Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Gdów
Miejscowość
Gdów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
Chrystus Ukrzyżowany rzeźba późnobarokowa rzeźba XVIII wieku
Miejsce przechowywania
północna ściana nawy głównej
Identyfikator
DZIELO/01329
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
1741-1748
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 95 cm
wysokość – 230 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość figury – 80 cm
Szerokość figury – 80 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego została wykonana przez warsztat Korneckich w czasie powstania całego wyposażenia architektoniczno-rzeźbiarskiego kościoła w latach 1741-1748. W późniejszych latach była kilkakrotnie przemalowywana.

Opis

Figura umarłego Chrystusa przybita trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, układających się w delikatny łuk, esowato wygiętej sylwetce, głowa opada bezwładnie na prawy bark, obie nogi ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz trójkątna, szczupła, o zamkniętych oczach, dużym, prostym nosie i wąskich ustach, okolona krótką brodą i włosami silnie skręconymi w pukle. Na głowie szeroka, zielona korona cierniowa. Ciało wychudzone, o silnie podkreślonej muskulaturze oraz żebrach klatki piersiowej. Biodra przepasane białym, krótkim i silnie drapowanym perizonium, zawiązanym na lewym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Na zakończeniu pionowej belki krzyża banderola z napisem „I.N./R.I.”

Zarys problematyki artystycznej

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego należy do bliskiej pod względem formalnym grupy krucyfiksów wykonywanych w warsztacie Korneckich. W rzeźbach tych występuje zazwyczaj taki sam układ ciała w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, charakterystyczny typ twarzy o analogicznych rysach, szeroka korona cierniowa oraz krótkie perizonium, często wiązane na lewym boku, odsłaniające fragment lewego biodra. Omawiane dzieło posiada zbliżone cechy formalne względem krucyfiksu z kościoła w Gdowie, który znajduje się na belce tęczowej, dlatego można przypisać jego wykonanie warsztatowi Korneckich.
Figura Chrystusa ukazana jest w typie Cristo morte, a więc jako umarłego, po tym jak skonał na krzyżu.
Piotr Kornecki razem ze swoim przyrodnim bratem Stanisławem założyli w Gdowie warsztat stolarsko-rzeźbiarski i malarski. Z czasem pracowali w nim również synowie tego pierwszego oraz krewniacy mieszkający w tej wsi. Rodzinny warsztat Korneckich był szczególnie prężny w trzeciej ćwierci XVIII wieku, wykonując prace w wielu kościołach na terenie południowej Małopolski.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Figura zabrudzona, pokryta grubą warstwą przemalowań.

Streszczenie

Figura została wykonana przez warsztat Korneckich w czasie powstania całego wyposażenia architektoniczno-rzeźbiarskiego kościoła w latach 1741-1748. Rzeźba Chrystusa ukazana jest w typie Cristo morte, a więc jako umarłego, po tym jak skonał na krzyżu.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-1

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności