Epitafium księdza Michała Kołodzieja
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta w szerokiej, profilowanej ramie z uszakami. Na niej, poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego majuskułowy, złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) MICHAŁ KOŁODZIEJ / DOKTÓR FILOZOFJI I PRAWA / BYŁY KANONIK KAPITUŁY KRAKOWSKIEJ / SZAMBELAN JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI / DZIEKAN SUSKI I PROBOSZCZ W SUCHEJ / ZMARŁ 25 XI 1928 W 58 ROKU ŻYCIA / A 28 KAPŁAŃSTWA. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI”.

Epitafium księdza Michała Kołodzieja

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Sucha Beskidzka
Miejscowość
Sucha Beskidzka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sucha Beskidzka
Parafia
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
epitafium ks. Michał Kołodziej
Miejsce przechowywania
elewacja kościoła
Identyfikator
DZIELO/08385
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
1928 rok
Technika i materiał
kamień ryty, złocony
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Tablica wmurowana w ścianę kościoła w lub po 1928 roku.

Opis

Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta w szerokiej, profilowanej ramie z uszakami. Na niej, poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego majuskułowy, złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) MICHAŁ KOŁODZIEJ / DOKTÓR FILOZOFJI I PRAWA / BYŁY KANONIK KAPITUŁY KRAKOWSKIEJ / SZAMBELAN JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI / DZIEKAN SUSKI I PROBOSZCZ W SUCHEJ / ZMARŁ 25 XI 1928 W 58 ROKU ŻYCIA / A 28 KAPŁAŃSTWA. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI”.

Zarys problematyki artystycznej

Ksiądz Michał Kołodziej urodził się się 1871 roku w Skrzyczowie. W 1897 roku wstąpił do seminarium duchownego w Krakowie, a po dwóch latach został wysłany na dalszą naukę do Rzymu, gdzie uzyskał stopnie doktora filozofii i doktora prawa. Po powrocie pełnił rolę notariusza kurialnego w Krakowie. W 1917 roku został powołany na probostwo w katedrze krakowskiej. W Suchej pełnił służbę dwukrotnie: najpierw w latach 1906-1918, a potem ponownie w latach 1921-1928. Epitafium charakteryzuje się prostotą formy i oszczędnością zastosowanych środków wyrazu, czym nawiązuje do szeregu podobnych tablic kommemoratywnych z XIX i XX wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Tablica epitafijna z 1928 roku upamiętnia księdza Michała Kołodzieja, który pełnił w Suchej funkcję proboszcza w latach 1906-1918 i 1921-1928. Oszczędność środków wyrazu upodabnia ją do szeregu podobnych tablic kommemoratywnych z XIX i XX wieku.

Bibliografia

"Zarys dziejów parafii i kościołów w Suchej Beskidzkiej", Sucha Beskidzka 2008
Woźniak Barbara, Leśniakiewicz Marcin, "Parafia w Suchej Beskidzkiej", Wadowice 2008

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Michał Kołodziej

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Prostokątna płyta w kształcie leżącego prostokąta, z czarnego marmuru, opatrzona majuskułowym napisem w języku polskim (litery pozłocone): Ś. P. / D. O. M. / KS. KAN. WŁADYSŁAW SERAFIN / PROBOSZCZ PARAFII SUCHEJ BESKIDZKIEJ / OD 1953 DO 1971 R. / TROSKLIWY GOSPODARZ I DOBRODZIEJ / KOŚCIOŁA / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI / WDZIĘCZNI PARAFIANIE. Płyta umieszczona w ramie z piaskowca, profilowanej, prostokątnej, z uszakami w narożach.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Władysława Serafina
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, sięgająca ziemi, dostępna od strony prezbiterium. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach; na cokole w formie wałka. U spodu podwieszony sześcian zwężający się ku dołowi ze ściętymi narożami dekorowanymi płaskorzeźbionymi kampanulami; ścianki zdobione wstęgą w otoczeniu liści i kwiatów. Szyszka w kształcie profilowanego cokołu. Ścianki kosza wklęsłe, zwężające się ku górze; w narożach ujęte spływami wolutowymi; dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie zbliżonym do leżącego prostokąta z wklęsłymi narożami, zwieńczonymi wolutami z palmetą. W polach płaskorzeźbiona dekoracja roślinna w postaci liści, palm i kwiatów. Narożne woluty dekorowane kampanulami oraz liśćmi. Kosz zamknięty parapetem w formie niepełnego belkowania, wyłamanego w narożach. Od frontu pulpit oparty na wolucie i półkuli, dekorowanej liśćmi i kwiatami. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, którego podstawę stanowi niepełne belkowanie, wyłamane w narożach. Zwieńczenie utworzone z czterech kabłąków w formie wolut dekorowanych liściastymi festonami i wazonami; podtrzymujących cokół z rzeźbionym płomieniem. U spodu baldachimu w płycinie o formie kwadratu o wklęsłych narożach rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnoszarym, wałek i fryz z imitacją marmoryzacji z beżowymi żyłkami; płyciny i naroża niebieskie; ornamentyka, profilowania i kabłąki złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta w ciemnoszarej, szerokiej, gładkiej, rozglifionej ramie. W polu, w jasnym kamieniu wykuto i zaciemniono inskrypcję „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ANNA Z HOŁYŃSKICH / ALEKSANDROWA / BRANICKA / *1824 +1907 / RODZINA PROSI O ANIOŁ PAŃSKI / ZA SPOKÓJ JEJ DUSZY”.
płyta nagrobna
Epitafium Anny z Hołyńskich Aleksandrowej Branickiej
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie kwadratu wykonana z czarnego marmuru ze złoconym napisem poniżej herbów Starykoń i Grzymała „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Józefa z Hrabiów Potulickich / HRABINA WIELOPOLSKA / Urodzona d(nia) 23. Marca 1787 r(oku) umarła d(nia) 16 / Marca 1848 r(oku) opatrzona s(więty)mi Sakramentami, / Mąż i Córka Jej kładąc ten pomnik w dowód / żalu oraz wdzięczności ich za ciągłe Jej po/święcenie się dla nich, i za wzór Cnót Chrześci/ańskich im zostawiony / proszą o westchnienie za Jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Józefy z Potulickich Wielopolskiej
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna wykonana z czarnego marmuru w kształcie leżącego prostokąta, z umieszczonym poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego złoconym napisem „+ D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KSIĄDZ FRANCISZEK X(AWERY) CIESIELSKI / kanonik dziekan i proboszcz / w Suchy / * 1806. + 27/2 1873 r(oku)”, obwiedzionym cienką, złotą ramką.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Franciszka Ciesielskiego
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta z wyrytym poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego złoconym napisem „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Marya Pniewko / CIESIELSKA / *1813. +1890. / prosi o westchnienie do Boga”.
płyta nagrobna
Epitafium Marii Pniewko Ciesielskiej

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Prezbiterium: Sklepienie kolebkowe z lunetami; trójprzęsłowe. Pola malowane są na kolor biały z centralnie umieszczonymi kolistymi medalionami. W przęśle pierwszym od ołtarza znajduje się motyw krzyża greckiego na tle promienistej glorii; w drugim gołębica Ducha Świętego na tle analogicznej glorii zamknięta w polu przypominającym sześciolistny kwiat o błękitno-złotych płatkach; w trzecim znak Trójcy Świętej w formie trzech przecinających się okręgów z napisem „TRI/NI/TAS”, otoczonych promieniami i płomienistymi półokręgami. Pozostałe partie pól sklepienia wypełnione są złoconymi językami ognia. Wokół pól sklepienia biegnie ornament geometryczny w kolorze turkusowym z elementami ugru i ultramaryny. Lunety malowane są na kolor jasnoniebieski. W każdej z nich znajdują się medaliony o kształcie zbliżonym do czwórliścia, wewnątrz których, od wschodu jest: słońce, planeta, gwiazda, księżyc, monogram Chrystusa, napis „CA/RI/TAS”. Ściany boczne w około połowie wysokości podzielone na dwa poziomy. Dolny wypełniony jest geometryczną dekoracją w formie fryzu ze złoconych rombów, naprzemiennie większych i mniejszych. Wewnątrz figur równoramienne krzyże oraz motyw uproszczonych liści. Fryz ujęty od góry i dołu abstrakcyjną dekoracją o charakterze geometrycznym. Tła malowane są na kolor ciemnoczerwony oraz zielony. Poziom górny malowany jest na bladoróżowo. Na wysokości parapetów okiennych fryz ze stylizowanych motywów kwiatowych w kolorze żółtym, zielonym i brązowym. W ościeżach dekoracja ramowa w kolorze turkusowym i bladożółtym wzbogacona o malowane ciemniejszą farbą motywy geometryczne. Okna ściany południowej zastąpione blendami; w nich motyw karpiej łuski wypełnionej palmetą. Łuk arkady tęczowej: Na licu arkady tęczowej znajduje się figuralne przedstawienie stygmatyzacji św. Franciszka. Z lewej strony św. Franciszek, zwrócony w lewą stronę, z rozłożonymi szeroko rękami i prawą nogą cofniętą do tyłu. Ubrany w brązowy habit franciszkański. Z prawej strony Chrystus, ukazany naturalnej wielkości, jako cherubin o dużych, czerwonych skrzydłach. Z jego ran wychodzą promienie tworzące stygmaty na ciele świętego. Scena rozgrywa się na kamienistej drodze, na tle płomieni. Kompozycja ujęta otokiem z białych chmur. Na podłuczu arkady symetryczna dekoracja geometryczna w formie motywu „jodełki” przedzielonego wstęgą. W osi ośmioboczne pole ze znakiem krzyża greckiego z napisem „Cristus/Jesus”. Kolorystyka utrzymana w ciemnej zieleni, ceglastej czerwieni oraz w kolorze złotym. Nawa główna: Sklepienie kolebkowe z lunetami, czteroprzęsłowe. Pola malowane kolorem jasnoniebieskim. Cała długość nawy połączona dekoracyjnym pasem w kolorach turkusowym, szafirowym oraz żółtym. W każdym z przęseł pośrodku czteorolistne pole otoczone glorią promienistą zawierające znaki, od wschodu: Alfa i Omega, monogram maryjny, kielich z hostią, IHS. Lunety malowane na jasnożółto, pośrodku każdej owoidalne pole w kolorze szafirowym: od wschodu i zachodu po dwóch stronach korona i napis „VITA / AETERNA”, od południa waga i napis „IUSTI/TIA”, dalej miecz i napis „FORTI\TUDO”, od północy beczka i napis „TEM/PE/RANTIA, wąż i napis „PRUDENTIA”. Obramienia lunet z motywem abstrakcyjnym. Pasy gurtów z ludowymi motywami kwiatowymi i kłosami zboża na żółtym tle. Ściany boczne w partii cokołu malowane są na kolor różowy, powyżej aż do linii parapetów okiennych: miodowo-żółty. Na obramieniach arkadowych nisz jest stylizowana dekoracja roślinna, w podłuczach i ościeżach arkad dekoracja analogiczna do tej z podłucza arkady tęczy. Na ścianach pomiędzy niszami godła franciszkańskie zamknięte w okrągłych medalionach. Na linii parapetów geometryczny fryz z przecinających się arkadek uzupełnionych o motywy roślinne. W rozglifieniach okiennych naprzemiennie motywy geometryczne i roślinne w kolorach błękitnym, pomarańczoym i dwóch odcieniach żółci. Arkada chóru muzycznego o podziale ramowym w kolorach jasnozielonym, pomarańczowym i żółtym.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna kościoła
Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa zarówno powierzchnię ścian, jak i sklepień kościoła, jednak zdecydowanie bardziej dekoracyjne motywy pojawiają się w górnych partiach murów. Dominuje stylizowana ornamentyka roślinna na błękitnym tle, utrzymana w jasnych, żywych tonacjach zróżnicowanych kolorów. Szerokie bordiury o tworzących je fantazyjnych formach i roślinności ujmują niewielkich rozmiarów sceny figuralne umiejscowione pośrodku sklepienia każdego z przęseł kościoła. Kompozycje, o zbliżonych do owalu kształtach przedstawiają: Śmierć św. Józefa w ostatnim przęśle nawy, Ukoronowanie Matki Boskiej na przecięciu nawy z transeptem oraz Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny w przęśle prezbiterium. W konsze absydy ukazana jest scena adoracji kielicha eucharystycznego przez anioły o tęczowych skrzydłach, ubrane w barwne, wzorzyste szaty. Po lewej stronie kościoła, na ścianie transeptu jest ukazana na tle pejzażu scena Chrztu Jezusa.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej oraz św. Antoniego Padewskiego. Konstrukcja feretronu osadzona na dwóch nóżkach na planie koła, wspierających dwa wieloboczne w rzucie cokoły, połączone listwami stabilizującymi konstrukcję feretronu; cokoły zaopatrzone są w otwory na drążki do noszenia. Na cokołach ustawione dwie rzeźby niezidentyfikowanych świętych lub aniołów, ujętych z profilu, nad nimi nadwieszone baldachimy zwieńczone stylizowanymi kwiatonami. W centrum tej konstrukcji obrazy ujęte w profilowaną ramę, zamkniętą łukiem oślim, zwieńczoną kwiatonem. Na zwieńczeniu feretron zdobiony jest ażurową dekoracją roślinną. Struktura feretronu jest złocona. Po jednej stronie ukazany jest wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej w tradycyjnym typie ikonograficznym. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię i zielony płaszcz, a Dzieciątko w czerwoną suknię. Szaty są bogato malowane w wici utworzone z koralików i kolorowych kamyków. Pozostałe elementy podobne jak w oryginalnym wizerunku. Tło złote, wokół głowy Matki Boskiej dwanaście gwiazd. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz św. Antoniego Padewskiego. Święty Antoni ukazany do wysokości trzech czwartych, zwrócony w swoją prawą stronę z Dzieciątkiem Jezus na prawym ręku. Twarz owalna z długim nosem, dużymi oczami o migdałowym kształcie i zarumienionymi policzkami. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański, przewiązany sznurem, z różańcem u boku i z tonsurą na głowie. Dzieciątko Jezus zwrócone jest trzy czwarte w lewo, rączkami obejmujące św. Antoniego, z główką skierowaną na wprost. Twarz o rysach dziecięcych, okolona jasnymi i krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, długą pieluszkę, spływającą obficie w dół. Wokół głów postaci rozświetlone na złoto otok. Tło szare. W prawym dolnym narożu obrazu, na obłoku leży gałązka białej lilii.
feretron
Feretron z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Antoniego Padewskiego
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna. Antepedium z trzema prostokątnymi płycinami wypełnionymi ornamentem roślinnym. Predella wysoka, dekorowana fryzem arkadkowym, ostrołukowym. Retabulum jest podzielone czterema smukłymi kolumnami zamkniętymi sterczynami z żabkami i kwiatonem. Pole środkowe retabulum wyższe i szersze w formie prostokątnej wnęki zamkniętej łukiem ostrym, w osiach bocznych ostrołukowe nisze zakończone wimpergą z rozetą. Ołtarz ma zwieńczenie w formie ażurowej wieży z ostrołukowymi arkadkami zwieńczonej żabkami i kwiatonem, po bokach sterczyny z kwiatonem. W polu środkowym retabulum obraz z przedstawieniem św. Teresy z Lisieux ujęty w ościeża dekorowane ornamentem w formie różanych gałązek i kwiatów. W niszach bocznych pełnoplastyczne, polichromowane figury św. Stanisława Kostki (?) i św. Franciszka ustawione na dekoracyjnych cokołach ze sterczynami na narożach i płyciną z ornamentem roślinnym od frontu. Tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki z drzwiczkami ozdobionymi płyciną, w której płaskorzeźbiony kielich z hostią na obłokach. Po bokach drzwiczek płyciny z ornamentem uformowanym z różanych gałązek. Tron wystawienia w formie baldachimu z dwuspadowym dachem wspartym na dwóch kolumnach, zwieńczonych sterczynami z żabkami i kwiatonami.
ołtarz
Ołtarz św. Teresy

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Epitafium księdza Michała Kołodzieja", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-ksiedza-michala-kolodzieja

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności