W aktach wizytacji z 1647 roku odnotowano kamienną chrzcielnicę. Tę z marmuru dębnickiego wpisano do protokołu wizytacyjnego w 1747 roku.
Podstawa na rzucie koła, trzon w typie gruszkowatym. Czara w kształcie mocno spłaszczonej kuli pokrytej puklami z profilowanym brzegiem. Pokrywa dwustrefowa, strefy oddzielone gładką wklęską, dolna strefa puklowana, górna puklowna, ujęta od dołu fryzem z liści, zwężająca się ku górze, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie.
Chrzcielnica należy do wyrobów typowych jednego z najważniejszych ośrodków kamieniarskich w Polsce, w Dębniku koło Krzeszowic. Od lat dwudziestych XVII wieku wydobywano w nim czarny marmur popularny w sztuce polskiej w dobie baroku, ale także w XIX i pierwszej połowie XX wieku. Kopalniami i powstającymi wokół nich warsztatami zarządzali karmelici bosi w Czernej, właściciele gruntów. Tamtejsi kamieniarze powielali takie same wzory. Chrzcielnica w Gaju jest niemal identyczna z chrzcielnicami w kościołach w Gdowie (przed 1663), Bolechowicach (1673), Modlnicy (2. poł. XVII w.) i Krzeszowicach (XVII w.).
Chrzcielnica, wykonana z czarnego marmuru dębnickiego zapewne na przełomie XVII i XVIII wieku, należy do typowych produktów ośrodka kamieniarskiego w Dębniku koło Krzeszowic, którego łomy były własnością Karmelitów bosych z Czernej.
Autor: Andrzej Stanisław Kostka Załuski
Autor: Aleksander Maciej Rudzki
Józef Skrabski, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-18