Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna, polichromowana figura Chrystusa na krzyżu. Sylwetka zmarłego jest smukła, o naturalnej karnacji, z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą i układem kostnym. Ramiona uniesione do góry tworzą łuk, nogi są lekko skręcone w lewo. Głowa opada na prawe ramię, twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, usta zamknięte, blade. Na ramiona spływają pasma długich włosów, krótka broda dotyka torsu. Na głowie gruba, zielona korona cierniowa, biodra przewiązane białym, krótkim perizonium ze złotym paskiem przy brzegu, związanym w węzeł na prawym biodrze i opadającym pionowymi fałdami. Na ciele Chrystusa mało widoczne są ślady męki: przebity bok, dłonie oraz stopy. Nad głową titulus z napisem „IN/RI”.
Zdjęcie nr 2: Pełnoplastyczna, polichromowana figura Chrystusa na krzyżu. Sylwetka zmarłego jest smukła, o naturalnej karnacji, z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą i układem kostnym. Ramiona uniesione do góry tworzą łuk, nogi są lekko skręcone w lewo. Głowa opada na prawe ramię, twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, usta zamknięte, blade. Na ramiona spływają pasma długich włosów, krótka broda dotyka torsu. Na głowie gruba, zielona korona cierniowa, biodra przewiązane białym, krótkim perizonium ze złotym paskiem przy brzegu, związanym w węzeł na prawym biodrze i opadającym pionowymi fałdami. Na ciele Chrystusa mało widoczne są ślady męki: przebity bok, dłonie oraz stopy. Nad głową titulus z napisem „IN/RI”.

Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Stryszawa
Miejscowość
Stryszawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sucha Beskidzka
Parafia
Św. Anny
Tagi
krucyfiks rzeźba rzeźba religijna
Miejsce przechowywania
zakrystia
Identyfikator
DZIELO/08224
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromia, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 51 cm
wysokość – 71 cm
Inne wymiary – krzyż: 107,5 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Opis

Pełnoplastyczna, polichromowana figura Chrystusa na krzyżu. Sylwetka zmarłego jest smukła, o naturalnej karnacji, z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą i układem kostnym. Ramiona uniesione do góry tworzą łuk, nogi są lekko skręcone w lewo. Głowa opada na prawe ramię, twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, usta zamknięte, blade. Na ramiona spływają pasma długich włosów, krótka broda dotyka torsu. Na głowie gruba, zielona korona cierniowa, biodra przewiązane białym, krótkim perizonium ze złotym paskiem przy brzegu, związanym w węzeł na prawym biodrze i opadającym pionowymi fałdami. Na ciele Chrystusa mało widoczne są ślady męki: przebity bok, dłonie oraz stopy. Nad głową titulus z napisem „IN/RI”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, ubytki mechaniczne, zabrudzenia.

Streszczenie

Krucyfiks, czyli rzeźba ukrzyżowanego Chrystusa znajdująca się w stryszawskim kościele pochodzi z XIX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

SDM_COVER_PHOTO
feretron
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, składająca się z kosza, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, podzielony na pola gładkimi, złoconymi kolumnami podtrzymującymi gzyms i parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Łukasz, św. Marek i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym złotym płaszczem, trzyma w rękach otwartą księgę i ma przy nodze właściwy atrybut. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Do podstawy podwieszona szyszka złożona z liści akantu. Baldachim na planie części ośmioboku o architektonicznym zwieńczeniu. Daszek zdobiony ażurowymi ornamentami maswerkowymi, z pinaklami zwieńczonymi kwiatonami na narożach. Szczyt w formie ażurowej wieży zwieńczonej kwiatonem. W podniebieniu baldachimu wyobrażenie gołębicy Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Schody dostawione od strony wschodniej, dwukrotnie załamane, z czterema gładkimi płycinami oddzielonymi złoconymi kolumnami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna na cokole. Chrystus ustawiony frontalnie, w kontrapoście, z ugiętą i cofniętą lewą nogą. Lewa ręka wyciągnięta do przodu prawdopodobnie przytrzymywała chorągiew, prawa jest uniesiona w górę w geście błogosławieństwa. Twarz pociągła, szczupła, o szerokim czole, głęboko osadzonych oczach, z brodą dzielącą się w dwa pukle. Włosy długie, z przedziałkiem na środku głowy, opadają na ramiona i plecy. Chrystus ubrany w podbity błękitem czerwony płaszcz ze złoconą lamówką, zapięty na piersi fibulą, przerzucony przez ramiona i zawinięty wokół lewego biodra, spięty na prawym. Ciało o wyraźnym modelunku z zaznaczonymi śladami męki. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna. Z tyłu, na płaszczu tabliczka z napisem „Ferdinand Stuflesser / BILDHAUER / ST. ULRICH. / GRÖDEN TIROL”.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Kościół ceglany z kamiennym przyziemiem, na planie prostokąta z węższym i niższym prezbiterium flankowanym dwoma aneksami wystającymi poza lico nawy i wieżą od zachodu. Kościół orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, z kruchtą w przyziemiu wieży. Nawa artykułowana półfilarami o ściętych narożach, przechodzących w gurty krzyżowo-żebrowego sklepienia. W nawie i prezbiterium okna prostokątne zamknięte łukiem ostrym; główne wejście od wschodu. Identyczne okna w aneksach przy prezbiterium. Aneksy dwuprzęsłowe ujęte wielobocznymi filarami, zamknięte trójbocznie z parasolowym sklepieniem. Chór muzyczny w czwartym przęśle nawy, wsparty na wielobocznych filarach z drewnianym parapetem ozdobionym ostrołukowymi blendami. Kruchta węższa od nawy, zasklepiona krzyżowo. Fasada węższa od nawy, ujęta przyporami w narożach, między którymi ostrołukowe wejście. W drugiej kondygnacji oddzielonej parapetem wysokie okno zamknięte łukiem ostrym, nad którym tarcza zegara. Nad fasadą ośmioboczna wieża. W wieży na przemian okna i płyciny, zamknięte łukiem ostrym. Trójboczne prezbiterium w narożach ujęte przyporami sięgającymi połowy wysokości, między którymi ostrołukowe okna. Aneksy na planie prostokąta z przyporami na narożach oraz jedną w części bocznej. Czteroosiowa ściana nawy i naroża oddzielone przyporami, między którymi ostrołukowo zakończone okna. Hełm wieży w formie ośmiobocznego stożka, załamującego się w partii dolnej. Nawa z dwuspadowym dachem z wieżyczką na sygnaturkę nad pierwszym przęsłem.
kościół
Kościół parafialny św. Anny
Zdjęcie nr 1: Feretron z figurą Matki Boskiej na prostopadłościennej podstawie. Maria stoi frontalnie, w lekkim kontrapoście, z prawą nogą odwiedzioną, ustawioną na kamieniu; ręce ma złożone do modlitwy. Ma delikatną, owalną twarz z wysokim czołem, długim, wąskim nosem i małymi ustami; wzrok kieruje w górę. Jest ubrana w długą, powłóczystą suknię układającą się w ostre fałdy, przepasaną szeroką szarfą z dekoracją geometryczną. Ponadto ma zarzucony okrywający głowę i ramiona płaszcz, którego spód jest prążkowany a wierzchnia strona dekorowana wicią roślinną, z bordiurą utworzoną z przeplatających się wstęg. Na nagich stopach, kamieniu i sukni aplikowane kwiaty róży. Figura ustawiona na dwudzielnej podstawie dekorowanej wicią roślinną oraz rozetami. Suknia Matki Boskiej jasna, szarfa oraz płaszcz pozłacane, polichromia w partiach ciała naturalistyczna; podstawa w kolorach jasnożółtym oraz brązowym.
feretron
Matka Boska
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna na cokole przedstawiająca stojącą frontalnie Matkę Boską z lekko ugiętą prawą nogą i rękami złożonymi do modlitwy; przez dłonie ma przełożony różaniec. Maria ma lekko uniesioną głowę, oczy skierowane w górę, nos prosty, usta wąskie. Jest ubrana w białą suknię przepasaną niebieskim pasem ze złotą lamówką, którego długie końce opadają w dół. Ma również narzucony na głowę oraz ramiona, opadający miękkimi fałdami płaszcz dekorowany na brzegach pasem złotego ornamentu. Spod sukni wystają bose stopy, na każdej z nich kwiat róży. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Matka Boska z Lourdes

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa zawieszonego na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Cristo vivo. Głowa Chrystusa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi wyprostowane w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Zbawiciela szeroka o wyraźnych rysach, długim i wąskim nosie oraz krótkiej brodzie, zawiniętej na końcu w dwa krótkie i silnie skręcone pukle. Włosy długie, opadające na plecy z jednym długim puklem spływającym sztywno na prawe ramię. Na głowie Chrystus ma założoną ciasno splecioną, zieloną koronę cierniową, zawiązaną opaską z gałązek. Sylwetka wychudzona, ułożona w nienaturalnej pozie z dużymi dłońmi i stopami. Perizonium złocone, ciasno oplatające biodra, przewiązane pośrodku z jednym końcem wystającym z prawej strony. Nad głową Chrystusa znajduje się titulus w formie białej tabliczki namalowanej na wolutowo wyciętym kartuszu z napisem w polu „I(ESUS) N(AZARENUS) R(EX) I[UDAEORUM]”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki. Krzyż drewniany, prosty, malowany na kolor ciemnobrązowy.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Na krzyżu z jasnego drewna zawieszono polichromowaną figurę martwego Chrystusa o szeroko rozpostartych ramionach. Ciało Zbawiciela do krzyża jest przymocowane za pomocą trzech gwoździ. On sam został ukazany jako martwy z zamkniętymi oczami i nieznacznie słaniającą się głową. Jego postać jest nieznacznie wysmuklona z naturalnie potraktowaną muskulaturą korpusu, zaznaczononą raną prawego boku. Nogi są lekko zwrółcone do osi środkowej, z założeniem prawej stopy na lewą. Twarz Zbawiciela jest mocno wychudła i pociągła. Charakteryzują ją zamknięte oczy, wydatny nos i usta. Otaczają ją brązowe włosy opadające puklami na kark oraz na prawe ramię oraz brązowy zarost. Chrystus ma na głowie cierniową koronę, spod której na czoło spływają nieznaczne krople krwi. Biodra Zbawiciela przepasane są szarobiałym perizonium w formie zawoju z rozwianym festonem przy prawym boku. Tkaninę drapują ostre załamania. Ponad głową Chrystusa na pionowej belce krzyża zawieszono rozwiany titulus z napisem INRI przytwierdzone do krzyża wbitym na środku gwoździem. Całą figurę pokrywa naturalistyczna polichromia.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Jego ciało jest w delikatnym zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Prawa noga ugięta w kolanie, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa jest szczupła, o głęboko osadzonych, zamkniętych oczach, prostym, krótkim nosie i lekko rozchylonych ustach, okolona krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało szczupłe, miękko modelowane, o podkreślonej muskulaturze ud i ramion oraz silnie uwypuklonych żebrach i mostku klatki piersiowej. Biodra przesłonięte są białym, krótkim, mocno drapowanym i przylegającym do ciała perizonium z ekspresyjnie rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Na zakończeniu pionowej belki krzyża namalowana tabliczka z napisem „I.N. / R.I.”.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita jest do krzyża o prostych ramionach czterema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa bezwładnie opada na prawe ramię, nogi ugięte w kolanach, skierowane w prawo. Twarz Chrystusa jest pociągła, o zamkniętych oczach, prostym, długim nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach, okolona krótką brodą oraz delikatnie kręconymi włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało wychudzone, o silnie zaznaczonej muskulaturze rąk i nóg, wyraźnie podkreślonych żebrach klatki piersiowej i zapadłym brzuchu. Biodra przepasane są krótkim perizonium zawieszonym na sznurze, z rozwianym zwisem tkaniny przy lewym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krzyż prosty, współczesny. Rzeźba zawieszona na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Christo vivo, głowa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa pociągła, o wyraźnych rysach, dużym i wąskim nosie; okolona krótkim zarostem; na głowie szeroka korona cierniowa. Sylwetka wychudzona, z wydatną klatką piersiową i wąską talią. Perizonium przewiązane na lewym boku, ciasno oplatające biodra. Nad głowią Chrystusa znajduje się titulus w formie białej banderoli z napisem „INRI”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone.
rzeźba

krucyfiks

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-81

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności