Figura św. Pawła powstała jako jedna z czterech rzeźb z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Figura była odnawiana prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku podczas remontu świątyni.
Na konsoli umocowanej do ściany zamykającej prezbiterium, po prawej stronie ołtarza ustawiona figura św. Pawła. Konsola dekorowana rokokowym kartuszem z zasrebrzonym podpisem „ŚW(IĘTY) PAWEŁ”. Rzeźba drążona, zwrócona w trzech czwartych w lewo, w kontrapoście, odchylona w tył. Święty lewą ręką podtrzymuje opartą na boku księgę, w prawej trzyma zwrócony ostrzem w dół miecz. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o starczych rysach, blisko siebie osadzonych oczach, garbatym nosie i otwartych, wąskich ustach, okoloną brązową, długą brodą oraz brązowymi, krótkimi i kręconymi włosami. Święty ubrany jest w długą tunikę, o wąskich rękawach, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z jasnofioletową podszewką, przerzucony przez lewe ramie i opadający na plecy, z rozwianą na boki, drapowaną tkaniną. Polichromia ciała naturalistyczna.
Ołtarz główny razem z figurami świętych najpewniej wykonali bracia Korneccy, którzy po rozwiązaniu warsztatu rodzinnego w Gdowie (ok. 1776), w latach osiemdziesiątych XVIII wieku wykonywali razem jeszcze kilka zleceń. Struktura ołtarza oraz cechy formalne figur odpowiadają dziełom tworzonym wcześniej w warsztacie Korneckich, w którym Antoni i Ignacy pracowali razem z ojcem Piotrem oraz krewniakami i współpracownikami. Omawiana rzeźba św. Pawła pod względem fizjonomii twarzy odpowiada typowej twarzy dojrzałego mężczyzny z długą brodą, która wielokrotnie pojawiała się w dziełach warsztatu Korneckich, przykładowo w kościele św. Mikołaja w Bochni czy św. Idziego w Zakliczynie. Natomiast układ ciała z rozłożonymi na boki rękami, w których święty podtrzymuje księgę oraz miecz, jest analogiczny względem figury św. Pawła w kościele w Bochni.
Święty Paweł pierwotnie nazywał się Szaweł i do czasu nawrócenia był gorliwym prześladowcą chrześcijan. Przyjął imię Paweł i rozpoczął działalność apostolską. Poniósł śmierć męczeńską przez ścięcie mieczem, dlatego jest on jego atrybutem.
Przetarcia, złuszczenia i spękania warstwy malarskiej na całej powierzchni figury.
Figura św. Pawła powstała jako jedna z czterech rzeźb z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Święty Paweł pierwotnie nazywał się Szaweł i do czasu nawrócenia był gorliwym prześladowcą chrześcijan. Poniósł śmierć męczeńską przez ścięcie mieczem, dlatego jest on jego atrybutem.
Paulina Kluz, "Św. Paweł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-pawel-9