Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 2: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 3: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 4: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 5: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 6: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 7: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
Zdjęcie nr 8: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.

Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Mogilany
Miejscowość
Gaj
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Mogilany
Parafia
Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
Chrystus Ukrzyżowany Cristo morto krucyfiks rzeźba XVII wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny
Identyfikator
DZIELO/01291
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
połowa XVII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego powstała około połowy XVII wieku. Została wtórnie umieszczona w nowo powstałym w 1899 roku ołtarzu bocznym.

Opis

Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.


Zarys problematyki artystycznej

Figurę charakteryzuje duża ekspresja wyrażona w sposobie rzeźbienia wychudzonego ciała, o bardzo światłocieniowym, wklęsło-wypukłym modelunku partii anatomicznych oraz poprzez oddanie rozwianej tkaniny perizonium. Układ ciała Chrystusa o szeroko rozłożonych ramionach oraz forma perizonium odsłaniającego prawe udo, a także sposób rzeźbienia figury, pozwalają określić czas jej wykonania na połowę XVII wieku. Chrystus ukazany jest w typie Cristo morte, a więc jako umarły, już po tym jak skonał na krzyżu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego powstała około połowy XVII wieku. Została wtórnie umieszczona w ołtarzu bocznym w 1899 roku. Chrystus ukazany jest w typie Cristo morte, a więc jako umarły, już po tym jak skonał na krzyżu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi od strony zakrystii. Kosz wieloboczny, na cokole, z podwieszeniem w postaci ośmiu kabłąków, zakończonych szyszką. Ścianki kosza wydzielone kolumienkami podtrzymującymi wyłamane na ich osi belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet. W polach nisze z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów. Po prawej stronie do kosza dobudowany ćwierćkolisty podest z pełną balustradą. Zaplecek wąski, ujęty dwiema kolumienkami stojącymi na wspornikach, podtrzymującymi imposty, na których stoją wazoniki. W dolnej części płycina. W polu obraz w formie stojącego prostokąta, ujęty ramą zakończoną muszlą, z przedstawieniem Chrystusa w typie Salvator Mundi. Baldachim na planie ośmioboku, w formie belkowania, na którym ustawione są kabłąki, podtrzymujące figurę anioła grającego na trąbie. Na podniebiu baldachimu figura gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze niebiesko-zielonym; kolumienki, profile i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Figura anioła ukazana jest frontalnie, w kontrapoście, z uniesioną wysoko lewą ręką i dłonią w geście wskazującym oraz prawą ręką wysuniętą w bok. Twarz ma pociągłą, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, nosie i otwartych ustach, okoloną krótkimi, falowanymi włosami. Anioł ubrany jest w białą tunikę ze złoconą lamówką, odsłaniającą połowę klatki piersiowej i prawe ramię oraz złocony, obfity płaszcz otaczający postać, ekspresyjnie drapowany, opadający na ziemię. Skrzydła ma złocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Podstawa na rzucie koła, trzon w typie gruszkowatym. Czara w kształcie mocno spłaszczonej kuli pokrytej puklami z profilowanym brzegiem. Pokrywa dwustrefowa, strefy oddzielone gładką wklęską, dolna strefa puklowana, górna puklowna, ujęta od dołu fryzem z liści, zwężająca się ku górze, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Tablica z czarnego marmuru w formie leżącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z piaskowca, zwieńczoną wolutowym szczytem z krzyżem. W polu inskrypcja „Pamięci / X(IĘDZA) TOMASZA LEŚNIAKA / PROBOSZCZA TEJ PARAFII / + 1871 / X(IĘDZA) FRANCISZEK LEŚNIAK / KANONIK KATEDR(Y) TARNOWSKIEJ”.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Tomasza Leśniaka
Zdjęcie nr 1: Marmurowa tablica w kształcie leżącego prostokąta, ujęta kamienną, architektoniczną obudową w formie aediculi. Tablica u dołu zamknięta profilowanym gzymsem, z wspornikiem pośrodku, na którym znajduje się tarcza z godłem herbowym Ślepowron. Pole tarczy szrafowane poziomo i pomalowane na błękitny kolor, zaś elementy godła złocone (krzyże i pierścień). Tarcza nakryta hełmem prętowym z utrąconym klejnotem. Tablica flankowana korynckimi kolumienkami dźwigającymi belkowanie z gzymsem wyłamanym pośrodku półkoliście, zwieńczonym krzyżem. W podłuczu dwa medaliony z płaskorzeźbionymi wizerunkami zmarłych, dekorowane ornamentem roślinnym. W polu płyty inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PAMIĘCI / SZYMONA I ADAMA / SKORUPKA / PADLEWSKICH / PATRONÓW TEGO KOŚCIOŁA / + 1841 – +1879 / wdzięczny wnuk zarazem syn / Józef”.
płyta nagrobna
Epitafium Szymona i Adama Skorupka Padlewskich
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, tynkowany, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium prostokątne, zamknięte trójbocznie, od północy przylega zakrystia na planie prostokąta. Nawa szersza od prezbiterium, na rzucie prostokąta, od południa dostawiona kaplica Matki Boskiej na planie prostokąta, od zachodu wieża na planie kwadratu z dwoma aneksami po bokach. Prezbiterium dwuprzęsłowe, nawa trójprzęsłowa, nakryte sklepieniami krzyżowo-żebrowymi o gurtach spływających na profilowane wsporniki. Otwór tęczowy w formie półkolistej arkady. Parapet chóru muzycznego drewniany, wsparty na dwóch filarach. Posadzka z płyt ceramicznych. Fasada wieżowa, jednoosiowa, trójkondygnacyjna, zwężająca się ku górze; dwie dolne kondygnacje na planie kwadratu, trzecia ośmioboku. Trzy ściany pierwszej kondygnacji wieży ujęte lizenami, zakończone profilowanym gzymsem z krenelażem oraz daszkiem pulpitowym. Na osi portal w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w opasce tynkowej z dwuskrzydłowymi drzwiami. Portal zamknięty od góry i po bokach uskokowym gzymsem z daszkiem pulpitowym. Nad portalem biforium. Trzy ściany drugiej kondygnacji wieży ujęte lizenami, zakończone profilowanym gzymsem z krenelażem oraz daszkiem pulpitowym. Na ścianach ślepe biforia we wnękach w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Trzecia kondygnacja zakończona profilowanym gzymsem z kostkowaniem, na ściankach otwory dzwonne w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, naprzemiennie ślepe i otwarte. Wieża nakryta dachem ostrosłupowym. Po bokach wieży dwukondygnacyjne aneksy na planie wieloboku, przekryte daszkami wielospadowymi. Nawa i prezbiterium oszkarpowane w narożach jedno i dwuuskokowymi szkarpami nakrytymi daszkami. Na elewacji południowej pięć otworów okiennych w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, z szerokim rozglifieniem. Na elewacji wschodniej dwa analogiczne okna, na północnej trzy. Nawa, kaplica i zakrystia nakryte dachami blaszanymi, dwuspadowymi, prezbiterium pięciospadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Na ścianie wschodniej prezbiterium namalowany zielono-niebieski paludament z czerwoną podszewką, flankujący ołtarz główny. Na ścianie południowej dwa okna ujęte są malowanymi obramieniami utworzonymi z ornamentu kartuszowo-zawijanego (rollwerk), wzdłuż dolnej krawędzi mają podwieszone girlandy owocowo-roślinne. W szerokich rozglifieniach okien malowany ornament kandelabrowy. W polu pomiędzy oknami fragmenty sceny figuralnej przedstawiającej Chrystusa w typie Salvator Mundi na tle gęstych, szaro-żółtych obłoków. Postać ukazana frontalnie, lewą ręką podtrzymuje kulę, praw unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową, o wąskich, migdałowatych oczach, dużym, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótką brodą oraz włosami sięgającymi ramion. Wokół głowy nimb. Postać ubrana w długą, biało-różową tunikę. Na ścianie północnej kamienny portal do zakrystii ujęty jest obramieniem utworzonym z ornamentu kartuszowo-zawijanego. W podniebiu łuku tęczowego polichromia z przedstawieniem gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej w szczycie podłucza, flankowanej przez słońce i księżyc pośród szarych, gęstych obłoków. Poniżej dwa anioły z arma Christi, pośród szarych chmur, zwrócone w trzech czwartych w stronę prezbiterium. Postacie o owalnych twarzach, z okrągłymi oczami skierowanymi w dół, dużymi nosami i wąskimi ustami, okolone włosami sięgającymi ramion. Ubrane są w jasnobrązowe tuniki. Anioł na południowej stronie trzyma drabinę, sznur, bicz i koronę cierniową. Anioł na północnej stronie łuku – włócznię, włócznię z nabitą gąbką oraz liść palmy. Na północnej stronie łuku, poniżej ambony fragment malowanej czerwonej tkaniny. Krawędź łuku tęczowego od strony nawy obwiedziona obramieniem utworzonym w ornamentu kartuszowo-zawijanego. Pięć zacheuszków na ścianach północnej i południowej w formie okrągłych medalionów z krzyżami równoramiennymi w polach, ujęte dekoracyjnym pasem, w wieńcach laurowych.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przybita jest trzema gwoździami do prostego krzyża umieszczonego na belce tęczowej. Chrystus ukazany został w typie Cristo morte (umarłego), w lekkim zwisie ciała, o szeroko rozłożonych ramionach przyjmujących kształt delikatnego łuku. Jego głowa opada bezwładnie na prawy bark, nogi ma ugięte w kolanach, skierowane lekko w lewo, w efekcie całe ciało wygina się w pionie w niezbyt wydatny łuk. Stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, o prostym, wąskim nosie, dużych, zamkniętych oczach i niewielkich ustach, okoloną brodą skręconą w dwa pukle oraz pasmami kręconych włosów opadających na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Jego ciało jest szczupłe, smukłe, o miękko rzeźbionej muskulaturze, silnie podkreślonej w partiach klatki piersiowej, nóg i ramion, z zaznaczonymi śladami męki w postaci broczących rzeźbionymi kroplami krwi ran. Perizonium ma krótkie, ściśle przylegające do ciała, obficie fałdowane zawiązane na prawym biodrze. Polichromia naturalistyczna, perizonium pozłacane. Na pionowej belce krzyża tabliczka z napisem „I.N. / R.I.”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Krucyfiks z rzeźbą Chrystusa w typie Cristo morte. Rzeźba pełna; głowa przechylona na prawe ramię; nogi delikatnie ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz pociągła, o wyraźnych rysach, okolona jasnobrązową brodą. Na głowie Chrystus ma nimb krzyżowy złożony z trzech wiązek promieni. Sylwetka wychudzona, ciało z silnie zaznaczonymi żebrami klatki piersiowej i mostkiem. Perizonium przewiązane na prawym boku. Nad głową Zbawiciela znajduje się owalny kartusz z napisem „INRI” w polu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone, kartusz złocony i srebrzony. Krzyż prosty, drewniany, malowany na czarno.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa umarłego przybita do prostego krzyża trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, układających się w delikatny łuk, głowa opadająca na prawy bark, nogi ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma pociągłą twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, wąskim nosie i małych, rozchylonych ustach. Twarz okolona krótką, falowaną i rozdwajającą się w dwa pukle brodą oraz falowanymi włosami opadającymi na prawe ramię i kark. Ciało szczupłe, o delikatnym zarysowanym modelunku mięśni klatki piersiowej oraz ramion i nóg. Biodra przewiązane krótkim perizonium, zawiązanym na prawym boku. Ciało figury polichromowane naturalistycznie, włosy w kolorze brązowym, perizonium złocone. Na pionowej belce krzyża tabliczka z napisem „IN / RI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, o konstrukcji zrębowej, obity gontami. Budowla jednonawowa, z węższym prezbiterium zamkniętym prosto, z zakrystią i kaplicą od strony północnej i kruchtą od południa. Nawa prostokątna, bardzo wydłużona, prezbiterium krótkie, zamknięte prosto. Wszystkie ściany i strony pokrywa polichromia o motywach ornamentalnych i roślinnych otaczających sceny figuralne. Nawa przekryta stropem z zaskrzynieniami, co oznacza, że część konstrukcji dachu, która znajduje się już w przestrzeni nawy została zakryta stropem o skośnym przebiegu, a prezbiterium pozornym stropem kolebkowym. Po prawej stronie dwa duże okna w nawie i jedno w prezbiterium, trzy kolejne w kaplicy. Wejście główne od zachodu, kolejne przez południową kruchtę i do kaplicy, w ścianie zakrystii barokowy portal kamienny z ornamentem roślinnym. Ściany zewnętrzne gładkie, posadowione na niewysokim podmurowaniu zakrytym gontowym fartuchem. Dachy gontowe o konstrukcji więźbowo-zaskrzyniowej. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem krytym blachą.
kościół
Kościół parafialny św. Sebastiana

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa zawieszonego na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Cristo vivo. Głowa Chrystusa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi wyprostowane w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Zbawiciela szeroka o wyraźnych rysach, długim i wąskim nosie oraz krótkiej brodzie, zawiniętej na końcu w dwa krótkie i silnie skręcone pukle. Włosy długie, opadające na plecy z jednym długim puklem spływającym sztywno na prawe ramię. Na głowie Chrystus ma założoną ciasno splecioną, zieloną koronę cierniową, zawiązaną opaską z gałązek. Sylwetka wychudzona, ułożona w nienaturalnej pozie z dużymi dłońmi i stopami. Perizonium złocone, ciasno oplatające biodra, przewiązane pośrodku z jednym końcem wystającym z prawej strony. Nad głową Chrystusa znajduje się titulus w formie białej tabliczki namalowanej na wolutowo wyciętym kartuszu z napisem w polu „I(ESUS) N(AZARENUS) R(EX) I[UDAEORUM]”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki. Krzyż drewniany, prosty, malowany na kolor ciemnobrązowy.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Na krzyżu z jasnego drewna zawieszono polichromowaną figurę martwego Chrystusa o szeroko rozpostartych ramionach. Ciało Zbawiciela do krzyża jest przymocowane za pomocą trzech gwoździ. On sam został ukazany jako martwy z zamkniętymi oczami i nieznacznie słaniającą się głową. Jego postać jest nieznacznie wysmuklona z naturalnie potraktowaną muskulaturą korpusu, zaznaczononą raną prawego boku. Nogi są lekko zwrółcone do osi środkowej, z założeniem prawej stopy na lewą. Twarz Zbawiciela jest mocno wychudła i pociągła. Charakteryzują ją zamknięte oczy, wydatny nos i usta. Otaczają ją brązowe włosy opadające puklami na kark oraz na prawe ramię oraz brązowy zarost. Chrystus ma na głowie cierniową koronę, spod której na czoło spływają nieznaczne krople krwi. Biodra Zbawiciela przepasane są szarobiałym perizonium w formie zawoju z rozwianym festonem przy prawym boku. Tkaninę drapują ostre załamania. Ponad głową Chrystusa na pionowej belce krzyża zawieszono rozwiany titulus z napisem INRI przytwierdzone do krzyża wbitym na środku gwoździem. Całą figurę pokrywa naturalistyczna polichromia.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Jego ciało jest w delikatnym zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Prawa noga ugięta w kolanie, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa jest szczupła, o głęboko osadzonych, zamkniętych oczach, prostym, krótkim nosie i lekko rozchylonych ustach, okolona krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało szczupłe, miękko modelowane, o podkreślonej muskulaturze ud i ramion oraz silnie uwypuklonych żebrach i mostku klatki piersiowej. Biodra przesłonięte są białym, krótkim, mocno drapowanym i przylegającym do ciała perizonium z ekspresyjnie rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Na zakończeniu pionowej belki krzyża namalowana tabliczka z napisem „I.N. / R.I.”.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Christo morte; postać Chrystusa umarłego przybitego do krzyża trzema gwoździami. Sylwetka w delikatnym zwisie, o silnie zaznaczonej anatomii ciała, z podkreśloną linią żeber i zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na sznurze, sięgające kolan i odsłaniające prawe udo; z prawej strony spływające kaskadowo. Twarz Jezusa podłużna opadająca na prawe ramię, okolona zarostem; oczy zamknięte, nos podłużny, wystające kości policzkowe; włosy długie spływające na prawe ramię, na głowie złota korona cierniowa. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, korona cierniowa i perizonium złocone.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Cristo morte. Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami, sylwetka w delikatnym zwisie, z głową przechyloną na prawe ramię, o silnie podkreślonej anatomii ciała, z zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na prawym biodrze. Twarz podłużna, okolona zarostem; włosy długie spływające na prawe ramię w kręcone pukle, na głowie korona cierniowa. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Krucyfiks

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-104

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności