Św. Barbara

Dzieje zabytku

Figura św. Barbary pochodzi z dawnego ołtarza głównego z około 1749 roku, który mieścił się w poprzednim kościele w Piekielniku. Do nowo wybudowanej świątyni powstał w latach 1882-1884 kolejny ołtarz główny. W jego strukturze umieszczono figury z poprzedniego retabulum, w tym omawiane dzieło.

Opis

Rzeźba drążona, ustawiona na podstawie na planie kwadratu. Święta ukazana frontalnie, z głową lekko przechyloną w prawo, w kontrapoście, obie ręce wyciągnięte na boki, w lewej trzyma miecz skierowany ostrzem w dół. Twarz ma pełną, z wąskimi, migdałowatymi oczami, niewielkim nosem i lekko otwartymi, pełnymi ustami. Włosy ma ciemnobrązowe, falowane, opadające na ramiona. Na głowie korona otwarta. Święta ubrana w czerwono-różową suknię, ze złoconymi, szerokimi rękawami, srebrzony gorset dekorowany płaskorzeźbionym wzorem roślinnym oraz złocony płaszcz z niebieską podszewką, przerzucony przez lewe ramię, upięty broszką na lewym biodrze. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Wszystkie figury z ołtarza głównego, prócz Marii i św. Jana, są jednorodne pod względem formalnym i zostały wykonane przez tego samego rzeźbiarza. Cechuje je bardzo charakterystyczny typ pełnej twarzy, o niskim czole, dużych oczach, nosie i ustach oraz silnie falowanych włosach. Tkanina rzeźbiona jest w liczne, drobne fałdki i marszczenia, w sposób autonomiczny wobec ciała i jego układu. Modelunek partii anatomicznych i draperii wskazuje na niezbyt wprawnego wykonawcę.
Święta Barbara była córką zamożnego poganina, w tajemnicy przed ojcem przyjęła chrześcijaństwo i złożyła śluby czystości, za co ten zamknął ją w wieży. Następnie została postawiona przed sądem i skazana na ścięcie mieczem. Święta w ikonografii jest przedstawiana w koronie i bogatej sukni, co ma związek z pozycją społeczną jej rodziny. Jej atrybutem jest miecz, a także kielich z hostią i wieża.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia polichromii i złoceń, zabrudzenia.

Streszczenie

Figura św. Barbary pochodzi z dawnego ołtarza głównego z około 1749 roku, który mieścił się w poprzednim kościele w Piekielniku. Po wybudowaniu nowego retabulum do następnego kościoła w tej miejscowości wprawiono do niego dawne figury. Święta Barbara w ikonografii jest przedstawiana w koronie i bogatej sukni, co ma związek z pozycją społeczną jej rodziny. Jej atrybutem jest miecz, a także kielich z hostią i wieża.

Bibliografia