Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 30: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 31: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 32: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 33: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 34: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 35: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 36: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 37: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 38: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 39: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 40: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 41: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 42: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 43: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 44: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.
Zdjęcie nr 45: Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią. Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Zabierzów
Miejscowość
Rudawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Wszystkich Świętych
Miejsce przechowywania
kościół, prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/06101
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1650 roku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, złocone, polichromowane
Wymiary podstawowe
szerokość – 470 cm
wysokość – 1200 cm
głębokość – 56 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski, Ewa Rudnicka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Pierwotnie powstanie ołtarza datowano na okres przed 1617 rokiem (w aktach wizytacji z 1617 roku stwierdzono, że ołtarz był konsekrowany dwa lata wcześniej), co wykluczył Tadeusz Chrzanowski i monografista kościoła Dominik Ziarnkowski. Z inwentarza z 1822 roku i na podstawie archiwalnej fotografii wiadomo, że na bramkach stały figury apostołów, których obecnie brak. W 2001 roku ołtarz konserwowali Adam Kruk i Juliusz Kasper.

Opis

Ołtarz drewniany, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, z dwiema bramkami. Jest umieszczony na murowanym, dwustopniowym podwyższeniu. Podstawa ołtarza murowana, skrzyniowa o kształcie prostopadłościanu, o obudowie drewnianej. Brak kamiennej mensy ołtarzowej. W partii antepedium nisza w kształcie prostokąta leżącego. Na mensie ustawione tabernakulum w formie centralnego kościółka zwieńczonego kopułą z latarnią.

Retabulum jest flankowane dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi, ustawionymi na profilowanych cokołach. Trzony kolumn są kanelowane, ozdobione w połowie wysokości główkami aniołków ujętymi dekoracją chrząstkową. Kolumny dźwigają belkowanie z wydatnym, przełamującym się nad nimi gzymsem, ozdobione ornamentem małżowinowym. W polu środkowym ołtarza profilowana, złocona i malowana rama z górną krawędzią w formie arkady z kluczem, dolna krawędź zaakcentowana uskokiem. W niej druga rama, prostokątna, ozdobiona ornamentem małżowinowym i złocona, z obrazem przedstawiającym Św. Annę Samotrzeć w otoczeniu świętych. We wnęce, za zasuwą, widnieje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, rzeźbionej i złoconej, pokrytej ornamentem roślinnym. Wnęka pokryta ciemnoczerwonym aksamitem, poniżej obrazu zawieszone wota. W polu arkady, w półkolistym tympanonie, na tle złoconych obłoków srebrna gołębica Ducha Świętego. Na gzymsie, na osi kolumn wazony z kwiatami. Po bokach retabulum bogato rzeźbione i złocone uszy z bujnym ornamentem małżowinowym. W zwieńczeniu, w owalnej, profilowanej i złoconej ramie obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Rama otoczona szeroko rozbudowaną ornamentyką małżowinową. Po bokach ołtarza bramki prowadzące za ołtarz, o kształcie prostokąta stojącego, ze zwieńczeniem w formie łuku kotarowego zamkniętego od góry prostym odcinkiem, z profilowanym cokołem (pod figurę) z podwieszonym ornamentem w kształcie muszli. Górne narożniki bramek podkreślone złoconym ornamentem w kształcie wolut z elementem roślinnym. Otwór wejściowy, w kształcie analogicznym do bramki, z profilowanymi krawędziami, zakryty kotarą z aksamitu w kolorze ciemnoczerwonym. Struktura ołtarza polichromowana w kolorze ciemnobrązowym. Kolumny, pilastry, profilowania i dekoracja rzeźbiarska złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny w kościele w Rudawie należy do ciekawszych przykładów snycerki krakowskiej około połowy XVII wieku. Wyróżnia się aediculową konstrukcją, efektownym zwieńczeniem w postaci przerwanego przyczółka z owalnym polem w kartuszu z ornamentu małżowinowego oraz ekspresyjnymi, ażurowymi uszami bocznymi utworzonymi z elementów typowego dla tego czasu ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Według Michała Wardzyńskiego ołtarz w Rudawie należy do grupy dzieł w Małopolsce redukujących powstałe około 1630 roku epitafium biskupa Marcina Szyszkowskiego w krakowskim klasztorze franciszkanów. Do grupy tej zaliczył ołtarze w kościele Bernardynów w Leżajsku, w kaplicy Domu Matki Boskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej, w Chodlu i Beszowej. Najbliższy rudawskiemu retabulum wydaje się ołtarz w Beszowej. Sam typ konstrukcji powielony został w ołtarzach w kościele św. Józefa w Kalwarii Zebrzydowskiej i w kościele św. Marcina w Klikuszowej, choć zastosowana w nich ornamentyka akantowa była już bardziej zaawansowana.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Literatura

Rudnica Ewa, Inwentarz kościoła parafialnego p.w. Wszystkich Świętych w Rudawie, praca licencjacka napisana w Instytucie Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie pod kierunkiem dr. Józefa Skrabskiego, Kraków 2011.

Streszczenie

Ołtarz główny w kościele w Rudawie powstał w połowie XVII wieku i należy do dzieł typowych dla snycerki krakowskiej tego czasu.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Wardzyński Michał, "Ośrodek rzeźbiarski w Częstochówce pod Jasną Górą 1620-1705", Warszawa 2009
Ziarkowski Dominik, "Kościół pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Rudawie", Kraków 2013
Łobczowski Józef, "Rudawa. Kościół, probostwo, parafia", Kraków 1916

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Czara półkolista, gładka, zakończona szerokim profilowanym kołnierzem ujętym od dołu wklęsłą opaską. Zaplecek w kształcie prostokąta zakończonego u góry łukiem odcinkowym, z prostokątną płyciną ujętą ramą w kształcie listwy, u góry otwartą, po bokach ozdobioną wolutowymi spływami.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Chór muzyczny na zachodniej ścianie nawy, wsparty na dwóch słupach, ozdobionych od strony nawy dwoma kanelowanymi pilastrami o kapitelach kompozytowych. Jego parapet jest wklęsło-wypukły, z profilowanym cokołem, podzielony na kwatery kanelowanymi i złoconymi pilastrami. W kwaterach wypukłe pola kwadratowe o ćwierkolistych narożach ozdobione rzeźbionymi stylizowanymi rozetami. Parapet zwieńczony niewielkim gzymsem przełamanym na osi pilastrów. Pod listwą cokołu falisty fartuch. Struktura chóru muzycznego ciemnozielona. Pola płycin oliwkowo-ciemnozielone. Pilasty, rozety i profilowania są złocone. Znajdujący się na chórze prospekt wsparty na cokole z czterema kroksztynami, trzyosiowy, z osiami wydzielonymi kwadratowymi w podstawie filarkami. Oś środkowa podzielona na wie strefy: dolną z dwiema arkadkami z kostkowanym gzymsem i górną zamkniętą łukiem odcinkowym. Osie boczne zakończone gzymsem z kostkowaniem. W partii cokołowej bogato rzeźbiony motyw małżowinowo-chrząstkowy.
chór muzyczny
Chór muzyczny i prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Ambona drewniana, przyścienna, wisząca, dostawiona do północnej ściany nawy ze schodkami biegnącymi wzdłuż ściany. Kosz ambony jest sześcioboczny, z niewielkim parapetem. Jego boki zostały podzielone na pola stojącymi na wysokich cokołach pięcioma kolumienkami o korynckich kapitelach, dźwigających profilowane belkowanie. W polach prostokątne płyciny z konchowymi wnękami ozdobionymi muszlami z figurami ewangelistów. We wnękach rzeźby z przedstawieniami ewangelistów i Chrystusa. Figury drewniane pełnoplastyczne, wydrążone od tyłu, polichromowane, złocone i srebrzone, ustawione na niewielkich prostokątnych podstawach, od lewej: św. Łukasz wsparty prawą nogą na głowie byka, św. Marek wsparty prawą nogą na głowie lwa, św. Jan z orłem przy prawej nodze, Chrystus Salvator Mundi, św. Mateusz z aniołem przy prawej nodze. Ewangeliści trzymają w prawych dłoniach otwarte księgi, z wyjątkiem św. Mateusza, trzymającego kodeks w lewej ręce. Dłonie ewangelistów nieproporcjonalnie duże. Szaty bogato pofałdowane, głęboko cięte. Podstawa kosza bogato profilowana, ozdobiona podwieszoną dekoracyjną szyszką. Schodki ograniczone parapetem z trzema romboidalnymi płycinami w złoconych profilowanych obramieniach. Na filarze przy wejściu na schodki złocona kula z szyszką. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, w górnej części ujęty zwężającymi się ku dołowi pilastrami wypełnionymi cekinami, zwieńczonymi rombowymi wypustkami i korynckimi kapitelami, które podtrzymują przełamujące się nad nimi belkowanie. Pośrodku zaplecka w prostokątnym obramieniu zamkniętym nadwieszonym łukiem półkolistym płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca wyłaniającego się z obłoków. Prawa ręka Boga wzniesiona w geście błogosławieństwa, lewa oparta na globie ziemskim zwieńczonym krzyżem. Tłem dla postaci Boga Ojca jest rozwiana poła płaszcza układająca się niemal półkoliście. Baldachim ośmioboczny. W profilowanym podniebiu, ozdobionym pasem ornamentu małżowinowo-chrząstkowego i profilowanymi wisiorami, gołębica Ducha Świętego na tle glorii utworzonej z prostych promieni o równej długości. Baldachim ozdobiony zamkniętą koroną, którą tworzy pięć esownic pokrytych pasami ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. W zwieńczeniu pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca św. Jana Chrzciciela. Figura drewniana, wydrążona z tyłu, polichromowana, złocona i srebrzona, ustawiona na niewielkiej wielobocznej profilowanej podstawie. Święty w prawej ręce trzyma wysoki krzyż, w lewej księgę, na której spoczywa Baranek Boży. Struktura ambony ciemnobrązowa. Kolumny, kapitele, pilastry w zaplecku korona baldachimu, profilowania i ornamenty złocone, z wyjątkiem srebrzonej ramy w zaplecku i gołębicy Ducha Świętego.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Na okrągłej podstawie, częściowo wmurowanej w ścianę oraz prostopadłościennym cokole niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na kwadratowej podstawie data: „A(NNO) D(OMINI) 1707”. Pokrywa w kształcie smukłej półkopuły, ośmiopolowa, z żebrami. W polach między żebrami dekoracja z ornamentu małżowinowego. Latarnia ośmioboczna z profilowanym cokołem i gzymsem. Na latarni jajowata kula z toczonym daszkiem zwieńczonym guzem w kształcie zbliżonym do szyszki. Żebra kopuły, elementy dekoracyjne i ornamenty złocone. Tła i ściany latarni polichromowane, ciemnozielone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół jest usytuowany w centrum wsi Rudawa, na północ od głównej drogi z Zabierzowa do Chrzanowa. Teren wokół niego jest otoczony wysokim, kamiennym murem z nieregularnych ciosów kamienia, oszkarpowanym, tynkowanym, z wyjątkiem zewnętrznej części muru na zachód od południowej bramki. W murze znajdują się trzy wejścia, od wschodu, południa i zachodu. W części wschodniej muru znajduje się trójosiowa brama wjazdowa, zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym, z trzema przelotami: środkowym wyższym i szerszym, zamkniętym łukiem odcinkowym i bocznymi węższymi i niższymi, zamkniętymi łukiem półkolistym (północne zamurowane). Część środkowa jest flankowana zdwojonymi pilastrami, podtrzymującymi profilowane uskokowe belkowanie z przyczółkiem o profilowanym łuku falistym, zwieńczonym równoramiennym krzyżem. W przyczółku wnęka z figurą św. Floriana. Bramki od strony zachodniej i południowej prostokątne, z przejściem zakończonym płaskim łukiem odcinkowym, z profilowanym gzymsem, zwieńczonym trójkątnym przyczółkiem. Przejścia zamykane drewnianymi ażurowymi i pomalowanymi na ciemnobrązowo jednoskrzydłowymi drzwiami. Poprzez bramkę od zachodu zejście kamiennymi schodami poprowadzonymi wzdłuż muru na dziedziniec plebański, usytuowany poniżej terenu kościelnego. W północno-wschodnim narożniku muru niewielka murowana i tynkowana kostnica na planie kwadratu, nakryta dachem namiotowym, łamanym, zakończonym ośmioboczną ślepą latarnią. Po stronie południowej, poniżej placu kościelnego, do muru przylega murowana, tynkowana, prostokątna i dwukondygnacyjna „zegarowa” wieża bramna nakryta namiotowym dachem z wysoką drewnianą ośmioboczną latarnią o cebulastym hełmie. W wieży znajduje się przejazd wiodący na dziedziniec plebański, z sienią otwartą na przestrzał w dolnej kondygnacji i z lamusem dostępnym od strony placu kościelnego w górnej. W południowej części muru, w pobliżu południowo-wschodniego narożnika placu kościelnego, nadbudowana kamienna dzwonnica parawanowa z zawieszonymi czterema dzwonami. We wschodniej części placu kościelnego pomiędzy bramką wschodnią a kostnicą znajduje się kamienna ambona, o ośmiobocznej podstawie przechodzącej w szerszy, również ośmioboczny korpus, zakończony kamiennym parapetem, z kamiennymi schodami prowadzącymi na ambonę od strony wschodniej. Kościół jest orientowany, prawie w całości zbudowany z cegły, otynkowany z wyjątkiem prezbiterium. Wnętrze kościoła tworzy niewielkie, prostokątne, jednoprzęsłowe prezbiterium zakończone prostą ścianą i nakryte pozornym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nawa jest szersza, prawie kwadratowa, nakryta drewnianym stropem. Prezbiterium z nawą są połączone szeroką, ostrołukową arkadą w ścianie tęczowej. Od północy do prezbiterium przylega założona na planie prostokąta dwuprzęsłowa zakrystia, nakryta sklepieniem krzyżowym. Wejście do zakrystii zaznaczone gotyckim, kamiennym, sfazowanym portalem zamkniętym łukiem ostrym. Od zachodu do zakrystii przylega niewielkie pomieszczenie gospodarcze, do którego z zakrystii prowadzą ostrołukowe drzwi. Zakrystia oświetlona ostrołukowym oknem w ścianie wschodniej, wypełnionym witrażem z tafelek w kształcie sześciokąta foremnego, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Od południa do nawy przylega kaplica o formach renesansowych, dwukondygnacyjna, założona na planie kwadratu. W dolnej kondygnacji sklepiona krzyżowo-żebrowo kruchta otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą. Ponad kruchtą kaplica św. Kazimierza, nakryta wspartą na pendentywach kopułą z latarnią. Z kruchty do kaplicy prowadzą kręte kamienne schody umieszczone od zachodu w półkolistej wieżyczce. Prostokątne wejście z krypty na klatkę schodową ujęte kamiennym profilowanym portalem. Kaplica otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą, o kształcie i wymiarach analogicznych do arkady znajdującej się poniżej. Kaplicę, prócz latarni, oświetla prostokątne okno w ścianie południowej, wypełnione witrażem z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny, dostępny klatką schodową ukrytą w zewnętrznym aneksie przylegającym do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji wieży-dzwonnicy. Nawę i prezbiterium oświetlają umieszczone w południowych ścianach prostokątne, rozglifione okna: jedno w prezbiterium, dwa w nawie. Wszystkie wypełnione witrażami z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Do kościoła prowadzą dwa wejścia: poprzez arkadę z kruchty południowej oraz szerokie wejście główne prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym, prowadzące do kościoła z obszernej kruchty od strony zachodniej, znajdującej się w murowanym przyziemiu wieży - dzwonnicy. Kruchta, założona na planie kwadratu i nakryta murowanym stropem, doświetlona jest dwoma prostokątnymi oknami umieszczonymi naprzeciw siebie w ścianach północnej i południowej. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny niewysoki kamienny cokół wykonany z nieregularnych ciosów kamienia. Prezbiterium, niższe od nawy, murowane z cegły w układzie wedyjskim, z domieszką układu polskiego. Wschodnie naroża prezbiterium zaakcentowane płaskimi lizenami. We wschodniej ścianie widoczny zarys zamurowanego wydłużonego okna zamkniętego lekko zaostrzonym łukiem, w trójkątnym szczycie znajduje się niewielkie wąskie okienko zakończone łukiem półkolistym. Południowa ściana prezbiterium ozdobiona fryzem z cegieł. Do ściany północnej prezbiterium przylega zakrystia, oszkarpowana, nakryta dachem pulpitowym, z dobudowanym od niej niewielkim aneksem, nakrytym takim samym zadaszeniem. Do wschodniej ściany prezbiterium przylega ogrójec nakryty dachem namiotowym z cebulastym zwieńczeniem, wspartym na sześciu smukłych, profilowanych drewnianych słupach z mieczami, pomiędzy którymi od północy i południa ażurowa drewniana balustrada. Nawa oszkarpowana w narożnikach. Elewacje bez podziałów architektonicznych. Od strony południowej do nawy dobudowana dwukondygnacyjna kaplica nakryta kopułą z latarnią, podzielona na dwie kondygnacje. W dolnej kondygnacji od południa wejście do kruchty zaznaczone kamiennym portalem o sfazowanych węgarach i lekko zaostrzonym łuku. Wejście zamykają drewniane dwuskrzydłowe drzwi ozdobione kratownicą z żelaznych listew. Od zachodu do kaplicy przylega półokrągła wieżyczka nakryta daszkiem stożkowym. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona niska, założona na planie kwadratu trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica: w dolnej części murowana, w narożach wzmocniona kamiennymi szkarpami, w górnej drewniana konstrukcji słupowo-ramowej z nadwieszoną izbicą i nakryta dachem półszczytowym. W dolnej, murowanej kondygnacji, na osi kościoła, prostokątne wejście do kruchty zaakcentowane przedsionkiem w kształcie ostrołukowej arkady i czterostopniowymi schodami. Przedsionek nakryty dachem dwuspadowym. Do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji dzwonnicy przylega niewielki, wysoki drewniany aneks, nakryty dachem pulpitowym, mieszczący klatkę schodową prowadzącą na górną kondygnację dzwonnicy i na chór muzyczny w nawie kościoła. Prostokątne wejście w południowej ścianie aneksu, do którego prowadzą pięciostopniowe proste schody. Ponad nimi, na wysokości drugiej kondygnacji dzwonnicy, niewielkie kwadratowe okno. Prezbiterium i nawa przykryte stromymi dachami dwuspadowymi, zamkniętymi od wschodu i zachodu szczytami sterczynowymi. Wieżyczka na sygnaturkę ośmioboczna, w dolnej części barokowa, w górnej części nowsza.
kościół
Kościół Wszystkich Świętych
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta stojącego, płaskorzeźbiony i malowany, przedstawiający Chrystusa Ukrzyżowanego. Zbawiciel przybity do krzyża trzema gwoździami, wisi na ramionach, układających się w literę "C". Głowa w cierniowej koronie opada mocno na prawe ramię. Twarz modelowana sumarycznie, oczy zamknięte, nos długi, broda i włosy rzadkie, krótkie. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową i linią żeber, z krwawiącą raną na prawym boku. Kolana lekko ugięte, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na całym ciałem ślady krwi. Perizonium przewiązane dwoma węzłami na środku i nad prawym bokiem, z końcem spływającym po biodrze. Nad głową Chrystusa titulus z napisem "INRI". Ponad krzyżem po lewej stronie słońce , po prawej księżyc. W tle widok Jerozolimy za ceglanym murem. Tło, krzyż i perizonium płaskorzeźbione, postać Chrystusa malowana. Obraz ujęty w drewnianą profilowaną ramę ozdobioną wolutowo skręconą wicią roślinną i kimationem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Na ścianie wschodniej prezbiterium namalowany zielono-niebieski paludament z czerwoną podszewką, flankujący ołtarz główny. Na ścianie południowej dwa okna ujęte są malowanymi obramieniami utworzonymi z ornamentu kartuszowo-zawijanego (rollwerk), wzdłuż dolnej krawędzi mają podwieszone girlandy owocowo-roślinne. W szerokich rozglifieniach okien malowany ornament kandelabrowy. W polu pomiędzy oknami fragmenty sceny figuralnej przedstawiającej Chrystusa w typie Salvator Mundi na tle gęstych, szaro-żółtych obłoków. Postać ukazana frontalnie, lewą ręką podtrzymuje kulę, praw unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową, o wąskich, migdałowatych oczach, dużym, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótką brodą oraz włosami sięgającymi ramion. Wokół głowy nimb. Postać ubrana w długą, biało-różową tunikę. Na ścianie północnej kamienny portal do zakrystii ujęty jest obramieniem utworzonym z ornamentu kartuszowo-zawijanego. W podniebiu łuku tęczowego polichromia z przedstawieniem gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej w szczycie podłucza, flankowanej przez słońce i księżyc pośród szarych, gęstych obłoków. Poniżej dwa anioły z arma Christi, pośród szarych chmur, zwrócone w trzech czwartych w stronę prezbiterium. Postacie o owalnych twarzach, z okrągłymi oczami skierowanymi w dół, dużymi nosami i wąskimi ustami, okolone włosami sięgającymi ramion. Ubrane są w jasnobrązowe tuniki. Anioł na południowej stronie trzyma drabinę, sznur, bicz i koronę cierniową. Anioł na północnej stronie łuku – włócznię, włócznię z nabitą gąbką oraz liść palmy. Na północnej stronie łuku, poniżej ambony fragment malowanej czerwonej tkaniny. Krawędź łuku tęczowego od strony nawy obwiedziona obramieniem utworzonym w ornamentu kartuszowo-zawijanego. Pięć zacheuszków na ścianach północnej i południowej w formie okrągłych medalionów z krzyżami równoramiennymi w polach, ujęte dekoracyjnym pasem, w wieńcach laurowych.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przybita jest trzema gwoździami do prostego krzyża umieszczonego na belce tęczowej. Chrystus ukazany został w typie Cristo morte (umarłego), w lekkim zwisie ciała, o szeroko rozłożonych ramionach przyjmujących kształt delikatnego łuku. Jego głowa opada bezwładnie na prawy bark, nogi ma ugięte w kolanach, skierowane lekko w lewo, w efekcie całe ciało wygina się w pionie w niezbyt wydatny łuk. Stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, o prostym, wąskim nosie, dużych, zamkniętych oczach i niewielkich ustach, okoloną brodą skręconą w dwa pukle oraz pasmami kręconych włosów opadających na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Jego ciało jest szczupłe, smukłe, o miękko rzeźbionej muskulaturze, silnie podkreślonej w partiach klatki piersiowej, nóg i ramion, z zaznaczonymi śladami męki w postaci broczących rzeźbionymi kroplami krwi ran. Perizonium ma krótkie, ściśle przylegające do ciała, obficie fałdowane zawiązane na prawym biodrze. Polichromia naturalistyczna, perizonium pozłacane. Na pionowej belce krzyża tabliczka z napisem „I.N. / R.I.”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Krucyfiks z rzeźbą Chrystusa w typie Cristo morte. Rzeźba pełna; głowa przechylona na prawe ramię; nogi delikatnie ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz pociągła, o wyraźnych rysach, okolona jasnobrązową brodą. Na głowie Chrystus ma nimb krzyżowy złożony z trzech wiązek promieni. Sylwetka wychudzona, ciało z silnie zaznaczonymi żebrami klatki piersiowej i mostkiem. Perizonium przewiązane na prawym boku. Nad głową Zbawiciela znajduje się owalny kartusz z napisem „INRI” w polu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone, kartusz złocony i srebrzony. Krzyż prosty, drewniany, malowany na czarno.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa umarłego przybita do prostego krzyża trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, układających się w delikatny łuk, głowa opadająca na prawy bark, nogi ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma pociągłą twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, wąskim nosie i małych, rozchylonych ustach. Twarz okolona krótką, falowaną i rozdwajającą się w dwa pukle brodą oraz falowanymi włosami opadającymi na prawe ramię i kark. Ciało szczupłe, o delikatnym zarysowanym modelunku mięśni klatki piersiowej oraz ramion i nóg. Biodra przewiązane krótkim perizonium, zawiązanym na prawym boku. Ciało figury polichromowane naturalistycznie, włosy w kolorze brązowym, perizonium złocone. Na pionowej belce krzyża tabliczka z napisem „IN / RI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, o konstrukcji zrębowej, obity gontami. Budowla jednonawowa, z węższym prezbiterium zamkniętym prosto, z zakrystią i kaplicą od strony północnej i kruchtą od południa. Nawa prostokątna, bardzo wydłużona, prezbiterium krótkie, zamknięte prosto. Wszystkie ściany i strony pokrywa polichromia o motywach ornamentalnych i roślinnych otaczających sceny figuralne. Nawa przekryta stropem z zaskrzynieniami, co oznacza, że część konstrukcji dachu, która znajduje się już w przestrzeni nawy została zakryta stropem o skośnym przebiegu, a prezbiterium pozornym stropem kolebkowym. Po prawej stronie dwa duże okna w nawie i jedno w prezbiterium, trzy kolejne w kaplicy. Wejście główne od zachodu, kolejne przez południową kruchtę i do kaplicy, w ścianie zakrystii barokowy portal kamienny z ornamentem roślinnym. Ściany zewnętrzne gładkie, posadowione na niewysokim podmurowaniu zakrytym gontowym fartuchem. Dachy gontowe o konstrukcji więźbowo-zaskrzyniowej. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem krytym blachą.
kościół
Kościół parafialny św. Sebastiana

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Józef Skrabski, Ewa Rudnicka, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-58

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności