Epitafium Jakuba Wiejskiego zostało wystawione w kościele gdowskim zapewne około 1673 roku przez żonę zmarłego, Katarzynę z Porębów.
Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte ramą utworzoną ze zwróconych ku sobie par wolut. U spodu tablicy herb z labrami, zwieńczony klejnotem w postaci hełmu w koronie i zbrojnej nogi, o czteropolowej tarczy z herbami: Nowina, Topór, Kietlicz, Doliwa. Epitafium zwieńczone rytowanym medalionem z przedstawieniem czaszki, skrzyżowanych piszczeli i klepsydry, ujętym ornamentem roślinnym przechodzącym w woluty, zakończonym krzyżem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / G(E)N(ER)OSO OLIM IACOBO DE WILKOWICE WIEYSKI / HEREDI IN FAŁKOWICE / SPECTATAE VIRTVTIS ET PROBITATIS VIRO / IN CLERVM IN PAVPERES IN ECCLESIAM HANC / CVI MILLE FLOREN(ORUM) IN CENSVM DONAVIT / PIA LIBERALITATE BENEFICO / CHRISTIANO OBITV AD IMMORTALEM VITAM TRANSLATO / MAESTISSIMA CONIVNX RELICTA CHATARINA DE POREMBA / MONVMENTVM HOC POSVIT/ OBIIT ANNO D(OMI)NI 1673 MENSE FEBRVARY DIE 22 / AETATIS SVAE 49.”
Epitafium poświęcone jest pamięci Jakuba Wiejskiego (Wieskiego?) herbu Nowina, dziedzica Fałkowic żyjącego w latach 1629-1673 i pochodzącego z Wilkowic. Jak wskazuje inskrypcja, Wiejski przekazał dotację w postaci 1000 florenów dla ubogich duchownych w tym kościele.
Nieliczne ubytki w strukturze kamienia, zabrudzenia.
Epitafium Jakuba Wiejskiego zostało wystawione w kościele gdowskim zapewne około 1673 roku przez żonę zmarłego, Katarzynę z Porębów. Jakub Wiejski (Wieski?) herbu Nowina żył w latach 1629-1673, pochodził z Wilkowic i był dziedzicem Fałkowic.
Paulina Kluz, "Epitafium Jakuba Wiejskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-jakuba-wiejskiego