Epitafium księdza Tomasza Leśniaka
Zdjęcie nr 1: Tablica z czarnego marmuru w formie leżącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z piaskowca, zwieńczoną wolutowym szczytem z krzyżem. W polu inskrypcja „Pamięci / X(IĘDZA) TOMASZA LEŚNIAKA / PROBOSZCZA TEJ PARAFII / + 1871 / X(IĘDZA) FRANCISZEK LEŚNIAK / KANONIK KATEDR(Y) TARNOWSKIEJ”.

Epitafium księdza Tomasza Leśniaka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Mogilany
Miejscowość
Gaj
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Mogilany
Parafia
Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/01258
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
około 1871 roku
Fundator
Franciszek Leśniak
Technika i materiał
marmur dębnicki, piaskowiec, techniki kamieniarskie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 86 cm
wysokość – 66 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Epitafium poświęcone księdzu Tomaszowi Leśniakowi zostało wystawione około 1871 roku przez jego brata stryjecznego – Franciszka Leśniaka, kanonika katedry tarnowskiej.

Opis

Tablica z czarnego marmuru w formie leżącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z piaskowca, zwieńczoną wolutowym szczytem z krzyżem. W polu inskrypcja „Pamięci / X(IĘDZA) TOMASZA LEŚNIAKA / PROBOSZCZA TEJ PARAFII / + 1871 / X(IĘDZA) FRANCISZEK LEŚNIAK / KANONIK KATEDR(Y) TARNOWSKIEJ”.

Zarys problematyki artystycznej

Ksiądz Tomasz Leśniak pełnił urząd proboszcza w Gaju w latach 1844-1871. Jego staraniem powstała kopia obrazu Matki Boskiej Gajowskiej umieszczona w ołtarzu głównym. Z jego inicjatywy położono nową posadzkę w kościele, okopano budynek świątyni, chroniąc go przed zalaniem wodą. W 1866 roku proboszcz wystawił również nowy, murowany babiniec oraz zaprowadził w kościele drogę krzyżową. Przy plebanii założył ogród owocowy i wybudował stodołę. Epitafium przyjmuje formę prostej tablicy ujętej ramą.



Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Drobne ubytki mechaniczne, przetarcia złoceń.

Streszczenie

Epitafium poświęcone księdzu Tomaszowi Leśniakowi zostało wystawione około 1871 roku przez jego brata stryjecznego – Franciszka Leśniaka, kanonika katedry tarnowskiej. Ksiądz Tomasz Leśniak pełnił urząd proboszcza w Gaju w latach 1844-1871.

Bibliografia

Wiecheć Władysław, "Parafia Matki Bożej w Gaju", Kraków 2001

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Franciszek Borgiasz Leśniak

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi od strony zakrystii. Kosz wieloboczny, na cokole, z podwieszeniem w postaci ośmiu kabłąków, zakończonych szyszką. Ścianki kosza wydzielone kolumienkami podtrzymującymi wyłamane na ich osi belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet. W polach nisze z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów. Po prawej stronie do kosza dobudowany ćwierćkolisty podest z pełną balustradą. Zaplecek wąski, ujęty dwiema kolumienkami stojącymi na wspornikach, podtrzymującymi imposty, na których stoją wazoniki. W dolnej części płycina. W polu obraz w formie stojącego prostokąta, ujęty ramą zakończoną muszlą, z przedstawieniem Chrystusa w typie Salvator Mundi. Baldachim na planie ośmioboku, w formie belkowania, na którym ustawione są kabłąki, podtrzymujące figurę anioła grającego na trąbie. Na podniebiu baldachimu figura gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze niebiesko-zielonym; kolumienki, profile i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Figura anioła ukazana jest frontalnie, w kontrapoście, z uniesioną wysoko lewą ręką i dłonią w geście wskazującym oraz prawą ręką wysuniętą w bok. Twarz ma pociągłą, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, nosie i otwartych ustach, okoloną krótkimi, falowanymi włosami. Anioł ubrany jest w białą tunikę ze złoconą lamówką, odsłaniającą połowę klatki piersiowej i prawe ramię oraz złocony, obfity płaszcz otaczający postać, ekspresyjnie drapowany, opadający na ziemię. Skrzydła ma złocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Podstawa na rzucie koła, trzon w typie gruszkowatym. Czara w kształcie mocno spłaszczonej kuli pokrytej puklami z profilowanym brzegiem. Pokrywa dwustrefowa, strefy oddzielone gładką wklęską, dolna strefa puklowana, górna puklowna, ujęta od dołu fryzem z liści, zwężająca się ku górze, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita jest trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi silnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma podłużną twarz, o migdałowatych, zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie oraz szerokich, rozchylonych ustach, okoloną krótką brodą oraz skręconymi w pukle włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma nałożoną koronę cierniową. Ciało ma silnie wychudzone z wyraźnie podkreślonymi guzowatymi żebrami, mostkiem i kośćmi biodrowymi, z silnie wciętą talią oraz zapadłą płaszczyzną brzucha. Nogi i ręce o podkreślonej wklęsło-wypukłej linii mięśni i ścięgien. Złocone perizonium zawieszone na podwójnym sznurze, odsłaniające prawe udo, z rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Na krzyżowaniu belek krzyża, na tle głowy Zbawiciela gloria promienista. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „IN RI”. Polichromia ciała Chrystusa naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Marmurowa tablica w kształcie leżącego prostokąta, ujęta kamienną, architektoniczną obudową w formie aediculi. Tablica u dołu zamknięta profilowanym gzymsem, z wspornikiem pośrodku, na którym znajduje się tarcza z godłem herbowym Ślepowron. Pole tarczy szrafowane poziomo i pomalowane na błękitny kolor, zaś elementy godła złocone (krzyże i pierścień). Tarcza nakryta hełmem prętowym z utrąconym klejnotem. Tablica flankowana korynckimi kolumienkami dźwigającymi belkowanie z gzymsem wyłamanym pośrodku półkoliście, zwieńczonym krzyżem. W podłuczu dwa medaliony z płaskorzeźbionymi wizerunkami zmarłych, dekorowane ornamentem roślinnym. W polu płyty inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PAMIĘCI / SZYMONA I ADAMA / SKORUPKA / PADLEWSKICH / PATRONÓW TEGO KOŚCIOŁA / + 1841 – +1879 / wdzięczny wnuk zarazem syn / Józef”.
płyta nagrobna
Epitafium Szymona i Adama Skorupka Padlewskich
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, tynkowany, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium prostokątne, zamknięte trójbocznie, od północy przylega zakrystia na planie prostokąta. Nawa szersza od prezbiterium, na rzucie prostokąta, od południa dostawiona kaplica Matki Boskiej na planie prostokąta, od zachodu wieża na planie kwadratu z dwoma aneksami po bokach. Prezbiterium dwuprzęsłowe, nawa trójprzęsłowa, nakryte sklepieniami krzyżowo-żebrowymi o gurtach spływających na profilowane wsporniki. Otwór tęczowy w formie półkolistej arkady. Parapet chóru muzycznego drewniany, wsparty na dwóch filarach. Posadzka z płyt ceramicznych. Fasada wieżowa, jednoosiowa, trójkondygnacyjna, zwężająca się ku górze; dwie dolne kondygnacje na planie kwadratu, trzecia ośmioboku. Trzy ściany pierwszej kondygnacji wieży ujęte lizenami, zakończone profilowanym gzymsem z krenelażem oraz daszkiem pulpitowym. Na osi portal w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w opasce tynkowej z dwuskrzydłowymi drzwiami. Portal zamknięty od góry i po bokach uskokowym gzymsem z daszkiem pulpitowym. Nad portalem biforium. Trzy ściany drugiej kondygnacji wieży ujęte lizenami, zakończone profilowanym gzymsem z krenelażem oraz daszkiem pulpitowym. Na ścianach ślepe biforia we wnękach w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Trzecia kondygnacja zakończona profilowanym gzymsem z kostkowaniem, na ściankach otwory dzwonne w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, naprzemiennie ślepe i otwarte. Wieża nakryta dachem ostrosłupowym. Po bokach wieży dwukondygnacyjne aneksy na planie wieloboku, przekryte daszkami wielospadowymi. Nawa i prezbiterium oszkarpowane w narożach jedno i dwuuskokowymi szkarpami nakrytymi daszkami. Na elewacji południowej pięć otworów okiennych w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, z szerokim rozglifieniem. Na elewacji wschodniej dwa analogiczne okna, na północnej trzy. Nawa, kaplica i zakrystia nakryte dachami blaszanymi, dwuspadowymi, prezbiterium pięciospadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z wysokiej podstawy ujętej lizenami i wspartej na konsolach z tablicą z inskrypcją oraz aediculi z portretem zmarłego flankowanej przez kompozytowe pilastry, podtrzymujące belkowanie. W osi środkowej pole prostokątne zamknięte łukiem półkolistym z portretem. Zmarły ukazany w popiersiu, w trzech czwartych, zwrócony w lewo. Twarz oddana szkicowo, z ciemnymi włosami odkrywającymi prawe ucho, z wąsami. Mężczyzna ubrany jest w koszulę i zarzuconą na nią czarną pelerynę. Tło neutralne, w tonacji brązów. We fryzie belkowania i pod portretem inskrypcja „REQUIESCAT IN PACE / POSTAWIŁ NA SKALE NOGI MOJE: I NAPROSTOWAŁ KROKI MOJE. / PS: 39”. Pod portretem herb rodziny Helclów; tarcza skwadrowana ze śladami złoceń, nakryta otwartą koroną. W dolnej części płycina z inskrypcją „ANTONI ZYGMUNT HELCEL / ŻOŁNIERZ Z ROKU 1831. / PROFESSOR HISTORYI PRAWA POLSKIEGO W UNIW(ERSYTECIE) JAGIEL(LOŃSKIM) / CZŁONEK TOWARZY(STWA) NAUK(OWEGO) KRAK(OWSKIEGO) I WIELU INNYCH. / AUTOR WIELU DZIEŁ OJCZYSTYCH / POSEŁ KRAJOWY / ZAŁOŻYCIEL STOWARZYSZENIA KATOLICKIEGO / WAROWNI KRZYŻA / PEŁEN MIŁOSIERDZIA DLA UBOGICH / URODZ(ONY) W KRAKOWIE 12. LIST(OPADA) 1808. UMARŁ 31. MARCA 1870.”
płyta nagrobna
Epitafium Antoniego Zygmunta Helcla
Zdjęcie nr 1: Obrazy w formie stojącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ze szczytem przy górnym boku, z numerem stacji, zwieńczonym krzyżem. Kompozycje wielofigurowe, postacie ukazane w ruchu, na tle pejzażu. Chrystus jest każdorazowo wyodrębniony spośród nich, ubrany w jasnoniebieską tunikę, przewiązaną sznurem, z łańcuchem na szyi lub w białym perizonium, z koroną cierniową na głowie. Na stacjach o numerach I-VI sygnatury „Wojciech Eljasz 1871”, na VII – „Wojciech Elasz / w Krakowie / 1871”, na obrazach VIII- IX – „Wojciech Eljasz / 1872”, na dziele o numerze XI – „Eljasz 1872”, a na XIII i XIV sygnatura „Wojciech Eljasz 1872”.
obraz
Stacje drogi krzyżowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Epitafium księdza Tomasza Leśniaka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-ksiedza-tomasza-lesniaka

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności