Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 2: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 3: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 4: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 5: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 6: Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.

Ambona

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Przeciszów
Miejscowość
Piotrowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
ambona styl neogotycki
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/05419
Kategoria
ambona
Czas powstania
po 1895 roku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Opis

Ambona wisząca, przyścienna składająca się z kosza, zaplecka, baldachimu i schodów z balustradą. Kosz na planie wieloboku, podzielony na pola kolumienkami podtrzymującymi belkowanie, którego gzyms stanowi parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W płycinach całopostaciowe figury ewangelistów – od strony schodów – św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Każdy z nich ubrany w długą suknię, z narzuconym płaszczem, trzyma w rękach księgę lub zwój i ma (prócz Łukasza) przy nodze właściwy atrybut. Rzeźby są wolnostojące, na cokołach z podpisami. Wzdłuż ramy dolnej ażurowy ornament maswerkowy. Podstawa zwęża się ku dołowi, ścięta płasko. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, wypełniony płyciną zamkniętą łukiem ostrym, ze zdwojonym łukiem i rozetą z czworoliściem. Rozbudowany baldachim powtarza kształt kosza, składa się z arkad ujmujących zwieńczenie w formie kapliczki. Arkady od wewnątrz zdobi maswerkowy fryz, a wieńczą trójkątne, ażurowe szczyty z żabkami i kwiatonami. Wieńcząca kapliczka dwukondygnacyjna, z pinaklami, żabkami i kwiatonami; najwyższe pinakiel zakończony krzyżem. Struktura jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Wykonana po 1895 roku ambona kościoła w Piotrowicach reprezentuje styl neogotycki i odpowiada stylistycznie wyposażeniu kościoła.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego między polichromowanymi na ścianie kościoła postaciami św. Jana Ewangelisty z lewej i Marii z prawej strony. Chrystus ukazany w lekkim zwisie, z wyprężonym ciałem, przybity do krzyża trzema gwoździami. Głowa opada mu na prawe ramię, oczy ma zamknięte, nos wąski, usta niewielki. Włosy opadają mu na plecy, ma krótkie wąsy i brodę. Jest przepasany złotym perizonium. Nad głową ma titulus z napisem „INRI” pod stopami z napisem „Pamiątka ze starego kościoła”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna. Po lewej stronie krzyża młodzieńcze przedstawienie Jana Ewangelisty w żółtej tunice i błękitnym płaszczu. Jest zwrócony w trzech czwartych w lewo, głowę kieruje w stronę Chrystusa, ręce ma złożone do modlitwy. Ma owalną twarz, ciemne oczy, wąski nos i mięsiste usta, ciemnoblond włosy opadają my na kark. Matka Boska stoi po prawej stronie, zwrócona w stronę krzyża, ze spuszczoną głową; załamuje ręce. Ma smutną w wyrazie twarz, zamknięte oczy, duży nos i szerokie usta. Jest ubrana w różową suknię i błękitny płaszcz, na głowę ma zarzuconą białą chustę. Wokół głów postaci jasne nimby, ich ciała otoczone kreskowaniem, pod stopami zaznaczona linia ziemi.
rzeźba
Chrystus Ukrzyżowany i polichromie Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna. Na niej dwukondygnacyjne tabernakulum. W dolnej partii dekorowane postacia Baranka Apokaliptycznego drzwiczki ujęte otrołukowymi niszami wypełnionymi pękami kłosó. W drugiej kondygnacji tron wystawienia z niszą zdobioną rozetami i monogramem „IHS”, zwieńczoną nadwieszonymi łukami w ośli grzbiet z pinaklami i kwiatonami i ujętą parą klęczących aniołów. Predella wysoka, dekorowana fryzem arkadkowym, ostrołukowym, wypełnionym fragmentami wili winnej latorośli. W pierwszej kondygnacji retabulum trzy nisze prostokątne zamknięte od góry wimpergą na tle szczytu, ujete pinaklami wspartymi na służkach. Środkowa nisza wyższa i szersza od bocznych, rama dekorowana wyschniętą wicią roślinną, wszystkie zdobione ażurowym ornamentem ostrołukowym i żabkami; szczyty dekoruje fryz z rombami wypełnionymi czworoliśćmi. Boczne nisze zwieńczone ustawionymi skośnie ażurowymi kapliczkami z pinaklami, zdobionymi żabkami i kwiatonami z rzeźbą mężczyzny z wiosłem po lewej i kobiety z lilią po prawej stronie. W środkowej niszy kondygnacji płaskorzeźbiona scena Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, w bocznych postać starego mężczyzny z kadzielnicą i św. Jan Chrzciciel. Kondygnacja ujęta uszakami utworzonymi z przypór z blendami i pinaklami. W zwieńczeniu ażurowa kapliczka powtarzająca kształt kapliczek wieńczących osie boczne pierwszej kondygnacji z niszą, w której figura św. Józefa z Dzieciątkiem. Struktura jasnozielona, nisze niebieskie, fragmenty dekoracji czerwone i niebieskie, detale złocone.
ołtarz
Ołtarz główny Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna, z antepedium dekorowanym płycinami. W środkowej plakieta z symbolami płonącego serca oplecionego koroną cierniową, krzyża i kotwicy ujętymi kwitnącymi kwiatami i liśćmi. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościanu zwieńczonego wimpergą wypełnioną uskrzydlonymi główkami anielskimi, ujetą pinaklami. W centrum ostrołukowe drzwiczki z podobizną ukrzyżoanego Chrystusa. Predella trójdzielna ze środkową częścią wyższą, dekorowana fryzem z przenikających się arkadek, w środkowej części flankowanym blendami. W pierwszej kondygnacji retabulum trzy nisze prostokątne, z których środkowa zamknięta trójlistnie a boczne trójkątnie. Środkowa nisza wyższa i szersza od bocznych, rama dekorowana ornamentem, wszystkie zdobione ażurowym ornamentem roślinnym i żabkami; szczyty z fragmentami ornamentyki geometryczno-roślinnej. Boczne nisze zwieńczone pinaklami, między którymi przenikające się żebra zwieńczone kwiatonem i fragmentami wolut, wypełnione wicią roślinną. W środkowej niszy kondygnacji obraz z przedstawieniem najświętszego Serca Jezusa, w bocznych figury Najświętszego Serca Marii z lewej i św. Jana Ewangelisty z prawej strony. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z przypór z pinaklami. W zwieńczeniu ażurowa kapliczka ujęta pinaklami, w której figura modlącego się księdza. Struktura jasnozielona, nisze niebieskie, fragmenty dekoracji czerwone i niebieskie, detale złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny Najświętszego Serca Jezusa
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna, z antepedium dekorowanym płycinami. W środkowej plakieta z symbolami płonącego serca oplecionego koroną cierniową, krzyża i kotwicy ujętymi kwitnącymi kwiatami i liśćmi. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościanu zwieńczonego wimpergą wypełnioną uskrzydlonymi główkami anielskimi, ujetą pinaklami. W centrum ostrołukowe drzwiczki z podobizną ukrzyżoanego Chrystusa. Predella trójdzielna ze środkową częścią wyższą, dekorowana fryzem z przenikających się arkadek, w środkowej części flankowanym blendami. W pierwszej kondygnacji retabulum trzy nisze prostokątne, z których środkowa zamknięta trójlistnie a boczne trójkątnie. Środkowa nisza wyższa i szersza od bocznych, rama dekorowana ornamentem, wszystkie zdobione ażurowym ornamentem roślinnym i żabkami; szczyty z fragmentami ornamentyki geometryczno-roślinnej. Boczne nisze zwieńczone pinaklami, między którymi przenikające się żebra zwieńczone kwiatonem i fragmentami wolut, wypełnione wicią roślinną. W środkowej niszy kondygnacji obraz z przedstawieniem Matki Boskiej Różańcowej, w bocznych figury biskupów. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z przypór z pinaklami. W zwieńczeniu ażurowa kapliczka ujęta pinaklami, w której figura św. Jacka. Struktura jasnozielona, nisze niebieskie, fragmenty dekoracji czerwone i niebieskie, detale złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny Matki Boskiej Różańcowej
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica w typie kielichowym. Stopa na rzucie ośmioboku, na cokole, z uskokami, przechodzi w trzon, który w połowie wysokości przerwany jest spłaszczonym nodusem oplecionym suchą wicią akantową. Górna część trzonu z płycinami z karbowaniem. Czara sześcioboczna, ujęta jest dołem odwróconym krenelażem. Górna krawędź w formie wysuniętego gzymsu, poniżej ujęty dwoma wałkami rząd czworoliścia, z podwieszonymi, maswerkowymi, trójlistnymi arkadkami. Pokrywa w formie wieżyczki wypełnionej rzeźbiarską sceną Chrztu Chrystusa. Cokół dekorowany płycinami z leżącymi prostokątami o wklęsłych bokach, na nim fryz zakończony liliami. Ze środka sterczy dwukondygnacyjna, ażurowa wieżyczka. Każda kondygnacja skłąda sie z wspartych na filarach wimperg wypełnionych maswerkowaniem. Całość została zakończona pinaklem z żabkami i krzyżem. Między podporami pierwszej kondygnacji scena z klęczącym, składającym ręce na piersi Chrystusem i stojącym ponad nim Janem Chrzcicielem trzymającym drzewce w lewej ręce, a w prawej naczynie nad głową Zbawiciela. Struktura chrzcielnicy i pokrywy jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół ceglany, na planie prostokąta z węższym i niższym prezbiterium z zakrystią od północy i wieżą od zachodu. Kościół orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, z kruchtą w przyziemiu wieży. Nawa artykułowana półfilarami o ściętych narożach, przechodzącymi w zamknięte łukiem ostrym gurty krzyżowo-żebrowego sklepienia. W nawie i prezbiterium okna prostokątne zamknięte łukiem ostrym – pięć w prezbiterium, po trzy z każdej strony nawy. Węższe okna w przęśle chóru, kolejne w fasadzie. Główne wejście od wschodu, drugie od zachodu. Chór muzyczny w czwartym przęśle nawy, wsparty na wielobocznych filarach, podtrzymujących ostrołukowe arkady, z parapetem ozdobionym blendami. Ściany w dolnej partii pokryte drewnianą boazerią, wyżej malowane na kremowo, w partiach sklepienia polichromia podkreślająca elementy konstrukcji fragmentami stylizowanej wici i dekoracji floralnej; na belce tęczowej anioły niosące plakiety z symbolami świętych sakramentów. Fasada trójosiowa, z ryzalitem szerokości wieży oszkarpowanym na narożach. Podziały poziome przeprowadzone przy pomocy gzymsów. Na osi ostrołukowe wejście, powyżej wypełniony maswerkiem okulus. Następna kondygnacja jest częścią czworobocznej wieży, wypełniono ją dużym oknem w kształcę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Boczne osie z małymi oknami powtarzającymi kształt pozostałych, zamknięte trójkątnym przyczółkiem przerwanym na wieżę. Najwyższa kondygnacja wieży przepruta z każdej strony parą okien w kształcie stojących prostokątów umieszczonych w ostrołukowych niszach. Wieńczący ją gzyms dekorowany zygzakiem, powyżej trójkątne szczyty z ostrołukową blendą z okulusem w centrum. Elewacje boczne i prezbiterium oszkarpowane, przeprute oknami. Hełm wieży w formie latarni zakończonej stożkiem z kupą i krzyżem, nawa przekryta dachem dwuspadowym, prezbiterium wielobocznym, zakrystia i wejście od zachodu pulpitowymi. Do najciekawszych elementów wyposażenia należą zespół neogotyckich ołtarzy wraz z amboną oraz kolekcja dziewiętnastowiecznych feretronów. W otoczeniu kościoła znajduje się kamienna figura św. Jana Nepomucena z 1788 roku.
kościół
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w kształcie leżącego prostokąta, obwiedziona linią przechodzącą w narożach w stylizowane akroteriony. W polu kuta, złocona inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ś(więtej) p(amięci) Eufemia z Pietrzyków / GRZYBOWSKA / d(nia) * 16/IX. 1865 r(oku) + 6/IV 1895 r(oku) / w żalu pogrążony mąż wraz z dwoma / małemi sierotami, kładąc tę pamiątkę / proszą o Zdrowaś Marya / za Jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Eufemii z Pietrzyków Grzybowskiej
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta. W polu kuta inskrypcja „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) MARYA Z PERSKICH / MACHNICKA / UR(ODZONA) DN(IA) 24/III 1824. ZM(ARŁA) DN(IA) 23/III 1865 / NAJUKOCHAŃSZEJ MATCE / WDZIĘCZNE DZIECI”.
płyta nagrobna
Epitafium Marii z Perskich Machnickiej
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica w typie kielichowym. Stopa na rzucie ośmioboku, na cokole, z uskokami, przechodzi w trzon, który w połowie wysokości przerwany jest spłaszczonym nodusem oplecionym suchą wicią akantową. Górna część trzonu z płycinami z karbowaniem. Czara sześcioboczna, ujęta jest dołem odwróconym krenelażem. Górna krawędź w formie wysuniętego gzymsu, poniżej ujęty dwoma wałkami rząd czworoliścia, z podwieszonymi, maswerkowymi, trójlistnymi arkadkami. Pokrywa w formie wieżyczki wypełnionej rzeźbiarską sceną Chrztu Chrystusa. Cokół dekorowany płycinami z leżącymi prostokątami o wklęsłych bokach, na nim fryz zakończony liliami. Ze środka sterczy dwukondygnacyjna, ażurowa wieżyczka. Każda kondygnacja skłąda sie z wspartych na filarach wimperg wypełnionych maswerkowaniem. Całość została zakończona pinaklem z żabkami i krzyżem. Między podporami pierwszej kondygnacji scena z klęczącym, składającym ręce na piersi Chrystusem i stojącym ponad nim Janem Chrzcicielem trzymającym drzewce w lewej ręce, a w prawej naczynie nad głową Zbawiciela. Struktura chrzcielnicy i pokrywy jasnozielona, niektóre elementy niebieskie lub czerwone, profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w kształcie leżącego prostokąta. W polu kuta inskrypcja: "D[EO] O[OPTIMO] M[AXIMO] / Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / STANISŁAWA z MACHNICKICH / MIESZKOWSKA / UR(ODZONA) DN(IA) 19/II 1852 ZM(ARŁA) D(NIA) 31/X 1877 R(OKU)"
płyta nagrobna
Epitafium Stanisławy z Machnickich Mieszkowskiej
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, koszowa, z dostępem od zachodu w postaci jednobiegowych schodów z ażurową dekorowaną stylizowanymi blendami balustradą. Oparty na słupie w formie pnia drzewa, które korzeniami wchodzi w trójstopniową podstawę kosz na planie ściętego ośmioboku. Pola ścianek w formie płycin zamkniętych łukiem półkolistym z motywem fryzu arkadkowego. Przed każdą z płycin, ustawiona na konsolce całopostaciowa figurka jednego z czterech ewangelistów trzymających w dłoniach atrybuty (św. Mateusz z księgą i piórem, św. Łukasz ze zwojem i stylusem, św. Jan z kielichem z wężem, św. Marek z księgą). Podstawę kosza obiega gzyms, podwieszenie ujmują konary w promienistym układzie, pomiędzy którymi są symbole ewangelistów: anioł, wół, orzeł i lew. Parapet w formie wklęsło-wypukłego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, ujętego ramą oraz parą ażurowych wolut; w polu arkada z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa niosącego krzyż, w szczycie napis IHS ujęty wiązkami promienistej glorii. Baldachim utworzony z palmowych liści. Na podniebiu gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, wsparte na szerokim, wydatnym gzymsie z perełkowaniem, z narożami ujętymi liśćmi, z konsolą z wolutami i liśćmi oraz uskrzydloną główką anioła oraz owalnym herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w ozdobnym kartuszu, zwieńczonym koroną. Tablicę wieńczy gzyms z motywem wolich oczu, na którym osadzone jest półkoliste zwieńczenie z akroterionami, wypełnione muszlą palmetową i okrągłym medalionem obwiedzionym motywem wolich oczu z płaskorzeźbionym wizerunkiem zmarłego. Postać ukazana jest w popiersiu, zwrócona w lewo, o twarzy wyrazistej, z wąsami i wysokim czołem z zakolami. W marmurowej tablicy inskrypcja: „LUCYAN RYDEL / MED(YCYNY) I CHIR(URGII): DOKTOR PROF(ESOR) OKULISTYKI, 3 krotnie DZIEKAN / WYDZIAŁU LEKARSKIEGO, REKTOR UNI(WERSYTETU) JAGIEL(LOŃSKIEGO) CZŁONEK / WIELU TOW(ARZYSTW) NAUKOWYCH KRAJOWYCH I ZAGRANICZNYCH / ZAŁOŻYCIEL I PREZES TOW(ARZYSTWA) LEK(ARSKIEGO) KRAK(OWSKIEGO) / *17/10 1833 †27/4 1895 / ZNAKOMITEMU PROFESOROWI, ZACNEMU KOLEDZE, NIESKA/ZITELNEGO CHARAKTERU MĘŻOWI, TOW(ARZYSTWO) LEK(ARSKIE) KRAK(OWSKIE) WSPOL/NIE Z PROFESORAMI UNIW(ERSYTETU) JAGIEL(LOŃSKIEGO)”. Na medalionie sygnatura: „Z[ygmunt] Langman / Kraków”.
płyta nagrobna
Epitafium Lucjana Rydla

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z pełną balustradą, dostawionych od północy. Kosz na planie ośmioboku, ustawiony na niskim, profilowanym cokole, z podwieszeniem w formie zbliżonej do spłaszczonego stożka, o wklęsło-wypukłych ściankach, zakończonego szyszką. Ścianki ambony wydzielone zwielokrotnionymi pilastrami toskańskimi, z płycinami w partii trzonów, podtrzymującymi przełamujący się nad nimi gzyms tworzący parapet. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z figurami czterech ewangelistów ustawionych na wspornikach w postaci uskrzydlonych główek anielskich. Baldachim na planie ośmioboku, w formie zbliżonej do spłaszczonego stożka, o wklęsło-wypukłych ściankach, o krawędzi obwiedzionej lambrekinem, zakończonego postumentem z figurą Chrystusa w typie Salvator Mundi. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w odcieniach beżu, z bladoróżowymi detalami i złoconymi profilami. Figury ewangelistów i Chrystusa ścięte z tyłu, ukazane frontalnie, w kontrapostach. Twarze mają pociągłe, o migdałowatych oczach, garbatych nosach i pełnych ustach, okolone są gęstymi, krótkimi brodami i falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Postacie ubrane są w złocone tuniki przepasane w talii oraz płaszcze. Ewangeliści trzymają w rękach pióra i otwarte księgi, przy nogach znajdują się ich atrybuty. Chrystus w lewej ręce trzyma jabłko królewskie, prawą błogosławi.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Wisząca, przyścienna ambona składa się z kosza, zaplecka i baldachimu. Dojście do kosza prowadzi przez dwuskrzydłowe drzwi usytuowane w zaplecku. Kształt kosza oparto na planie siedmiu boków z dziesięcioboku, ustawionych na wałku, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka, zakończonego szyszką oraz dekorowanym rozetami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Ścianki kosza artykułowano prostokątnymi, obramienionymi płycinami z pięcioma płaskorzeźbionymi przedstawieniam czterech ewangelistów i siewcy. Każdego ewangelistę identyfikuje jego atrybut. Siewca, umieszczony na trzeciej płycinie, został ukazany jako młody mężczyzna, który idąc przez zaorane pole rzuca w nie ziarno. U jego stóp widać pług oraz worek ze zbożem na zasiew. Parapet kosza uzyskał formę gzymsu. Zaplecek został ujęty profilowaną ramą. W jego pole wpisano prostokątne, dwuskrzydłowe drzwi w profilowanym obramieniu. Baldachim uzyskał rzut analogiczny do kosza ambony. Płaskie podniebie z wyobrażeniem gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni ujmuje profilowany, łamany gzyms, ponad którym poprowadzono kopulasty dach. Na jego szczycie ustawiono rzeźbę Mojżesza trzymającego tablice Dekalogu. Struktura ambony została polichromowana w kolorze beżowym, z białymi i czerwonymi profilami, oraz pozłacanymi detalami, profilami i ornamentyką. Płaskorzeźby na koszu oraz figura Mojżesza otrzymały naturalistyczną polichromię.
ambona

ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, umieszczona na ścianie łuku tęczowego, z parapetem dziś nieistniejących schodów od strony prezbiterium i usytuowanej przy nim kaplicy. Kosz ambony założony na rzucie trójliścia z trójkątnymi występami, wsparty na puklowanej konsoli z podwieszoną szyszką. Dolna część ambony wybrzuszona, pokryta rozłożystymi liśćmi akantu, kosz prosty na rzucie odcinków koła z prostokątnymi płycinami wypełnionymi liśćmi akantu, zakończony profilowanym gzymsem. Zaplecek z profilowaną płyciną zakończoną łukiem półkolistym nadwieszonym. Nad koszem baldachim powielający rzut kosza, zwieńczony silnie wystającym gzymsem, z podwieszoną w podniebieniu gołębicą Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Nad baldachimem kabłąki w formie spływów wolutowych opatrzonych liśćmi akantu, podtrzymujące koronę zamkniętą z kulą i krzyżem. Parapet schodów z dekoracją w postaci trzech płycin w kształcie równoległoboku obwiedzionych profilowanymi ramami. Płycina w polu łączącym parapet schodów z podestem przed amboną w formie stojącego prostokąta z uszakami, ujętego motywami roślinnymi. Ambona w kolorze czarnym, z zielonymi i czerwonymi imitacjami marmoryzacji, ze złoconymi ornamentami.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca ustawiona przy północnej ścianie, dostępna jednobiegowymi schodami z balustradą od strony prezbiterium. Kosz na planie sześcioboku u dołu z ćwierćwałkiem, zdobionym na narożach dekoracją rokokową; u góry zamknięty profilowanym gzymsem. Ścianki artykułowane spływami wolutowymi o karbowanych trzonach. W polach prostokątne płyciny mieszczące płaskorzeźbione rocaille. Podwieszenie w formie stożka o wklęsło-wypukłych bokach, zakończonego płaskorzeźbioną rozetą. Ścianki flankowane w narożach analogicznie jak kosz, w polach trapezoidalne płyciny, przerwane pośrodku okręgiem z rozetką. Zaplecek prostokąty ujęty płaskim obramieniem o zgeometryzowanych wolutach w dolnych narożach oraz rocaille'm w górnych. Pośrodku płaskorzeźbione przedstawienie św. Jana Chrzciciela na tle pejzażu. Baldachim powtarzający plan kosza, zwieńczony wazonem ustawionym na sześciu spiętych kabłąkach. W podniebiu gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, na brzegach zawieszony lambrekin. Balustrada schodów pełna, od dołu ujęta półwałkiem, zamknięta profilowanym gzymsem, w polu dwie płyciny w kształcie rombów, w których umieszczone są rocaille. Balustrada zakończona filarkiem, na którym ustawiony jest wazonik. Całość struktury ambony polichromowana w odcieniach brązu, płaskorzeźba wielobarwna, profilowania i detal architektoniczny pozłacany, podniebienie baldachimu malowane na niebiesko, lambrekin posrebrzany.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od zakrystii. Podwieszenie w formie odwróconego ostrosłupa o ściętym wierzchołku, na krawędziach flankowane pilastrami zakończonymi u góry wolutowo, a na ściankach zdobione płycinami. Kosz na planie kwadratu umieszczony na wybrzuszonej podstawie, dekorowanej rocaille'owymi kartuszami, o ściętych górnych narożach; ścianki wklęsłe, zwężające się ku górze, ujęte w narożach pilastrami z trzonami dekorowanymi rocaille'em i zwisami z różanych gałązek. Podpory dźwigają gzyms wyłamany na ich osi, tworzący parapet. W polu ścianek płyciny z rocaille'ami w narożach z malowanymi olejem na desce obrazami przedstawiającymi ewangelistów. Od strony lewej: św. Mateusz z aniołem, pośrodku św. Marek z lwem i św. Łukasz z wołem, a po prawej św. Jan z orłem. Ewangeliści ukazani w pozycji siedzącej z księgami w dłoniach, ubrani w różnokolorowe, powłóczyste szaty na złotym tle. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, ujęty pilastrami dekorowanymi rocaille'ami. W polu płycina w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym z płaskorzeźbionymi tablicami dekalogu, ujętymi od dołu skrzyżowanymi gałązkami oliwnymi, związanymi wstęgą. Belkowanie nad zapleckiem o wypukłej linii, z przerwanym pośrodku gzymsem, od góry wypełnionym rocaille'em, od dołu ozdobionym podwieszonym lambrekinem z chwostami. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do trapezu, ujęte jest wolutami spływającymi na belkowanie, na których ustawione są rokokowe wazony. W polu zwieńczenia znajduje się medalion z glorią pośród obłoków, a powyżej gołębica Ducha Świętego. Zwieńczenie flankują umocowane na ścianie, uskrzydlone główki aniołków dobrej i złej rady: po lewej o jasnej karnacji, a po prawej o czarnej karnacji. Szczyt zwieńczenia ma formę gzymsu z podwieszonym lambrekinem. Całość wieńczy zawieszona na ścianie promienista gloria z wieńcem utworzonym z obłoków. Struktura polichromowana jest w kolorze czerwonym, z czarnymi profilami oraz złoconą i srebrzoną ornamentyką.
ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od strony zaplecka. Kosz jest na planie ściętego sześcioboku ze ściankami wydzielonymi półfilarami o kapitelach korynckich. Pola ścianek wypełniają płyciny w kształcie stojącego prostokąta o narożach w formie uszaków, ujęte profilowanym obramieniem. Dół kosza obiega belkowanie z wybrzuszonym architrawem, szerokim fryzem i delikatnym gzymsem. Podwieszenie kosza zakończone jest motywem złoconej szyszki. Parapet ambony jest w formie belkowania ze znacznie wysuniętym gzymsem. W dolnej części zaplecka znajdują się prowadzące na ambonę drzwi. Powyżej jest płycina w kształcie leżącego prostokąta z płaskorzeźbioną, złoconą parą tablic Mojżeszowych, ujętych srebrzonymi obłokami. Baldachim na rzucie sześcioboku tworzy sześć wklęsłych płycin, dołem obiega je belkowanie z wydatnym gzymsem. Powyżej gzymsu znajduje się niewysoki cokół wyłamujący się na narożach, na których ustawione są płonące wazony. Baldachim wieńczy krzyż. Płyciny kosza ambony zdobią motywy stylizowanej ornamentyki roślinnej, w podniebiu znajduje się sylwetka gołębicy Ducha Świętego ujętej promienistą glorią. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona

Ambona

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-47

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności