Król Dawid

Dzieje zabytku

Z informacji źródłowych wynika, iż figury w ołtarzu głównym zostały zakupione od zakonu karmelitanek bosych w Krakowie. Nie wiadomo jednak nic o pierwotnym ich umiejscowieniu. Mogły one pochodzić z kościoła tegoż zakonu pod wezwaniem św. Marcina, zamkniętego w 1787 roku, ale bardziej prawdopodobne jest, iż pierwotnie znajdowały się w kościele św. Teresy, konsekrowanym w 1730 roku, do którego w następnych latach wykonano ołtarze. Do kościoła w Chrzanowie zostały przeniesione w 1882 roku. W 2003 roku ołtarz konserwowały Kinga Kuzemczak i Danuta Prząda.

Opis

Figura całopostaciowa, zwrócona frontalnie, w kontrapoście, delikatnie przechylona w prawo, z harfą w rękach wspartą na biodrze. Król Dawid jest ubrany w zbroję łuskową, z krótkimi piórami i płaszcz narzucony na ramiona, opadający na plecy z zawiniętym fragmentem na prawej nodze. Jego twarz jest owalna, nos niewielki, delikatnie zadarty, oczy małe, wpatrzone na wprost, brwi uniesione, usta pełne, rozchylone; okolona krótką brodą. Włosy krótkie, silnie skręcone w poszczególne pasma loków okalających twarz. Tkanina jego ubioru ekspresyjnie drapowana w płynne, miękkie fałdy, miejscami skręcona, z rozwianym fragmentem przy lewym boku. Na głowie Dawida korona otwarta. Pod kolanami zawiązane wstęgi, na stopach widoczne sandały.

Zarys problematyki artystycznej

Ekspresyjnie rzeźbiona figura wykazuje duże podobieństwa do dzieł Antoniego Frączkiewicza. Najbliższa figurze starotestamentowego króla jest para rzeźb przedstawiających królów Dawida i Saula w ołtarzu bocznym w kościele Misjonarzy w Krakowie, przypisywanych Frączkiewiczowi. Z kolei sposób fałdowania szat, głęboko, z charakterystycznymi sinusoidalnymi krawędziami zaoblonych tkanin, rozwianych, poszerzających wolumen postaci przypomina najlepsze prace Frączkiewicza, jak choćby rzeźby w kościele Norbertanek w Imbramowicach czy figury aniołów w ołtarzu głównym w kościele św. Wojciecha w Krakowie. Twarz Dawida jest z kolei podobna do twarzy apostołów w kościele Norbertanek w Imbramowicach, ma głębokie oczodoły, pogrubione brwi, masywy nos i podobnie układające się pukle brody.

Streszczenie

Figura króla Dawida pochodzi z kościoła Karmelitanek bosych w Krakowie. Na podstawie analizy stylistycznej można wskazać jej autora – Antoniego Frączkiewicza. W 1882 roku figurę zakupiła parafia św. Mikołaja w Chrzanowie.

Bibliografia