Dzieje zabytku nie są znane.
Tablica w kształcie leżącego prostokąta wmurowana w północną elewację kościoła. Umieszczono na niej, częściowo zakrytą inskrypcję o treści „WYZNAJĘ TO IŻEM BYŁ GRZESNIKIEM MÓJ BOŻ[E] / JEDNAKZE MIŁOSIE[R]DZIE TWOIE NIECH PRZEMOŻ[E] / CIEBIE ZAS CZYTELNIKU O PACIERZY PROS[ZĘ] / JA FRANCISZEK WILKONSKI Y SUPPLIKE WNOSZ[Ę]”.
W ścianę została wmurowana prosta tablica epitafijna, treść której skomponowano w pierwszej osobie. Zmarły prosi Boga o miłosierdzie i zachęca czytelnika do modlitwy w jego intencji. Epitafium podczas remontu zostało przysłonięte z prawej strony tak, że nie widać ostatnich liter w wersach inskrypcji.
Epitafium przycięte wzdłuż prawej krawędzi, napis niekompletny, uszkodzony z powodu rozwarstwienia kamienia.
W elewację kościoła wmurowana została prosta tablica epitafijna Franciszka Wilkońskiego, który w treści inskrypcji prosi Boga o miłosierdzie, a czytelnika o modlitwę.
Agata Felczyńska , "Epitafium Franciszka Wilkońskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-franciszka-wilkonskiego-1