Św. Andrzej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Czarny Dunajec
Miejscowość
Piekielnik
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Jakuba Apostoła
Tagi
rzeźba XVIII wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/05330
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
około 1749 roku
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
wysokość – 100 cm
Wymiary szczegółowe
Wymiar podstawy – 23 x 16 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Figura św. Andrzeja pochodzi z dawnego ołtarza głównego z około 1749 roku, który mieścił się w poprzednim kościele w Piekielniku. Do nowo wybudowanej świątyni powstał w latach 1882-1884 kolejny ołtarz główny. W jego strukturze umieszono figury z poprzedniego retabulum, w tym omawiane dzieło.

Opis

Rzeźba pełna, ustawiona na podstawie na planie kwadratu. Święty zwrócony frontalnie, z głową lekko skierowaną w prawo, w kontrapoście. Prawą rękę kładzie na piersi, lewą ujmuje ramię krzyża w kształcie litery „X”, stojącego za nim. Twarz ma pociągłą, o pełnych policzkach, dużych, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych, rozchylonych ustach, okoloną brodą opadającą na pierś i falowanymi, brązowymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w srebrzoną, luźną tunikę oraz złocony płaszcz z niebieską podszewką zawiązany w partii nóg. Polichromia ciała naturalistyczna.


Zarys problematyki artystycznej

Wszystkie figury z ołtarza głównego, prócz Marii i św. Jana, są jednorodne pod względem formalnym i zostały wykonane przez tego samego rzeźbiarza. Cechuje je bardzo charakterystyczny typ pełnej twarzy, o niskim czole, dużych oczach, nosie i ustach oraz silnie falowanych włosach. Tkanina rzeźbiona jest w liczne, drobne fałdki i marszczenia, w sposób autonomiczny wobec ciała i jego układu. Modelunek partii anatomicznych i draperii wskazuje na niezbyt wprawnego wykonawcę.
Święty Andrzej był bratem św. Piotra, rybakiem, początkowo był uczniem św. Jana Chrzciciela, później jako jeden z pierwszych został uczniem Chrystusa, który przy drugim spotkaniu wezwał go razem z bratem – „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi” (Mt 4, 19). Działalność apostolską prowadził prawdopodobnie w Azji Mniejszej, gdy dotarł do Patras został aresztowany i skazany na śmierć przez ukrzyżowanie. Świętego można zidentyfikować po jego atrybucie – krzyżu w kształcie litery „X” (tzw. krzyżu św. Andrzeja), na którym poniósł męczeńską śmierć.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia polichromii, zabrudzenia.

Streszczenie

Figura św. Andrzeja pochodzi z dawnego ołtarza głównego z około 1749 roku, który mieścił się w poprzednim kościele w Piekielniku. Po wybudowaniu nowego retabulum do następnego kościoła w tej miejscowości, wprawiono do niego dawne figury. Świętego Andrzeja można zidentyfikować po jego atrybucie – krzyżu w kształcie litery „X” (tzw. krzyżu św. Andrzeja), na którym poniósł męczeńską śmierć.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, "Kościoły polskiej Orawy", Kraków 1997
Trajdos Tadeusz, "Piekielnik w epoce „starego kościoła”" , [w:] "Piekielnik na Orawie... niemal od zarania dziejów" , red.Hopciaś Zygmunt , Kraków 2019 , s. 7-54
Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Andrzej ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-andrzej-6

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności