewcu, z białym krzyżem na czerwonym płacie. Chrystus ma pociągłą twarz, z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym w dal, okoloną krótką i ciemną brodą i długimi oraz falowanymi włosami, które opadają na plecy i ramiona. Wokół głowy ma okrągły nimb w formie złoconej obręczy z drutu. Jest ubrany w czerwony płaszcz z białą podszewką, dekorowany ornamentem roślinnym, spięty pod szyją broszą, odsłaniający nagi tors, otaczający figurę i przerzucony jedną połą przez lewe ramię. Na dłoniach, bosych stopach i boku zaznaczone są ślady męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta, w centrum płaskorzeźba z przedstawieniem Matki Boskiej stojącej na obłoku, na którym leżą jabłko królewskie i berło. Maria na lewym ręku trzyma Dzieciątko, a w prawej wyciągniętej przed siebie dzierży berło. Ubrana jest w suknię oraz w ściśle okalający jej ciało płaszcz; na głowie ma koronę zamkniętą. Twarz o delikatnych rysach, owalna. Dzieciątko ukazane jest w skręcie sylwetki, torsem zwrócone frontalnie; prawą rączka błogosławi, lewą podtrzymuje różaniec. U dołu klęczący św. Dominik oraz św. Katarzyna Sieneńska. Po lewej św. Dominik zwrócony trzy czwarte w lewo, z głową skierowaną w górę oraz dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Ubrany jest w habit i płaszcz dominikański , na głowie ma tonsurę. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska o analogicznym układzie ciała, prawą rękę wyciąga ku Dzieciątku, sięgając po różaniec, lewą wyciąga przed siebie. Ubrana jest w habit i płaszcz dominikański. Całość ukazana na zielonym tle, pokrytym rzeźbioną, złoconą, nieregularną kratką z geometrycznym motywem krzyży. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone, obłok srebrzony.
płaskorzeźba
Matka Boska Różańcowa
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa ołtarzowa prostopadłościenna, antepedium ujęte w ramę dekoracją ornamentalną z greckim krzyżem pośrodku. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, ujęte po bokach parą kanelowanych pilastrów, wspierających profilowany gzyms i trójkątny przyczółek, za którym stoi prosty tron wystawienia w formie podwyższonego cokołu. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta z wpisaną w polu złoconą dekoracją winnej latorośli i motywem kielicha z hostią. Retabulum ołtarzowe wsparte na dwustrefowym cokole, ujęte po bokach parą zdwojonych pilastrów. Kondygnacja flankowana parą złoconych kolumn z kompozytowymi kapitelami, ustawionych na tle pilastrów. Podpory wspierają pełne belkowanie wyłamane nad polem środkowym. Na osi kolumn usadzona jest para klęczących aniołów. W polu głównym obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający św. Michała Archanioła. W górnych przyłuczach pola środkowego para gałązek palmowych przeplecionych przez wianki. Zwieńczenie w kształcie stojącego prostokąta, flankowane parą kanelowanych pilastrów o korynckich kapitelach podtrzymujących wyłamany gzyms w kształcie łuku nadwieszonego. W polu owalny obraz św. Zofii. U szczytu zatknięta promienista gloria z wpisanym pośrodku monogramem maryjnym na niebieskim tle w wieńcu utworzonym z obłoków. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym, detale, ornamentyka i profilowania złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa ołtarzowa prostopadłościenna, antepedium ujęte w ramę z dekoracją ornamentalną z greckim krzyżem pośrodku. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, ujęte po bokach parą kanelowanych pilastrów, wspierających profilowany gzyms i trójkątny przyczółek, za którym stoi prosty tron wystawienia w formie podwyższonego cokołu. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta z wpisaną w polu złoconą dekoracją winnej latorośli i motywem kielicha z hostią. Retabulum ołtarzowe wsparte na dwustrefowym cokole, ujęte po bokach parą zdwojonych pilastrów. Kondygnacja flankowana parą złoconych kolumn z kompozytowymi kapitelami, ustawionych na tle pilastrów. Podpory wspierają pełne belkowanie wyłamane nad polem środkowym. Na osi kolumn usadzona jest para klęczących aniołów. W polu głównym obraz w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem półkolistym przedstawiający świętych apostołów: Filipa i Jakuba. W górnych przyłuczach pola środkowego para gałązek palmowych przeplecionych przez wianki. Fryz zdobiony wicią z liści akantu, na impostach rozetki, wyżej czerwony gzyms dekorowany kostkowaniem i kimationem. Zwieńczenie w kształcie stojącego prostokąta, flankowane parą kanelowanych pilastrów o korynckich kapitelach podtrzymujących wyłamany gzyms w kształcie łuku nadwieszonego. W polu owalny obraz św. Mikołaja. U szczytu zatknięta promienista gloria z wpisanym pośrodku monogramem IHS na czerwonym tle w wieńcu utworzonym z obłoków. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym, detale, ornamentyka i profilowania złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna, z kamiennym portatylem, ustawiona na niskiej podstawie, antepedium ujęte płaskimi listwami łączącymi się z owalnym polem, pośrodku którego jest aplikowany, pozłacany krzyż. Predella wysoka, ujęta po bokach konsolami w formie uproszczonych wolut z nieznacznie wysuniętym architektonicznym tabernakulum, ujętym kanelowanymi pilastrami, podtrzymującymi belkowanie i trójkątny przyczółek. Pomiędzy pilastrami drzwiczki prostokątne, w których płycina w formie prostokąta o wklęsłych ćwierćkoliście narożach z malowanym ornamentem akantowym i kielichem z hostią pośrodku. Po bokach tabernakulum dwie marmoryzowane płyciny w kształcie kwadratu z uszakami. Nastawa ołtarzowa flankowana dwiema kolumnami jońskimi wspierającymi belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem. Pole środkowe w formie głębokiej, prostokątnej, zamkniętej półkoliście wnęki o dekoracyjnej ramie, wewnątrz której umieszczona jest rzeźbiona grupa Ukrzyżowania na tle malowanego widoku Jerozolimy. Pola pomiędzy wnęką a kolumnami wypełnione są stylizowaną, profilowaną arkadą z archiwoltą wspartą na toskańskich kapitelach, pod którymi podwieszone są łezki. W górnej części arkady, po bokach znajdują się dwie płyciny wypełnione malowaną, białą dekoracją roślinną na brązowym tle, a pomiędzy nimi jest w owalu rzeźbiona i złocona rozeta. Całość struktury ołtarza polichromowana i marmoryzowana jest w odcieniach beżu i szarości.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z pełną balustradą, dostawionych od północy. Kosz na planie ośmioboku, ustawiony na niskim, profilowanym cokole, z podwieszeniem w formie zbliżonej do spłaszczonego stożka, o wklęsło-wypukłych ściankach, zakończonego szyszką. Ścianki ambony wydzielone zwielokrotnionymi pilastrami toskańskimi, z płycinami w partii trzonów, podtrzymującymi przełamujący się nad nimi gzyms tworzący parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z figurami czterech ewangelistów ustawionych na wspornikach w postaci uskrzydlonych główek anielskich. Baldachim na planie ośmioboku, w formie zbliżonej do spłaszczonego stożka, o wklęsło-wypukłych ściankach, o krawędzi obwiedzionej lambrekinem, zakończonego postumentem z figurą Chrystusa w typie Salvator Mundi. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w odcieniach beżu, z bladoróżowymi detalami i złoconymi profilami. Figury ewangelistów i Chrystusa ścięte z tyłu, ukazane frontalnie, w kontrapostach. Twarze mają pociągłe, o migdałowatych oczach, garbatych nosach i pełnych ustach, okolone są gęstymi, krótkimi brodami i falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Postacie ubrane są w złocone tuniki przepasane w talii oraz płaszcze. Ewangeliści trzymają w rękach pióra i otwarte księgi, przy nogach znajdują się ich atrybuty. Chrystus w lewej ręce trzyma jabłko królewskie, prawą błogosławi.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Wisząca, przyścienna ambona składa się z kosza, zaplecka i baldachimu. Dojście do kosza prowadzi przez dwuskrzydłowe drzwi usytuowane w zaplecku. Kształt kosza oparto na planie siedmiu boków z dziesięcioboku, ustawionych na wałku, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka, zakończonego szyszką oraz dekorowanym rozetami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Ścianki kosza artykułowano prostokątnymi, obramienionymi płycinami z pięcioma płaskorzeźbionymi przedstawieniam czterech ewangelistów i siewcy. Każdego ewangelistę identyfikuje jego atrybut. Siewca, umieszczony na trzeciej płycinie, został ukazany jako młody mężczyzna, który idąc przez zaorane pole rzuca w nie ziarno. U jego stóp widać pług oraz worek ze zbożem na zasiew. Parapet kosza uzyskał formę gzymsu. Zaplecek został ujęty profilowaną ramą. W jego pole wpisano prostokątne, dwuskrzydłowe drzwi w profilowanym obramieniu. Baldachim uzyskał rzut analogiczny do kosza ambony. Płaskie podniebie z wyobrażeniem gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni ujmuje profilowany, łamany gzyms, ponad którym poprowadzono kopulasty dach. Na jego szczycie ustawiono rzeźbę Mojżesza trzymającego tablice Dekalogu. Struktura ambony została polichromowana w kolorze beżowym, z białymi i czerwonymi profilami, oraz pozłacanymi detalami, profilami i ornamentyką. Płaskorzeźby na koszu oraz figura Mojżesza otrzymały naturalistyczną polichromię.
ambona

ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, umieszczona na ścianie łuku tęczowego, z parapetem dziś nieistniejących schodów od strony prezbiterium i usytuowanej przy nim kaplicy. Kosz ambony założony na rzucie trójliścia z trójkątnymi występami, wsparty na puklowanej konsoli z podwieszoną szyszką. Dolna część ambony wybrzuszona, pokryta rozłożystymi liśćmi akantu, kosz prosty na rzucie odcinków koła z prostokątnymi płycinami wypełnionymi liśćmi akantu, zakończony profilowanym gzymsem. Zaplecek z profilowaną płyciną zakończoną łukiem półkolistym nadwieszonym. Nad koszem baldachim powielający rzut kosza, zwieńczony silnie wystającym gzymsem, z podwieszoną w podniebieniu gołębicą Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Nad baldachimem kabłąki w formie spływów wolutowych opatrzonych liśćmi akantu, podtrzymujące koronę zamkniętą z kulą i krzyżem. Parapet schodów z dekoracją w postaci trzech płycin w kształcie równoległoboku obwiedzionych profilowanymi ramami. Płycina w polu łączącym parapet schodów z podestem przed amboną w formie stojącego prostokąta z uszakami, ujętego motywami roślinnymi. Ambona w kolorze czarnym, z zielonymi i czerwonymi imitacjami marmoryzacji, ze złoconymi ornamentami.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca ustawiona przy północnej ścianie, dostępna jednobiegowymi schodami z balustradą od strony prezbiterium. Kosz na planie sześcioboku u dołu z ćwierćwałkiem, zdobionym na narożach dekoracją rokokową; u góry zamknięty profilowanym gzymsem. Ścianki artykułowane spływami wolutowymi o karbowanych trzonach. W polach prostokątne płyciny mieszczące płaskorzeźbione rocaille. Podwieszenie w formie stożka o wklęsło-wypukłych bokach, zakończonego płaskorzeźbioną rozetą. Ścianki flankowane w narożach analogicznie jak kosz, w polach trapezoidalne płyciny, przerwane pośrodku okręgiem z rozetką. Zaplecek prostokąty ujęty płaskim obramieniem o zgeometryzowanych wolutach w dolnych narożach oraz rocaille'm w górnych. Pośrodku płaskorzeźbione przedstawienie św. Jana Chrzciciela na tle pejzażu. Baldachim powtarzający plan kosza, zwieńczony wazonem ustawionym na sześciu spiętych kabłąkach. W podniebiu gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, na brzegach zawieszony lambrekin. Balustrada schodów pełna, od dołu ujęta półwałkiem, zamknięta profilowanym gzymsem, w polu dwie płyciny w kształcie rombów, w których umieszczone są rocaille. Balustrada zakończona filarkiem, na którym ustawiony jest wazonik. Całość struktury ambony polichromowana w odcieniach brązu, płaskorzeźba wielobarwna, profilowania i detal architektoniczny pozłacany, podniebienie baldachimu malowane na niebiesko, lambrekin posrebrzany.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od zakrystii. Podwieszenie w formie odwróconego ostrosłupa o ściętym wierzchołku, na krawędziach flankowane pilastrami zakończonymi u góry wolutowo, a na ściankach zdobione płycinami. Kosz na planie kwadratu umieszczony na wybrzuszonej podstawie, dekorowanej rocaille'owymi kartuszami, o ściętych górnych narożach; ścianki wklęsłe, zwężające się ku górze, ujęte w narożach pilastrami z trzonami dekorowanymi rocaille'em i zwisami z różanych gałązek. Podpory dźwigają gzyms wyłamany na ich osi, tworzący parapet. W polu ścianek płyciny z rocaille'ami w narożach z malowanymi olejem na desce obrazami przedstawiającymi ewangelistów. Od strony lewej: św. Mateusz z aniołem, pośrodku św. Marek z lwem i św. Łukasz z wołem, a po prawej św. Jan z orłem. Ewangeliści ukazani w pozycji siedzącej z księgami w dłoniach, ubrani w różnokolorowe, powłóczyste szaty na złotym tle. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, ujęty pilastrami dekorowanymi rocaille'ami. W polu płycina w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym z płaskorzeźbionymi tablicami dekalogu, ujętymi od dołu skrzyżowanymi gałązkami oliwnymi, związanymi wstęgą. Belkowanie nad zapleckiem o wypukłej linii, z przerwanym pośrodku gzymsem, od góry wypełnionym rocaille'em, od dołu ozdobionym podwieszonym lambrekinem z chwostami. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do trapezu, ujęte jest wolutami spływającymi na belkowanie, na których ustawione są rokokowe wazony. W polu zwieńczenia znajduje się medalion z glorią pośród obłoków, a powyżej gołębica Ducha Świętego. Zwieńczenie flankują umocowane na ścianie, uskrzydlone główki aniołków dobrej i złej rady: po lewej o jasnej karnacji, a po prawej o czarnej karnacji. Szczyt zwieńczenia ma formę gzymsu z podwieszonym lambrekinem. Całość wieńczy zawieszona na ścianie promienista gloria z wieńcem utworzonym z obłoków. Struktura polichromowana jest w kolorze czerwonym, z czarnymi profilami oraz złoconą i srebrzoną ornamentyką.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od strony zaplecka. Kosz jest na planie ściętego sześcioboku ze ściankami wydzielonymi półfilarami o kapitelach korynckich. Pola ścianek wypełniają płyciny w kształcie stojącego prostokąta o narożach w formie uszaków, ujęte profilowanym obramieniem. Dół kosza obiega belkowanie z wybrzuszonym architrawem, szerokim fryzem i delikatnym gzymsem. Podwieszenie kosza zakończone jest motywem złoconej szyszki. Parapet ambony jest w formie belkowania ze znacznie wysuniętym gzymsem. W dolnej części zaplecka znajdują się prowadzące na ambonę drzwi. Powyżej jest płycina w kształcie leżącego prostokąta z płaskorzeźbioną, złoconą parą tablic Mojżeszowych, ujętych srebrzonymi obłokami. Baldachim na rzucie sześcioboku tworzy sześć wklęsłych płycin, dołem obiega je belkowanie z wydatnym gzymsem. Powyżej gzymsu znajduje się niewysoki cokół wyłamujący się na narożach, na których ustawione są płonące wazony. Baldachim wieńczy krzyż. Płyciny kosza ambony zdobią motywy stylizowanej ornamentyki roślinnej, w podniebiu znajduje się sylwetka gołębicy Ducha Świętego ujętej promienistą glorią. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona

Ambona

Jak cytować?

Maria Działo, "Ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-61

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności