Św. Jan Nepomucen

Dzieje zabytku

Na obrazach z lat 1839 i 1850 figura ta widoczna jest w klombie znajdującym się na terenie dawnego cmentarza naprzeciwko plebanii, obecnie stoi na prawo od głównej bramy. Pod koniec 2007 roku została poddana renowacji.

Opis

Na dwóch stopniach ustawiono wysoki cokół zwieńczony gzymsem, na którym na podstawie znajduje się figura św. Jana Nepomucena. Z czterech stron cokołu są fakturowane płyciny, na przedniej wyryto datę 1779. Święty o esowato wygiętej sylwetce, w kontrapoście, z prawą nogą zgiętą w kolanie. W obu rękach trzyma krucyfiks. Ma podłużną twarz okoloną krótkim zarostem i długimi, spływającymi na kark włosami. Ma półprzymknięte oczy, mały, wąski nos i rozciągnięte w delikatnym uśmiechu usta. Jest ubrany w strój kanonika: ma narzuconą na sutannę i komżę futrzaną almucję, a na głowie biret. Wokół głowy nimb z sześcioma gwiazdkami.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Jan Nepomucen (właściwie Jan Welflin), syn prawnika z Nepomuk koło Pragi, był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego został przedstawiony w stroju odpowiadającym tej godności. Wmieszany w walkę arcybiskupa Pragi z królem Wacławem, nie chcąc wyjawić tajemnicy spowiedzi, został uwięziony, poddany torturom, aż w końcu zginął zrzucony z mostu Karola do Wełtawy w 1393 roku. Następnego dnia ciało świętego wypłynęło w okolicach kościoła św. Krzyża Większego w Pradze, gdzie zostało złożone. Po trzech latach przeniesiono je do katedry św. Wita. Najsłynniejsza figura świętego i pierwowzór dla późniejszych przedstawień stoi na moście Karola w Pradze. Krzyż, który święty trzyma w dłoni, przypomina o jego szczególnej czci wobec Ukrzyżowanego. Suska figura ma barokową formę, co ujawnia się w charakterystycznie przegiętej sylwetce postaci.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figura św. Jana Nepomucena dawniej stała w klombie znajdującym się na terenie dawnego cmentarza naprzeciwko plebanii, obecnie stoi na prawo od głównej bramy. Została wykonana w 1779 roku i ma barokową formę, co ujawnia się w charakterystycznie przegiętej sylwetce postaci świętego.

Bibliografia