Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica z pokrywą ustawiona na dwustopniowym, kamiennym cokole na rzucie kwadratu. Stopa w formie ośmiokąta foremnego na kształt jednolalkowej tralki, trzon żłobkowany. Czara ośmioboczna, puklowana. Pokrywa na ośmiobocznej, profilowanej podstawie z uszami po dwóch bokach, na bocznych i tylnych kwaterach napis „R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1923 FUNDAT RZEPA z BUGAJU”. Zwieńczona złoconą koroną, od dołu ujętą puklowaniem, na której ustawiona rzeźbiona, pełnoplastyczna scena Chrztu Chrystusa w Jordanie. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, powyżej na skałach Jan Chrzciciel trzymający w lewej ręce wysoki krzyż, a w prawej konchę. Nad nimi wydłużona gloria z gołębicą Ducha Świętego. Tło sceny stanowi drzewo.
Zdjęcie nr 2: Chrzcielnica z pokrywą ustawiona na dwustopniowym, kamiennym cokole na rzucie kwadratu. Stopa w formie ośmiokąta foremnego na kształt jednolalkowej tralki, trzon żłobkowany. Czara ośmioboczna, puklowana. Pokrywa na ośmiobocznej, profilowanej podstawie z uszami po dwóch bokach, na bocznych i tylnych kwaterach napis „R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1923 FUNDAT RZEPA z BUGAJU”. Zwieńczona złoconą koroną, od dołu ujętą puklowaniem, na której ustawiona rzeźbiona, pełnoplastyczna scena Chrztu Chrystusa w Jordanie. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, powyżej na skałach Jan Chrzciciel trzymający w lewej ręce wysoki krzyż, a w prawej konchę. Nad nimi wydłużona gloria z gołębicą Ducha Świętego. Tło sceny stanowi drzewo.
Zdjęcie nr 3: Chrzcielnica z pokrywą ustawiona na dwustopniowym, kamiennym cokole na rzucie kwadratu. Stopa w formie ośmiokąta foremnego na kształt jednolalkowej tralki, trzon żłobkowany. Czara ośmioboczna, puklowana. Pokrywa na ośmiobocznej, profilowanej podstawie z uszami po dwóch bokach, na bocznych i tylnych kwaterach napis „R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1923 FUNDAT RZEPA z BUGAJU”. Zwieńczona złoconą koroną, od dołu ujętą puklowaniem, na której ustawiona rzeźbiona, pełnoplastyczna scena Chrztu Chrystusa w Jordanie. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, powyżej na skałach Jan Chrzciciel trzymający w lewej ręce wysoki krzyż, a w prawej konchę. Nad nimi wydłużona gloria z gołębicą Ducha Świętego. Tło sceny stanowi drzewo.
Zdjęcie nr 4: Chrzcielnica z pokrywą ustawiona na dwustopniowym, kamiennym cokole na rzucie kwadratu. Stopa w formie ośmiokąta foremnego na kształt jednolalkowej tralki, trzon żłobkowany. Czara ośmioboczna, puklowana. Pokrywa na ośmiobocznej, profilowanej podstawie z uszami po dwóch bokach, na bocznych i tylnych kwaterach napis „R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1923 FUNDAT RZEPA z BUGAJU”. Zwieńczona złoconą koroną, od dołu ujętą puklowaniem, na której ustawiona rzeźbiona, pełnoplastyczna scena Chrztu Chrystusa w Jordanie. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, powyżej na skałach Jan Chrzciciel trzymający w lewej ręce wysoki krzyż, a w prawej konchę. Nad nimi wydłużona gloria z gołębicą Ducha Świętego. Tło sceny stanowi drzewo.

Chrzcielnica

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Gorzków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej
Tagi
Chrzest Chrystusa Rzepa Walenty Styczeń Franciszek
Miejsce przechowywania
nawa
Identyfikator
DZIELO/01534
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
1923 rok
Fundator
Walenty Rzepa
Autor
Franciszek Styczeń
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
kamień rzeźbiony, cięty, malowany, złocony, marmoryzowany; pokrywa drewniana, marmoryzowana, złocona; rzeźba drewniana, polichromowana
Wymiary podstawowe
wysokość – 245 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Chrzcielnica została wykonana w 1923 roku z fundacji Walentego Rzepy z Bugaju (dawna część Koźmic Wielkich). Wykonał ją krakowski rzeźbiarz Franciszek Styczeń.

Opis

Chrzcielnica z pokrywą ustawiona na dwustopniowym, kamiennym cokole na rzucie kwadratu. Stopa w formie ośmiokąta foremnego na kształt jednolalkowej tralki, trzon żłobkowany. Czara ośmioboczna, puklowana. Pokrywa na ośmiobocznej, profilowanej podstawie z uszami po dwóch bokach, na bocznych i tylnych kwaterach napis „R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1923 FUNDAT RZEPA z BUGAJU”. Zwieńczona złoconą koroną, od dołu ujętą puklowaniem, na której ustawiona rzeźbiona, pełnoplastyczna scena Chrztu Chrystusa w Jordanie. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, powyżej na skałach Jan Chrzciciel trzymający w lewej ręce wysoki krzyż, a w prawej konchę. Nad nimi wydłużona gloria z gołębicą Ducha Świętego. Tło sceny stanowi drzewo.

Zarys problematyki artystycznej

Chrzcielnica została wykonana w 1923 roku z fundacji Walentego Rzepy z Bugaju (dawna część Koźmic Wielkich). Wykonał ją krakowski rzeźbiarz Franciszek Styczeń. Chrzcielnica wraz z rzeźbiarskim przedstawieniem Chrztu Chrystusa należy do typowych dzieł reprezentujących tę gałąź rzemiosła artystycznego. Dekoracja, zwana puklowaniem, która zdobi czarę była charakterystyczna zwłaszcza dla sztuki w XVI i XVII wieku. Występowała przede wszystkim w złotnictwie i na czaszach chrzcielnic.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dostateczny, odpryski polichromii, widoczny podkład.

Streszczenie

Chrzcielnica została wykonana w 1923 roku z fundacji Walentego Rzepy z Bugaju (dawna część Koźmic Wielkich). Wykonał ją krakowski rzeźbiarz Franciszek Styczeń.

Bibliografia

Rycerski Eugeniusz, "Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Gorzkowie", Kraków 2005
Stachura Mieczysław Antoni, "Dom Bożej Matki", Gorzków 2007
"Słownik terminologiczny sztuk pięknych", Warszawa 2011

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa drewniana w kształcie prostopadłościennej skrzyni z narożami lekko wysuniętymi przed jej lico. Antependium drewniane z umieszczoną w centrum prostokątną płyciną z płaskorzeźbioną sceną Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Po bokach po dwie mniejsze płyciny w kształcie prostokąta stojącego wypełnione płaskorzeźbioną, złoconą dekoracją z winnym gronem, kłosami, kwiatami oraz muszlą palmetową. Tabernakulum w kształcie prostopadłościennej, obitej metalową blachą skrzynki, dwudrzwiowe. Na drzwiczkach odlewana dekoracja z kłosów i winnych gron, powyżej gorejące serce. Tabernakulum ujęte drewnianym tronem wystawienia w formie ażurowej kolumnady na planie półkola. Zwieńczone ażurowymi wolutami tworzącymi formę baldachimu. U szczytu korona zamknięta, u jej podstawy Baranek Apokaliptyczny. Retabulum ustawione na wysokim cokole z bokami zwróconymi pod kątem 45 stopni, zwieńczonym wydatnym profilowanym gzymsem. Na ścianach cokołów uskrzydlone główki aniołów z podwieszonym ornamentem o motywach cęgowych i roślinnych. Kondygnacja flankowana jest parą kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie. Kolumny o kapitelach kompozytowych, marmoryzowanych trzonach, z nałożoną do połowy dekoracją w formie ornamentalnej wici roślinnej złożonej z motywów akantu, rocaille'u, palmety i ornamentu cęgowego. Na gzymsie fragmenty przerwanego trójkątnego przyczółka, na których siedzą pełnoplastyczne figury aniołków. Pole główne ołtarza o lekko zaoblonych narożach, w jego centrum złocona, profilowana rama w otoku z cierniowej korony, o kształcie prostokąta stojącego zakończonego półkoliście. Pośrodku obraz Matki Boskiej Częstochowskiej oraz obraz Ukrzyżowanie na zasuwie, ponad którym umieszczona jest płaskorzeźba Boga Ojca. Powyżej, na osi ołtarza złocona korona z krzyżykiem. Zwieńczenie ujęte jest kolumnami analogicznymi jak w kondygnacji dźwigającymi niepełne, przełamane na osi podpór belkowanie o linii wklęsło-wypukłej. W polu promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego na tle obłoków. Po bokach zwieńczenia znajdują się spływy wolutowe dekorowane kwiatami. U szczytu krzyż wyrastający z palmety. Ołtarz malowany na kolor brązowy, złocenia w partiach profili elementów architektonicznych i ornamentów złocone, detale srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Tabernakulum dwudrzwiowe, w kształcie prostopadłościennej, obitej blachą metalową skrzynki. Na drzwiczkach odlewana dekoracja z kłosów i winnych gron, powyżej gorejące serce. Tabernakulum ujęte drewnianym tronem wystawienia w formie ażurowej kolumnady na planie półkola. Kolumny ustawione są na wysokich cokołach, wspierają niepełne belkowanie, zwieńczone sześcioma wolutami, spiętymi w kabłąk, tworzącymi formę połowy baldachimu. U szczytu korona zamknięta, pod nią Baranek Apokaliptyczny, a u spodu podwieszona szyszka otoczona liśćmi winogrona. Trzony kolumn w dolnej części zdobione są płaskorzeźbioną dekoracją roślinną, a w górnej części są gładkie, kapitele kompozytowe. Na tabernakulum ustawiona jest para adorujących aniołków, należących zapewne do kompletu tego zespołu. Aniołki ukazane są w pozycji klęczącej z rękami złożonymi w geście modlitwy i z pochylonymi głowami. Ubrane są w długie i złocone suknie.
tabernakulum
Tabernakulum

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Franciszek Styczeń
SDM_COVER_PHOTO
Walenty Rzepa

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz ośmioboczny z silnie profilowaną podstawą, zakończony u dołu szyszką. Ścianki kosza zdobione pięcioma płycinami w formie stojących prostokątów, zamkniętych łukiem odcinkowym, z opaską malowaną na złoto. W każdej z czterech płycin płaskorzeźbione i polichromowane przedstawienie jednego z ewangelistów: Marka, Mateusza, Łukasza i Jana. Każda z postaci ukazana całopostaciowo, frontalnie, ze zwojem w lewej ręce, prawą czyniąca gest błogosławieństwa. U stóp ewangelistów przedstawiono odpowiadające im atrybuty: św. Marka – lew, św. Jana – orzeł, św. Mateusza – człowiek, św. Łukasza – wół. Balustrada ambony z belkowaniem, zdobionym motywem rautów we fryzie i kostkowaniem pod gzymsem. Ambona dostępna przez drewniane schody, od wschodu. Balustrada schodów zdobiona czterema romboidalnymi płycinami o brzegach malowanych na złoto. Struktura malowana w kolorze naturalnego drewna, detale i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica usytuowana w południowo-wschodniej części placu przykościelnego; na planie kwadratu, o konstrukcji słupowej, szalowana, dwukondygnacyjna, zwieńczona wysokim dachem namiotowym z krzyżem. Przy wejściu tabliczka z inskrypcją „Któż jak Bóg! / Dzwony i dzwonnica poświęcone / przez J(ego) E(kscelencję) Ks(iędza) B(isku)p(a) Karola Wojtyłę / dn(ia) 5 X 1958 r(oku). / Odnowioną dzwonnicę poświęcił / J(ego) E(minencja) Ks(iądz) Kard(ynał) Stanisław Dziwisz / dn(ia) 18 II 2007 r(oku) / Parafia Gorzków”.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany w centrum wsi, u zbiegu głównych dróg, położony na niewielkim wzniesieniu, na placu otoczonym ogrodzeniem z kamiennymi filarami i metalową kratą. Budynek orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Od zachodu do fasady dostawiona niewielka kruchta; od południa dostawiona kaplica na planie prostokąta. Prezbiterium ujęte symetrycznie aneksami: pomieszczenie gospodarcze od północy i zakrystia od południa. Kościół sklepiony kolebkowo na gurtach z lunetami; prezbiterium nakryte sklepieniem parasolowatym; kaplica sklepieniem pseudoklasztornym; aneksy i kruchta z płaskim stropem. Wnętrze oświetlają prostokątne okna zamknięte półkoliście; w ścianie zachodniej okno okrągłe; w kaplicy i aneksach również okna zamknięte półkoliście. Wejście główne na osi kościoła, prostokątne; prezbiterium skomunikowane z aneksami prostokątnymi drzwiami; z zakrystii wyjście na zewnątrz. Chór muzyczny wsparty na czterech metalowych kolumnach z częścią środkową wybrzuszoną; z parapetem ozdobionym pseudopłycinami, kostkowaniem i lambrekinem. Fasada jednoosiowa, jednokondygnacyjna z trójkątnym szczytem, ozdobiona krenelażem. Na osi kruchta, zamknięta trójkątnym szczytem z prostokątnym wejściem o półkolistym zwieńczeniu. Elewacje ujęte są uskokowymi przyporami i zwieńczone gzymsem z motywem lambrekinów. Dachy dwuspadowe nad nawą i prezbiterium; pulpitowe nad aneksami i kaplicą; kryte blachą. Dach wieńczy wieżyczka na sygnaturkę w formie gloriety zwieńczonej ostrosłupem z krzyżem. Kaplica południowa na planie prostokąta, ze sklepieniem odwołującym się do formy sklepienia klasztornego. Szerokie wejście zakończone łukiem odcinkowym od strony nawy głównej. Naprzeciw wejścia okno zamknięte półkoliście, uskokowe wielokwaterowe. Wejście od strony zachodniej prostokątne, z drewnianymi drzwiami. Wnęka ołtarzowa zakończona łukiem półkolistym, z dekoracją mozaikową, przedstawiającą Michała Archanioła; podwieszona mensa ołtarzowa z lastriko. Część ołtarzowa podniesiona o jeden stopień.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Chrystus ukazany w lekkim zwisie, o silnie zaznaczonej anatomii, z wydatną klatką piersiową i zaznaczoną wyraźnie linią żeber. Nogi przybite do krzyża jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Głowa lekko zwrócona w prawą stronę, skłoniona w dół. Twarz pociągła, nos prosty, oczy i usta lekko otwarte. Twarz okolona niewielkim zarostem ułożonym na końcu w dwa pukle; włosy długie, opadające na plecy i prawe ramię. Na głowie masywna korona cierniowa. Perizonium białe, ciasno oplatające biodra, z dłuższym końcem spływającym wzdłuż prawego uda. Nad głową Chrystusa prosty titulus z napisem „INRI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Krzyż gładki, ciemnobrązowy.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne figury siedzących na odcinkach przyczółka aniołów trzymających w ręku liście palmowe. Postacie półnagie, przepasane złoconą tkaniną. Na plecach duże, złocone, rozłożone skrzydła. Twarze pełne, włosy krótkie. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Szaty, skrzydła i liście złocone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta umieszczona na zewnętrznej ścianie południowej kaplicy pw. Michała Archanioła. W prawym, górnym narożu medalion ze zdjęciem, w lewym skrzyżowane liść palmy oraz krzyż. Poniżej napis „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / KSIĄDZ / WŁADYSŁAW / JETTMAR / PIERWSZY ADMINISTRATOR / KOŚCIOŁA W GORZKOWIE / URODZONY W 1886. ROKU / PRZEŻYŁ 32 LATA / W TYM 6 LAT KAPŁAŃSTWA / ZMARŁ JAKO OFIARA OBOWIĄZKU / W CZASIE EPIDEMII / 25 PAŹDZIERNIKA 1918 ROKU / «NIKT NIE MOŻE MIEĆ / WIĘKSZEJ MIŁOŚCI / JAK ODDAĆ ŻYCIE / ZA SWYCH PRZYJACIÓŁ» / J.15.13. / PARAFIANIE 1967 R(OK)”. Tło fakturowane. Wokół tablicy cementowe obramienie zdobione poziomym żłobkowaniem.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Władysława Jettmara

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę usytuowano przy łuku tęczowym na zachodniej ścianie prezbiterium. Ambona składa się z baldachimu, zredukowanego zaplecka, kosza oraz prowadzących do niej przyściennych schodów. Wykonana jest z drewna dębowego, bejcowanego i lakierowanego. Partie ornamentalne zostały wyzłocone lub też polichromowane na czerwono i niebiesko. Kosz uzyskał kształt ośmioboczny. Wieńczy go parapet w formie profilowanego gzymsu koronującego. Kolejne pięć boków kosza flankują spiralne kolumienki o liściastych kapitelach ustawionych na wysokich cokolikach, podtrzymujących imposty z pinaklami. Pole każdego boku ozdobiono maswerkowym baldachimem zwieńczonym wygiętą do przodu sterczyną zakończoną kwiatonem. Baldachimy wspierają smukłe kolumienki o liściastych kapitelach ustawione na wysokich cokolikach. Cokoliki kolumienek narożnych i tych podtrzymujących baldachimy wspierają się na łamanym cokole obiegającym cały kosz. Cokół dekorowany od spodu arkaturą złoconą i polichromowaną na czerwono i niebiesko oddziela górną część ambony od jej spodu. Spód ambony utworzono z spływów koncentrujących się na środku na ośmiobocznej, profilowanej opasce dekorowanej od góry stylizowanym motywem lilii heraldycznej, a od dołu stylizowanymi, złoconymi liśćmi winnej latorośli otaczającej dużą kiść winnego grona. Pod baldachimami na czterech bokach umieszczono wykonane w głębokim reliefie przedstawienia stojących ewangelistów. Piąty bok ambony, przylegający do schodów, zdobi zredukowany baldachim pod którym umieszczono złocony i srebrzony kwiat słonecznika. Każdy z ewangelistów stoi na niewielkim postumencie, ustawionym na głównym cokole. Na każdym postumencie widnieję imię przedstawionego ewangelisty. Na południowym boku kosza umieszczono św. Jan. Ukazany został frontalnie z głową ujętą w trzech czwartych w lewo. Ma on długie, falowane, brązowe włosy spływające na ramiona, głowę pochyloną w prawo, wzrok skierowany ku górze. W lewej ręce trzyma księgę, a w prawej, przyciśniętej do piersi pióro. Ubrany jest w długą zieloną tunikę, nakrytą czerwonym płaszczem. Po lewej stronie, u jego stóp widnieje czarny orzeł. Na kolejnym boku znajduje się św. Marek. Wyobrażono go frontalnie z prawą ręką w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma rotulus. Ma on krótkie, brązowe włosy oraz brodę. Ubrany jest w niebieską tunikę odsłaniającą fragmenty bosych stóp i żółty płaszcz. Po lewej stronie przy jego nogach znajduje się lew. Na następnym boku ukazano frontalnie stojącego św. Mateusza. Ewangelista w lewej ręce przyciśniętej do piersi trzyma rotulus, a prawą opuszczoną wzdłóż tułowia wyciąga do przodu. Ma długie, brązowe, falowane włosy spływające na kark oraz brodę. Ubrany jest w blado różową tunikę i żółty płaszcz. Przy jego lewej stopie znajduje się uskrzydlona anielska główka. Dalej znajduje się także przedstawiony frontalnie św. Łukasz. Równocześnie prawą i lewą ręką podtrzymuje zamknietą księgę. Ma on łysiejące czoło i głowę otoczoną siwiejącymi włosami i brodą. Ewangelista ma na sobie brązową tunikę u spodu odsłaniającą fragmenty bosych stóp oraz bladoniebieski płaszcz przerzucony przez prawe ramię. U jego stóp, po lewej stronie, znajduje się wół. Na ambonę prowadzą ulokowane przy ścianie schody o dziesięciu stopniach. Ich balustradę artykułują kolumienki o liściastych kapitelach flankujące ażurowe, ostrołukowe arkady wypełnione u góry złoconym maswerkiem. Zaplecek ambony został zredukowany do szerokiej listwy dekorowanej stylizowaną ostrołukową arkadką. W jej górnej części wyobrażono dwie tablice Dekalogu z numerami przykazań: na jednej: I, II, III, IV, V; na drugiej: VI, VII, VIII, IX, X. Ponad amboną zawieszono wieloboczny baldachim zwieńczony ażurową wiązką spiętych razem pierścieniem zdobionych czołgankami prętów, tworzących dekoracyjny kwiaton wygięty do przodu. Boki baldachimu ozdobiono wycinanymi w desce maswerkami flankowanymi pinaklami, zwieńczonymi powyginanymi sterczynami. Niebieskie podniebie baldachimu zdobi srebrzone wyobrażenie gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy. Mensa ołtarzowa skrzyniowa, prostopadłościenna z kamiennym portatylem, zamknięta profilowanym gzymsem podtrzymywanym przez cztery marmoryzowane kolumny. Antepedium dekorowane trzema płycinami: środkowa kwadratowa z krzyżem trójlistnym w czworoliściu, boczne z aplikowanym motywem winorośli i kłosów zbóż. Retabulum ustawione na predelli, trójosiowe o półkoliście zamkniętych wnękach zakończonych trójkątnymi szczytami, w polu których uskrzydlone główki anielskie w medalionach. Wnęka środkowa wyższa i szersza zamknięta dwuspadowym daszkiem, ujęta parą kolumn kompozytowych wspierających odcinki gzymsu. Wewnątrz obraz z przedstawieniem św. Rozalii. We wnękach bocznych pełnoplastyczne figury św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej stronie. Nad wnęką środkową baldachim z figurą Chrystusa Zmartwychwstałego, po bokach pełnoplastyczne figury świętych. Predella dekorowana fryzem arkadkowym oraz płycinami z maswerkowaniem i rozetami, boki retabulum ujęte ażurowymi uszakami formowanymi z wici roślinnej. Półkoliste łuki wnęk zdobione arkadkami. Całość polichromowana na odcień ciemnobrązowy, detal architektoniczny i profilowania pomarańczowe oraz złocone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany do kolan, frontalnie, lewą ręką odsłania szatę z piersi, prawą wyciąga do przodu, w geście otwartej dłoni. Twarz ma pociągłą, o dużych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz jasnymi włosami opadającymi na ramiona. Wokół głowy nimb. Ubrany jest w białą, luźną tunikę, odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez lewe ramię i otaczający postać. Na jego piersi unosi się gorejące serce w glorii promienistej. Na dłoniach ma ślady męki. Chrystus ukazany jest na cieniowanym zielono-granatowym tle. Obraz ujęty złoconą, szeroką ramą, dekorowaną rzeźbionymi rozetami.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na trzonie ryty kartusz z godłem herbu Zadora pod kapeluszem z sześcioma chwostami po każdej ze stron, w trzech rzędach. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z sześcioma kabłąkami złączonymi kulą i krzyżem; obręcz i kabłąki z malowanymi rautami i kaboszonami imitującymi kamienie jubilerskie. Wewnątrz korony grupa rzeźbiarska: Chrystus w Jordanie, z rękoma w geście modlitwy i św. Jan Chrzciciel polewający wodą głowę Jezusa.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na rzucie ośmioboku, trzon i czara również są ośmioboczne. Cokół dwustopniowy, stopnie oddzielone od siebie zaoblonym uskokiem, w górnej części łagodnie przechodzą w trzon. W środkowej partii trzonu spłaszczony ośmioboczny pierścień dekorowany taśmą z płaskorzeźbionymi rozetkami. Czara rozchylająca się ku górze, z profilowaną podstawą, rozczłonkowana ostrołukowatymi płycinami, zakończona profilowanym gzymsem. Ośmioboczna pokrywa o polach z wyciętymi płycinami zamkniętymi potrójnymi łukami półkolistymi jest zwieńczona profilowanym gzymsem z koronką i nakryta daszkiem. Nad nim podstawa ujęta od dołu arkadkowaniem z grupą rzeźbiarską Chrztu w Jordanie. Chrystus stoi w rzece z rękami założonymi na piersi, opasany na biodrach długą białą tkaniną. Przed nim, na skale stoi św. Jan Chrzciciel, ubrany w wielbłądzią skórę z prawą ręką trzymającą naczynie z wodą nad głową Chrystusa, a lewą wyciągniętą do przodu. Nad nim unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica usytuowana na postumencie na rzucie półkolistym i schodkowej, kwadratowej płycie. Jej trzon w typie gruszkowym dźwiga puklowaną, półkulistą czarę z profilowanym, ćwierćkolistym w przekroju wylewem. Pokrywa drewniana, bogato profilowana, malowana na czarno, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Jak cytować?

Maria Działo, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności