Dzieje zabytku nie są znane.
Chrzcielnica na czworobocznej, profilowanej stopie przechodzącej wyżej w trzon o formie gruszkowatego nodusa. Czara półkolista, puklowana z profilowanym brzegiem. Wewnątrz cynowa misa. Pokrywa drewniana, złocona i malowana w formie ażurowej korony w typie zamkniętym. Dolna obręcz profilowana i dekorowana elementami naśladującymi kameryzację; powyżej pas liści akantu. Kabłąki fakturowane; na ich przecięciu, osadzony na spłaszczonej kuli krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach.
Dziewiętnastowieczna chrzcielnica swoim kształtem nawiązuje do form nowożytnych. Dekoracja czaszy zwana puklowaniem była charakterystyczna dla sztuki w XVI i XVII wieku i odtąd, aż po czasy współczesne występowała przede wszystkim w złotnictwie i jako ozdoba chrzcielnic. Czarnomarmurowe chrzcielnice o tej formie od XVII wieku przez ponad 200 lat wytwarzano w warsztatach zlokalizowanych w Dębniku koło Krakowa, ośrodku wydobywczym i rzeźbiarskim.
Dobry.
Dziewiętnastowieczna chrzcielnica swoim kształtem nawiązuje do form nowożytnych. Zdobiące czaszę puklowanie było charakterystyczne dla sztuki w XVI i XVII wieku i utrwaliło się w dekoracji złotnictwa i na czaszach chrzcielnic.
Agata Felczyńska, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-13