Figura św. Stanisława powstała razem z ołtarzem św. Mikołaja, po 1748 roku.
Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na cokole. Święty ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w prawo. Twarz ma kwadratową, z wyodrębnioną brodą, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi kręconymi włosami. Na głowie ma infułę z taśmami (fanones). Ubrany jest w albę, rokietę lamowaną frędzlą, kapę o rytym wzorze, zapiętą klamrą. Na piersi ma pektorał, a na dłoniach rękawiczki. Przy prawej nodze świętego półpostać Piotrowina, zwróconego w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową, o nagim torsie, z przerzuconym przez lewe ramię płaszczem. Polichromia w partiach ciał figur naturalistyczna, szaty złocone.
Święty Stanisław ze Szczepanowa był biskupem krakowskim, dlatego ukazany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Ikonografia przedstawiająca go z niewielką postacią Piotrowina ilustruje legendę o nabyciu przez świętego wsi Piotrawin. W związku z tym wydarzeniem wywiązał się spór pomiędzy Stanisławem a spadkobiercami zmarłego właściciela wsi, który został rozstrzygnięty przed sądem królewskim na korzyść biskupa. Według legendy św. Stanisław wskrzesił wspomnianego właściciela wsi, aby ten stanął przed sądem, świadcząc za racją świętego, dzięki czemu wygrał spór.
Brak palców lewej dłoni, odpryski złoceń.
Figura św. Stanisława powstała razem z ołtarzem św. Mikołaja, po 1748 roku. Ikonografia przedstawiająca biskupa z niewielką postacią Piotrowina ilustruje legendę o nabyciu przez niego wsi Piotrawin.
Paulina Kluz, "Św. Stanisław", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-45