Stacje drogi krzyżowej
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 2: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 3: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 4: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 5: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 6: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 7: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 8: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 9: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 10: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 11: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 12: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 13: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 14: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 15: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 16: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 17: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 18: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 19: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 20: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 21: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 22: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 23: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 24: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 25: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 26: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 27: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 28: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.
Zdjęcie nr 29: Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.

Stacje drogi krzyżowej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Igołomia-Wawrzeńczyce
Miejscowość
Wawrzeńczyce
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Św. Marii Magdaleny
Tagi
stacje drogi krzyżowej Wojciech Eljasz
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/08907
Kategoria
obraz
Ilość
13
Czas powstania
1883-1884, 1896 (?)
Fundator
ksiądz Jacek Langer, Ludwikowa Łuczywo
Autor
Wojciech Eljasz
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 78 cm
wysokość – 122 cm
Inne wymiary – wysokoscBezRamy: wysokoscFigury: szerkoscBezRamy: szerokoscFigury: wymiarPodstawy: srednica: srednicaCzary: szerokoscRam:
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Malowane stacje drogi krzyżowej zostały zamówione w 1883 roku przez ówczesnego proboszcza Jacka Langera i wykonane w latach 1883-1884 przez Wojciecha Eljasza. Stacje VI-XI wykonał inny autor, dwie z nich zostały darowane przez Ludwikę Łuczywo w 1896 roku.

Opis

Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w drewnianą, złoconą i profilowaną ramą. Malowane przez dwóch artystów, stacje I-VI oraz XIII-XIV autorstwa Wojciecha Eljasza; stacje VII-XI – nieznanego malarza. I-VI, XIII-XIV to kompozycje wielopostaciowe, dynamiczne z powtarzającą się postacią ubranego w długą, błękitną tunikę Chrystusa o szczupłej, trójkątnej twarzy z dużymi, głęboko osadzonymi oczami. Tła pejzażowe, zaznaczone szkicowo. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółcieni, szaty postaci utrzymane w żywych kontrastowych barwach. Miękki modelunek światłocieniowy. Obrazy sygnowane w prawym dolnym rogu „Wojciech Eljasz 1883” lub „Wojciech Eljasz 1884”. Na odwrociu pisane cyframi rzymskimi oznaczenia numerów stacji. Stacja XIV, na odwrociu dodatkowo inskrypcja „Za staraniem X(iędza) Jacka Langera Proboszcza / w Wawrzeńczycach malowano w r(oku) 1883” VII-XI to kompozycje wielopostaciowe o podobnej dyspozycji płótna jak w obrazach wcześniejszych, analogiczna postać Chrystusa oraz tło. Postaci bardziej smukłe o innym typie fizjonomicznym; modelunek bardziej linearny z silnie zaznaczonym konturem. Kolorystyka ciepła, w partiach tła stonowana, na pierwszym planie żywsza, bardziej kontrastowa. Obrazy niesygnowane, na odwrociu cyframi arabskimi zaznaczony numer stacji. Na odwrociu stacji VII i VIII, dodatkowo inskrypcja „Ofiara 2ch obrazów / Ludwikowej Łuczywo w r(oku) 1896”.

Zarys problematyki artystycznej

Wojciech Eljasz, autor większości stacji drogi krzyżowej uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1838-1843. Pracował jako nauczyciel rysunku, był również zaangażowany przy restauracji ołtarza Wita Stwosza z kościoła Mariackiego.
Malował obrazy o tematyce religijnej, znajdujące się w kościołach i klasztorach na ziemi krakowskiej, np. we Włosienicy, Kościelcu, Tenczynku, Sierotach, Koniuszy, Niegardowie, Wysocicach, Chochołowie Liszkach itd. Skomponował stacje drogi krzyżowej na dziedzińcu kościoła Reformatów w Sandomierzu (1843) i w kościele pw. Wszystkich Świętych w Babicach (1871). Te ostatnie są bardzo podobne do omawianych – kompozycja stacji I, V,VI, XIII została powtórzona w obu realizacjach.
Obrazy ze stacjami I-VI oraz XIII-XIV były malowane przez Wojciecha Eliasza z inicjatywy księdza Jacka Langera, proboszcza w Wawrzeńczycach. Obrazy ze stacjami: VII-VIII – ofiarowane kościołowi przez Ludwikę Łuczywo w 1896 roku. Pozostałe, malowane przez tego samego artystę, pozbawione inskrypcji, są niewiadomego pochodzenia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Warstwa malarska pociemniała, spękana, płótno miejscowo zdublowane. Brak stacji XII – Ukrzyżowanie.

Streszczenie

Stacje drogi krzyżowej wiszące na ścianach kościoła w Wawrzeńczycach zostały skomponowane ze scen figuralnych zajmujących większość przestrzeni płócien i ukazanych na tle sumarycznie przedstawionego pejzażu lub architektury. Stacje zostały (w większości) zamówione przez proboszcza Jacka Langera w 1883 roku, o czym informuje napis umieszczony na odwrociu ostatniej stacji i wykonane w latach 1883-1884 przez Wojciecha Eljasza. Stacje VI-XI wykonał inny autor, dwie z nich zostały darowane przez Ludwikę Łuczywo w 1896 roku.Kompozycja niektórych obrazów powtarza układ scen z wykonanej w 1871 roku realizacji dla kościoła w Babicach.

Bibliografia

"Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, t. 2", Wrocław 1975

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Scena figuralna, dymaniczna. Prawą część obrazu zajmuje postać zwróconego niemal profilem w prawo Anioła Stróża w wydatnym wykroku i o pochylonej sylwetce. Prawą ręką przygarnia do siebie dziecko, lewą, wzniesioną, ciska piorunem. Przedstawiony, jako młody, atletycznie zbudowany młodzieniec, z twarzą ukazaną z profilu, włosy krótkie, mocny kark. Ubrany w niebieską, przepasaną sznurem, szatę z krótkimi rękawami oraz obfity jasno-różowy, bogato sfałdowany płaszcz, na stopach ma sandały wiązane rzemieniami. Z tyłu biało-szare skrzydła. Stojące na skraju przepaści, wtulone w anioła dziecko wyciąga ku niemu obie ręce. Okrągłą twarz charakteryzują dziecięce rysy oraz wzniesione ku niebu oczy. Ubrane jest w białe spodnie i tunikę sięgającą kolan przewiązaną w pasie sznurem, stopy bose. W lewym, dolnym rogu kompozycji, w przepaści wypełnionej ogniem ukazany w półpostaci diabeł. Głowę z rogami odwraca od anioła i osłania się rękami. Oczy duże, wyłupiaste, wystające zęby, duży, zakrzywiony nos; dłonie zaopatrzone w pazury. Ziemia, na której stoją postaci ciemno-brązowa, tło stanowią szaro-błękitno-żółte obłoki. Nad postacią anioła tablice Mojżeszowe. Kolorystyka obrazu jasna, pastelowa, stonowana. Modelunek bardzo miękki. Pod lewą stopą anioła trudna do odczytania sygnatura „Wojciech Eliasz 1854". Z tyłu napis „Malowane za staraniem / x(ędza) Wojciecha Praszkiewicza / Proboszcza w Babicach 1854 r[oku]”.
obraz
Anioł Stróż
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W jego prawej części znajduje się postać klęczącego św. Stanisława Kostki, zwrócona w trzech czwartych w lewo, ze złożonymi do modlitwy dłońmi i pochyloną głową ukazaną z profilu. Jego twarz jest okrągła, o dużych, zamkniętych oczach, garbatym nosie i pełnych ustach, okolona krótkimi, jasnobrązowymi włosami, nad głową ma nimb. Ubrany jest w czarną sutannę, przepasaną w talii. W lewej części obrazu znajduje się, ukazany wyżej niż święty, klęczący na obłoku anioł, przedstawiony z profilu, z pochyloną głową, w lewej ręce trzyma kielich, prawą daje komunię świętemu. Ubrany jest w żółtą szatę, skrzydła ma złożone na plecach. Tło w postaci brązowo-różowego nieba i obłoków. Kolorystyka ciepła, brunatna, widoczne laserunki. Na obłoku, na którym klęczy anioł, znajduje się sygnatura „Wojciech Eljasz 1878”. Obraz w profilowanej, złoconej ramie.
obraz
Komunia anielska św. Stanisława Kostki
Zdjęcie nr 1: Obraz umieszczony w polu lewego ołtarza bocznego w pierwszym od prezbiterium przęśle nawy kościoła, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w profilowanej, złoconej ramie. W centrum stojąca, ukazana frontalnie, całopostaciowo Maria w typie Niepokalanie Poczętej. Postać stojąca na półksiężycu, z głową lekko odchyloną ku górze, skierowaną w prawą stronę i rękoma skrzyżowanymi na piersi. W lewej dłoni trzyma rzeźbioną, srebrzoną lilię. Twarz drobna, okrągła z wypukłym czołem, dużymi, okrągłymi oczami wzniesionymi ku górze i niewielkimi, pełnymi ustami. Policzki zaakcentowane różem. Włosy długie, opadające na plecy w kolorze szaro-brązowym. Maria jest ubrana w obszerne, długie, rozwiane szaty nakładane na obraz drewniane, złocone. Składają się na nie płaszcz i długa suknia. Na głowie drewniana, złocona korona otwarta z rzeźbionymi szlachetnymi kamieniami. Wokół głowy okrąg z 12 drewnianych i złoconych gwiazd. W dole kompozycji płaskorzeźbiony, srebrzony półksiężyc, oraz złocone glob i wąż z jabłkiem w paszczy. Tło malowane, nieokreślonej barwy brązowo-niebieskiej, rozjaśnione wokół głowy Marii i u dołu kompozycji.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji na rozjaśnionym tle ukazano Matkę Boską z Dzieciątkiem, od której św. Dominik odbiera różaniec. Ukazana nieznacznie z lewej strony siedząca na obłokach Madonna podtrzymuje prawą ręką siedzące na jej kolanach Dzieciątko Jezus, prawą zaś podaje klęczącemu nieznacznie niżej  św. Dominikowi różaniec. Madonna została ukazano frontalnie jako młoda dziewczyna. Ma owalną twarz o jasnej karnacji, wysokie czoło, wydatny nos i usta o pełnych wargach. Spojrzenie półprzymkniętych oczu skierowane jest na Dominika. Jego głowę otaczają jasne, długie włosy spływające puklami na ramiona. Maria ubrana jest w bladoczerwoną suknię przewiązaną w pasie i niebisko-fioletowy płaszcz zarzucony na ramiona oraz spięty pod szyją tasiemką ze złocistym napisem "Zdrowaś Marya". Prawa poła płaszczu jest przerzucona przez jej kolana. Spod sukni u dołu widać fragment stopy w sandale. Siedzące Dzieciątko Jezus ujęto w trzech czwartych w prawo. Zbawiciel prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma mały krzyżyk. Dzieciątko ubrane jest w jasnobiałą tunikę, spod której widać fragment bosej prawej stopy. Przed Marią z prawej strony kompozycji klęczy św. Dominik przedstawiony w trzech czwartych w prawo z głową ujętą w profilu. Święty obiema rękami odbiera od Madonny różaniec. Jest to dojrzały mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją. Charakteryzuje ją wydatny nos i usta. Głowę otaczają krótkie włosy z wystrzyżoną tonsurą odsłaniające lewe ucho. Święty ubrany jest w habit dominikański z czarnym płaszczem z kapturem. Nad głową ma nimb talerzowy z gwiazdą pośrodku. Za Marią widać częściowo dwóch chłopców trzymających girlandę różaną. Na pierwszym planie w rogu obrazu leży otwarta księga oparta o inne dwie zamknięte księgi, a za nią płonąca świeca. Na kartach księgi umieszczono inskrypcję: „Bądź pozdro / wiona Pa-/nienko / Marya! / Ciebie wzy/wają wszyscy grzesznicy Malował / 1872 / Wojciech Eliasz”.
obraz
Matka Boska Różańcowa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o wklęsłych górnych narożach z uskokiem, z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nimi św. Dominikiem oraz św. Katarzyną Sieneńską. Maria ukazana jest w całej postaci, zwrócona frontalnie, w pozycji stojącej, z prawą nogą opartą o skałę, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą podaje różaniec św. Dominikinowi. Maria ma owalną twarz, o półprzymkniętych, okrągłych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, jasnymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi. Dzieciątko w pozycji siedzącej, z lewą nogą wysuniętą do przodu, w lewej ręce trzyma gałązkę róży i krzyżyk, prawą błogosławi. Twarz ma kwadratową, oczy duże i okrągłe, nos mały, usta pełne oraz krótkie, jasne włosy. Ubrane jest w białą, długą i obszerną tunikę. Wokół głów obu postaci nimby. Postać Marii flankują dwa anioły w żółtych tunikach trzymające kwiatowe girlandy. Po prawej stronie Marii klęczy św. Dominik zwrócony w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Prawą rękę unosi, lewą przyciska do piersi, obiema dłońmi trzymając różaniec. Jego twarz jest szczupła, o dużych oczach skierowanych w dół, dużym, krótkim nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę, nad nią aureolę z gwiazdą. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz z kapturem. Przed świętym znajduje się pies z zapaloną pochodnią w pysku. Po lewej stronie Marii klęcząca św. Katarzyna Sieneńska, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz skrzyżowanymi na piersi dłońmi, z widocznymi stygmatami. Twarz ma pociągłą, z oczami skierowanymi w dół, małym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz białym welonem i podwiką oraz w czarny płaszcz. Na głowie ma koronę cierniową, nad nią aureolę. Scena ukazana na jasnobrązowym tle, rozświetlonym wokół Marii i Dzieciątka.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem stojącej na skale Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nimi św. Dominikiem oraz św. Katarzyną Sieneńską. Maria ukazana jest w całej postaci, zwrócona frontalnie, w kontrapoście, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą podaje różaniec św. Dominikowi. Maria ma owalną twarz, o półprzymkniętych, okrągłych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, jasnymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w czerwoną suknię, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi. Dzieciątko w pozycji siedzącej, z lewą nogą wysuniętą do przodu, w lewej ręce trzyma gałązkę róży, prawą błogosławi. Twarz ma kwadratową, oczy okrągłe, nos mały, usta pełne oraz krótkie, jasne włosy. Ubrane jest w białą, długą i obszerną tunikę. Wokół głów obu postaci nimby. Postać Marii flankują dwa anioły w żółtych tunikach trzymające kwiatowe girlandy. Po prawej stronie Marii klęczy św. Dominik zwrócony w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Obiema ugiętymi rękami odbiera różaniec. Jego twarz jest szczupła, o dużych oczach skierowanych w górę, dużym, krótkim nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę, nad nią aureolę z gwiazdą. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz z kapturem. Po lewej stronie Marii klęcząca św. Katarzyna Sieneńska, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, z oczami skierowanymi w dół, małym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem i białym welonem oraz w czarny płaszcz. Na głowie ma koronę cierniową, nad nią aureolę. Pomiędzy świętymi leży otwarta księga ze świecą. Scena ukazana na jasnobrązowym tle, rozświetlonym wokół Marii i Dzieciątka.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Wojciech Eljasz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.
obraz
Adoracja Matki Boskiej
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na czworobocznej, profilowanej stopie przechodzącej wyżej w trzon o formie gruszkowatego nodusa. Czara półkolista, puklowana z profilowanym brzegiem. Wewnątrz cynowa misa. Pokrywa drewniana, złocona i malowana w formie ażurowej korony w typie zamkniętym. Dolna obręcz profilowana i dekorowana elementami naśladującymi kameryzację; powyżej pas liści akantu. Kabłąki fakturowane; na ich przecięciu, osadzony na spłaszczonej kuli krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Drewniana dzwonnica została wybudowana 15 m na południowy wschód od kościoła w Wawrzeńczycach, w obrębie ogrodzenia na terenie dawnego cmentarza. Ustawiono ją w konstrukcji słupowej, na kamiennej podmurówce, na planie kwadratu, jako budowlę dwukondygnacyjną z izbicą. Wieża została oszalowana deskami o układzie pionowym. Dolna kondygnacja o ścianach pochyłych. W elewacji północnej dwa prostokątne otwory wejściowe nakryte prostymi daszkami pulpitowymi, mieszczące jednoskrzydłowe, drewniane drzwi. W górnej części każdej elewacji dwudzielne okna zakończone ostrołukowo, wypełnione kratownicą drewnianą. Izbica zakończona od dołu ażurową dekoracją w formie wyciętych w deskach zaokrąglonych zębów oraz okrągłych otworów. Nakryta dachem czterospadowym o konstrukcji krokwiowo-płatwiowej, zabezpieczona blachą ocynkowaną. W środku trzykondygnacyjna, z drewnianymi schodami; mieści trzy, barokowe dzwony.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta wypełniona inskrypcją „Anna Latalina żyła lat 22. / zmarła d(nia) 5. Listopada 1849. r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 30. / zmarła d(nia) 26. Kwietnia 1855 r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 38. / zmarła d(nia) 8. Czerwca 1864. r(oku) / wdzięczny mąż dla trzech Żon / wraz z dziećmi te pamiątke stawia / prosi o westchnienie do Boga”.
płyta nagrobna
Epitafium Anny Lataliny, Marianny Lataliny i Marianny Lataliny
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta wmurowana w północną elewację kościoła. Umieszczono na niej, częściowo zakrytą inskrypcję o treści „WYZNAJĘ TO IŻEM BYŁ GRZESNIKIEM MÓJ BOŻ[E] / JEDNAKZE MIŁOSIE[R]DZIE TWOIE NIECH PRZEMOŻ[E] / CIEBIE ZAS CZYTELNIKU O PACIERZY PROS[ZĘ] / JA FRANCISZEK WILKONSKI Y SUPPLIKE WNOSZ[Ę]”.
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Wilkońskiego
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta w obramieniu ze stylizowanych liści oplatatających ramę. W narożach rozetki. W górnej części ryty wizerunek uskrzydlonej klepsydry, w dolnej węża połykającego swój ogon. Inskrypcja ryta, wykonana minuskułową kursywą. „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Karolinie Macieia z Grabskich Katarzyny / Kwapiszewskich Małżonków, Córce Eufrozyny / Drugiego Imienia, po Siedemnastém lecie, / Zeszłey z tego Swiata w Naypiękniéyszym kwiecie. / Tysiąc Ośmset dwudziestego i Piątego / Roku a Listopada dnia Siedemnastego. / Z rąk Rodziców płaczących wyrwanéy Stawiony / I łzami ku wiecznéy pamiątce skropiony. / Tu żałośni Rodzice Córke swą złożyli, / Wątpiąc czyli Ją Światłu czy Niebu zrodzili, / Lecz, skoro Ją tak prędko Smierć z Oczu porwała, / Znak nie omylny, że się Niebu podobała. / Przechodniu, co masz na celu duszy zbawienie, / Z mów za Nią choć iedno szczere pozdrowienie”.
płyta nagrobna
Epitafium Karoliny Kwapiszewskiej

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem odcinkowym. W centrum kompozycji ukazana jest Matka Boska z Dzieciątkiem wewnątrz dekoracyjnej aediculi. Maria przedstawiona jest frontalnie, na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą je podtrzymuje. Twarz podłużna o ciemnej karnacji z wysokim czołem, długim nosem, dużymi oczami i małymi ustami. Maria ubrana jest w czerwoną suknię; biały płaszcz z niebieską podszewką, spięty na dekolcie romboidalną klamrą oraz biały welon na głowie, spod którego spływają jej bujne i długie włosy. Dzieciątko ukazane jest w pozycji siedzącej, zwrócone trzy czwarte w prawo, w prawej dłoni trzyma różaniec, a w lewej złote jabłko. Dzieciątko ubrane jest w jasnozieloną suknię z długimi rękawami. Ma podłużną twarz o jasnej karnacji z dużymi oczami i długim nosem, okoloną kędzierzawymi, jasnymi włosami. Maria i Dzieciątko mają wokół głów koliste nimby. Aedicula wsparta jest na parach kolumn oraz stojących za nimi filarów, ustawionych na dwustopniowych cokołach. Podpory podtrzymują zwieńczenie z łukiem odcinkowym z przodu. W tle aediculi na prostym drążku, zawieszona jest kotara dekorowana rzędami złotych medalionów wypełnionych liliami andegaweńskimi oraz znajdującymi się między nimi niebieskimi rozetkami umieszczonymi w romboidalnych obramieniach. Cokoły kolumn dekorowane są płycinami w kształcie leżących prostokątów o wciętych narożach. Kolumny stoją na złoconych bazach, trzony są w jednej trzeciej wysokości kanelowane i dekorowane liśćmi akantu, przedzielone szeroką opaską z wolutami, wyżej gładkie, zdobione u dołu akantem, a u góry podwieszonymi festonami; kapitele kolumn zdobione liśćmi akantu. Zwieńczenie dwustopniowe, po bokach flankowane filarkami bogato dekorowane wolutkami i liśćmi akantu, na szczycie trójkątny przyczółek. W dolnej partii witrażu, na cokole aediculi kartusz zdobiony stylizowanym ornamentem okuciowym z napisem w polu: „SANCTA MARIA!” oraz sygnatura artysty „F(riedrich) DORN u.[?] C2. MUENCEHN.”. Tło dekorowane rozetkami w kwadratowych przeszkleniach. Całość obiega pas dekoracyjnej bordiury utworzonej z rzędu campanul i rozetek.
witraż
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz na planie prostokąta o ściętych narożach, z dobudowanym po prawej stronie balkonem, opasującym ścianę tęczową, prowadzącym do drzwi umieszczonych w północnej ścianie prezbiterium. Kosz ze schodkowym i profilowanym podwieszeniem zakończonym szyszką. Kosz i balkon na profilowanych cokołach, o ściankach dekorowanych płycinami z perełkowaniem, w polu frontowym monogram IHS, w czterech polach flankujących rozety. Ścianki zakończone profilowanym gzymsem stanowiącym parapet. Ponad koszem, na podłuczu arkady tęczowej zawieszona gloria promienista z gołębicą Ducha Świętego w obłokach. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym, dekoracja, profile i gloria złocone, gołębica i obłoki srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Grupa rzeźbiarska złożona z pełnoplastycznej figury Marii stojącej na cokole i na rzeźbionym fragmencie skały oraz z klęczącej na osobnym cokole i podstawie po prawej stronie Marii pełnoplastycznej figury Bernadety Soubirous. Maria ukazana frontalnie, w całej postaci, w wykroku, z uniesioną głową oraz rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, o łagodnych rysach, oczach skierowanych w górę, prostym nosie oraz małych ustach. Ubrana jest w białą, długą suknię, dekorowaną złoconymi rozetami oraz lamówką, przepasaną w talii niebieską szarfą ze złoconymi gwiazdkami i brzegami, zawiązaną z przodu. Na głowę i ramiona ma narzucony biały płaszcz zdobiony złoconymi rozetami i wicią roślinną przy brzegach, ze srebrzonymi pasami na podszewce, spływający kaskadowo po bokach postaci. Na głowie ma złoconą koronę otwartą, wokół niej nimb gwieździsty. Na przedramionach ma zawieszony różaniec. Na stopach złocone róże. Bernadeta zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową, w lewej dłoni trzyma krzyż z różańca Marii, prawą kładzie na piersi. Twarz ma owalną, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach. Ubrana jest w brązową suknię z zieloną zapaską przewiązaną w talii oraz zarzuconą na plecy i skrzyżowaną na piersi jasnobrązową chustę w kratę, na głowie ma biały welon.
rzeźba
Objawienie Matki Boskiej Bernadecie Soubirous w Lourdes
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o wypukłych krótszych bokach i wklęsłych dłuższych. Kompozycja wielofigurowa z przedstawieniem św. Piotra stojącego na schodach i przemawiającego do tłumu na tle architektury. W lewej części obrazu, na pierwszym planie, św. Piotr ukazany z profilu, z uniesionymi wysoko rękami. Przedstawiony jako dojrzały mężczyzna z kręconą brodą i włosami. Ubrany jest w czerwoną tunikę i zielony płaszcz. Przed nim, na drugim planie ukazany tłum postaci, po lewej grupa kilku siedzących osób żywo dyskutująca i gestykulująca, pozostali stoją wpatrzeni w świętego. Wśród nich znajduje się starzec opierający głowę o laskę. W prawym dolnym rogu, na pierwszym planie ukazany z profilu mężczyzna z wyciągniętymi w przód rękami. W tle pejzaż architektoniczny, z budynkiem o podcieniach arkadowych po lewej stronie i centralną świątynią kolumnową zamkniętą kopułą po prawej (tempietto). Przed nią widoczny fragment pomnika. W głębi sztafaż z dwiema spacerującymi postaciami i widok oddalonego miasta. Ponad nimi szaro-błękitne niebo. Kolorystyka zgaszona, barwy stonowane. Delikatny modelunek światłocieniowy. Obraz ujęty ramą o tym samym kształcie, dekorowaną perełkowaniem i żłobieniami, na każdym z czterech boków stylizowany ornament roślinny.
obraz
Kazanie św. Pawła w Atenach
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, antepedium podzielone na cztery pola, wydzielone pięcioma kolumienkami, między nimi płyciny w kształcie stojących prostokątów zakończonych łukami półokrągłymi. Na mensie tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie; w niszy krucyfiks. Cokół nastawy dekorowany prostokątami z imitacją marmoryzacji. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa i szersza od bocznych. W polu środkowym figura Matki Boskiej Różańcowej w archiwolcie ujętej kolumienkami, w bocznych figury św. Dominika z lewej i św. Katarzyny Sieneńskiej z prawej strony. Poniżej cokołów postaci plakiety ornamentalne. Kolumny na zdwojonych cokołach, tak jak belkowanie powyżej wyłamane na ich osiach. Cokoły w dekorowane płycinami. Kondygnacja zamknięta belkowaniem przechodzącym w arkadę ponad polem centralnym, archiwolty dekorowane ornamentem roślinnym i geometrycznym. Zwieńczenie w formie leżącego prostokąta, tworzącego wysunięty szczyt, ponad którym krzyż łaciński na cokole ujętym spływami. Pola wypełniają rozety. Struktura polichromowana w kolorze kremowym; nisze niebieskie, płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz szarym, elementy dekoracyjne złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny lewy Matki Boskiej z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Różańcowej. Maria ujęta frontalnie, prawą ręką podtrzymuje Dzieciątko, na lewej ma zawieszony różaniec. Spogląda przed siebie, ma małą głowę osadzoną na szerokiej szyi, niewielkie, niebieskie oczy i wąski nos; włosy przykrywa welon. Jest ubrana w srebrną suknię lamowaną pod szyją złotem oraz złoty płaszcz podbity czerwienią przechodzący przez lewe ramię. Ma głowie ma koronę zamknietą zwieńczona krzyżykiem, wokół głowy nimb z 12 gwiazd. Stoi na połowie kuli ziemskiej, pod lewą stopą ma półksiężyc, pod prawą węża, po półkuli w dół toczy się jabłko. Dzieciątko spogląda przed siebie, w prawej ręce trzyma różaniec, lewą wyciąga przed siebie; biodra ma przepasane białą szarfą. Ma małą, okrągłą głowę, okoloną jasnymi, kręconymi włosami.
rzeźba
Matka Boska Różańcowa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie stojących prostokątów, ujęte w prostokątne, drewniane ramy, zakończone u góry trójkątnym przyczółkiem, nakrytym profilowanym gzymsikiem i zwieńczone prostym krzyżykiem. W polu przyczółka numery stacji. Kompozycje wielofigurowe, postacie statyczne, przedstawione na tle sumarycznie oddanego krajobrazu lub sztafażu architektonicznego. Kolorystyka intensywna z dominacją czerwonych i niebieskich płaszczy. W dolnej części każdego obrazu podpis sceny, malowany czarno na białym pasku: 1. „St(acja) I / Fundatorem [tekst nieczytelny] / JEZUS NA ŚMIERĆ OSĄDZONY”; 2. „St(acja) II / JEZUS BIERZE KRZYŻ NA ZBITE RAMIONA”; 3. „St(acja) III / JEZUS ONDLALY PIERWSZY RAZ UPADA”; 4. „St(acja) IV / JEZUS POTYKA SIE Z NAYSWIEISZA”; 5. „St(acja) V / JEZUSOWI KRZYŻ CIĘŻKI NIEŚĆ POMAGA SZYMON”; 6. „St(acja) VI / JEZUSOWI TWARZ SKRWAWIONA I UPLWANA”; 7. „St(acja) VII / R: Q: S: P: / JEZUS DRUGI RAZ UPADA POD KRZYZEM”; 8. „St(acja) VIII / JEZUS NAUCZA PŁACZĄCE NAD SOBĄ NIE/WIASTY ”; 9. „St(acja) IX / JEZUS TRZECI RAZ UPADA POD KRZYŻEM”; 10. „St(acja) X / JEZUS Z SZAT OBNAŻONY”; 11. „St(acja) XI / JEZUS OKRUTNIE DO KRZYŻA PRZYBITY”; 12. [brak zdjęcia] 13. [brak zdjęcia] 14. „St(acja) XIV / JEZUS DO GROBU WŁOZONY / Franz Jog Mahler in Fre(?) / 6 Aprill 1827”.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w kształcie stojących prostokątów w drewnianych ramach. Od góry obrazy ujęte ornamentem rocaille’owym z kartuszami pośrodku, mieszczącym rzymskie numery stacji, wyżej prosty, łaciński krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. Kompozycje wielopostaciowe, kadrowane w sceny z tłem wypełnionym błękitnym niebem i zielonymi pagórkami. Postacie malowane intensywnymi, kontrastowymi plamami barwnymi; twarze o delikatnie zaznaczonych rysach, ubrane w obszerne szaty, miękko kształtowane silnym światłocieniem. Chrystus ubrany jest w niebieską suknię oraz zieloną koronę cierniową. Postacie oprawców o muskularnych ciałach, ukazanych w śmiałych skrótach perspektywicznych. Fizjonomie postaci drugoplanowych oddane sumarycznie. Rama prosta, drewniana, bejcowana, zdobienia złocone i srebrzone.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w formie stojącego prostokąta w drewnianej ramie, ujęte od góry i dołu uszami o fantazyjnym wykroju, zwieńczone krzyżykiem. W dolnej części podpisy stacji, a na górnych uszach ich numery pisane cyframi rzymskimi. Kompozycja otwarta i wielopostaciowa, przedstawienia dynamiczne z przewagą linii diagonalnych. Kolorystyka bogata z przewagą barw ziemi, błękitu i czerwieni. Światło rozproszone, na szatach modelunek światłocieniowy. Draperia bogata i płynna. Wokół głów postaci pozłacane nimby, otoczone czarnym konturem. Rama drewniana, profilowana i ciemnobrązowa ze złoconymi pasami. Na dolnych uszach podpisy w języku słowackim, pisane kursywą, w dwóch wersach: „I. / Ježiš na smartˇodsúdený.” „II. / Ježiš berie križ na ramená svoje.” „III. / Ježiš po prvýkratˇ padá pod križom.” „IIII. / Ježiš nesúc križ stretá saso svoju żarmúte nou Matkou.” „V. / Šimon pomáha Ježiš - sovi niest križ.” „VI. / Veronika podáva Ježiššovi ru[?]nik kutieraniu tvári jeho.” „VII. / Ježiš to druhýkrát padá pod križom.” „VIII. / Ježiš napomina placúce ženy jeruzalemské.” „IX. / Ježiš to tretikrát padá pod križom.” „X. / Ježišša zo siat vyzliekajú a zlcou napájajú.” „XI. / Ježiša na križ pribijajú.” „XII. / Ježiš na križi skonáva.” „XIII. / Telo Ježiššova z križasni majú a Marii do lona skladajú.” „XIV. / Telo Ježiššovo kladú do hrobu."
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej zawieszone na ścianach bocznych nawy głównej. Obrazy w kształcie stojących prostokątów. W zwieńczeniu w kartuszu oplecionym rzeźbionymi liśćmi akantu malowane nazwy stacji, zapisane „STACYA I / STACYA II [...]”. U góry zakończone krzyżykiem łacińskim. Obrazy ujęte profilowaną ramą, zdobioną kimationem. Kolorystyka żywa, z dominacją czerwieni i błękitu, plan dalszy rozmyty. Rama polichromowana na bordowo, profilowania i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej zawieszone na ścianach bocznych nawy głównej, po siedem z każdej strony. Obrazy w kształcie stojących prostokątów, ujętych od dołu i góry stylizowanymi, rzeźbionymi liśćmi akantu i owalem pośrodku. W zwieńczeniu w owalu malowane numery stacji, u góry zakończone krzyżykiem greckim. Obrazy w formie chromolitografii ujęte profilowaną ramą. Kompozycje bogate, przeważnie wielopostaciowe, odwołujące się do tradycyjnych rozwiązań ikonografii pasyjnej. Kolorystyka żywa, z dominacją czerwieni i ugru, plan dalszy rozmyty. Na oleodruku ze stacji pierwszej, fragmentarycznie wygiętym od spodu, widoczny fragment napisu „Edit a Paris rue des Ecoles 60 Denos (?)”. Na stacji czternastej sygnatura firmy „TURGIS A PARIS”.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Czternaście obrazów przedstawiających kolejne stacje drogi krzyżowej. Kompozycje wielopostaciowe w kształcie stojącego prostokąta ujęte w złocone, profilowane ramy zwieńczone krzyżem osadzonym na podstawie o linii wklęsło-wypukłej mieszczącej numer stacji. Kolorystyka jasna, przygaszona.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Stacje drogi krzyżowej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stacje-drogi-krzyzowej-26

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności