Św. Antoni Padewski

Dzieje zabytku

Figura św. Antoniego Padewskiego powstała razem z całym rokokowym wyposażeniem kościoła w 1779 roku. Została wykonana przez współpracujących ze sobą braci – Antoniego i Ignacego Korneckich.

Opis

Rzeźba drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany frontalnie, z głową skierowaną w lewo, w kontrapoście. Na lewym ramieniu podtrzymuje obejmujące go Dzieciątko Jezus, prawą opuszczoną wyciąga w bok. Twarz ma szczupłą, kwadratową, o podkreślonej linii żuchwy, migdałowatych, blisko siebie osadzonych oczach, małym nosie i rozchylonych ustach. Włosy ma krótkie, kręcone, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit z kapturem, przepasany podwójnym szczurem ze zwisem z jednym guzem. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, rączkami obejmuje głowę świętego, przepasane jest w partii podbrzusza pieluszką. Figury niemal w całości złocone, detale srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Figura św. Antoniego pod względem formalnym odpowiada rzeźbom tworzonym w warsztacie Korneckich. Czas jej powstania wskazuje jednak, że została wykonana po rozwiązaniu warsztatu w Gdowie (1776) przez pracujących w nim dawniej braci, Antoniego i Ignacego Korneckich, synów Piotra Korneckiego.
Święty Antoni w młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych, dopiero później do franciszkanów. Prowadził działalność kaznodziejską, jak również był wykładowcą na uniwersytecie w Bolonii. Pozostawił po sobie liczne teksty kazań. Święty Antoni otrzymał tytuł doktora Kościoła. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus. Jego atrybutem jest również lilia, która zapewne pierwotnie znajdowała się w prawej dłoni figury świętego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia złoceń.

Streszczenie

Figura św. Antoniego Padewskiego powstała razem z całym rokokowym wyposażeniem kościoła w 1779 roku. Została wykonana przez współpracujących ze sobą braci – Antoniego i Ignacego Korneckich. W ikonografii św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus.

Bibliografia