Ołtarz boczny (przytęczowy)
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny (przytęczowy)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Podstolice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Ducha Świętego
Miejsce przechowywania
północno-wschodnie naroże nawy
Identyfikator
DZIELO/22912
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
przed 1754 rokiem
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, złocone, srebrzone
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

W inwentarzu z 1754 roku, w części, gdzie opisano wyposażenie ówczesnej świątyni w Podstolicach, wymienione są 4 ołtarze, w tym 3 boczne – jeden z cudownym wizerunkiem Boskiej Łaskawej, drugi („lewy”) poświęcony Matce Boskiej Niepokalanie Poczętej „sprawiony do kościoła w pierwszej połowie XVIII wieku” oraz trzeci („prawy”): „na mensie tego był postawiony drewniany rzeźbiony krucyfiks”. W 1846 roku jeden z ołtarzy bocznych został pozłocony sumptem Jakuba Burmera z Podstolic. Dwa z wymienionych retabulów zostały przeniesione do nowo wzniesionej w 1870 roku świątyni. Można przypuszczać, iż omawiane retabulum w powyższym ołtarzu zostało opisane, jako lewe, po przeniesieniu do nowego kościoła zmieniono jednak wizerunki. Na dawne wezwanie maryjne wskazuje ikonografia retabulum – płaskorzeźbione przedstawienie „Zwiastowania”, wizerunek św. Jana Kantego adorującego Madonnę z Dzieciątkiem oraz monogram maryjny w zwieńczeniu ołtarza. W ramach przygotowań do jubileuszu 700-lecia istnienia parafii w latach dziewięćdziesiątych XX wieku wykonano m.in. konserwację obrazu św. Józefa przez Sabinę Kozłowską.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka.
Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz boczny z wizerunkami św. Antoniego Padewskiego i św. Józefa (na zasuwie) w kościele parafialnym w Podstolicach został wykonany przed 1754 rokiem. Stanowi on część wyposażenia dawnego podstolickiego kościoła rozebranego w drugiej połowie XIX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii. Kosz na planie czterech boków z sześcioboku, na cokole w formie spłaszczonego wałka, z podwieszonym niewielkim cokolikiem zakończonym szyszką. Ścianki wydzielone pilastrami o kanelowanych trzonach, na cokołach, dźwigającymi parapet w formie gzymsu, wyłamany na ich osi. W polach ścianek płyciny o kształcie stojącego prostokąta z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Zaplecek w formie wydłużonego, stojącego prostokąta, ujętego pilastrami o kanelowanych trzonach, zakończonych konsolami dekorowanymi liściem akantu, dźwigającymi imposty oraz przerwany, półokrągły przyczółek. W polu zaplecka drzwiczki do zakrystii, zdobione dwiema arkadami; ponad nimi płaskorzeźbione tablice praw. Baldachim na planie analogicznym względem kosza, w formie kopułki na wklęsłym, zwężającym się cokole dekorowanym płycinami, zakończonej latarnią z krzyżem na kuli. Brzeg w postaci gzymsu wyłamanego na osi podpór kosza, z siedzącymi nań puttami oraz z podwieszonym lambrekinem. Na podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze szaro-niebieskim, profile i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na schodkowej, trójstopniowej podstawie o kwadratowym przekroju. Trzon, w formie krótkiego walca, ujęty u góry półwałkiem o dekoracji sznurowej. Czara kielichowa z rytym zdobieniem w kształcie łezek oraz inskrypcją „R(oku) P(ańskiego) 1833”. Pokrywa drewniana w formie baldachimu na planie ośmioboku zwieńczona ośmioma kabłąkami ujmującymi szyszkę, podtrzymującymi okrąg z wazonem. Naroża baldachimu artykułowane taśmą o wolutowo zwiniętych końcach. Pokrywa malowana na brązowo, jasnoniebiesko i złoto. Kociołek w formie półkolistej misy z dwoma uchwytami.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1:
kościół
Kościół Ducha Świętego w Podstolicach
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
rzeźba
Matka Boska Bolesna
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna na niskim cokole. Nastawa ołtarzowa ustawiona na wysokim dwustrefowym cokole. Retabulum ujęte parą kolumn o stylizowanych, jońskich głowicach. Podpory wspierają belkowanie o wklęsłym wykroju, przerwane w części środkowej. Na gzymsie odcinki przyczółka o wolutowo skręconych końcach, skierowanych do wewnątrz. Zwieńczenie o wklęsłych bokach, zamknięte, dwoma stykającymi się wolutami z glorią promienistą. Pośrodku glorii symbol Opatrzności Bożej z IHS. Pole środkowe w formie prostokątnej wnęki ujętej ornamentem rocaille’owym. We wnęce rzeźbiony krucyfiks, zawieszony na tle malowanego pejzażu. Po bokach ołtarza, na osobnych konsolach ustawione figury Matki Boskiej po lewej oraz św. Jana Ewangelisty po prawej stronie. Po bokach zwieńczenia, na belkowaniu dwie pary rzeźbionych, uskrzydlonych aniołków. Boki wnęki środkowej dekorowane ornamentem rocaille’owym. Fontowe ścianki cokołów zdobione ażurowymi, wolutowo zwiniętymi liśćmi akantu. W zwieńczeniu obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty ramą formowaną z motywów „C” kształtnych. Struktura ołtarza malowana w kolorze niebieskim, boki mensy z prostokątnymi jasnobrązowymi płycinami, detal architektoniczny i profilowania złocone. Figury uskrzydlonych aniołów pełnoplastyczne, ścięte z tyłu, siedzące na obłokach powyżej belkowania retabulum. Anioł po prawej stronie o szeroko rozłożonych rękach, głowie przechylonej w prawą stronę (h.). Anioł po lewej z rękoma uniesionymi, skierowanymi w prawo, głowa lekko pochylona, zwrócona w lewo. Figury niemal nagie, ze złotą przepaską wokół bioder. Twarze owalne o wydatnym czole okolone jasnobrązowymi włosami. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
ołtarz
ołtarz boczny (przytęczowy)

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, z bramkami i zwieńczeniem. Ołtarz kamienny, sarkofagowy, wklęsło-wypukły, na cokole. Mensa kamienna, o brzegu w formie profilowanego gzymsu. Tabernakulum drewniane, obite blachą, w postaci prostopadłościennej skrzynki, z wypukłą ścianką frontową, flankowane parą drewnianych kolumienek o kapitelach kompozytowych, na cokołach. Drzwiczki w formie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte ramą z odlewaną dekoracją roślinną, w polu aplikowane, odlewane przedstawienie kielicha eucharystycznego w glorii promienistej na obłoku, z kłosami zbóż po bokach. Na tabernakulum osadzony tron wystawienia w formie prostopadłościanu, z wypukłą ścianką frontową oraz obrotową niszą ujętą profilowaną ramą, flankowany parą kolumienek o kapitelach kompozytowych, dźwigających imposty oraz przerwane w partii architrawu i fryzu belkowanie opasujące go z trzech stron. Na osi podpór przerwany, segmentowy przyczółek, ustawiony pod kątem. Na belkowaniu figurka Baranka Apokaliptycznego, leżącego na księdze na tle glorii promienistej. Retabulum na dwustrefowym cokole, w górnej partii zryzalitowanym przy brzegach, ujęte parą zwielokrotnionych pilastrów oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych, ustawionych pod katem względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, przerwane nad polem środkowym; na linii kolumn przerwany półokrągły przyczółek. W polu zwieńczenia gloria promienista z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego w otoczeniu obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym, w profilowanej ramie, z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w aediculi. Bramki z przejściami w formie wydłużonego, stojącego prostokąta o wklęsłych górnych narożach, zamknięte dwoma spływami wolutowymi stanowiącymi podstawę dla cokołów na figury św. Piotra i św. Pawła. Cokoły kolumn dekorowane akantem. W polu środkowym, nad niszą para puttów podtrzymujących koronę; ramę flankują rocaillowe zwisy; u jej spodu palmety i rozety. Na brzegach belkowania wazony dekorowane plecionką i liśćmi. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z wolut i liści palmowych. Spód cokołu wieńczącego bramki dekorowany muszlą; woluty zdobione kampanulami. Struktura polichromowana w kolorze szaro-niebieskim; kolumny, ramy, gloria, profile i ornamentyka złocone; obłoki srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, dwukondygnacyjna, jednoosiowa z bramkami. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany, w jego polu malowane na drewnie przedstawienie Chrystusa w grobie; mensa drewniana. Pierwsza kondygnacja na niewysokim cokole, flankowana wewnętrzną parą pilastrów skierowaną pod kątem do wewnątrz oraz parą pilastrów i stojącą przed nimi parą kolumn zwróconymi pod kątem na zewnątrz. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, w partii wewnętrznych pilastrów podtrzymywane przez konsole, nad kolumnami fragmenty przerwanego przyczółka zwróconego do wewnątrz, na którym znajduje się para puttów. W polu środkowym wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta profilowaną ramą z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W partii trzonów wewnętrznych pilastrów gabloty na wota. Nad obrazem, w partii belkowania kartusz utworzony z muszli z gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Kondygnacja flankowana uszami utworzonymi z suchego akantu. Druga kondygnacja w formie zbliżonej do kwadratu, ujęta parą filarów zwróconych pod kątem do wewnątrz, dźwigających belkowanie, wyłamanego na ich osi, niepełne nad polem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w formie zbliżonej do kwadratu, ujęty profilowaną ramą. Całość zakończona okiem Opatrzności na tle obłoków, w glorii promienistej. Bramki w formie arkad opartych na węgarach, zakończonych niskimi cokołami z figurami św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Struktura ołtarza malowana w kolorze brązowym, detale ciemnobrązowym, ornamentyka, profile i kolumny złocone.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz boczny, ustawiony w północno-wschodnim narożu korpus, jest architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Sam ołtarz z prostą mensą jest prostopadłościenny. Retabulum zostało zbudowane na zdwojonym cokole, ustawionym ukośnie, z filarami opiętymi z trzech stron pilastrami kompozytowymi podtrzymującymi belkowanie o znacznie wysuniętym gzymsie. Zwieńczenie jest w kształcie stojącego prostokąta ujętego ukośnie dostawionymi spływami wolutowymi dźwigającymi odcinki belkowania z silnie wyłamanym ku przodowi gzymsem z muszlą palmetową pośrodku. Na cokołach i w partii fryzu znajdują się wstęgi ornamentu regencyjnego z listkami i rozetami, a w zwieńczeniu kampanule podwieszone pod listkami akantu. W części środkowej wnęka ujęta w profilowaną ramę, prostokątną, z uszkami u dołu, zakończoną trójliściem, w której jest umieszczony obraz Chrystusa na krzyżu (na zasuwie obraz św. Antoniego Padewskiego); nad ramą para uskrzydlonych aniołków podtrzymujących koronę cierniową. Na belkowaniu siedzą uskrzydlone aniołki, przepasane opaską na biodrach, z narzędziami Męki Pańskiej w rękach. W zwieńczeniu o formie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, w profilowanej ramie, znajduje się obraz ukazujący scenę z drogi krzyżowej – klęczącego Chrystusa pod krzyżem z Marią. Ołtarz polichromowany na ciemny brąz, z filarami i pilastrami imitującymi marmoryzację, ze złoconymi ornamentami i profilami; figury aniołów z naturalną karnacją, ze złoconymi skrzydłami. Polichromia ołtarza w tonacji brązowej i zielonej ze złoceniami.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry. Malowany zielony cokół w jednej czwartej wysokości ścian wyodrębniony jest pasem ornamentu geometrycznego, w nawie w jego polu znajdują się żółte prostokąty z dekoracją geometryczną, w prezbiterium malowana jasnozielona tkanina z dwoma pasami ornamentu roślinnego, medalionami z monogramami Marii i koronami oraz z motywem lilii heraldycznych i rozet. Trzony pilastrów wnętrza bladożółte z malowanymi płycinami dekorowanymi kampanulami, głowice zdobione malowanym kimationem. Na osi pilastrów, w partii fryzu, na tle niebieskich prostokątów uskrzydlone główki anielskie, pomiędzy nimi fryz wypełniony różowo-pomarańczowymi malowanymi płycinami w błękitnym obramieniu o fantazyjnym wykroju, dekorowanymi kampanulami. Belkowanie zamknięte malowanym pasem ornamentu geometrycznego. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny o fantazyjnym kształcie zbliżonym do prostokąta, ujęte ramą zakończoną kartuszem, ich pola wypełnione są dekoracją geometryczną składającą się z krzyży równoramiennych w glorii i rozet wykonanych techniką patronową. Otwory okienne ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, otwory drzwiowe iluzjonistycznymi portalami z uszakami: portal w nawie zwieńczony jest kartuszem, a portal w prezbiterium zwieńczony jest szczytem zamkniętym fragmentem gzymsu w formie łuku segmentowego nadwieszonego podtrzymywanym przez spływy wolutowe. Pod chórem muzycznym malowane tablice pamiątkowe ujęte ramą, na ścianie północnej z napisem: „Ecclam hanc sub titulo Assumptionis B.V. Mariae a strenuo / milite Wierzbięta in Branice et Ruszcza Haerede pimo in / Wola juxta fines villae Stryjów a D. 1386 fundatam decimis / ex praedio Branice a colonis Stryjów, Wola, cuius sors est Grabie / Szczurów Zymbrzeg et ibidem taberna cum duobus pratis ac lacubus / Orzek et Piotrek ditatam, proper alluviem Vistulae curatus suus / in hunc locum, qui erat pratum Gruczyn, ecclae dotale transtulit, / Hac tandem post annos 356 collapsa, quam vides, A.R.D. Jacobus Cichoński, parochus Grabiensis a.D. 1742 in loco desolatae novam erexit. / Consecravit Illmus ac Rmus Michaël Kunicki, Sufraganeus Eppus. / Cracoviensis, Abbas Clarae Tumbae a D. 1749. / Restauravit A.R.D. Josephus Raźny, parochus Grabiensis a.D. 1907. / e colectis parochianorum.”; na ścianie południowej z napisem: „Ku Pamięci! / Dzieci Moje Najmilsze - Ja Prastara Świątynia / Polska dziękuję Wam za serdeczną troskę / o mnie. Oto dzięki Waszym ofiarom Drodzy / Rodzice i Twoim wysiłkom Kochana Młodzieży / w r. 1959 odnowiło się moje oblicze - rozjaśniały / moje ołtarze, a w r. 1960 zabrzmiał mój nowy / organ na większą chwałę Bożą. Ja Was za to / rodzę na nowo do życia łaski. Ja Was błogosławię / na życie rodzinne. Ja Was prowadzę ku Bogu. Ja / Was także żegnam poraz ostatni, gdy przechodzicie / z tego padołu płaczu do wieczności, aby / Was znowu powitać kiedyś w niebie.”. Na ścianie zachodniej, pod chórem, nad środkowym otworem przejściowym pozostałości dawnego iluzjonistycznego portalu z kartuszem herbowym. Na stropie prezbiterium wydzielone pole o kształcie powtarzającym plan prezbiterium, wewnątrz pole w formie kwadratu o wklęsłych narożach z wpisanym polem o fantazyjnym zarysie zbliżonym do owalu ze sceną Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W narożach owalne pola z czterema istotami apokaliptycznymi. Prosta belka tęczowa w kolorze zielonym, o profilowaniach w kolorze niebieskim i różowym, z napisem: „JEZU ZMIŁUJ SIĘ NAD NAMI”. Na stropie nawy prostokątne pole wydzielone grubym bladoróżowym obramieniem z płycinami o nieregularnym kształcie wypełnionymi kratką regencyjną i rozetami alternowanymi medalionami z rozetami, naroża dekorowane są wstęgą regencyjną i akantem. Wewnątrz pole o fantazyjnym wykroju zbliżonym do owalu ze sceną Koronacji Najświętszej Marii Panny, flankowane przez dwie malowane błękitne płyciny o nieregularnym kształcie wypełnione rozetkami. W narożach, w ozdobnych kartuszach herby Pogoni Litewskiej i Orła Białego.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Figura drążona z tyłu, ustawiona na niskiej podstawie. Święta ukazana jest frontalnie, pochylona w prawo, w kontrapoście, z rozłożonymi na boki rękami. Twarz ma pociągłą, o dużych, migdałowatych oczach, dużym nosie i niewielkich, rozchylonych ustach. Ubrana jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem, czarny płaszcz opadający na ramiona i plecy oraz biały welon, wokół twarzy ma podwikę, na głowie złoconą koronę cierniową. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Katarzyna Sieneńska
Zdjęcie nr 1: Figura drążona z tyłu, ustawiona na niewielkim postumencie. Święty ukazany frontalnie, pochylony w lewo, z uniesioną głową, w silnym kontrapoście. Lewą ręką przytrzymuje z przodu, na udzie księgę, prawą ugiętą, kieruje w lewo. Twarz ma szczupłą, o głęboko osadzonych, dużych oczach, skierowanych w górę, dużym nosie oraz wąskich, rozchylonych ustach. Twarz okolona jest krótką brodą oraz krótkimi włosami, na głowie tonsura. Święty ubrany w obficie fałdowany, biały habit dominikański oraz czarny płaszcz z kapturem. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Dominik

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ołtarz boczny (przytęczowy)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-przyteczowy-1

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności