Św. Katarzyna Sieneńska

Dzieje zabytku

Figura św. Katarzyny Sieneńskiej razem z towarzyszącą jej rzeźbą św. Dominika powstały wraz z ołtarzem bocznym Matki Boskiej Różańcowej przed 1748 rokiem. Ich wykonanie przypisywane jest warsztatowi Korneckich, prawdopodobnemu twórcy całości wyposażenia kościoła w Gdowie. Figury były odnawiane i konserwowane razem z całym retabulum w 1905 roku, w latach 1976-1979 oraz w 1998 roku.

Opis

Rzeźba drążona z tyłu, ukazana frontalnie, z pochyloną głową i przechyloną w prawo sylwetką, obie ręce rozłożone na boki. Jej twarz jest okrągła, o głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, dużym nosie i delikatnie rozchylonych ustach. Święta jest ubrana w habit, płaszcz oraz welon z koroną cierniową na głowie. Tkanina sztywna, delikatnie łamana, płaszcz ekspresyjnie drapowany w grube fałdy. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty pozłacane.

Zarys problematyki artystycznej

Dekoracja rzeźbiarska ołtarza bocznego, w tym omawiana figura św. Katarzyny Sieneńskiej, odpowiada repertuarowi formalnemu stosowanemu przez Piotra Korneckiego, dlatego można mu przypisać jej wykonanie. Figura jest analogiczna pod względem modelowania rysów twarzy oraz upozowania postaci z rzeźbą niezidentyfikowanej zakonnicy z kościoła Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Chełmie, potwierdzonym archiwalnie dziele Korneckiego.
W ikonografii Matce Boskiej Różańcowej bardzo często towarzyszą postacie św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Atrybutem świętej był różaniec oraz korona cierniowa, gdyż otrzymała stygmaty. Katarzyna stanowiła wzór oddania się miłości Chrystusa, który dokonał z nią mistycznych zaślubin, przekazując jej obrączkę i czyniąc swoją posłanniczką. Święta odegrała wyjątkową rolę w dziejach Kościoła, ogłoszona została jednym z jego doktorów. Była szczególnie zaangażowana w walkę ze schizmą i politykę w czasach niewoli awiniońskiej papiestwa.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Delikatne zabrudzenia. Figura była odnawiana i konserwowana razem z całym retabulum w 1905 roku, w latach 1976-1979 oraz w 1998 roku.

Streszczenie

Figura św. Katarzyny Sieneńskiej razem z towarzyszącą jej rzeźbą św. Dominika powstały wraz z ołtarzem bocznym Matki Boskiej Różańcowej przed 1748 rokiem. Ich wykonanie przypisywane jest warsztatowi Korneckich, prawdopodobnemu twórcy całości wyposażenia kościoła w Gdowie. Matce Boskiej Różańcowej bardzo często towarzyszą postacie św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Jej atrybutem był różaniec oraz korona cierniowa, gdyż otrzymała stygmaty. Święta odegrała wyjątkową rolę w dziejach Kościoła, ogłoszona została jednym z jego doktorów.

Bibliografia