Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 24: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 25: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 26: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 27: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 28: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 29: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 30: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 31: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 32: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 33: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 34: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 35: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 36: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 37: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 38: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 39: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 40: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 41: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Trzemeśnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia św. Klemensa
Tagi
mała architektura późny barok
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/17254
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1780 roku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie; kamień (piaskowiec), techniki kamieniarskie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz główny powstał około 1780 roku z przeznaczeniem do nowego kościoła w Trzemeśni. Został wykonany przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku, podczas remontu kościoła, ołtarz został odnowiony.

Opis

Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyodrębnionymi dwiema parami prostopadłościanów. Ołtarz kamienny, wolnostojący, ustawiony na dwustopniowej podstawie, ujęty po bokach fryzowanymi konsolami. Mensa kamienna z marmurowym portatylem. Na przedniej ściance wyrzeźbiona w licu płycina, ujęta kanelowanymi lizenami, z monogramem IHS w polu. Na ołtarzu ustawione tabernakulum z tronem wystawienia. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki z obitymi blachą prostokątnymi drzwiczkami, ujętymi ramą. W ich polu medalion z przedstawieniem pelikana karmiącego młode na tle krzyża. Tron wystawienia w formie obrotowej, trójdzielnej niszy o wykroju stojącego prostokąta zamkniętego stylizowanym łukiem półokrągłym, zwieńczonej gzymsem. Nisza flankowana dekoracją w postaci liści ostrokrzewu i kampanuli, na gzymsie rocaille. Tabernakulum i tron ujęte parą niższych kolumn o kapitelach kompozytowych, na wysokich cokołach, dźwigających imposty, na których stoją wazony oraz spływami zakończonymi cokołami z fragmentami przerwanego przyczółka, na których klęczą adorujące anioły. Spływy dekorowane rocaille'em z podwieszonymi kampanulami. Kondygnacja ujęta dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionymi delikatnie pod kątem względem lica, wewnętrzna para wysunięta do przodu. Po wewnętrznej stronie ołtarza para pilastrów, których konsole podtrzymują belkowanie, a trzony dekorowane są zwisami roślinnymi, na ich tle figury św. Joachima i św. Anny. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym oraz fragmenty przerwanego, falistego przyczółka z siedzącymi puttami, a także wolutowe cokoły z wazonami na zewnętrznych krawędziach belkowania. Fryz dekorowany rozetami. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z mniejszym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz przedstawieniem św. Klemensa na zasuwie. Powyżej rokokowy kartusz z monogramem Marii, na którym dwa putta trzymają koronę, z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, ujmującymi ramę pola głównego poniżej. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta z wolutowymi uszakami, zamkniętego gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego. W polu rzeźbiarskie przedstawienie półpostaci Boga Ojca pośród obłoków, na tle glorii promienistej, ujętego przez siedzące na gzymsie, adorujące aniołki. Ołtarz flankują umocowane do ścian konsole z figurami św. Piotra i św. Pawła. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i bladoróżowymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny razem z figurami świętych najpewniej wykonali bracia Korneccy, którzy po rozwiązaniu warsztatu rodzinnego w Gdowie (ok. 1776), w latach osiemdziesiątych XVIII wieku wykonywali razem jeszcze kilka zleceń. Struktura ołtarza oraz cechy formalne figur odpowiadają dziełom tworzonym wcześniej w warsztacie Korneckich, w którym Antoni i Ignacy pracowali razem z ojcem Piotrem oraz krewniakami i współpracownikami.
Architektura ołtarza przedstawia typ, który bardzo często stosowany był w strukturach ołtarzy głównych wykonywanych przez warsztat Korneckich. W partii kondygnacji zastosowano charakterystyczny układ kolumn i pilastrów, parami rozchodzących się na zewnątrz pod coraz większym kątem. Ten typ kondygnacji ołtarza głównego Korneccy wybudowali w kościołach w Zakliczynie, w Tokarni (dawniej w Mogile) i w Niepołomicach. Zwieńczenie ołtarza w Trzemeśni jest znacznie skromniejsze i bardziej uproszczone wobec wymienionych wyżej przykładów, w których było bardziej rozbudowane, zazwyczaj ujęte parami filarów z impostami. W omawianym ołtarzu w Trzemeśni bracia Korneccy zastosowali proste zwieńczenie z uszakami, które zazwyczaj budowano w ołtarzach bocznych. Proporcjonalnie zdaje się być zbyt małe w stosunku do masywnej i rozbudowanej architektonicznie kondygnacji. Prawdopodobnie wybrano mniejsze zwieńczenie przez wzgląd na niedużą wysokość prezbiterium.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia, ubytki, spękania i złuszczenia polichromii, złoceń i srebrzeń, zabrudzenia nastawy.

Streszczenie

Ołtarz główny powstał około 1780 roku z przeznaczeniem do nowego kościoła w Trzemeśni. Został wykonany przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Architektura ołtarza przedstawia typ, który bardzo często stosowany był w strukturach ołtarzy głównych wykonywanych przez warsztat Korneckich, przykładowo w kościołach w Zakliczynie, w Tokarni (dawniej w Mogile) i w Niepołomicach.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.
chrzcielnica
Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od zakrystii przez zaplecek. Kosz na planie czworoboku o ściętych narożach, o wypukłej ściance przedniej i wklęsłych bocznych, na profilowanym cokole oraz spłaszczonym wałku dekorowanym płycinami. U spodu kosza podwieszenie w formie stożka o wklęsłych bokach, ujętego w narożach karbowanymi wolutami, zakończonego szyszką ozdobioną rozetami. Kosz ujęty w narożach pilastrami, o trzonach w formie wolut dekorowanych rocaille'em. Na ściankach rocaille'owe płyciny z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów, na ściance bocznej lewej św. Łukasz z wołem, na przedniej – po prawej św. Jan z orłem, po lewej św. Mateusz z aniołem, na ściance bocznej prawej św. Marek z lwem. Parapet kosza w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie prostokątnej ramy, opasującej drzwi. Baldachim na planie analogicznym względem kosza w formie podstawy ujętej fryzem zdobionym rozetami i gzymsem dekorowanym kimationem, z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Na baldachimie cztery woluty podtrzymujące cokół, na którym stoi figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w promienistej glorii. Struktura ambony polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi, fioletowymi i czerwonymi detalami. Ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figurka Chrystusa z ruchomymi rękami, stojącego przy słupie ustawiona jest na owalnej podstawie. Chrystus stoi w wykroku, delikatnie pochylony ku słupowi, z głową skierowaną w prawo, z rękami wysuniętymi przed siebie, ujmującymi słup biczowania. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o uwypuklonych kościach policzkowych, dużych oczach i nosie, okoloną krótką brodą i długimi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Ciało Chrystusa jest wychudzone, z silnie uwypuklonymi żebrami klatki piersiowej. Przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie drapowane, złocone perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Słup w formie tralki na cokole. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi licznymi strużkami krwi.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na rzeźbionym fragmencie podłoża i na niskiej podstawie na planie ośmioboku. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z chorągwią z tkaniny z naszytym krzyżem, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, półprzymkniętych oczach, uniesionych brwiach, dużym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion, rzeźbionymi w regularne fale. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zarzucony na ramiona i plecy, otaczający postać i zarzucony z przodu na lewe przedramię, odsłaniając nagi tors z zaznaczoną raną w boku. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz
Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany o konstrukcji zrębowej, na betonowym podmurowaniu przesłoniętym daszkiem, wieża o konstrukcji słupowej. Elewacje jednolite, szalowane w dolnej połowie pionowo, w górnej połowie poziomo, wzmocnione lisicami. Więźba dachowa drewniana, krokwiowa. Kościół orientowany, jednonawowy, nawa na rzucie prostokąta, prezbiterium nieco węższe, zakończone trójbocznie. Do wschodniej ściany prezbiterium przylega Ogrójec na rzucie prostokąta, od północy piętrowa zakrystia na planie prostokąta z niewielką prostokątną przybudówką od północy. Do zachodniej ściany nawy przylega wieża na planie kwadratu, do południowej ściany nawy kaplica na takim samym planie. Pomiędzy nawą a prezbiterium prostokątny otwór tęczowy. Wewnątrz ściany wzmocnione parami lizen, zakończone opasującym całość wnętrza profilowanym gzymsem. Parapet chóru muzycznego w zachodniej części nawy, o wypukłej środkowej części, podparty na czterech filarach. Zakrystia dwupiętrowa ze strychem, na drugim piętrze dawna loża kolatorska otwarta do wnętrza prezbiterium arkadą. Kaplica boczna dwupiętrowa, górne pomieszczenie dzielą od wnętrza dwa okna. Otwory drzwiowe o prostokątnym wykroju, zamknięte drzwiami spągowymi w południowej ścianie nawy oraz prezbiterium, drzwi w zachodniej ścianie dwuskrzydłowe. Wnętrze nakryte pułapami deskowymi o zaokrąglonych fasetach. Posadzka z płyt ceramicznych. Elewacja frontowa z dostawioną trójkondygnacyjną, zwężającą się ku górze wieżą, każda kondygnacja oddzielona daszkiem. Na osi oraz na południowej ścianie wejścia do kruchty w przyziemiu wieży z dwuskrzydłowymi drzwiami, frontowe nakryte dwuspadowym daszkiem z niszą na figurę Najświętszego Serca Jezusa. Prostokątne okna z dwóch stron pierwszej kondygnacji, trzech stron drugiej kondygnacji, w partii trzeciej z każdej strony para otworów dzwonnych. W elewacji północnej pięć otworów okiennych w formie stojącego prostokąta, dwa w nawie, po jednym w każdej kondygnacji zakrystii oraz w północnej przybudówce zakrystii wejście i małe prostokątne okienko. W elewacji południowej cztery okna w formie stojącego prostokąta, dwa w nawie i dwa w prezbiterium. W kaplicy bocznej okno i wejście w pierwszej kondygnacji oraz cztery okna w drugiej kondygnacji – dwa na ścianie frontowej oraz po jednym na bocznych. Na ścianie wschodniej prezbiterium Ogrójec w formie głębokiej szalowanej wnęki przesłoniętej dwuspadowym daszkiem. Kościół nakryty dachami dwuspadowymi z ceramicznej dachówki, wyższym nad nawą, niższym nad prezbiterium, nad zakrystią dach dwuspadowy, nad przybudówką pulpitowy. Kaplica przekryta blaszanym dachem dwuspadowym. Wieża zwieńczona hełmem baniastym pokrytym blachą, z ośmioboczną latarnią z otworami dzwonnymi, z pozorną izbicą. W połowie długości dachu nad nawą od strony prezbiterium wznosi się ponad kalenicą wieżyczka na sygnaturkę, na ośmiobocznym obitym blachą trzonie, z latarnią zwieńczoną niewielkim cebulastym, blaszanym hełmem zakończonym kulą z krzyżem.
kościół
Kościół św. Klemensa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie leżącego prostokąta. W lewej części obrazu Lot z córkami na tle pejzażu. Na pierwszym planie jedna córka, ukazana od tyłu, klęcząca, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo, nalewa wino z dzbana do kielicha. Ubrana jest w niebieską suknię, tors ma obnażony. Wokół niej leżą tkaniny oraz kosz z owocami i misa. Na drugim planie Lot z kolejną córką w pozycji siedzącej, zwróceni są w trzech czwartych w lewo, z głowami skierowanymi w prawo. Lot lewą rękę kładzie na kolanach, prawą wyciąga w stronę córki. Ukazany jest jako starzec z długą, siwą brodą i włosami. Ubrany w zieloną tunikę odsłaniającą tors i żółty płaszcz zarzucony na kolana. Po jego prawej stronie córka, która obejmuje ojca lewą ręką, prawą wyciąga w bok, trzymając w dłoni kielich. Twarz ma młodzieńczą, okoloną włosami upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w żółtą suknię, obnażającą ramiona i pierś oraz różowy płaszcz zarzucony na kolana. Obie postacie siedzą na tle niebieskiej tkaniny zawieszonej na gałęzi drzewa, stojącego pośród skał. W prawej części obrazu pejzaż z postacią żony Lota zamienionej w słup soli. W oddali zaś widok miasta Sodomy niszczonej przez boga deszczem ognia i błyskawic. W lewym dolnym rogu sygnatura: „IOST de molck pinx”. Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
obraz
Lot z córkami
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem delikatnie wklęsło-wypukłym przedstawiający scenę Nauczania Marii. W centrum kompozycji ukazana Święta Rodzina: św. Anna, św. Joachim oraz mała Matka Boska zasiadający przy stole. Anna ubrana w zieloną suknię i biały welon założony na głowę, nad jej głową biały, okrągły nimb z gwiazdą w polu. Prawą ręką przytrzymuje księgę, a lewą obejmuje Marię. Joachim ukazany za Matką Boską, ubrany w białą koszulę, w brązową suknię i niebieski płaszcz. Maria w różowej szacie podtrzymuje dłońmi otwartą na stole księgę, wokół jej głowy delikatny promienisty, biały nimb. Stół nakryty białym obrusem, na którym leżą: po lewej stronie jabłko, po prawej kiście winnego grona i gałązki róż. Przy dolnej krawędzi złoty rozciągnięty na boki kartusz z napisem „Anna Joahim i Marya”. Szeroka gama barwna, z przewagą zimnych kolorów. W tle daleki krajobraz, z wysokim drzewem, niebo jasnobłękitne.
obraz
Nauczanie Marii
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święta zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, stoi w kontrapoście. Obie ręce ma uniesione, prawą przed piersią, lewą wyciągniętą w bok. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o starczych rysach, z wyraźnie podkreśloną linią szczęki, migdałowatymi oczami, osadzonymi blisko siebie, dużym nosie i wąskich, rozchylonych ustach, okoloną jasnobrązowymi włosami, ukrytymi pod welonem. Święta ubrana jest w długą, niebieską tunikę z wąskimi rękawami, o wywiniętym mankiecie, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z jasnofioletową podszewką przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać i opadający na lewy bok, na głowie ma biały welon, rozwiany w prawo. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Anna
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stoi w kontrapoście. Lewą ręką podtrzymuje z przodu płaszcz, w prawej, odchylonej w bok trzyma szuflę pasterską. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o starczych rysach, blisko siebie osadzonych oczach skierowanych w dół, dużym nosie, wąskich, otwartych ustach, okoloną długą, falowaną brodą oraz krótkimi, kręconymi włosami. Święty jest ubrany w długą tunikę o wąskich rękawach z wywiniętym brzegiem, przepasaną w talii oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię, opadający na plecy i zawinięty na prawym boku, podtrzymywany lewą dłonią. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Joachim
Zdjęcie nr 1: Na konsoli umocowanej do ściany zamykającej prezbiterium, po prawej stronie ołtarza ustawiona figura św. Pawła. Konsola dekorowana rokokowym kartuszem z zasrebrzonym podpisem „ŚW(IĘTY) PAWEŁ”. Rzeźba drążona, zwrócona w trzech czwartych w lewo, w kontrapoście, odchylona w tył. Święty lewą ręką podtrzymuje opartą na boku księgę, w prawej trzyma zwrócony ostrzem w dół miecz. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o starczych rysach, blisko siebie osadzonych oczach, garbatym nosie i otwartych, wąskich ustach, okoloną brązową, długą brodą oraz brązowymi, krótkimi i kręconymi włosami. Święty ubrany jest w długą tunikę, o wąskich rękawach, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z jasnofioletową podszewką, przerzucony przez lewe ramie i opadający na plecy, z rozwianą na boki, drapowaną tkaniną. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Paweł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-41

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności