Św. Paweł

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Krempachy
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Parafia Św. Marcina Apostoła
Tagi
rzeźba św. Paweł
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/03000
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
lata dwudzieste XX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Włochy (?)
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromia, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
wysokość – 98 cm
Wymiary szczegółowe
Wymiar podstawy – 18 x 27 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Według przekazu ustnego figury św. Piotra, św. Pawła, św. Andrzeja i św. Jana Ewangelisty zostały wykonane w latach dwudziestych XX wieku we Włoszech. Być może zakupiono je po pożarze, który zniszczył lewy bok ołtarza w 1924 roku. Oryginalne rzeźby nastawy ołtarzowej według inwentarza kościelnego z połowy XX wieku zostały złożone „w miechowni [na wieży] w liczbie 7 wielkich, 7 średniej wielkości, 3 małe”.

Opis

Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na niskim cokole o ściętych z przodu narożach. Święty ustawiony frontalnie w postawie stojącej, w dużym kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, z otwartą księgą w prawej dłoni oraz mieczem w lewej, ostrzem skierowanym w dół. Głowa skierowana w stronę księgi, twarz podłużna, nos długi i szeroki, oczy delikatnie przymknięte. Włosy ciemnobrązowe, średniej długości, zasłaniające uszy; broda długa i bujna. Święty jest ubrany w niebieską suknię, przewiązaną w talii oraz różowy płaszcz ze złotą podszewką i kapturem, na stopach sandały. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podbicie płaszcza złocone, ostrze miecza srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Św. Paweł został ukazany w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym z atrybutami: mieczem, którym został ścięty oraz księgą, symbolizującą jego udział w misji apostolskiej. Księga jest atrybutem, który pojawił się w ikonografii świętego już w sztuce wczesnochrześcijańskiej. Z kolei miecz był przypisywany apostołowi dopiero po XIII wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba św. Pawła została wtórnie wstawiona do ołtarza głównego w miejsce starszej, która wraz z innymi rzeźbami według inwentarza kościelnego z połowy XX wieku „w miechowni [na wieży] w liczbie 7 wielkich, 7 średniej wielkości, 3 małe są ułożone”. Św. Paweł został ukazany w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym z atrybutami: mieczem oraz księgą nawiązującą do jego udziału w misji apostolskiej.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, "Krempachy. Kościoły św. Marcina i św. Walentego", Kraków 2015
Skorupa Andrzej, "Zabytkowe kościoły polskiego Spisza", Kraków 2001
Apostoł Stanisław, "Szlak Gotycki. Nowy Targ-Kieżmark-Nowy Targ", Nowy Targ 2003
Janicka-Krzywda Urszula, "Zabytkowe kościoły Orawy, Spisza, Podhala, Gorców i Pienin", Kraków 1987
Rèau Louis, "Iconographie de l’art chrètien", Paryż 1959
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Maria Działo, "Św. Paweł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-pawel-30

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności