Św. Piotr

Dzieje zabytku

Figura św. Piotra powstała jako jedna z czterech rzeźb z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Figura była odnawiana prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku podczas remontu świątyni.

Opis

Na konsoli umocowanej do ściany zamykającej prezbiterium, po lewej stronie ołtarza ustawiona jest figura św. Piotra. Konsola dekorowana rokokowym kartuszem z zasrebrzonym napisem „ŚW(IĘTY) PIOTR”. Rzeźba jest drążona, zwrócona w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z obiema rękami rozłożonymi na boki. Na prawym nadgarstku ma zawieszony klucz. Święty ma szczupłą i pociągłą twarz z wysokim czołem, osadzonymi blisko siebie oczami, lekko garbatym nosem i otwartymi, wąskimi ustami, okoloną krótką, kręconą, wysuniętą do przodu brodą oraz kręconymi włosami i puklem nad czołem, na głowie łysina. Piotr ubrany jest w długą, niebieską tunikę, o wąskich rękawach, przepasaną w talii oraz narzucony na ramiona i zapięty na piersi złocony płaszcz z jasnofioletową podszewką. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny razem z czterema figurami świętych najpewniej wykonali bracia Korneccy, którzy po rozwiązaniu warsztatu rodzinnego w Gdowie (ok. 1776), w latach osiemdziesiątych XVIII wieku wykonywali razem jeszcze kilka zleceń. Struktura ołtarza oraz cechy formalne figur odpowiadają dziełom tworzonym wcześniej w warsztacie Korneckich, w którym Antoni i Ignacy pracowali razem z ojcem Piotrem oraz krewniakami i współpracownikami. Omawiana rzeźba św. Piotra pod względem cech fizjonomicznych odpowiada tworzonym wcześniej w warsztacie figurom tego świętego, np. w Bochni. Natomiast układ ciała z rozłożonymi na boki rękoma oraz płaszczem zapiętym na piersi i zarzuconym na ramiona występował często w figurach św. Pawła, czego przykładem jest rzeźba tego świętego również z Bochni. Święty Piotr był bratem św. Andrzeja, rybakiem, przystąpił do grona uczniów Chrystusa i został jego apostołem. Chrystus zmienił jego pierwotne imię Szymon, co później wyjaśnił: „Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i Ja na tej Skale zbuduje Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze do królestwa niebieskiego (...)” (Mt 16, 18-19), dlatego w ikonografii jednym z atrybutów świętego są właśnie klucze.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne, drobne ubytki warstwy polichromii i gruntu oraz spękania całości warstwy malarskiej i złoceń.

Streszczenie

Figura św. Piotra jako jedna z czterech rzeźb powstała z przeznaczeniem do ołtarza głównego, który został wykonany do nowego kościoła około 1780 roku przez braci Korneckich – Antoniego i Ignacego. Święty Piotr był bratem św. Andrzeja, rybakiem, przystąpił do grona uczniów Chrystusa i został jego apostołem. W ikonografii jednym z atrybutów świętego są klucze.

Bibliografia