![Zdjęcie nr 1: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf334030395f9fda4ed8a3/5bbf334030395f9fda4ed8a3.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 2: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf3342c2b476516021b1fb/5bbf3342c2b476516021b1fb.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 3: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf3343ab2f34518f506bdb/5bbf3343ab2f34518f506bdb.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 4: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf33418e5c43516645511c/5bbf33418e5c43516645511c.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 5: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf334230395f9fda4ed8b6/5bbf334230395f9fda4ed8b6.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 6: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf334130395f9fda4ed8b0/5bbf334130395f9fda4ed8b0.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 7: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf3341ab2f34518f506bc9/5bbf3341ab2f34518f506bc9.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 8: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf3340381ecb517ef0c3dc/5bbf3340381ecb517ef0c3dc.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 9: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf333f8e5c43516645510f/5bbf333f8e5c43516645510f.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 10: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf333f8a68d45184942d23/5bbf333f8a68d45184942d23.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 11: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf333fc2b476516021b1ec/5bbf333fc2b476516021b1ec.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 12: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf333f7e4d32a568df2ee7/5bbf333f7e4d32a568df2ee7.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 13: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf33438e5c435166455136/5bbf33438e5c435166455136.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 14: Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf3238381ecb517ef0c255/WorkImage/5bbf3343f8b2a8ac8c455263/5bbf3343f8b2a8ac8c455263.jpg?rand=1714008586)
Św. Marcina
Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wieprz
Miejscowość
Gierałtowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
prezbiterium kościoła
Identyfikator
DZIELO/24587
Kategoria
ołtarz
Dookreślenie zabytku
główny
Ilość
1
Czas powstania
1909 rok
Autor
Ferdinand Stuflesser
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
St. Urlich Groden
Technika i materiał
drewno polichromowane, techniki snycerskie, złocenie i srebrzenie
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Dzieje zabytku
Nastawa została zamówiona przez ówczesnego proboszcza ks. Jana Foxa w pracowni Ferdinanda Stufflessera w St. Urlich Groden w Tyrolu w 1909 roku wraz z amboną. W ołtarzu prezentowany jest obraz św. Marcina oraz na zasuwach obraz Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
Opis
Wolnostojący, jednokondygnacyjny, trójosiowy ołtarz uzyskał formę architektoniczną ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy przyjął formę leżącego prostopadłościanu ustawionego na podeście z dwoma gradusami, na którym wsparto drewnianą mensę z portatylem. Fronton stipesu podzielono za pomocą trzech płyciny, czworoboczną na osi, a w osiach skrajnych prostokątnymi. W płycinie pola środkowego umieszczono płaskorzeźbiony krzyż równoramienny wpisany w okręg. Natomiast w polach bocznych znalazły się ostrołukowe arkadki wypełnione malowanym i złoconym ornamentem roślinno-kwiatowym. Na mensie na osi ustawiono architektoniczne tabernakulum z tronem eucharystycznym. Jego dwuskrzydłowe drzwi ujęte zostały parą lizen, których płyciny wypełniono płaskorzeźbionym ornamentem. Drzwiczki ozdobiono płaskorzeźbioną dekoracją z winną latoroślą i srebrnymi literami „A” i „Ω”. Na lizenach wsparto niewielki, fazowany gzyms. Ponad nim usytuowano tron eucharystyczny w formie aediculi flankowanej złoconymi kolumnami na postumentach z liściastymi kapitelami podtrzymującymi imposty przechodzące w pinakle z kwiatonami. Pomiędzy nimi znalazła się wimperga z czołganiami i wieńczącym ją pinaklem z kwiatonem. Wimpergę wypełnia stylizowany łuk trójlistny. W niszy na tylnej ściance wykonano malarską dekorację z przedstawionym kielichem z jaśniejącym nad nim Najświętszym Sercem Pana Jezusa w koronie cierniowej, na tle dekoracji roślinnej. Całoś baldachimu nakrywa daszek siodłowy. Tabernakulum flankują dwa adorujące anioły w jasnych szatach ustawione na profilowanych postumentach dekorowanych na licu łacińskimi napisami "Adoremus" i "Venite". Nastawa ołtarzowa ustawiona została na wysokim, dwustrefowym cokole. Górną strefę artykułowano za pomocą czworobocznych, zielonych płycin wypełnionych płaskorzeźbionym i złoconym ornamentem roślinnym, obramienionych profilowanymi listwami. Cokół zwieńczony został profilowanym gzymsem. Część środkowa nastawy jest wyższa i szersza od osi bocznych. Tworzy ją pole w kształcie stojącego prostokąta zamknięte u góry łukiem siodłowym, ujętego złoconą, profilowaną ramą. Pole flankują dwie smukłe kolumienki z liściastymi kapitelami, ustawione na postumentach, przechodzące w pinakle zwieńczone kwiatonami. Pomiędzy pinaklami usytuowano wimpergę wypełnioną maswerkiem z czterolistnym polem, w którym znajduje się napis:"S[anc]t[us] Mrtinus". Wimpergę zakończoną pinaklem z kwiatonem zdobią czołgani. Ponad nią wypiętrzone zostało ażurowe zwieńczenie utworzone z podwójnych ostrołukowych arkadek flankujących fialę z kwiatonem. W polu kondygnacji prezentowany jest obraz ze św. Marcinem oraz dwa pozostałe na zasuwie z przedstawienie Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Poniżej pola obrazowego wprowadzono płycinę w kształcie leżącego prostokąta, dekorowaną malowaną, złoconą ornamentyką na zielonym tle. W osiach bocznych znalazły się dwie aedicule zwieńczone wimpergami z czołgankami i kwiatonem, flankowane parą wysmuklonych pinakli z kwiatonami. Górną część aediculi wypełnia arkatura. W niszach na niebieskim tle ze złotymi gwiazdami ustawiono figury św. Franciszka z Asyżu i św. Elżbiety z Turyngii. Kondygnację flankują ażurowe struktury utworzone z płycin ujętych smukłymi pinaklami, wypełnionymi płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym. Struktura ołtarza polichromowana została w odcieniach zgaszonego brązu. Załamania profili architektonicznych pomalowano na czerwono, zielono i niebiesko, natomiast ornamenty wyzłocono.
Zarys problematyki artystycznej
Nastawa ołtarza głównego stanowi wartościowy import z Tyrolu, z którego sprowadzono nie tylko rzeźby, jak często było to praktykowane, lecz również architektoniczną strukturę retabulum. Dzięki temu w miejscowym kościele wraz z ambona pojawił się wartościowy obiekt będący świadkiem estetycznych upodobań ludzi tamtych czasów. Nie trudno zauważyć, że kształt nastawy inspirowany jest duchem historycyzmu, w którym ważne miejsce odgrywają elementy neogotyckie. Retabula wykonane w tym samym duchu, zarówno w Tyrolu, jak i na miejscu, można spotkać w ościennych kościołach, zwłaszcza tych wzniesionych na przełomie XIX i XX wieku, np. w Lipowej, Jawiszowicach, Kozach, Wilkowicach, Hecznarowicach, lub w niedalekim Osieku i Wieprzu.
Stan zachowania / Prace konserwatorskie
Dobry. Ołtarz został poddany konserwacji w latach 1984-1986. Prace powtórzono w 2007 roku przy okazji całościowego remontu kościoła.
Literatura
Z dziejów parafii Świętych Szymona i Judy Tadeusza w Kozach, red. T. Borutka, Kraków 1998, s. 411;
A. Hałatek, B. Jania, Świątynie Osieka, Osiek 2008, s. 13-15;
R. Kalinowski, Ecclesia Sancti Martini Jawiszowice, Kraków 2017, s. 90;
S. Klajman, Pod opieką Wszystkich Świętych, Wieprz 2018, s. 161-165.
Streszczenie
Nastawa ołtarza głównego w Gierałtowicach została zamówiona przez ówczesnego proboszcza ks. Jana Foxa w pracowni Ferdinanda Stufflessera w St. Urlich Groden w Tyrolu w 1909 roku wraz z amboną. W ołtarzu prezentowany jest obraz św. Marcina oraz na zasuwach obraz Madonny Sykstyńskiej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
Inne dzieła tego autora
Osoby związane z dziełem
Inne dzieła z tego miejsca
![Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości pokrywa inskrypcja: "Tu spoczywają Zwłoki / JÓZEFA GOLAWSKYEGO / Śmierć przed wczesna wydarła go matce / Zył lat 26 / Umarł 14 Maja 1836. R[OKU]. / Czytelniku racz westchnąć za Dusze jego / Do Wspólnego Ojca".](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf22a2c2b4765160218bc4/WorkImage/5bd711b3c2b476516025e585/5bd711b3c2b476516025e585_blockSmall.jpg?rand=1714008586)
![Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości wypełnia napis: "Wawrzeńcowi / Lekczyńskiemu. / Kochanemu Oycu / zmarłemu d[nia] 15 Maia 1826 / Wdzięczne Dzieci".](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5bbf23e6c2b4765160218c8a/WorkImage/5bd711857e4d32a568e37093/5bd711857e4d32a568e37093_blockSmall.jpg?rand=1714008586)
Podobne dzieła
Po tytule
Po kategorii
Po technice i materiale
![Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761632794eef3d32613ba97/WorkImage/5b446d5a4d9d597226db9bba/5b446d5a4d9d597226db9bba_home.jpg?rand=1714008586)
Jak cytować?
ks. Szymon Tracz, "Św. Marcina", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-marcina