Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.

Chrzcielnica z pokrywą

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Trzemeśnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia św. Klemensa
Tagi
Chrzest Chrystusa
Miejsce przechowywania
kaplica
Identyfikator
DZIELO/14700
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
1728 rok (chrzcielnica); 1966 rok (pokrywa)
Technika i materiał
kamień, techniki kamieniarskie; drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Wymiary podstawowe
wysokość – 85 cm
Wymiary szczegółowe
Wymiar podstawy – 46 x 50 cm
Średnica – 48 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Według napisu na podstawie chrzcielnicy została ona wykonana w 1728 roku. Była wymieniona w aktach wizytacji kościoła z 1730 (pośrodku kościoła) i z 1748 roku (w nawie głównej, obok ołtarza św. Marii Magdaleny), w tym też roku została poświęcona. Pokrywę wykonano w 1966 roku.


Opis

Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.



Zarys problematyki artystycznej

Kamienna chrzcielnica przyjmuje typową dla czasu jej powstania formę puklowanej czary osadzonej na tralkowym trzonie. Powstała później pokrywa ze sceną Chrztu Chrystusa nawiązuje do funkcji dzieła. Została wykonana z okazji tysiąclecia chrztu Polski.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ubytki mechaniczne podstawy i trzonu chrzcielnicy. Przetarcia polichromii pokrywy, zabrudzenia.

Streszczenie

Według napisu na podstawie chrzcielnicy została wykonana w 1728 roku. Została poświęcona w 1748 roku. Pokrywę wykonano w 1966 roku z okazji rocznicy chrztu Polski. Kamienna chrzcielnica przyjmuje typową dla czasu jej powstania formę.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji kapitulnych
Wizytacja kanoniczna przeprowadzona w dn. 28 kwietnia 1728 r. przez bpa Michała Kunickiego...
Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji biskupich
Acta visitationis decanatuum Dobczycensis et Lipnicensis ex delegatione Cel. Principis R.D. Andrea Stanislai Kostka comitis in Załuskie Załuski, episcopi Cracoviensis ducis Severiae, per Clementem Stanislaum Kostka Herka, Phil. Doctorem et Professorem, Collegam minorem, Ecclesiae Collegiatae Boboviensis custodem, parochiae Droginensis curatum a.D. 1747 die vero 3 mensis Decembris inchoata et 1748 die 22 mensis Martii expeditae

Autor: Andrzej Stanisław Kostka Załuski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pole obrazowe w formie stojącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą oraz flankowane konsolami z podwieszonymi kampanulami przechodzącymi w spływy wolutowe stanowiące podstawę. Ramę wieńczy ornamentalny szczyt z akantu z owalnym kartuszem. Obraz na podstawie w formie profilowanego, zwężającego się ku górze cokołu, ujętego po bokach spływami wolutowymi, dekorowana fragmentami stylizowanej muszli, z dwoma otworami na drążki. Na awersie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi wiernymi. W centrum Maria stojąca na globie i sierpie księżyca, ukazana frontalnie, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką podtrzymuje Dzieciątko, lewą wyciąga w bok, trzymając pasek. Ubrana jest w różową suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz przerzucony przez prawe ramię i zawinięty z przodu postaci, na głowie ma biały welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo, przechylone w prawo, lewą ręką obejmuje Matkę, prawą wyciąga, w dłoni trzyma pasek. Ukazane jaki niemal nagie, przewiązane białą pieluszką. Po lewej stronie Marii klęczy kobieta, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową. Prawą wyciągniętą w górę ręką trzyma pasek, w lewej opuszczonej trzyma różaniec. Ubrana jest w białą koszulę, zielony gorset, czerwoną spódnicę z białą zapaską, na głowie ma biały czepek, na ramiona narzuconą białą chustę. Po prawej stronie Marii klęczy mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową. W lewej wyciągniętej w górę ręce trzyma pasek, w prawej ugiętej trzyma różaniec. Ma szczupłą twarz, krótkie, podgolone włosy oraz wąsy. Ubrany jest w niebieska sukmanę, przepasaną brązowym pasem, na nogach ma wysokie buty. Postacie ukazane na tle pejzażu z zachmurzonym niebem, rozjaśnionym wokół postaci Marii. Na rewersie całopostaciowe przestawienia św. Jadwigi i św. Floriana. W lewej części obrazu św. Jadwiga ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, obiema rekami podtrzymuje krucyfiks. Twarz ma pociągłą, o małych oczach, prostym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w czerwona suknię spodnią i jasnoniebieską suknię wierzchnią, przepasaną w talii. Na ramiona ma narzucony jasnobrązowy płaszcz z gronostajowa pelerynką, na głowie ma biały welon i zamkniętą koronę. W prawej części obrazu ukazany św. Florian, zwrócony w trzech czwartych w prawo, lekko pochylony, wlewej ręce trzyma drzewce chorągwi, w prawej wiaderko, z którego wylewa wodę na stojący poniżej palące się budynki. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, garbatym nosie i małych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami i brodą. Ubrany jest w zieloną tunikę i zbroję, przez prawe ramię ma przerzucony jasnopomarańczowy płaszcz, na głowie ma hełm z pióropuszem. Postacie ukazane na tle pejzażu z zachmurzonym niebem, rozjaśnionym pośrodku.
feretron
Feretron z obrazami Matki Boskiej Pocieszenia oraz św. Jadwigi i św. Floriana
Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od zakrystii przez zaplecek. Kosz na planie czworoboku o ściętych narożach, o wypukłej ściance przedniej i wklęsłych bocznych, na profilowanym cokole oraz spłaszczonym wałku dekorowanym płycinami. U spodu kosza podwieszenie w formie stożka o wklęsłych bokach, ujętego w narożach karbowanymi wolutami, zakończonego szyszką ozdobioną rozetami. Kosz ujęty w narożach pilastrami, o trzonach w formie wolut dekorowanych rocaille'em. Na ściankach rocaille'owe płyciny z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów, na ściance bocznej lewej św. Łukasz z wołem, na przedniej – po prawej św. Jan z orłem, po lewej św. Mateusz z aniołem, na ściance bocznej prawej św. Marek z lwem. Parapet kosza w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie prostokątnej ramy, opasującej drzwi. Baldachim na planie analogicznym względem kosza w formie podstawy ujętej fryzem zdobionym rozetami i gzymsem dekorowanym kimationem, z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Na baldachimie cztery woluty podtrzymujące cokół, na którym stoi figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w promienistej glorii. Struktura ambony polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi, fioletowymi i czerwonymi detalami. Ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figurka Chrystusa z ruchomymi rękami, stojącego przy słupie ustawiona jest na owalnej podstawie. Chrystus stoi w wykroku, delikatnie pochylony ku słupowi, z głową skierowaną w prawo, z rękami wysuniętymi przed siebie, ujmującymi słup biczowania. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o uwypuklonych kościach policzkowych, dużych oczach i nosie, okoloną krótką brodą i długimi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Ciało Chrystusa jest wychudzone, z silnie uwypuklonymi żebrami klatki piersiowej. Przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie drapowane, złocone perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Słup w formie tralki na cokole. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi licznymi strużkami krwi.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na rzeźbionym fragmencie podłoża i na niskiej podstawie na planie ośmioboku. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z chorągwią z tkaniny z naszytym krzyżem, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, półprzymkniętych oczach, uniesionych brwiach, dużym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion, rzeźbionymi w regularne fale. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zarzucony na ramiona i plecy, otaczający postać i zarzucony z przodu na lewe przedramię, odsłaniając nagi tors z zaznaczoną raną w boku. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz
Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego podtrzymywany przez dwie podpory. Balustrada na cokole, podzielona na cztery pola, wydzielone czterema pilastrami o trzonach w formie spływów wolutowych dekorowanych kampanulami i środkową hermą z półpostacią anioła. Pilastry podtrzymują niepełne belkowanie wyłamane na ich osi. Na belkowaniu, na osi skrajnych pilastrów wazony z kwiatami. W polach płyciny w formie leżącego prostokąta, ujęte profilowanymi ramami. W dwóch skrajnych płycinach przedstawienia instrumentów muzycznych ujętych rocaille'm. Dwie środkowe płyciny z figurkami muzykujących puttów flankowanych rocaille'm. Dolna krawędź balustrady, na osi środkowej dekorowana dwiema stykającymi się wolutami, przechodzącymi we wstęgę, ozdobioną rocaille'm. Balustrada polichromowana w kolorze seledynowym, z kolorowymi profilami, ornamentyka i spływy wolutowe złocone i srebrzone.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma gąbkę z octem na długim drzewcu. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi, oczy wąskie. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę odsłaniającą nagi tors i prawą nogę. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w obu rekach przytrzymuje wysoką drabinę. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę spodnią odsłaniającą prawą nogę oraz krótszą, białą szatę wierzchnią z podwiniętymi rękawami. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na postumencie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma pochodnię, prawą wyciąga w bok, skrzydła złożone. Twarz owalna, o pełnych policzkach, bez indywidualnych rysów fizjonomii z delikatnie rozchylonymi ustami. Włosy ciemnobrązowe, w postaci loków opadają na plecy. Anioł ubrany jest w białą szatę odsłaniającą tors, prawe ramię i lewą nogę. Szata jest gęsto drapowana. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na dwustopniowej, schodkowej, okrągłej podstawie, wsparta na prostopadłościennym, niskim cokoliku; trzon gruszkowy; czara puklowana, zamknięta profilowanym brzegiem. Pokrywa miedziana, puklowana o szerszej części dolnej, oddzielonej opaską z uchwytami od cebulastej, puklowanej części górnej zakończonej kulą.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełne, przedstawiające anioły. Figury ustawione frontalnie, z jedną nogą wysuniętą do przodu, jedną ręką wyciągniętą w górę, a drugą wskazującą na tabernakulum. Twarze owalne, młodzieńcze, małe i lekko rozchylone usta, nosy długie, włosy średniej długości i jasne, opadające na ramiona. Anioły ubrane są w suknię spodnią, odsłaniającą jedną nogę oraz szatę wierzchnią, przewiązaną w pasie. Skrzydła mają rozłożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, skrzydła i detale złocone.
rzeźba
Dwa anioły

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz

Adoracja Imienia Jezus

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Chrzcielnica z pokrywą", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-z-pokrywa-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności