Ołtarz boczny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Jordanów
Miejscowość
Jordanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Trójcy Przenajświętszej i św. Wawrzyńca
Tagi
mała architektura styl neogotycki
Miejsce przechowywania
północne ramię transeptu
Identyfikator
DZIELO/10800
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
przed 1927 rokiem
Technika i materiał
drewno dębowe i lipowe, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, politurowanie, złocenie
Wymiary podstawowe
Inne wymiary – tabernakulum: 48 cm x 104 cm x 53 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Nastawa została wymieniona w inwentarzu z 1927 roku, zatem powstała niewątpliwie przed tym rokiem. W opisie wskazano, że był to ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej z obrazem tejże, pod obrazem znajdowała się figura św. Zygmunta, u szczytu rzeźby – św. Jadwigi, św. Jacka i św. Stanisława Kostki. Na tabernakulum obrazek św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Na odwrocie ołtarza znajduje się tabliczka z inskrypcją – „Fundatorem tego ołtarza jest / X(iądz) Zygmunt Świder / tutejszy rodak”. Ołtarz został wymieniony również w inwentarzach z 1932 i 1938 roku. W latach sześćdziesiątych ruchomy obraz Matki Boskiej został wymontowany z ołtarza.

Opis

Nastawa architektoniczna, trójosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, z predellą. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Antepedium ujęte ramą, w polu płaskorzeźbiona korona zamknięta ze skrzyżowanym mieczem i gałązką oliwną, na tle budynku kościoła. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej skrzynki ujętej kolumienkami z pinaklami. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym z przedstawieniem kielicha z hostią w glorii. Nastawa w postaci trzech nisz, flankowanych kolumnami z pinaklami, zwieńczonych baldachimami. Środkowa największa, z figurą św. Zygmunta na cokole, w bocznych figury św. Stanisława Kostki i św. Jacka na wysokich, ośmiobocznych cokołach. Pomiędzy niszami gałązki astwerku. Zwieńczenie w formie niszy zamkniętej łukiem ostrym, ujętej stylizowanymi kolumienkami dźwigającymi pinakle. W niej ustawiona figura św. Jadwigi, na wysokim ośmiobocznym cokole.
Struktura ołtarza i tabernakulum politurowane w kolorze ciemnobrązowym, ornamentyka i detale architektoniczne złocone.

Zarys problematyki artystycznej

W nowo budowanych kościołach neostylowych stawiano ołtarze odpowiadające im formalnie. Dlatego neogotycki kościół wybudowany przez Jana Sasa Zubrzyckiego stał się wyznacznikiem modusu stylowego jego architektoniczno-rzeźbiarskiego wyposażenia. Bardzo często architekci sami projektowali elementy małej architektury, a wykonanie ich było zlecane konkretnym warsztatom stolarsko-rzeźbiarskim, z którymi współpracowali. Pierwsze projekty nastaw ołtarzowych zachowane w Archiwum Parafii w Jordanowie pochodzą z 1911 roku, a więc z końcowego okresu budowy kościoła (1912). Nie zostały one jednak zrealizowane. Neogotyckie wyposażenie architektoniczno-rzeźbiarskie kościoła jordanowskiego powstało dużo później, dopiero przed 1927 rokiem. Najpewniej nie było ono projektowane przez samego Sasa Zubrzyckiego, ani wykonane przez współpracujące z nim warsztaty (Andrzeja Lenika z Krosna, Andrzeja Szajny z Jasła, Wita Wisza z Radziszowa itd.). Analiza stylowa nie wykazała podobieństw w zakresie struktury architektonicznej ani dekoracji figuralnej do ich dzieł. Najprawdopodobniej ołtarze główny, św. Wawrzyńca i św. Zygmunta (dawniej Matki Boskiej Częstochowskiej) zostały wykonane przez ten sam warsztat. W każdym z nich struktura architektoniczna jest indywidualna, natomiast rzeźba figuralna we wszystkich nosi te same cechy formalne i została wykonana przez tego samego rzeźbiarza. Struktura omawianego ołtarza oparta jest o typ kompozycyjny łuku triumfalnego, złożonego z trzech nisz, środkowej najwyższej i bocznych niższych. Jest stosunkowo uboga w neogotyckie elementy architektoniczne, gdyż wykorzystano w niej głównie pinakle dekorowane żabkami i stylizowany astwerk.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Nastawa została wymieniona w inwentarzu z 1927 roku, zatem powstała niewątpliwie przed tym rokiem. W opisie wskazano, że był to ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej z zasuwanym obrazem tejże, usuniętym w latach sześćdziesiątych. Struktura omawianego ołtarza oparta jest o typ kompozycyjny łuku triumfalnego, złożonego z trzech nisz, środkowej najwyższej i bocznych niższych. Jest stosunkowo uboga w neogotyckie elementy architektoniczne, gdyż wykorzystano w niej głównie pinakle dekorowane żabkami.

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz boczny ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-96

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności