Męczeństwo św. Katarzyny
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 5: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 6: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 7: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 8: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 9: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.
Zdjęcie nr 10: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.

Męczeństwo św. Katarzyny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Nowa Biała
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Parafia Św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Tagi
malarstwo XVIII wieku Spisz
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/04854
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
przed 1779 rokiem
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz męczeństwa św. Katarzyny powstał przed 1779 rokiem do nowego ołtarza głównego. Został wymieniony w aktach wizytacji z 1832 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem. W dolnej części obrazu św. Katarzyna klęcząca na dwóch kamiennych stopniach, skierowana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą w lewo i rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, pełną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną długimi jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy i rozpuszczonymi na ramiona, z wplecioną niebieską szarfą, na głowie ma perłowy diadem. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię, z białą szarfą i broszką przy dekolcie, z gorsetem i łańcuchem w talii. Po prawej stronie świętej kat zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z lewą nogą na stopniu. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma sznur, którym przewiązana jest święta, w prawej, opuszczonej dzierży miecz. Twarz ma szczupłą, o rysach dojrzałego mężczyzny, z dużymi oczami oraz ostrym profilem nosa, z dużymi wąsami i krótką bródką oraz brązowymi włosami. Na głowie na czerwone nakrycie. Oprawca przepasany jest czerwonym płaszczem, podtrzymywanym na pasku, odsłaniającym tors. Za nim dwie postacie starszych mężczyzn. W górnej części obrazu, nad świętą unoszą się trzy anioły, spośród których dwa okrywają św. Katarzynę brązowym płaszczem. Anioły wskazują na niebo, na którym rozstępują się rozświetlone obłoki, a dwa nadlatujące putta trzymają liść palmy i wieniec laurowy.

Zarys problematyki artystycznej

Święta Katarzyna pochodziła z Aleksandrii, według podań była księżniczką, dlatego przedstawiana jest w monarszym stroju z koroną na głowie. Gdy odmówiła złożenia ofiary bogom pogańskim, w czasie prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Maksencjusza, skazano ją na okrutne tortury. Była biczowana, łamana kołem, a zginęła ścięta mieczem. Omawiany obraz z Nowej Białej ilustruje ostatni moment jej męczeństwa, gdy oprawca ma ją ściąć mieczem.
Oba obrazy znajdujące się w ołtarzu głównym zostały wykonane przez tego samego malarza. Dzieła te znajdują się na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Wydaje się, że mogą one pochodzić z pracowni artysty aktywnego w krajach cesarstwa habsburskiego. W czasie powstania dzieła tereny Górnych Węgier, w tym Spisz, znajdowały się pod panowaniem Habsburgów i pod względem artystycznym były pod silnym wpływem środowiska wiedeńskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz męczeństwa św. Katarzyny powstał przed 1779 rokiem do nowego ołtarza głównego. Święta Katarzyna pochodziła z Aleksandrii, według podań była księżniczką, dlatego przedstawiana jest w monarszym stroju z koroną na głowie. Omawiany obraz z Nowej Białej ilustruje ostatni moment jej męczeństwa, gdy oprawca ma ściąć ją mieczem. Dzieło może pochodzić z pracowni artysty aktywnego w krajach cesarstwa habsburskiego.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, "Zabytkowe kościoły polskiego Spisza", Kraków 2001
Skorupa Andrzej, "Sztuki plastyczne doby baroku na Polskim Spiszu, cz. 2: Malarstwo" , „Almanach Nowotarski” , s. 81-104
Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989
Šimončič Jozef, Karabová Katarína, "Kanonické vizitácie dunajeckého dekanatu v spišskom biskupstve z roku 1832", Krakov 2015

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem przez zaplecek od zakrystii. Kosz na planie prostokąta o wypukłej ścianie frontowej, na cokole w formie wałka, z podwieszeniem w kształcie ściętego ostrosłupa o wklęsłych bokach, zakończonego szyszką. Naroża kosza ujęte pilastrami z płycinami w trzonach, zdobionymi kampanulami, podtrzymującymi parapet w formie gzymsu. Ścianka frontowa dekorowana kanelurami, boczne prostokątnymi płycinami z rozetami. Zaplecek w formie stojącego prostokąta, ujęty listwami z cekinami oraz uszami utworzonymi z wijącego się ornamentu roślinnego. W polu drzwi, ponad którymi wypukła płaskorzeźba w formie leżącego prostokąta, z przedstawieniem siewcy na tle pejzażu. Baldachim na planie analogicznym względem kosza, z podwieszonymi lambrekinami, na nim cokół, na którym leży otwarta księga pośród obłoków, z dwiema uskrzydlonymi główkami anielskimi, w glorii promienistej. Nad nimi krzyż. Księga z napisem „LEX / ET / EVAN/GELIUM / I / II / III / IV / V / VI / VII / VIII / IX / X”. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego. Z tyłu, na drzwiczkach widniał napis „I.K. 1831”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, jasnobrązowym i jasnoróżowym, ornamentyka złocona, detal srebrzony.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Figura ustawiona na podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, w prawej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewą unosi ze wskazującym gestem dłoni. Twarz ma szczupłą, o wąskich oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi włosami, z tonsurą na głowie. Ubrany jest w biały habit, przepasany złoconym pasem, złocony szkaplerz, pelerynkę i płaszcz z kapturem. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Bł. Czesław
Zdjęcie nr 1: Grupa rzeźbiarska przedstawiająca stojącą Matkę Boską z Dzieciątkiem, przed którą klęczą święci. W centrum figura Marii, ustawiona na cokole, ukazana frontalnie, w całej postaci, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w stronę św. Dominika. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami. Ubrana jest w złoconą tunikę i złocony płaszcz o niebieskiej podszewce, zarzucony na głowę i opasujący postać. Na głowie ma otwartą koronę. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w prawo, z głową ukazaną frontalnie, w prawej ręce trzyma jabłko królewskie, lewą wyciąga w stronę św. Katarzyny. Twarz ma kwadratową, o wąskich oczach, krótkim nosie i małych ustach, okoloną jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Z jego głowy odchodzą trzy wiązki promieni. W partii bioder przewiązane jest srebrzoną pieluszką. Po prawej stronie Marii klęczy św. Dominik, ukazany z profilu, z uniesioną głową i wyciągniętymi przed siebie rękami. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną krótkimi włosami, z tonsurą na głowie. Ubrany jest w biały habit, ze złoconą pelerynką, szkaplerzem oraz płaszczem. Po lewej stronie Marii klęczy św. Katarzyna, ukazana z profilu, z uniesioną głową i wyciągniętymi przed siebie rękami. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach. Ubrana jest w biały habit, ze złoconą pelerynką, szkaplerzem, welonem i płaszczem. Na głowie ma koronę cierniową. Polichromia ciał postaci naturalistyczna.
rzeźba
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, tynkowany, jednonawowy, z prostokątną, trójprzęsłową nawą oraz węższym jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym półkoliście, z dużą, prostokątną zakrystią przy północnej ścianie. Od zachodu wieża na planie kwadratu, do południowej ściany nawy dobudowana niewielka kruchta na planie kwadratu. Prezbiterium i nawa nakryte sklepieniem żagielkowym na gurtach spływających na pilastry. Otwór tęczowy w formie arkady. W zachodniej części nawy parapet chóru muzycznego, o wklęsło-wypukłej balustradzie, wsparty na dwóch filarach i dwóch półfilarach, tworząc trzy arkady. Posadzka kamienna. Fasada wieżowa, z wejściem na osi w postaci drewnianego portyku nakrytego blaszanym daszkiem dwuspadowym. Wieża smukła, bez podziałów architektonicznych, zakończona dwoma profilowanymi gzymsami, wyłamującymi się na każdej ścianie na kształt łuku odcinkowego. Pomiędzy nimi, na ścianie frontowej tarcza zegarowa. W połowie wysokości wieży, z trzech stron niewielkie okna w formie stojącego prostokąta w okrągłych płycinach. W najwyższej partii ścian, z czterech stron, otwory dzwonne w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Wieża zwieńczona hełmem baniastym z latarnią, zakończoną kulą z krzyżem, pokrytym blachą. Elewacje bez podziałów, zakończone profilowanym gzymsem. W południowej cztery otwory okienne w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, we wschodniej dwa analogiczne, w północnej jedno. Nawa i prezbiterium nakryte dachem dwuspadowym, blaszanym. W miejscu połączenia prezbiterium i nawy blaszana wieżyczka na sygnaturkę, z latarnią, zwieńczona hełmem baniastym z krzyżem. Zakrystia nakryta dachem trójspadowym, kruchta dachem falistym. Kościół otoczony niskim murem kamiennym.
kościół
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym, z uskokiem. W górnej części obrazu Maria ukazana do kolan, siedząca pośród obłoków obiema rękami obejmuje Dzieciątko, przytulając twarz do jego policzka. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w niebieską suknię o szerokich rękawach, z jasnobrązową podszewką oraz czerwony płaszcz narzucony na ramiona i opadający na kolana, na głowie na przeźroczysty welon. Dzieciątko ukazane jako nagie, stojące na kolanach Matki, z uniesioną prawą nogą, z profilu, z głową skierowaną w trzech czwartych, przytuloną do twarzy Marii, prawą ręką ujmuje ją za brodę. Twarz ma pociągłą, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Nad Marią podwieszony lambrekin i draperie po bokach, z lewej tkanina podtrzymywana przez putto. Matka Boska otoczona dwoma aniołami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. W dolnej części obrazu ukazani potrzebujący. W lewym, dolnym rogu dwaj mężczyźni, jeden stojący, oparty o laskę i drugi klęczący z wyciągniętą ku Marii ręką. Pośrodku leżą dwaj chorzy. W prawym, dolnym rogu ukazana stojąca matka trzymająca w wyciągniętych rękach omdlałe dziecko.
obraz
Matka Boska Wspomożenia Wiernych
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym. Postacie przesłonięte są drewnianą sukienką w partiach szat, odsłaniającą twarze, dłonie i nogi. W centrum Matka Boska ukazana do kolan, zwrócona w trzech czwartych w prawo, obiema rękami obejmuje Dzieciątko, przytulając swoją twarz do jego policzka. Twarz ma trójkątną, o migdałowatych oczach, łukowato wygiętych brwiach, prostym, wąskim nosie i małych ustach. Ubrana jest w suknię i płaszcz nakrywający głowę i opadający na kolana, przesłonięte sukienką o płaskorzeźbionym roślinnym wzorze, z płaszczem o dekoracyjnej lamówce imitującej kameryzację. Dzieciątko ukazane z profilu, lewą nogą stoi na kolanach Matki, prawą unosi, przytula twarz do Marii i obejmuje ją prawą ręką. Twarz ma okrągłą, o dużych, skierowanych w górę oczach, małym, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Jego ciało przesłonięte jest drewnianą sukienką, w formie tuniki o płaskorzeźbionym, roślinnym wzorze, odsłaniającą nogi i rękę. Nad głowami obu postaci aplikowane metalowe korony zamknięte. Postacie ukazane na ciemnobrązowym tle, rozjaśnionym wokół postaci Marii.
obraz
Matka Boska Wspomożenia Wiernych

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w zaplecku, od strony zakrystii. Kosz na planie kwadratu o wklęsłych ściankach i ściętych narożach, na podstawie w postaci wałka dekorowanego rocaille’m, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka zakończonego szyszką, w którego ściętych narożach znajdują się spływy wolutowe dekorowane kampanulami i pola ozdobione rocaille’m. Kosz w narożach ujęty pilastrami o trzonach przechodzących w spływy wolutowe, dekorowanych kampanulami i rocaille’m, dźwigających niepełne belkowanie stanowiące parapet. Ścianki kosza zdobione płycinami z rocaille’m. Zaplecek ujęty pilastrami o kanelowanych trzonach, zakończonymi konsolami z podwieszonymi kampanulami, dźwigającymi imposty oraz fragmenty, przerwanego, wolutowego przyczółka. Pomiędzy nimi, w polu zwieńczenia gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków, w glorii promienistej. W polu zaplecka drzwi, ponad nimi rocaille. Zaplecek ujęty uszami utworzonymi ze spływów wolutowych, liści palmowych i kwiatów. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze ciemnej zieleni ze złoconymi profilami i ornamentyką, gołębica srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba
Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od strony zakrystii. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka z wyłamanymi, ściętymi narożami, dekorowanego rokokowymi kartuszami; z podwieszeniem w formie stożka o wklęsłych bokach ze spływami wolutowymi w narożach, zakończonym szyszką. Kosz o ściętych narożach ujęty pilastrami, których trzony przechodzą w spływy wolutowe dekorowane kwiatowymi zwisami, podtrzymującymi gzyms stanowiący parapet; ścianki dekorowane rocaille'em z kwiatowymi zwisami. Zaplecek wąski, ujęty pilastrami dźwigającymi silnie wysunięte imposty podtrzymywane przez konsole, na nich wazony. Trzony dekorowane rokokowymi kampanulami oraz rocaille'em. W polu wnęka z wąskimi drzwiami, dekorowanymi płycinami; ponad nimi płycina i rocaille. Zaplecek ujęty uszami utworzonymi z rocaille'u. Całość zwieńczona glorią promienistą, w której centrum znajduje się gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków. Struktura polichromowana w kolorze czerwonym z czarnymi detalami, profile i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym, z uskokiem. W górnej części obrazu Maria ukazana do kolan, siedząca pośród obłoków obiema rękami obejmuje Dzieciątko, przytulając twarz do jego policzka. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w niebieską suknię o szerokich rękawach, z jasnobrązową podszewką oraz czerwony płaszcz narzucony na ramiona i opadający na kolana, na głowie na przeźroczysty welon. Dzieciątko ukazane jako nagie, stojące na kolanach Matki, z uniesioną prawą nogą, z profilu, z głową skierowaną w trzech czwartych, przytuloną do twarzy Marii, prawą ręką ujmuje ją za brodę. Twarz ma pociągłą, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Nad Marią podwieszony lambrekin i draperie po bokach, z lewej tkanina podtrzymywana przez putto. Matka Boska otoczona dwoma aniołami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. W dolnej części obrazu ukazani potrzebujący. W lewym, dolnym rogu dwaj mężczyźni, jeden stojący, oparty o laskę i drugi klęczący z wyciągniętą ku Marii ręką. Pośrodku leżą dwaj chorzy. W prawym, dolnym rogu ukazana stojąca matka trzymająca w wyciągniętych rękach omdlałe dziecko.
obraz
Matka Boska Wspomożenia Wiernych
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na wysokim cokole z wyodrębnionymi konsolami. Ołtarz drewniany, sarkofagowy, na cokole, zwężający się ku dołowi z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Nastawa ujęta parą zdwojonych pilastrów zwróconych pod kątem na zewnątrz, dekorowanych zwisami kwiatowymi, dźwigających silnie wysunięte imposty podtrzymywane przez konsole. Na tle pilastrów figury św. Wawrzyńca i św. Szczepana ustawione na konsolach. Całe pole środkowe wypełnia wtórnie umieszczony obraz „Jezu ufam Tobie” w profilowanej ramie zdobionej rocaille'em. Nad nim fragmenty rocaille'u, pod nim płycina z dekoracją roślinną. Zwieńczenie w formie trapezu ujętego spływami wolutowymi, dekorowanymi liśćmi palmowymi, ze ślimacznicami w kształcie meandru, spływającymi na belkowanie, na których stoją wazony. Całość zamknięta fragmentem wyłamanego trójbocznie gzymsu, zwieńczonego rokokowym szczytem z kwiatowymi gałązkami. W polu obraz św. Wojciecha w formie zbliżonej do zwieńczenia, ujęty ramą dekorowaną rocaille'em. Struktura polichromowana w kolorze głębokiej czerwieni, z czarnymi profilami oraz złoconymi ramami, profilami i ornamentyką.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na wysokim cokole z wyodrębnionymi konsolami. Ołtarz drewniany, sarkofagowy, na cokole, zwężający się ku dołowi z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Na mensie ustawione tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki. Ścianka frontowa ujęta ornamentalnymi listewkami; drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta w ornamentalnej ramie z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha z hostią i winnym gronem. Nastawa ujęta parą zdwojonych pilastrów zwróconych pod kątem na zewnątrz, dekorowanych zwisami kwiatowymi, dźwigających silnie wysunięte imposty podtrzymywane przez konsole. Na tle pilastrów figury św. Antoniego Padewskiego i św. Franciszka ustawione na konsolach. W polu środkowym obraz św. Franciszka w formie stojącego prostokąta ujęty profilowaną ramą zdobioną rocaille'em. Powyżej wolutowe fragmenty rocaille'u, pod nim płycina. Zwieńczenie w formie trapezu ujętego spływami wolutowymi, dekorowanymi liśćmi palmowymi, ze ślimacznicami w kształcie meandru, spływającymi na belkowanie, na których stoją wazony. Całość zamknięta fragmentem wyłamanego trójbocznie gzymsu, zwieńczonego rokokowym szczytem z kwiatowymi gałązkami. W polu obraz św. Franciszki Rzymskiej w formie zbliżonej do zwieńczenia, ujęty ramą dekorowaną rocaille'em. Struktura polichromowana w kolorze głębokiej czerwieni, z czarnymi profilami oraz złoconymi ramami, profilami i ornamentyką.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Męczeństwo św. Katarzyny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/meczenstwo-sw-katarzyny-1

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności