Ołtarz boczny

Dzieje zabytku

Ołtarz wykonał Józef Tekieli z Trzebini w 1938 roku.

Opis

Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na dwustopniowej podstawie; mensa drewniana. Antepedium ujęte w narożach parą kolumienek, pole podzielone na trzy płyciny z maswerkami: zewnętrzne prostokątne, środkowa kwadratowa z monogramem Marii. Tabernakulum w kształcie drewnianej prostopadłościennej skrzynki, w formie kapliczki. Flankowane od frontu dwiema lizenami zakończonymi sterczynami z żabkami; nad polem środkowym zamknięte wimpergą. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, dekorowane w polu dwiema blendami i rozetą. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, z wysoką predellą. Kondygnacja ujęta dwiema parami kolumienek na wysokich, wąskich cokołach, dźwigających podwójne sterczyny, pomiędzy nimi cokoły na figury aniołów, zwieńczone baldachimami utworzonymi z konstrukcji dwóch łuków ostrych i sterczyny. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, ujęta kolumienkami o skręconych trzonach (w dolnej części trzony gładkie), z obrazem św. Teresy z Lisieux; w przyłuczach dekorowana maswerkiem; zamknięta baldachimem utworzonym naprzemiennie z łuków ostrych i sterczyn. Kondygnacja ujęta po zewnętrznej stronie przyporami podtrzymywanymi przez wsporniki. Zwieńczenie w formie wimpergi dekorowanej żabkami, zakończonej krzyżem; dekorowanej maswerkiem w polu. Struktura w kolorze naturalnego drewna; detale w kolorze niebieskim, kolumny, dekoracja i profile złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz został wykonany 1938 roku w stylu neogotyckim. Posiada typowe dla neogotyku formy: przewagę elementów pionowych (wertykalizm), strzelistość bryły, a także szereg dekoracji zaczerpniętych z gotyku: ostre łuki, sterczyny, wimpergi, maswerki, czwórliście i żabki. W polu środkowym znajduje się obraz św. Teresy z Lisieux.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania dobry.

Streszczenie

Ołtarz wykonany w 1938 roku w stylu neogotyckim w warsztacie Józefa Tekieli z Trzebini. Posiada typowe dla neogotyku formy: przewagę elementów pionowych (wertykalizm), strzelistość bryły, a także szereg dekoracji zaczerpniętych z gotyku: ostre łuki, sterczyny, wimpergi, maswerki, czwórliście i żabki. W polu środkowym znajduje się obraz św. Teresy z Lisieux.

Bibliografia