Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Dzieje zabytku

Figura św. Anny powstała jako jedna z czterech rzeźb z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Figura była odnawiana prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku podczas remontu świątyni.

Opis

Rzeźba drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święta zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, stoi w kontrapoście. Obie ręce ma uniesione, prawą przed piersią, lewą wyciągniętą w bok. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o starczych rysach, z wyraźnie podkreśloną linią szczęki, migdałowatymi oczami, osadzonymi blisko siebie, dużym nosie i wąskich, rozchylonych ustach, okoloną jasnobrązowymi włosami, ukrytymi pod welonem. Święta ubrana jest w długą, niebieską tunikę z wąskimi rękawami, o wywiniętym mankiecie, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z jasnofioletową podszewką przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać i opadający na lewy bok, na głowie ma biały welon, rozwiany w prawo. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny razem z figurami świętych najpewniej wykonali bracia Korneccy, którzy po rozwiązaniu warsztatu rodzinnego w Gdowie (ok. 1776), w latach osiemdziesiątych XVIII wieku wykonywali razem jeszcze kilka zleceń. Struktura ołtarza oraz cechy formalne figur odpowiadają dziełom tworzonym wcześniej w warsztacie Korneckich, w którym Antoni i Ignacy pracowali razem z ojcem Piotrem oraz krewniakami i współpracownikami. Omawiana rzeźba św. Anny pod względem fizjonomicznym odpowiada figurom dojrzałych kobiet tworzonym w warsztacie Koneckich. Układ ciała oraz tkanin, w które jest ubrana święta, stanowi wielokrotnie powtarzany typ starszej postaci kobiecej (św. Elżbiety lub św. Anny), który często pojawiał się w dziełach warsztatu, chociażby w Bochni, w Tokarni (dawniej w Mogile) czy w Nowym Sączu. Pierwowzorem dla tego typu postaci była figura św. Anny wykonana przez Antoniego Frączkiewicza, która znajduje się w ołtarzu głównym kościoła w Zielonkach.
W ikonografii św. Anna przedstawiana była jako dojrzała kobieta, gdyż zgodnie z tradycją będąc już w podeszłym wieku, dzięki modlitwie, wyprosiła dziecko, którym była Maria. Najczęściej ukazywana jest w towarzystwie swojego małżonka – Joachima.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia i zabrudzenia polichromii oraz złoceń. Warstwa malarska figury w całości spękana i łuszcząca się.

Streszczenie

Figura św. Anny powstała jako jedna z czterech rzeźb z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. W ikonografii św. Anna przedstawiana była jako dojrzała kobieta, gdyż zgodnie z tradycją będąc już w podeszłym wieku, dzięki modlitwie, wyprosiła dziecko, którym była Maria. Najczęściej ukazywana jest w towarzystwie swojego małżonka – Joachima.