Ołtarz w kaplicy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
bocheński
Gmina
Łapanów
Miejscowość
Łapanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Tagi
Grób Boży mała architektura sztuka XVIII wieku
Miejsce przechowywania
kaplica boczna
Identyfikator
DZIELO/03363
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
przed 1754 rokiem
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 280 cm
wysokość – 550 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W 1754 roku przy kościele erygowano Bractwo Różańcowe Imienia Marii i Jezusa. Ołtarz został opisany w inwentarzu brackim z tego roku jako „ołtarz nowy z mensą dębową y zgradusami, w tym ołtarzu Effigies B[eatis]s[i]ma cum Parvulo Jesu. 15. taiemnic Rozanca S[więte]go pokazuiący w około dużo nastazały in 2da condignatione obraz Starodawny V[irgo] Dolorosa. in vertice altaris obraz nowy nominus Jesu nad mensą dwa rznięte obrazy S. Dominika y S. Katarzyny zasuwz S. Wincentego Ferreriusza”. Ołtarz powstał zatem przed 1754 rokiem prawdopodobnie w warsztacie Korneckich. W 1759 roku proboszcz kupił do ołtarza nowy obraz Matki Boskiej. Retabulum zostało wymienione w aktach wizytacji z 1766 roku przepisanych do „Liber mobilium”, jako polichromowany, złocony, z drewnianą mensą i na drewnianym stopniu. W 1854 roku proboszcz Wojciech Dybczak zamówił u malarza Antoniego Madejskiego z Wieliczki nowe antepedium do ołtarza za kwotę 10 florenów. W późniejszym czasie wymieniono w retabulum obrazy i wtórnie zamontowano elementy dekoracji oraz Grób Boży w partii ołtarza. W 2010 roku podczas powodzi kościół w Łapanowie uległ zniszczeniu, w tym dolne partie wszystkich ołtarzy. Ołtarz w 2015 roku przeszedł pełną konserwację.

Opis

Nastawa architektoniczna, dwukondygnacyjna, jednoosiowa z bramkami. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, w jego polu malowane na drewnie przedstawienie Chrystusa w grobie; mensa drewniana. Pierwsza kondygnacja na niewysokim cokole, flankowana wewnętrzną parą pilastrów skierowaną pod kątem do wewnątrz oraz parą pilastrów i stojącą przed nimi parą kolumn zwróconymi pod kątem na zewnątrz. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, w partii wewnętrznych pilastrów podtrzymywane przez konsole, nad kolumnami fragmenty przerwanego przyczółka zwróconego do wewnątrz, na którym znajduje się para puttów. W polu środkowym wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W partii trzonów wewnętrznych pilastrów gabloty na wota. Nad obrazem, w partii belkowania kartusz utworzony z muszli z gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Kondygnacja flankowana uszami utworzonymi z suchego akantu. Druga kondygnacja w formie zbliżonej do kwadratu, ujęta parą filarów zwróconych pod kątem do wewnątrz, dźwigających belkowanie, wyłamanego na ich osi, niepełne nad polem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w formie zbliżonej do kwadratu, ujęty profilowaną ramą. Całość zakończona okiem Opatrzności na tle obłoków, w glorii promienistej. Bramki w formie arkad opartych na węgarach, zakończonych niskimi cokołami z figurami św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Struktura ołtarza malowana w kolorze brązowym, detale ciemnobrązowym, ornamentyka, profile i kolumny złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz w kaplicy razem z figurami na bramkach z dużym prawdopodobieństwem został wykonany przez warsztat Korneckich. Rozbudowana struktura ołtarza z Łapanowa jest bardzo podobna do typu ołtarza głównego, który warsztat ten zrealizował w Gdowie (przed 1748 rokiem) i Wieliczce (około 1759 roku). W omawianym ołtarzu wykorzystano zaproponowane w wymienionych realizacjach rozwiązanie schodkowego układu podpór podtrzymujących belkowanie, z wykorzystaniem kolumn i pilastrów z konsolami, w którym jedna para zwrócona jest do środka, druga zaś na zewnątrz. Pozostałe elementy architektury ołtarza łapanowskiego, jak druga kondygnacja ujęta parą podpór, zakończona glorią oraz arkadowe bramki w bardzo zbliżony sposób została zrealizowana w Wieliczce. Również dekoracja ołtarza, jak ornamentyka i rzeźba są niezwykle bliskie repertuarowi formalnemu stosowanemu przez ten warsztat. Wszystkie te cechy wskazują na to, że wykonanie ołtarza w kaplicy przy kościele łapanowskim można przypisać warsztatowi Korneckich. W późniejszym czasie w retabulum wtórnie zamontowano akantowe uszy oraz putta siedzące na przerwanym przyczółku.
Piotr Kornecki razem ze swoim przyrodnim bratem Stanisławem, założyli w Gdowie warsztat stolarsko-rzeźbiarski i malarski. Z czasem pracowali w nim również synowie tego pierwszego oraz krewniacy mieszkający w tej wsi. Rodzinny warsztat Korneckich był szczególnie prężny w trzeciej ćwierci XVIII wieku, wykonując prace w wielu kościołach na terenie południowej Małopolski.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ołtarz w 2015 roku przeszedł pełną konserwację.

Streszczenie

Ołtarz w kaplicy razem z figurami powstał przed 1754 rokiem dla Bractwa Różańcowego (erygowanego w 1754 roku). Cechy formalne wskazują na to, że jego wykonanie można przypisać warsztatowi Korneckich. Rozbudowana struktura ołtarza z Łapanowa jest bardzo podobna do typu ołtarza głównego, który warsztat ten zrealizował w Gdowie (przed 1748 rokiem) i Wieliczce (około 1759 roku).

Bibliografia

Spiechowicz-Jędrys Agnieszka, "Łapanów. Parafia św. Bartłomieja", Kraków 2006
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz w kaplicy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-w-kaplicy-3

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności