Dzwonnica

Dzieje zabytku

Dzwonnica powstała w XIX wieku. W 1937 roku jej dach pokryto gontem.

Opis

Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany szalowane z listowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie prostokąta, na kamiennym podmurowaniu. Ściany zwężające się ku górze, odcięte listwami w trzech czwartych wysokości. Dach gontowy, czterospadowy, zakończony krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie południowej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami szalowanymi z listowaniem. Ponad nimi, na osi otwór w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, zamknięty drzwiczkami szalowanymi z listowaniem. Otwór nakryty gontowym daszkiem okapowym. W najwyższej partii ścian otwory głosowe w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym po trzy na wschodniej i zachodniej ścianie i jednym na północnej.

Zarys problematyki artystycznej

Dzwonnica w Raciechowicach posiada klasyczną dla konstrukcji słupowej formę jednokondygnacyjnej wieży zwężającej się ku górze, nakrytej dachem czterospadowym. Podstawowym zadaniem dzwonnicy było pomieszczenie dzwonów, ale często jej przyziemie pełniło również funkcję magazynu, w którym składowano różne przedmioty kościelne.

Streszczenie

Dzwonnica powstała w XIX wieku. Dzwonnica w Raciechowicach posiada klasyczną dla konstrukcji słupowej formę jednokondygnacyjnej wieży zwężającej się ku górze, nakrytej dachem czterospadowym.

Bibliografia