Figura anioła powstała w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Pierwotnie znajdowała się w ołtarzu bocznym św. Antoniego Padewskiego. Wymieniona była tam w aktach wizytacji w 1832 roku. Po tym roku, być może na przełomie XIX i XX wieku, została przeniesiona do ołtarza w kaplicy.
Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na brązowym cokole w kształcie kamienia. Postać anioła ukazana frontalnie, w wykroku, z uniesionymi, rozłożonymi na boki rękami. Twarz ma owalną, o niskim czole, wąskich, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w długą, złoconą szatę, zawiniętą na prawym ramieniu, odsłaniającą tors i lewą nogę, ściśle opasującą ciało i obficie drapowaną. Na nogach ma srebrzone sandały z nagolennikami. Skrzydła ma duże, srebrzone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Figura ma bardzo charakterystycznie rzeźbione rysy twarzy niemal pozbawionej czoła oraz włosy silnie skręcone w pojedyncze, rozwiane pukle. Znamienny jest również sposób modelowania draperii rzeźbionych w obficie marszczone i falujące fałdy, o niezależnej wobec układu ciała ekspresji. Niemal identyczne figury aniołów znajdują się w ołtarzu głównym w kościele św. Katarzyny w Nowym Targu, a zbliżone pod względem formalnym w ołtarzu głównym świątyni w Niedzicy. Ten sam rzeźbiarz jest również autorem figur św. Filipa i św. Jakuba Mniejszego w ołtarzu głównym w Kacwinie. Być może dzieła te zostały wykonane przez wciąż słabo rozpoznany warsztat braci Wierzbickich z Nowego Targu, działający na terenie Spisza.
Dobry, zabrudzenia.
Figura anioła powstała razem z ołtarzem w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Niemal identyczne rzeźby znajdują się w ołtarzu głównym w kościele św. Katarzyny w Nowym Targu, a zbliżone pod względem formalnym w ołtarzu głównym świątyni w Niedzicy.
Paulina Kluz , "Anioł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/aniol-28