Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum Maria ukazana w całej postaci, stoi na sierpie księżyca i globie, na którym wije się wąż. Przedstawiona jest frontalnie, w kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o migdałowatych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ciało zakrywa metalowa, złocona sukienka, w postaci sukni, dekorowanej motywem kwiatowym, przepasanej w talii oraz płaszcz zawieszony na lewym przedramieniu i rozwiany z przodu, w partii nóg. Na głowie aplikowana, złocona, kameryzowana korona otwarta, a wokół niej wieniec z 12 aplikowanych gwiazd. Matka Boska ukazana jest na tle gęstych obłoków; w górnej części obrazu cztery grupy uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum Maria ukazana w całej postaci, stoi na sierpie księżyca i globie, na którym wije się wąż. Przedstawiona jest frontalnie, w kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o migdałowatych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ciało zakrywa metalowa, złocona sukienka, w postaci sukni, dekorowanej motywem kwiatowym, przepasanej w talii oraz płaszcz zawieszony na lewym przedramieniu i rozwiany z przodu, w partii nóg. Na głowie aplikowana, złocona, kameryzowana korona otwarta, a wokół niej wieniec z 12 aplikowanych gwiazd. Matka Boska ukazana jest na tle gęstych obłoków; w górnej części obrazu cztery grupy uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum Maria ukazana w całej postaci, stoi na sierpie księżyca i globie, na którym wije się wąż. Przedstawiona jest frontalnie, w kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o migdałowatych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ciało zakrywa metalowa, złocona sukienka, w postaci sukni, dekorowanej motywem kwiatowym, przepasanej w talii oraz płaszcz zawieszony na lewym przedramieniu i rozwiany z przodu, w partii nóg. Na głowie aplikowana, złocona, kameryzowana korona otwarta, a wokół niej wieniec z 12 aplikowanych gwiazd. Matka Boska ukazana jest na tle gęstych obłoków; w górnej części obrazu cztery grupy uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum Maria ukazana w całej postaci, stoi na sierpie księżyca i globie, na którym wije się wąż. Przedstawiona jest frontalnie, w kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o migdałowatych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ciało zakrywa metalowa, złocona sukienka, w postaci sukni, dekorowanej motywem kwiatowym, przepasanej w talii oraz płaszcz zawieszony na lewym przedramieniu i rozwiany z przodu, w partii nóg. Na głowie aplikowana, złocona, kameryzowana korona otwarta, a wokół niej wieniec z 12 aplikowanych gwiazd. Matka Boska ukazana jest na tle gęstych obłoków; w górnej części obrazu cztery grupy uskrzydlonych główek anielskich.

Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Zawoja
Miejscowość
Zawoja
Tagi
malarstwo pierwszej połowy XX wieku Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Miejsce przechowywania
zasuwa ołtarza głównego
Identyfikator
DZIELO/09828
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1920 rok
Technika i materiał
olej na płótnie; metal, techniki złotnicze, złocenie, srebrzenie; lustro
Wymiary podstawowe
szerokość – 120 cm
wysokość – około 200 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Według kroniki parafialnej Marian Szczurowski namalował obraz Matki Boskiej Anielskiej (Niepokalanie Poczętej) w 1920 roku za kwotę 2000 koron. Pierwotnie dzieło znajdowało się w ołtarzu bocznym św. Franciszka. W 1956 roku było już w ołtarzu głównym i zostało wówczas odnowione przez Karola Rutkowskiego z Krakowa. Obraz był koronowany w 1958 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum Maria ukazana w całej postaci, stoi na sierpie księżyca i globie, na którym wije się wąż. Przedstawiona jest frontalnie, w kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o migdałowatych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ciało zakrywa metalowa, złocona sukienka, w postaci sukni, dekorowanej motywem kwiatowym, przepasanej w talii oraz płaszcz zawieszony na lewym przedramieniu i rozwiany z przodu, w partii nóg. Na głowie aplikowana, złocona, kameryzowana korona otwarta, a wokół niej wieniec z 12 aplikowanych gwiazd. Matka Boska ukazana jest na tle gęstych obłoków; w górnej części obrazu cztery grupy uskrzydlonych główek anielskich.

Zarys problematyki artystycznej

Ikonografia Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej w sztukach plastycznych wykształciła się w związku z jej kultem długo przed ogłoszeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, co miało miejsce dopiero w 1854 roku. Wizerunek Niepokalanej kształtował się na średniowiecznych przedstawieniach Niewiasty Apokaliptycznej, dlatego symbole tej ostatniej, takie jak wieniec z 12 gwiazd, sierp księżyca, słońce i smok (który przybrał później postać węża) zostały stałymi elementami ikonografii Immaculaty. Omawiany obraz z Zawoi przedstawia Matkę Boską Niepokalanie Poczętą w typie samodzielnego wizerunku Marii, zwanym „Immaculata idealna”, który wykształcił się w XVII wieku. Maria została przedstawiona bez towarzyszących jej innych postaci, biblijnych symboli i Dzieciątka Jezus. Ukazana jest jako stojąca w chwale (na tle nieba), adorowana przez anioły.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Pofalowane płótno, miejscami krakelury, płótno podziurawione w dolnej części obrazu.

Streszczenie

Według kroniki parafialnej Marian Szczurowski namalował obraz Matki Boskiej Anielskiej (Niepokalanie Poczętej) w 1920 roku za kwotę 2000 koron. Przedstawia on Matkę Boską Niepokalanie Poczętą w typie samodzielnego wizerunku Marii, zwanym „Immaculata idealna”, który wykształcił się w XVII wieku.

Bibliografia

Siwek Andrzej, "Kościół pod wezwaniem św. Klemensa w Zawoi", Kraków-Zawoja 2002
Biernacka Małgorzata, Dziubecki Tomasz, Graczyk Hanna, Pasierb Janusz Stanisław, "Maryja Matka Chrystusa", Warszawa 1987

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Parafialne w Zawoi, Inwentarz kościoła w Zawoji spisany w r. 1919 przez X. prob. Adama Górkiewicza, bs.; Kronika Parafialna, bs.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w postaci dobudowanych do kosza jednobiegowych schodów z podestem i pełną balustradą, po prawej stronie. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na cokole w formie spłaszczonego wałka, z podwieszeniem w postaci ostrosłupa o wklęsłych bokach dekorowanych liśćmi, w narożach ujętego taśmami, zakończonego szyszką. Kosz z pilastrami w narożach, których trzony przechodzą w spływy wolutowe, w partii cokołu przyjmując kształt cęgi, dekorowane są kampanulami i zwisami roślinnymi. Pilastry podtrzymują belkowanie, którego gzyms tworzy parapet kosza. Ścianki zdobione płycinami o kształcie zbliżonym do kwadratu o wklęsłych narożach, zwieńczonymi muszlami z kampanulami. Zaplecek wąski, wydłużony, flankowany lizenami zakończonymi konsolami, dekorowanymi akantem z podwieszonymi pąkami i tkaniną. W polu płycina o kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, z dołączonymi w ich miejsce impostami z podwieszonymi chwostami. Na frontowej ściance zakończonej dwoma wolutowymi fragmentami gzymsu kartusz z malowanym wizerunkiem niezidentyfikowanego herbu (w czerwonym polu srebrny orzeł z gwiazdą nad głową). Na krawędzi kartusza sygle „K” i „PI”. Kartusz ujęty zwisami kwiatowymi. Na baldachimie cztery kabłąki podtrzymujące wazon, dekorowane kampanulami i ornamentem roślinnym. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze białym, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa na planie koła, spłaszczona, na cokole. Trzon w formie dwulalkowej tralki, z pierścieniem w kształcie skręconego sznura pośrodku. Czara półkolista, gładka, u jej podstawy pierścień w kształcie skręconego sznura. Pokrywa drewniana, na planie koła, w formie cokołu z czterema wolutami dekorowanymi rocaille'em, tworzącymi podstawę dla figurki Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, stoi na globie, posadowionym na obłokach z uskrzydlonymi główkami anielskimi. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w przód, prawą stopą depcze węża. Twarz ma okrągłą, o schematycznie zaznaczonych rysach. Ubrana jest w suknię przylegającą do ciała, przepasaną w talii oraz płaszcz zawiązany na prawym ramieniu, na głowie ma welon. Pokrywa polichromowana w kolorze białym, ornamentyka i strój Marii złocony, detal srebrzony, elementy anatomiczne malowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna. Anioł ukazany frontalnie, z ugiętą prawą nogą. Obie ręce ma wyciągnięte w bok, w prawej trzyma włócznię z gąbką, w lewej drabinę. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach; okoloną falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrany jest w srebrzoną suknię spodnią, sięgającą ziemi, odsłaniającą prawą nogę oraz krótszą szatę wierzchnią, złoconą, o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Skrzydła ma srebrzone, rozłożone na boki. Polichromia ciała naturalistyczna, włosy brązowe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Na podstawie na planie prostokąta, dekorowanej przy brzegach wicią roślinną umieszczona figura na wpółleżącego Chrystusa, opartego na kolanach i łokciach. Twarz ma szczupłą, o schematycznie zaznaczonych rysach, dużych oczach i nosie, szerokich ustach. Twarz okolona krótką brodą i włosami opadającymi na kark. Na głowie ma koronę cierniową. Ubrany jest w niebieską tunikę, przylegającą do ciała i przepasaną w talii sznurem. Polichromia ciała bladożółta, włosy brązowe.
rzeźba
Chrystus upadający pod krzyżem
Zdjęcie nr 1: Płyta kamienna w formie kwadratu, ujęta drewnianą, profilowaną ramą, pomalowaną na czarno. W polu złocona inskrypcja: „Ś(więtej) P(amięci) / Ks(iądz) KANONIK BRONISŁAW NIKLEWICZ / DZIEKAN MAKOWSKI / NIEODŻAŁOWANY PROBOSZCZ w ZAWOI / UR(ODZONY) 1848 R(OKU) w ŻYWCU, ZM(ARŁ) w 38 R(OKU) KAPŁAŃSTWA 7/8 1911. / PERŁA KAPŁANÓW I CHLUBA RODZINY, / PO ZNOJACH PRZESZEDŁ DO WIECZNEJ KRAINY. / RODZINA ZMARŁEGO KŁADZIE TEN KAMIEŃ, POLECAJĄC DUSZĘ JEGO MODŁOM.” Nad inskrypcją krzyż łaciński.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Bronisława Niklewicza
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna. Anioł ukazany frontalnie, z ugiętą lewą nogą. Obie ręce ma rozłożone na boki, w prawej trzyma włócznię. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach; okoloną falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrany jest w srebrzoną suknię spodnią, sięgającą ziemi, odsłaniającą lewą nogę oraz krótszą szatę wierzchnią, złoconą, o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Skrzydła ma srebrzone, rozłożone na boki. Polichromia ciała naturalistyczna, włosy brązowe.
rzeźba
Anioł z arma Christi

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na niskim cokole o ściętych z przodu narożach. Święty ustawiony frontalnie w postawie stojącej, w dużym kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, z otwartą księgą w prawej dłoni oraz mieczem w lewej, ostrzem skierowanym w dół. Głowa skierowana w stronę księgi, twarz podłużna, nos długi i szeroki, oczy delikatnie przymknięte. Włosy ciemnobrązowe, średniej długości, zasłaniające uszy; broda długa i bujna. Święty jest ubrany w niebieską suknię, przewiązaną w talii oraz różowy płaszcz ze złotą podszewką i kapturem, na stopach sandały. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podbicie płaszcza złocone, ostrze miecza srebrzone.
rzeźba
Św. Paweł
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie wydłużonego stojącego prostokąta. Przymocowana do ściany dwiema ślubami o dekoracyjnych łbach w formie rozet, zamocowanymi przy krótszych bokach. W polu złocona inskrypcja: „KAZIMIERZ Z ŻELECHOWA / ŻELECHOWSKI / SODALIS MARIANUS / *1861 + 5/8 1919 / JADWIGA Z KEMPNERÓW /ŻELECHOWSKA / WŁAŚCICIELKA ŁĘTOWNI / *1876 + 20/5 1920 / PROSZĄ o ZDROWAŚ MARYA!”.
płyta nagrobna
Epitafium Kazimierza i Jadwigi z Kempnerów Żelechowskich
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany z cegły na niskiej, kamiennej podmurówce, orientowany, jednonawowy ze zredukowanym transeptem oraz nieco niższym, zamkniętym półkoliście prezbiterium. Do północno-wschodniego narożnika nawy (przy prezbiterium) przylega założona na rzucie prostokąta, oszkarpowana zakrystia dostępna półkolistym portalem od strony północnej. Do południowo-wschodniego narożnika nawy dostawiona kaplica Matki Boskiej na rzucie prostokąta zamknięta od wschodu niewielką absydą. Ramiona transeptu zredukowane do roli prostokątnych kaplic. Do południowo-zachodniego i północno-zachodniego narożnika nawy dobudowane nowsze kruchty boczne założone na rzucie prostokąta dostępne portalami o półkolistym wykroju. Kruchta zachodnia na rzucie prostokąta dostępna nowym, prostokątnym wejściem. W ścianach północnej i południowej widoczne, zamurowane, starsze otwory wejściowe (od południa w miejsce portalu okrągłe okno). Dach nad nawą dwuspadowy z trzecią połacią zakrywającą ścianę szczytową; w części wschodniej wieloboczna wieżyczka na sygnaturkę z glorietą zwieńczoną krzyżem. Kruchty oraz kaplice boczne kryte dachami trójpołaciowymi, prezbiterium jednopołaciowym; nad zakrystią dach mansardowy z prostokątnym oknem w lukarnie. Pokrycia dachowe wykonane są z blachy (pierwotnie była to czerwona dachówka). W nawie i prezbiterium strop o konstrukcji żelbetowej wsparty na dziewięciu masywnych kolumnach ustawionych na wysokich cokołach; kaplice boczne sklepione krzyżowo, w zakrystii założony betonowy strop. Chór muzyczny murowany, wsparty na pierwszej od zachodu parze kolumn dźwigających strop. Fasada jednokondygnacyjna, trójosiowa z umieszczoną w osi centralnej prostopadłościenną kruchtą mieszczącą prostokątny otwór wejściowy (nowy). Okna w kształcie stojącego prostokąta o smukłych proporcjach, zamknięte półkoliście. Okno środkowe, umieszczone nieco wyżej, niższe od pozostałych. W ścianach zachodnich krucht bocznych po jednym niewielkim oknie o wykroju półkolistym. Trójkątna ściana szczytowa zasłonięta blaszanym dachem o przełamanej w dolnej części połaci, zwieńczona niewielkim, metalowym krzyżem. Elewacje boczne jednokondygnacyjne, o nieregularnym przebiegu osi. W elewacji południowej w pierwszej osi ceglany portal z nadświetlem o wykroju półkolistym, w drugiej okrągłe okno doświetlające kaplicę boczną, w kolejnych: półkolisty ceglany portal do zakrystii oraz okno o półkolistym wykroju z motywem biforium. W elewacji północnej w osi pierwszej i drugiej niewielkie półkoliście wykrojone okna, w osi trzeciej okrągłe okno doświetlające kaplicę, w osi czwartej natomiast ceglany portal z nadświetlem o wykroju półkolistym. W prezbiterium cztery okna o wykroju półkolistym. W trzeciej osi, pomiędzy oknami, ujęta wielobocznymi filarami dźwigającymi, wydatny, profilowany gzyms tynkowana na biało nisza z figurą Matki Boskiej Fatimskiej umieszczonej pod baldachimem. Górną część murów nawy, prezbiterium, zakrystii, kaplic oraz obu krucht bocznych obiega profilowany gzyms okapowy.
kościół
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Na czarnym tle ukazana została stojąca postać ubiczowanego Jezusa w ujęciu do pasa. Chrystus ma długie, czarne, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Głowę ze złotą koroną cierniową nieznacznie przechyla w lewo. Wokół niej znajduje się srebrzysta gloria promienista, składająca się z namalowanych naprzemiennie cienkich oraz grubszych srebrnych promieni, zakończonych w jaskółczy ogon. Zbawiciel ubrany jest w luźno spływający po ramionach złoty płaszcz przewieszony przez lewę ramię, odsłaniający umięśnioną klatkę piersiową. Jego wyciągnięte do przodu związane złotym sznurem ręce są skrzyżowane na wysokości pasa. W lewej ręce trzyma czterolistną trzcinę zakończoną pałką.
obraz
Ecce Homo
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na prostokątnej podstawie o ściętych przednich narożach. Figura ustawiona frontalnie, w postawie stojącej z dwoma kluczami w prawej dłoni i zamkniętą księgą w lewej, z głową delikatnie przechyloną w lewo. Twarz pociągła, okolona średniej długości brodą, nos długi i wąski, oczy skierowane w dal, włosy średniej długości, falowane, zasłaniające uszy. Święty ubrany jest w długą, brązową suknię z długimi rękawami oraz srebrny płaszcz ze złotą podszewką. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podbicie płaszcza i detale złocone i srebrzone.
rzeźba
Św. Piotr
Zdjęcie nr 1: Rzeźba św. Andrzeja ścięta z tyłu, ustawiona na niskim, prostopadłościennym cokole o ściętych narożach. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą delikatnie ugiętą w kolanie, z pochyloną głową. Lewą ręką przytrzymuje przy piersi zamkniętą księgę; prawą również ugiętą, unosi przed siebie. Twarz o wysokim czole, z wyraźnie zaznaczoną łysiną okolona długą, falującą brodą, rozdzieloną na końcu na dwa pukle, nos długi i wąski, oczy skierowane w dół. Włosy średniej długości, widoczne po bokach głowy. Święty jest ubrany w czerwoną suknię z długimi rękawami oraz płaszcz w kolorze brudnozłotym ze złoconą podszewką, zawieszony na prawym ramieniu i podtrzymywany z przodu, drapowany w grube, miękkie fałdy. Obok rzeźby, po lewej stronie stoi wysoki, srebrzony krzyż w kształcie litery „X”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podszewka płaszcza złocona, krzyż srebrzony.
rzeźba
Św. Andrzej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, uskokowej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona owalnym medalionem okolonym liśćmi laurowymi z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona. Na twarzy, szyi i torsie widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w prawej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie kartuszy z dwoma główkami anielskimi. Niemal całą sylwetkę Jezusa okala promienisty nimb. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie, ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają aureole, promieniste nimby oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Aplikacje na powierzchni ubiorów oraz dekoracja koron i aureoli naśladuje efekt kameryzacji perłami, koralami, turkusami i bursztynem.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Matka Boska Niepokalanie Poczęta", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-niepokalanie-poczeta-22

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności