Jezu ufamy Tobie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta oprawiony w ciemnozłotą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy w dół, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi; na obu dłoniach widoczne ślady męki. Spod lewej dłoni wydobywają się promienie – czerwony na lewo, a biały na prawo. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę; wokół głowy nimb krzyżowy. Jest ubrany w białą, długa tunikę o szerokich rękawach lamowaną pod szyją złotem. Przed nim, na pierwszym planie krzaki cierniowe, oraz biały orzeł z rozłożonymi skrzydłami i głową uniesioną w stronę Zbawiciela. Nad dolna krawędzią napis „JEZU UFAMY TOBIE”. W tle górzysty krajobraz, horyzont w połowie wysokości kompozycji, wyżej niebo – jasne dołem i ciemniejące ku górze.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta oprawiony w ciemnozłotą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy w dół, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi; na obu dłoniach widoczne ślady męki. Spod lewej dłoni wydobywają się promienie – czerwony na lewo, a biały na prawo. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę; wokół głowy nimb krzyżowy. Jest ubrany w białą, długa tunikę o szerokich rękawach lamowaną pod szyją złotem. Przed nim, na pierwszym planie krzaki cierniowe, oraz biały orzeł z rozłożonymi skrzydłami i głową uniesioną w stronę Zbawiciela. Nad dolna krawędzią napis „JEZU UFAMY TOBIE”. W tle górzysty krajobraz, horyzont w połowie wysokości kompozycji, wyżej niebo – jasne dołem i ciemniejące ku górze.

Jezu ufamy Tobie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Kalwaria Zebrzydowska
Miejscowość
Kalwaria Zebrzydowska
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Św. Józefa
Tagi
Jezu Ufam Tobie Julia Pagaczewska malarstwo religijne malarstwo XX wieku
Identyfikator
DZIELO/14397
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1938 rok
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta oprawiony w ciemnozłotą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy w dół, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi; na obu dłoniach widoczne ślady męki. Spod lewej dłoni wydobywają się promienie – czerwony na lewo, a biały na prawo. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę; wokół głowy nimb krzyżowy. Jest ubrany w białą, długa tunikę o szerokich rękawach lamowaną pod szyją złotem. Przed nim, na pierwszym planie krzaki cierniowe, oraz biały orzeł z rozłożonymi skrzydłami i głową uniesioną w stronę Zbawiciela. Nad dolna krawędzią napis „JEZU UFAMY TOBIE”. W tle górzysty krajobraz, horyzont w połowie wysokości kompozycji, wyżej niebo – jasne dołem i ciemniejące ku górze.

Streszczenie

Obraz pod tytułem „Jezu ufamy Tobie” został namalowany w 1938 roku przez Jadwigę Pagaczewską. Przedstawia Jezusa, z którego piersi dobywają się czerwone i białe promienie, przed krzakami cierniowymi i białym orłem.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Mozaika w kształcie stojącego prostokąta z umieszczonym centralnie frontalnym przedstawieniem św. Józefa trzymającego w ramionach Dzieciątko Jezus. Józef ukazany całopostaciowo, w pozycji stojącej, na prawym ramieniu podtrzymuje Dzieciątko. Twarz świętego pozbawiona jest szczegółów fizjonomicznych. Wokół jego głowy znajduje się nimb w kolorach białym, szarym, złotym oraz jasnobłękitnym. Postać ubrana jest w ciemnoszare, długie szaty. Dzieciątko ukazane jest w dużym uproszczeniu, z pominięciem szczegółów fizjonomicznych i anatomicznych. Tło przedstawienia stanowi wielobarwna kompozycja z geometrycznych fragmentów ceramiki w różnych odcieniach czerwieni, zieleni, błękitu oraz granatu.
inne dzieła sztuki
Św. Józef z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Mozaika w kształcie stojącego prostokąta z umieszczonym centralnie frontalnym przedstawieniem Matki Boskiej w typie Niepokalanie Poczętej. Maria ukazana całopostaciowo, w pozycji stojącej z głową pochyloną nieznacznie w prawo i skierowaną do dołu. Ręce postaci ugięte w łokciach i wyciągnięte na boki. Twarz Marii pozbawiona jest szczegółów fizjonomicznych. Wokół głowy znajduje się nimb w kolorach białym, złotym, ciemnoniebieskim i zielonym. Postać ubrana jest jasnożółtą suknię z długimi rękawami przewiązaną w talii złotym pasem oraz rozwiany płaszcz utrzymany w odcieniach niebieskiego. Spod szat widoczne brązowe buty. Pod stopami postaci widoczny fragment ciemnozielonego owalu nawiązującego do globu, na którym zazwyczaj stoi Maria w przedstawieniach Niepokalanego Poczęcia. Tło jednolite utrzymane w odcieniach brązu i szarości.
inne dzieła sztuki
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim dwustrefowym cokole, zryzalitowanym na zewnetrznych krawędziach. Ołtarz prostopadłościenny z kamienną mensą. Antepedium drewniane, dekorowane na wybrzuszeniu trzema płycinami z rytą wicią roślinną i monogramem IHS. Tabernakulum w kształcie kapliczki na cokole w formie prostopadłościanu; ścianka frontowa ujęta półfilarami dźwigającymi gzyms opasujący go z trzech stron, na froncie przyjmujący kształt łuku segmentowego, spiętego ustawionymi przeciwstawnie wolutami. Trzony półfilarów dekorowane owocowo-roślinnymi zwisami, pole środkowe skręconymi liśćmi akantu w układzie lustrzanym. Na nim nastawa w formie półokrągłej ścianki dekorowanej płyciną w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobionym kielichem z unoszącą się ponad nim hostią w otoczeniu promieni. Drzwiczki ujęte skręconymi kolumnami dźwigającymi pełne belkowanie wyłamane na ich osiach i wyniesione w łuk na polem centralnym. Na środku fryzu uskrzydlona główka anielska. Na wyłamanych częściach belkowania wazony płomieniste. Nastawa ołtarzowa ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych dźwigających fragmenty belkowania o silnie wysuniętym gzymsie, połączone architrawem przyjmującym nad polem środkowym kształt łuku pełnego. Pole środkowe niemal w całości wypełnia nisza ujęta ramą w formie stojącego prostokąta wyłamanego prostokątnie w partii górnego boku, wypełniona obrazem św. Rodziny wymiennie z wizerunkiem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Zwieńczenie na zwężającej się łukowato podstawie w formie przyczółka przerwanego pośrodku cokołem z krzyżem. Cokół w górnej strefie dekorowany płycinami, w partii ryzalitów wypełnionymi akantem mięsistym i uskrzydloną główką anielską na froncie. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana wstęgą i liśćmi; w prostokątnym polu nad obrazem płaskorzeźbione obłoki z rzeźbą Gołębicy Ducha Świętego w glorii; powyżej w polu łuku półpostać Boga Ojca z rozłożonymi na boki rękami. Kondygnacja ujęta uszakami utworzonymi z silnie skręcanego mięsistego akantu, zwiniętego w woluty oraz guzy. Krawędzie podstawy zwieńczenia oraz gzyms przyczółka dekorowane liśćmi akantu. Struktura polichromowana w kolorze kremowym; ornamentyka, profile i kolumny złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie oraz z wieżą wbudowaną w zachodnią fasadę. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia, do nawy dwie kaplice leżące po przeciwległych stronach, zamknięte trójbocznie, od zachodu chór wsparty na dwóch filarach, z trójczęściową balustradą wychodzącą do przodu. Korpus trójprzęsłowy, przęsła oddzielone opilastrowanymi filarami podtrzymującymi arkady sklepienia. Nad kaplicami i prezbiterium fragmenty sklepienia gwiaździstego, nad nawą żaglaste. Wielobarwna polichromia ścian i sklepień wypełnia podziały wyznaczone przez elementy architektoniczne, opiera się na motywach geometrycznych, stylizowanych floralnych, zoomorficznych i postaciach aniołów i świętych . Wszystkie okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście, w większości witraże, dwa w prezbiterium, po trzy z każdej strony nawy, po dwa w kaplicach, dwa na wysokości chóru, cztery w kondygnacji wieży; wyjątek stanowi okulus w fasadzie. Główne wejście przez fasadę, kolejne do zakrystii. Fasada dwukondygnacyjna, trójosiowa, na cokole, z wieżą. Osie wydzielone pilastrami, z których środkowa mieści drzwi o wykroju prostokąta i okulus w czworobocznej płycinie, a boczne zamknięte konchowo nisze w figurami św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej stronie. Kondygnacja zamknięta zdwojonym przyczółkiem. Wewnętrzny przerwany na kartusz herbowy i okrągłą plakietę z krzyżem, zewnętrzny na kondygnację wieży. Wieża z każdej strony przepruta oknem zwieńczonym fragmentem gzymsu, na narożach ujęta pilastrami podtrzymującymi belkowanie z linią gzymsu wyoblającą się w środku i ujmującą tarczę zegara. Pozostałe elewacje na kamiennym cokole, nawa i prezbiterium z nietynkowanej cegły, kaplice i zakrystia otynkowane. Kontynuują podziały pilastrami, artykulację podkreślają okna. Dach nad nawą główną dwuspadowy, nad kaplicami i prezbiterium wieloboczne, wieża przekryta hełmem z latarnią, zwieńczona ostrosłupem z krzyżem. Najcenniejszym zabytkiem świątyni jest ołtarz główny z około 1700 roku przeniesiony tutaj z kościoła z Limanowej, interesująca jest polichromia o inspiracjach młodopolskich z elementami art decó.
kościół
Kościół św. Józefa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta z profilowaną ramą, dekorowaną pasem palmetek i ornamentem geometrycznym. W centralnym polu pełnopostaciowa sylwetka św. Jana Nepomucena ubranego w strój kapłański (czarna sutanna, biała rokieta, futrzany mucet i czarny biret) z nieodłącznymi atrybutami: gałązką palmową w lewej dłoni, symbolizującą męczeńska śmierć i krucyfiksem w prawej. Ma oalną, delikatną twarz z ciemnymi oczami, wąskim nosem i niewielkimi ustami. Krótkie włosy sięgają karku, twarz okala ciemnobrązowa broda. Nienaturalnie wyeksponowana na pierwszy plan postać świętego stoi nad brzegiem rzeki Wełtawy, mając za sobą panoramę Pragi (most Karola, Hradczany) oraz nieco zachmurzone niebo. Kolorystyka obrazu jasna, barwy ciepłe, tonacja lekko pastelowa.
obraz
Św. Jan Nepomucen
Zdjęcie nr 1: Tabernakulum oparte na schemacie aediculi na cokole w formie prostopadłościanu. Ścianka frontowa ujęta półfilarami dźwigającymi gzyms opasujący go z trzech stron, na froncie przyjmujący kształt łuku segmentowego, spiętego ustawionymi przeciwstawnie wolutami. Trzony półfilarów dekorowane owocowo-roślinnymi zwisami, pole środkowe skręconymi liśćmi akantu w układzie lustrzanym. Na nim nastawa w formie półokrągłej ścianki dekorowanej płyciną w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobionym kielichem z unoszącą się ponad nim hostią w otoczeniu promieni. Drzwiczki ujęte skręconymi kolumnami dźwigającymi pełne belkowanie wyłamane na ich osiach i wyniesione w łuk na polem centralnym. Na środku fryzu uskrzydlona główka anielska. Na wyłamanych częściach belkowania wazony płomieniste. Na ściance bocznej tabliczka z inskrypcją „FUNDATORZY / RODZICE I DZIECI I szej KOMUNI ŚW(IĘTEJ) / ROCZNIK 2002 / WYK(ONANE) KRAKÓW / MAJ 2002 R(OKU)”.
tabernakulum
Tabernakulum

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie wydłużonego owalu. W centrum kompozycji, na geometrycznym tle owalny medalion mieszczący półpostaciowe, frontalne przedstawienie Najświętszego Serca Jezusa. Chrystus ukazany jako młody mężczyzna o owalnej twarzy z długim, prostym nosem i niewielkimi ustami. Długie, jasnobrązowe włosy opadają na ramiona postaci. Krótka broda rozdwaja się na końcu. Oczy postaci skierowane na wprost. Chrystus lewą dłonią wskazuje na widoczne na piersi gorejące serce umieszczone na tle glorii promienistej, prawą wykonuje gest błogosławieństwa. Ubrany jest w białą szatę z długimi rękawami wykończoną pod szyją szeroką, złotą lamówką oraz czerwono-złoty płaszcz luźno zarzucony na lewe ramię. Wokół postaci gloria promienista.
witraż
Najświętsze Serca Jezusa
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną motywem białych i niebieskich trójkątów oraz ciemnoczerwonych rombów. W polu ukośna kratka wypełniona ułożonymi naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża owalny medalion wsparty na girlandzie białych, kwitnących róż mieszczący popiersie Matki Boskiej z Dzieciątkiem ukazanej w typie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy umieszczone na złotym tle. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, na lewym przedramieniu trzyma siedzące Dzieciątko, prawą dłonią podtrzymuje dłonie Jezusa. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami wykończoną przy dekolcie złotą lamówką oraz niebieski płaszcz zarzucony na głowę. Dzieciątko jest zwrócone w trzech czwartych w prawo z głową w przeciwnym kierunku. Jezus nosi jasnozieloną tunikę z długimi, szerokimi rękawami oraz złoty, szrafowany płaszcz, spod którego widoczne są bose stopy. Wokół głowy Marii znajduje się biały nimb wypełniony bordiurą roślinną, wokół głowy Dzieciątka nimb krzyżowy. Obie postaci ukazane są w złotych, kameryzowanych koronach typu otwartego. Powyżej medalionu prostokątne pole z napisem: „Fund[acja] Parafianki z Francji / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1939 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego”.
witraż
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, na kamiennym podmurowaniu, jednonawowy, na planie krzyża. Nawa na rzucie wydłużonego prostokąta, z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, flankowanym dwoma kwadratowymi aneksami – zakrystią i kaplicą. Od południowego-zachodu dostawiona wieża na planie kwadratu z uskokowym zwężeniem ostatniej kondygnacji, z kruchtą w przyziemiu, ujęta dwiema wieżyczkami na planie ściętego koła, w południowej kręcone schody, w północnej schowek oraz dwoma otwartymi na zewnątrz arkadą aneksami na planie kwadratu z wejściami bocznymi do świątyni. Wnętrze nakryte sklepieniem kolebkowym z dwoma gurtami opadającymi na cztery półfilary. Otwór tęczowy w formie leżącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W południowo-zachodniej części nawy zawieszony parapet chóru muzycznego o wybrzuszonej części środkowej balustrady. Posadzka betonowa, pokryta płytami kamiennymi. Fasada wieżowa, bez podziału na kondygnacje, w narożach ujęta kamiennymi szkarpami. Na osi portal wejściowy w formie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym, z dwuskrzydłowymi drzwiami, nakryty daszkiem okapowym. Nad nim okno witrażowe w formie koła. Wieża przepruta z trzech stron oknami w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście oraz w najwyższej części z czterech stron potrójnymi, arkadkowymi oknami. Wieżyczki przeprute niewielkimi, okrągłymi okienkami. Elewacje północna i południowa, ujęte we frontowych narożach kamiennymi szkarpami, przeprute trzema oknami witrażowymi w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście. Kaplica i zakrystia z jednym oknem o kształcie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym. Elewacja północno-wschodnia z dwoma oknami. Wieża nakryta dachem wieżowym kopulastym z latarnią zakończoną krzyżem, wieżyczki daszkami stożkowymi, a aneksy pulpitowymi. Dach nad nawą dwuspadowy z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę nakrytą daszkiem wieżowym, prezbiterium niższe, przykryte dachem wielospadowym, kaplica i zakrystia dwuspadowym.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nieco z prawej ukazana św. Jadwiga Andegaweńska zwrócona trzy czwarte w prawo z głową odwróconą w drugą stronę z berłem w prawej dłoni. Twarz trójkątna o dużych oczach i długim nosie, okolona długimi jasnobrązowymi włosami. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach fioletu oraz purpurowy płaszcz obszyty gronostajem, na głowie ma złotą koronę. Po lewej stronie witrażu widnieje miniatura kamienic krakowskich (być może Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego), poniżej herby Uniwersytetu Jagiellońskiego z syglami „UJ”, Wielkiego Księstwa Litweskiego oraz Królestwa Polskiego. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Fundacja / Janina / Józef / Mosórowie”. W górnej partii św. Brat Albert ukazany frontalnie, prawą ręką obejmujący stojącego przed nim ubogiego człowieka, a w lewej trzyma kosz z chlebem. Święty ubrany jest w habit i płaszcz albertynów, przewiązany sznurem. Twarz szeroka, okolona siwą brodą i łysiną. Wokół głowy świętego duży, złocony nimb. Po lewej stronie leży paleta z pędzlem. Po prawej miniatura kościoła Mariackiego i głowy ubogich ludzi. Kolorystyka utrzymana w chłodnych barwach.
witraż
Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska
Zdjęcie nr 1: Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej jest zlokalizowany w centrum Będkowic, na zachód od głównej drogi. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem posadowionym na kamiennej podmurówce oraz słupkach z nieregularnych ciosów kamienia i z żeliwnym płotem. W części wschodniej muru zlokalizowana jest szeroka brama, do której prowadzą schody, druga brama usytuowana jest nieco z prawej strony, również od wschodu. Kościół jest skierowany na zachód, murowany, jednonawowy na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym półkoliście. Wnętrze tworzy szeroka nawa nakryta stropem oraz węższe i krótkie prezbiterium. Od północy przylega niewielka zakrystia na planie prostokąta z oknem od południa. Wejście do zakrystii zaznaczone jest drewnianym portalem. Na wschodniej ścianie nawy chór muzyczny, wsparty na dwóch słupach, dostępny klatką schodową od nawy. Nawę oświetlają dwa duże, rozglifione, prostokątne i zamknięte półkoliście okna umieszczone w południowej oraz północnej ścianie, a także dwa mniejsze okna ulokowane pod chórem zamknięte łukami odcinkowymi. Po bokach prezbiterium są dwa okrągłe okna. Wszystkie otwory okienne w nawie i prezbiterium wypełnione są witrażami lub ozdobnymi przeszkleniami. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony wschodniej oraz jedno mniejsze od zakrystii. Wygląd zewnętrznej elewacji kościoła jest skromny. Prezbiterium niższe od nawy, nad środkiem nawy wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, nakryta iglicą. Fasada prosta, w dolnej części wejście główne do świątyni, prostokątne, zamknięte łukiem półkolistym, powyżej okrągłe okno, a po bokach dwa mniejsze, prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym. W zwieńczeniu prostokątna, przeszklona, zamknięte półkoliście wnęka z figurą Chrystusa Frasobliwego, a na szczycie prosta aedikula z prześwitem, w której zawieszony jest mały dzwon. U góry łaciński krzyż na cokole. Otwory okienne i drzwiowe zdobione są kamienną okładziną. Świątynia nakryta jest dachem dwuspadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron Najświetsze Serce Jezusa

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz

Adoracja Imienia Jezus

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca stojące na profilowanej podstawie Dzieciątko Jezus. Wzrok skierowany przed siebie, nos mały, prosty, usta pełne, kości policzkowe wydatne. Włosy brązowe, na głowie bordowa, zamknięta korona ze złotymi elementami. Prawa ręka wyciągnięta w geście błogosławieństwa, w lewej królewskie jabłko. Tunika biała z długimi rękawami, zdobiona monogramem IHS z promieniami na piersi, wicią kwiatową oraz złotą lamówką. Płaszcz bordowy ze złotym wykończeniem spięty pod szyją. Szaty płasko fałdowane. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Dzieciątko Jezus

Zdjęcie nr 1: Figurka nagiego Dzieciątka przeznaczonego do ubierania. Jezus ukazany w pozycji siedzącej, frontalnie, z głową delikatnie skierowaną w prawo, lewą rękę wyciąga przed siebie, prawą, ugiętą, unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, wysokim czole i dużych uszach. Oczy ma migdałowate, nos mały, zadarty, usta niewielkie, z podkreśloną brodą. Twarz okolona krótkimi, kręconymi włosami. Ciało szczupłe, o delikatnie zarysowanej klatce piersiowej. Dzieciątko ubrane jest w bogate szaty z tkaniny o haftowanym wzorze, dekorowane koralikami: białą tunikę i złoty płaszcz, w lewej dłoni trzyma jabłko królewskie, na głowie ma nałożoną koronę zamkniętą, a na szyi zawieszone perły. Figurka posadzona jest na złoconym tronie o podłokietnikach w formie herm oraz zaplecku zwieńczonym złoconym medalionem w glorii promienistej. Tron ustawiony jest na złoconym cokole zakończonym gzymsem, z rytym monogramem IHS, flankowanym motywem winnego grona.
rzeźba

Dzieciątko Jezus Koletańskie

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawia scenę Chrztu Jezusa w Jordanie. Na pierwszym planie, po prawej stronie kompozycji znajduje się stojąca w lekkim kontrapoście postać Jezusa zwróconego nieznacznie w lewo. Jego postawę charakteryzuje lekko pochylona głowa z krótkim zarostem, o długich, falowanych włosach oraz skrzyżowane na piersiach ręce. Nagą sylwetkę osłania jedynie w partii bioder, sięgające połowy ud białe perizonium. Jezus stoi w płynącej środkiem kompozycji rzece. Po lewej stronie, na skalistym brzegu stoi zwrócony w trzech czwartych w prawo św. Jan Chrzciciel. Lekko pochyloną głowę charakteryzuje krótki ciemnobrązowy zarost i długie, opadające na plecy włosy. Nagą sylwetkę mężczyzny osłania w partii bioder perizonium wykonane ze skóry zwierzęcej. Prawą ręką podtrzymuje długą laskę w formie krzyża z banderolą z napisem: „Ecce Agnus Dei”, lewą, wyciągniętą nad głową Jezusa wylewa z małej, płaskiej miseczki wodę. Tło przedstawienia stanowi rozległy pejzaż z wzniesieniami, z widoczną na drugim planie murowaną zabudową oraz smukłymi drzewami palmowymi w głębi. Błękitne niebo zaczerwienione jest tuż nad linią horyzontu. Płaskorzeźbę ujmuje rzeźbiona na wzór retabulum ołtarzowego architektoniczna struktura. Podstawę tworzy wysoki cokół, ujęty parą kolumienek, którego pole wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło ściętych narożach. Na cokole osadzona jest część środkowa struktury, w formie prostokątnej arkady zamkniętej łukiem półkolistym, ujętej parą kolumienek oraz parą uszaków w postaci zamkniętych trójkątnie przypór. Struktura powyżej arkady przybiera formę frontonu budowli ze szczytem, jaki tworzy gzyms wieńczący w kształcie trójkątnego przyczółka, flankowany parą niewielkich pilastrów. Powyżej widoczna konstrukcja przypominająca pokryty dachówką dach pulpitowy. Zwieńczenie ma formę aediculi z arkadą z łukiem trójlistnym, ujętą parą kolumienek wspierających belkowanie z gzymsem w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego. Dodatkowo po bokach aediculi znajduje się para przypór. Powyżej arkady w części środkowej przedstawiono płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca. W arkadzie zwieńczenia jest figura anioła. Utrzymaną w odcieniach brązu strukturę zdobi złocona dekoracja ornamentalna w formie stylizowanych wici roślinnych i rozet.
płaskorzeźba

Chrzest Jezusa w Jordanie

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Dzieciątka Jezus i Anioła Stróża ustawiony na prostopadłościennej, profilowanej podstawie, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia, flankowany spływami wolutowymi w formie wici roślinnej, zamknięty profilowanym gzymsem. W zwieńczeniu dekorowany rzeźbioną, stylizowaną ornamentyką roślinną z zatkniętym na szczycie krzyżykiem łacińskim. Obrazy ujęte w prostokątne ramy, zdobione fakturowaniem i ośmioma rozetkami. Na awersie obraz z przedstawieniem młodzieńczego Jezusa, ukazanego w centrum kompozycji, w pozycji stojącej, z rękami rozłożonymi na boki, którymi przytrzymuje otaczające go kwiaty lilii. Ubrany w długą, jasnoróżową sukienkę z długimi rękawami, ze złotym obszyciem przy szyi. Twarz młodzieńcza o delikatnych rysach, wzrok spuszczony w dół; włosy jasne, średniej długości, z przedziałkiem pośrodku; wokół głowy złoty, okrągły nimb. Całość ukazana na tle pejzażu górskiego, na pierwszym planie pole białych lilii. Na rewersie obraz z przedstawieniem Anioła Stróża czuwającego nad dwójką dzieci. Anioł Stróż ukazany po prawej stronie kompozycji, w postawie stojącej, zwrócony trzy czwarte w prawo, z rękami rozłożonymi nad dwójką bawiących się u jego stóp dzieci. Ubrany w żółtą, długą suknię, przewiązaną czerwonym paskiem, z błękitną szarfą zwiewnie spływającą za plecy, ze skrzydłami rozłożonymi wysoko nad głową, ze złotą przepaską we włosach. Twarz młodzieńcza o delikatnych rysach; włosy jasnobrązowe, średniej długości. Dzieci (chłopczyk i dziewczynka) ukazane podczas zabawy nad przepaścią, trzymające się za dłonie, z bukietem polnych kwiatów w rączkach. Ubrane w białe, krótkie sukienki, dziewczynka z czerwonym fartuszkiem. Całość ukazana na tle bujnej, zielonej roślinności; po lewej stronie kompozycji przepaść. Struktura feretronu złocona.
feretron

Dzieciątko Jezus oraz Anioł Stróż

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Jezu ufamy Tobie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/jezu-ufamy-tobie

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności