Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nieco z prawej ukazana św. Jadwiga Andegaweńska zwrócona trzy czwarte w prawo z głową odwróconą w drugą stronę z berłem w prawej dłoni. Twarz trójkątna o dużych oczach i długim nosie, okolona długimi jasnobrązowymi włosami. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach fioletu oraz purpurowy płaszcz obszyty gronostajem, na głowie ma złotą koronę. Po lewej stronie witrażu widnieje miniatura kamienic krakowskich (być może Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego), poniżej herby Uniwersytetu Jagiellońskiego z syglami „UJ”, Wielkiego Księstwa Litweskiego oraz Królestwa Polskiego. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Fundacja / Janina / Józef / Mosórowie”. W górnej partii św. Brat Albert ukazany frontalnie, prawą ręką obejmujący stojącego przed nim ubogiego człowieka, a w lewej trzyma kosz z chlebem. Święty ubrany jest w habit i płaszcz albertynów, przewiązany sznurem. Twarz szeroka, okolona siwą brodą i łysiną. Wokół głowy świętego duży, złocony nimb. Po lewej stronie leży paleta z pędzlem. Po prawej miniatura kościoła Mariackiego i głowy ubogich ludzi. Kolorystyka utrzymana w chłodnych barwach.

Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Wielka Wieś
Miejscowość
Będkowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Bolechowice
Parafia
Najświętszej Marii Panny Królowej
Tagi
Brat Albert Chmielowski Adam św. Jadwiga Królowa Polski witraż
Miejsce przechowywania
ściana południowa nawy
Identyfikator
DZIELO/00617
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
XX wiek, po 1938 roku
Fundator
Janina i Józef Mosórowie
Technika i materiał
szkło barwione w masie, ołów; witraż
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Opis

Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nieco z prawej ukazana św. Jadwiga Andegaweńska zwrócona trzy czwarte w prawo z głową odwróconą w drugą stronę z berłem w prawej dłoni. Twarz trójkątna o dużych oczach i długim nosie, okolona długimi jasnobrązowymi włosami. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach fioletu oraz purpurowy płaszcz obszyty gronostajem, na głowie ma złotą koronę. Po lewej stronie witrażu widnieje miniatura kamienic krakowskich (być może Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego), poniżej herby Uniwersytetu Jagiellońskiego z syglami „UJ”, Wielkiego Księstwa Litweskiego oraz Królestwa Polskiego. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Fundacja / Janina / Józef / Mosórowie”. W górnej partii św. Brat Albert ukazany frontalnie, prawą ręką obejmujący stojącego przed nim ubogiego człowieka, a w lewej trzyma kosz z chlebem. Święty ubrany jest w habit i płaszcz albertynów, przewiązany sznurem. Twarz szeroka, okolona siwą brodą i łysiną. Wokół głowy świętego duży, złocony nimb. Po lewej stronie leży paleta z pędzlem. Po prawej miniatura kościoła Mariackiego i głowy ubogich ludzi. Kolorystyka utrzymana w chłodnych barwach.

Streszczenie

Witraż z wizerunkami św. Jadwigi Andegaweńskiej oraz Brata Alberta (Adama Chmielewskiego) ufundowali Janina i Józef Mosórowie w XX wieku (po 1938 roku).

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Adam Hilary Bernard Chmielowski
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jadwiga św. Andegaweńska
Jadwiga św. Andegaweńska

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ołtarz prostopadłościenny, ustawiony na wysokim cokole; mensa marmurowa z portatylem. Cokół i pierwszy stopień dekorowane głębokimi, profilowanymi płycinami. Antepedium w formie trapezoidalnej, zdobione płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wypukłych narożach z malowanym przedstawieniem mandylionu (głowa Chrystusa) podtrzymywanego przez parę aniołów. Tło w postaci drapowanej kotary, u góry napis „SERVATORIS CHRISTI IMAGO EXLINTEO ILLO DESUMPTA IN QVO VERISS IPSIVS EFFIGIES NON ARTE DEPICTA”. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, zamknięte gzymsem. Drzwiczki dwuskrzydłowe w kształcie stojącego prostokąta, z aplikacjami w postaci kosza z chlebami i rybą, kłosów zbóż, winnego grona oraz kielicha zwieńczonego krzyżem. Nastawa ołtarzowa trójosiowa. Oś główna cofnięta do tyłu, flankowana wąskimi filarkami wspierającymi wyłamane, niepełne belkowanie, zamknięte gzymsem. Na szczycie niski cokolik, ujęty po bokach ażurową, rzeźbioną plecionką. Na cokoliku łaciński krzyż zatknięty na kuli. W polu głównym figura Matki Boskiej Królowej Świata ustawiona na trójstopniowym podeście, na tle wznoszących się ku górze promieni. Osie boczne w formie zdwojonych, masywnych filarów, wysuniętych do przodu. Trzony filarów ozdobione z przodu kwadratowymi płycinami z płaskorzeźbionymi scenami. Po lewej stronie od dołu: Święta Rodzina, Boże Narodzenie, Zwiastowanie; a po stronie prawej, od dołu: Matka Boska Orędowniczka Wiernych, Koronacja Matki Boskiej, Pieta. Filary zwieńczone rzeźbionymi płonącymi kagankami. Struktura bejcowana, płaskorzeźbione sceny niepolichromowane, promienie i detale w zwieńczeniu złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej jest zlokalizowany w centrum Będkowic, na zachód od głównej drogi. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem posadowionym na kamiennej podmurówce oraz słupkach z nieregularnych ciosów kamienia i z żeliwnym płotem. W części wschodniej muru zlokalizowana jest szeroka brama, do której prowadzą schody, druga brama usytuowana jest nieco z prawej strony, również od wschodu. Kościół jest skierowany na zachód, murowany, jednonawowy na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym półkoliście. Wnętrze tworzy szeroka nawa nakryta stropem oraz węższe i krótkie prezbiterium. Od północy przylega niewielka zakrystia na planie prostokąta z oknem od południa. Wejście do zakrystii zaznaczone jest drewnianym portalem. Na wschodniej ścianie nawy chór muzyczny, wsparty na dwóch słupach, dostępny klatką schodową od nawy. Nawę oświetlają dwa duże, rozglifione, prostokątne i zamknięte półkoliście okna umieszczone w południowej oraz północnej ścianie, a także dwa mniejsze okna ulokowane pod chórem zamknięte łukami odcinkowymi. Po bokach prezbiterium są dwa okrągłe okna. Wszystkie otwory okienne w nawie i prezbiterium wypełnione są witrażami lub ozdobnymi przeszkleniami. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony wschodniej oraz jedno mniejsze od zakrystii. Wygląd zewnętrznej elewacji kościoła jest skromny. Prezbiterium niższe od nawy, nad środkiem nawy wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, nakryta iglicą. Fasada prosta, w dolnej części wejście główne do świątyni, prostokątne, zamknięte łukiem półkolistym, powyżej okrągłe okno, a po bokach dwa mniejsze, prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym. W zwieńczeniu prostokątna, przeszklona, zamknięte półkoliście wnęka z figurą Chrystusa Frasobliwego, a na szczycie prosta aedikula z prześwitem, w której zawieszony jest mały dzwon. U góry łaciński krzyż na cokole. Otwory okienne i drzwiowe zdobione są kamienną okładziną. Świątynia nakryta jest dachem dwuspadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty w złoconą, dekorowaną ornamentem roślinnym ramę. W centrum kompozycji ukazany Chrystus w półpostaci, frontalnie, z lewą ręką wskazującą na gorejące na piersi serce, prawą spuszczoną w dół. Ubrany w długą, białą suknię z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz, założony na plecy. Na piersi gorejące serce na tle promienistej glorii, z zatkniętym u szczytu małym krzyżykiem, oplecione koroną cierniową. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, małymi oczami, ze wzrokiem skierowanym na wprost, okolona krótką brodą, rozdzieloną na dwa pukle oraz długimi włosami, z przedziałkiem pośrodku, spływającymi długimi puklami na ramiona i plecy. Na dłoniach widoczne ślady męki. Tło jednolite, ciemnobrązowe. Kolorystyka ciemna. W prawym, dolnym narożu sygnatura „R(ok) 1935/ ST(ANISŁAW) CIĘŻADLIK”.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Witraż o wykroju prostokąta stojącego zakończonego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nierozpoznany święty zwrócony trzy czwarte w lewo z krzyżem w dłoniach na wysokości piersi. Twarz szeroka, ukazana z prawego profilu o wyrazistych rysach z dużymi oczami i długim nosem. Zakonnik ubrany jest w habit. W górnej strefie św. Maksymilian Maria Kolbe przed Matką Boską. Święty ukazany jest frontalnie z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz szeroka, szczupła z wyraźnie podkreślonymi rysami twarzy, okolona długą, brązową brodą. Na nosie ma założone proste, okrągłe okulary; włosy krótkie. Wokół głowy ma okrągły nimb otoczony drutem kolczastym, na lewym ramieniu trójkątną naszywkę z napisem „P”. Po prawej stronie witrażu ukazane są dwie korony: biała i czerwona, a powyżej Matka Boska na złotym globie z literami „MI”. Maria ukazana sumarycznie z rękami rozłożonymi szeroko na boki, delikatnie pochylona do przodu. Ubrana jest w długą suknię oraz płaszcz założony na głowę i spływający wzdłuż boków. Witraż utrzymany w chłodnej, niebieskiej kolorystyce, ożywiony kolorami czerwieni i złota wokół głów postaci.
witraż
Św. Maksymilian Maria Kolbe

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie wydłużonego owalu. W centrum kompozycji, na geometrycznym tle owalny medalion mieszczący półpostaciowe, frontalne przedstawienie Najświętszego Serca Jezusa. Chrystus ukazany jako młody mężczyzna o owalnej twarzy z długim, prostym nosem i niewielkimi ustami. Długie, jasnobrązowe włosy opadają na ramiona postaci. Krótka broda rozdwaja się na końcu. Oczy postaci skierowane na wprost. Chrystus lewą dłonią wskazuje na widoczne na piersi gorejące serce umieszczone na tle glorii promienistej, prawą wykonuje gest błogosławieństwa. Ubrany jest w białą szatę z długimi rękawami wykończoną pod szyją szeroką, złotą lamówką oraz czerwono-złoty płaszcz luźno zarzucony na lewe ramię. Wokół postaci gloria promienista.
witraż
Najświętsze Serca Jezusa
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną motywem białych i niebieskich trójkątów oraz ciemnoczerwonych rombów. W polu ukośna kratka wypełniona ułożonymi naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża owalny medalion wsparty na girlandzie białych, kwitnących róż mieszczący popiersie Matki Boskiej z Dzieciątkiem ukazanej w typie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy umieszczone na złotym tle. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, na lewym przedramieniu trzyma siedzące Dzieciątko, prawą dłonią podtrzymuje dłonie Jezusa. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami wykończoną przy dekolcie złotą lamówką oraz niebieski płaszcz zarzucony na głowę. Dzieciątko jest zwrócone w trzech czwartych w prawo z głową w przeciwnym kierunku. Jezus nosi jasnozieloną tunikę z długimi, szerokimi rękawami oraz złoty, szrafowany płaszcz, spod którego widoczne są bose stopy. Wokół głowy Marii znajduje się biały nimb wypełniony bordiurą roślinną, wokół głowy Dzieciątka nimb krzyżowy. Obie postaci ukazane są w złotych, kameryzowanych koronach typu otwartego. Powyżej medalionu prostokątne pole z napisem: „Fund[acja] Parafianki z Francji / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1939 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego”.
witraż
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, na kamiennym podmurowaniu, jednonawowy, na planie krzyża. Nawa na rzucie wydłużonego prostokąta, z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, flankowanym dwoma kwadratowymi aneksami – zakrystią i kaplicą. Od południowego-zachodu dostawiona wieża na planie kwadratu z uskokowym zwężeniem ostatniej kondygnacji, z kruchtą w przyziemiu, ujęta dwiema wieżyczkami na planie ściętego koła, w południowej kręcone schody, w północnej schowek oraz dwoma otwartymi na zewnątrz arkadą aneksami na planie kwadratu z wejściami bocznymi do świątyni. Wnętrze nakryte sklepieniem kolebkowym z dwoma gurtami opadającymi na cztery półfilary. Otwór tęczowy w formie leżącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W południowo-zachodniej części nawy zawieszony parapet chóru muzycznego o wybrzuszonej części środkowej balustrady. Posadzka betonowa, pokryta płytami kamiennymi. Fasada wieżowa, bez podziału na kondygnacje, w narożach ujęta kamiennymi szkarpami. Na osi portal wejściowy w formie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym, z dwuskrzydłowymi drzwiami, nakryty daszkiem okapowym. Nad nim okno witrażowe w formie koła. Wieża przepruta z trzech stron oknami w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście oraz w najwyższej części z czterech stron potrójnymi, arkadkowymi oknami. Wieżyczki przeprute niewielkimi, okrągłymi okienkami. Elewacje północna i południowa, ujęte we frontowych narożach kamiennymi szkarpami, przeprute trzema oknami witrażowymi w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście. Kaplica i zakrystia z jednym oknem o kształcie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym. Elewacja północno-wschodnia z dwoma oknami. Wieża nakryta dachem wieżowym kopulastym z latarnią zakończoną krzyżem, wieżyczki daszkami stożkowymi, a aneksy pulpitowymi. Dach nad nawą dwuspadowy z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę nakrytą daszkiem wieżowym, prezbiterium niższe, przykryte dachem wielospadowym, kaplica i zakrystia dwuspadowym.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta oprawiony w ciemnozłotą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy w dół, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi; na obu dłoniach widoczne ślady męki. Spod lewej dłoni wydobywają się promienie – czerwony na lewo, a biały na prawo. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę; wokół głowy nimb krzyżowy. Jest ubrany w białą, długa tunikę o szerokich rękawach lamowaną pod szyją złotem. Przed nim, na pierwszym planie krzaki cierniowe, oraz biały orzeł z rozłożonymi skrzydłami i głową uniesioną w stronę Zbawiciela. Nad dolna krawędzią napis „JEZU UFAMY TOBIE”. W tle górzysty krajobraz, horyzont w połowie wysokości kompozycji, wyżej niebo – jasne dołem i ciemniejące ku górze.
obraz
Jezu ufamy Tobie
Zdjęcie nr 1: Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej jest zlokalizowany w centrum Będkowic, na zachód od głównej drogi. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem posadowionym na kamiennej podmurówce oraz słupkach z nieregularnych ciosów kamienia i z żeliwnym płotem. W części wschodniej muru zlokalizowana jest szeroka brama, do której prowadzą schody, druga brama usytuowana jest nieco z prawej strony, również od wschodu. Kościół jest skierowany na zachód, murowany, jednonawowy na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym półkoliście. Wnętrze tworzy szeroka nawa nakryta stropem oraz węższe i krótkie prezbiterium. Od północy przylega niewielka zakrystia na planie prostokąta z oknem od południa. Wejście do zakrystii zaznaczone jest drewnianym portalem. Na wschodniej ścianie nawy chór muzyczny, wsparty na dwóch słupach, dostępny klatką schodową od nawy. Nawę oświetlają dwa duże, rozglifione, prostokątne i zamknięte półkoliście okna umieszczone w południowej oraz północnej ścianie, a także dwa mniejsze okna ulokowane pod chórem zamknięte łukami odcinkowymi. Po bokach prezbiterium są dwa okrągłe okna. Wszystkie otwory okienne w nawie i prezbiterium wypełnione są witrażami lub ozdobnymi przeszkleniami. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony wschodniej oraz jedno mniejsze od zakrystii. Wygląd zewnętrznej elewacji kościoła jest skromny. Prezbiterium niższe od nawy, nad środkiem nawy wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, nakryta iglicą. Fasada prosta, w dolnej części wejście główne do świątyni, prostokątne, zamknięte łukiem półkolistym, powyżej okrągłe okno, a po bokach dwa mniejsze, prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym. W zwieńczeniu prostokątna, przeszklona, zamknięte półkoliście wnęka z figurą Chrystusa Frasobliwego, a na szczycie prosta aedikula z prześwitem, w której zawieszony jest mały dzwon. U góry łaciński krzyż na cokole. Otwory okienne i drzwiowe zdobione są kamienną okładziną. Świątynia nakryta jest dachem dwuspadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Maria Działo, "Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/brat-albert-oraz-sw-jadwiga-andegawenska

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności