Chrzcielnica powstała w XVIII wieku. W XX wieku dosztukowano do niej blaszaną pokrywę.
Kamienna chrzcielnica na kolistej stopie. Trzon w dolnej partii w formie półwałka przechodzący w gruszkowy nodus zwieńczony półwałkiem. Czara w kształcie spłaszczonej półkuli, z półkoliście formowanym wylewem, zdobiona motywem puklowania. Nodus w górnej partii zdobiony malowanym, czarnym zygzakiem, górna partia trzonu z motywem czarnych kropek. Pokrywa blaszana w kształcie półkulistym z okrągłym, drewnianym kołnierzem, zwieńczona kulą z krzyżem równoramiennym. Wewnątrz kociołek z miedzianej, kutej blachy, z blaszaną pokrywą.
Chrzcielnica należy do typowych dzieł reprezentujących tę gałąź rzemiosła artystycznego. Została wykonana w tradycji barokowej. Od XII wieku na terenie Europy najpowszechniej spotykana jest chrzcielnica o kształcie kielichowym, wykonana z kamienia, drewna lub metalu. Dekoracja, zwana puklowaniem umieszczona na czarze chrzcielnicy charakterystyczna była zwłaszcza dla sztuki w XVI i XVII wieku, ale występowała również w późniejszych epokach, co widać na przykładzie omawianego dzieła.
Chrzcielnica powstała w XVIII wieku. W XX wieku dosztukowano do niej blaszaną pokrywę. Należy do typowych dzieł reprezentujących tę gałąź rzemiosła artystycznego. Została wykonana w tradycji barokowej. Dekoracja, zwana puklowaniem umieszczona na czarze chrzcielnicy charakterystyczna była zwłaszcza dla sztuki w XVI i XVII wieku, ale występowała również w późniejszych epokach, co widać na przykładzie omawianego dzieła.
Maria Działo, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-11