Wojciech Eljasz urodził się w 1814 roku w Cerekwicy. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1838-1843. Pracował jako nauczyciel rysunku w szkole parafialnej i w szkole początkowej ewangelickiej w latach 1842-1843. Pracował przy restauracji ołtarza mariackiego z kościoła Najświętszej Panny Marii w Krakowie. Wojciech Eljasz ożenił się z Teklą z Krzyżanowskich. Mieli troje dzieci, Władysława, który został rzeźbiarzem oraz Walerego i Marię, którzy zajmowali się malarstwem. Wojciech Eljasz malował obrazy o tematyce religijnej do wielu kościołów i klasztorów, głównie na ziemi krakowskiej. Dzieła Wojciecha Eljasza, w przeważającej większości sygnowane, znajdują się na dziedzińcu klasztoru reformatów w Sandomierzu (stacje drogi krzyżowej, 1843), w kościołach w Sierotach (Matka Boska Królowa Niebios, 1847),
Repetach Starych (Św. Mikołaj z dziewicami i trzema młodzieńcami, 1849), Płazie (Śmierć św. Józefa, 1850; Św. Izydor, 1850; Św. Antoni Padewski), Porębie-Żegoty (Chrystus w grobie, 1850), w Zielonkach (Św. Izydor Oracz, 1853; Św. Józef 1855), Kościelcu (Chrzest Chrystusa w Jordanie, 1854),
Modlnicy (Św. Sebastian, 1856; Św. Izydor Oracz), Babicach (Anioł Stróż, 1854; Matka Boska Niepokalanie Poczęta, 1864; stacje drogi krzyżowej, 1871), Biskupicach (Niepokalane Poczęcie, 1856; Śmierć św. Zofii, 1865; Św. Józef; Św. Jan Nepomucen, 1866; stacje drogi krzyżowej 1871-1872; Matka Boska Różańcowa, 1872; Najświętsze Serce Jezusa, 1879), Niegardowie (Św. Jakub Starszy, Święta Trójca, Św. Karol Boromeusz 1862), w świątyni Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu (Matka Boska adorowana przez uczestników insurekcji kościuszkowskiej, 1863), w Czaplach Wielkich (Męczeństwo św. Bartłomieja, 1865; Matka Boska Bolesna), Włosienicy (św. Antoni Padewski, 1866), Osielcu (Św. Mikołaj, ok. 1869; Św. Filip i św. Jakub, ok. 1869; Św. Zofia z córkami, 1869; Św. Michał Archanioł, ok. 1769), Polance Wielkiej (Matka Boska Różańcowa, 1872), Gdowie (Przemienienie Pańskie, 1872; Św. Stanisław, 1876; Św. Izydor Oracz i Komunia anielska św. Stanisława Kostki, 1878), Gaju (Matka Boska Różańcowa, 1873; Św. Józef), w kościele reformatów w Kętach (Najświętsze Serce Jezusa, 1880), w Tenczynku (Serce Pana Jezusa, 1881), w świątyni św. Klemensa w Wieliczce (św. Barbara, 1881), w kościele w Wawrzeńczycach (stacje drogi krzyżowej, 1883-1884), w Gruszowie (stacje drogi krzyżowej, 1883-1887), Koniuszy (Święci Piotr i Paweł, 1885), Graboszycach (Trójca Święta, 1887) i w Janinie (Matka Boska Różańcowa, 1892). Obrazy datowane na drugą połowę XIX wieku znajdują się w kościołach w Babicach (Matka Boska Niepokalanie Poczęta, Anioł Stróż), Wysocicach (Św. Izydor), Imbramowicach (Śmierć św. Benedykta), Pilicy (Dzieciątko Jezus), Mogilanach (Św. Bartłomiej), Chochołowie (Św. Tomasz, Męczeństwo św. Wojciecha), Liszkach (Św. Izydor, św. Kazimierz) i Czernichowie (Św. Barbara; Św. Antoni Padewski). W Muzeum Historycznym Miasta Krakowa mieszczą się malowane przez Eliasza chorągwie z 1886 roku. W zbiorach Biblioteki Narodowej znajdują się sygnowane przez malarza rysunki ("A(lbert) Eliasz"). Wojciech Eljasz zmarł 19 listopada 1904 w Zakrzówku (obecnie Kraków).
Paulina Kluz, "Wojciech Eljasz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/wojciech-eljasz