Figura św. Stanisława powstała razem z całym rokokowym wyposażeniem kościoła w 1779 roku. Została wykonana przez współpracujących ze sobą braci – Antoniego i Ignacego Korneckich.
Rzeźba drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z pochyloną głową i lekko esowato wygiętą sylwetką. Obie ręce ma rozłożone na boki, w lewej trzyma pastorał, prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma szczupłą, kwadratową, o wyraźnie zarysowanej żuchwie, migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich, rozchylonych ustach; okoloną falowanymi włosami opadającymi na plecy. Na głowie ma infułę z taśmami (fannones). Święty ubrany jest w albę, rokietę dekorowaną płaskorzeźbioną koronką przy brzegu, stułę oraz kapę zapiętą klamrą na piersi, na dłoniach ma rękawiczki. Przy lewej nodze Stanisława popiersie mężczyzny ujęte tkaniną z głową skierowaną w górę. Figura niemal w całości złocona, detale stroju srebrzone.
Figura św. Stanisława pod względem formalnym odpowiada rzeźbom tworzonym w warsztacie Korneckich. Czas jej powstania wskazuje jednak, że została wykonana po rozwiązaniu warsztatu w Gdowie (1776) przez pracujących w nim dawniej braci, Antoniego i Ignacego Korneckich, synów Piotra Korneckiego. Figury obu biskupów z ołtarza głównego w Raciechowicach są niezwykle podobne do rzeźb niezidentyfikowanych biskupów z ołtarza św. Wojciecha z fary w Bochni i zostały wykonane niewątpliwie przez tego samego rzeźbiarza. Święty Stanisław ze Szczepanowa był biskupem krakowskim, dlatego ukazany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Ikonografia przedstawiająca go z niewielką postacią Piotrowina ilustruje legendę o nabyciu przez świętego wsi Piotrawin. W związku z tym wydarzeniem wywiązał się spór pomiędzy Stanisławem a spadkobiercami zmarłego właściciela wsi, który został rozstrzygnięty przed sądem królewskim na korzyść Stanisława. Według legendy św. Stanisław wskrzesił wspomnianego właściciela wsi, aby ten stanął przed sądem i dzięki jego zeznaniom biskup dowiódł swoich praw własności.
Figura św. Stanisława powstała razem z całym rokokowym wyposażeniem kościoła w 1779 roku. Została wykonana przez współpracujących ze sobą braci – Antoniego i Ignacego Korneckich. Święty Stanisław ze Szczepanowa był biskupem krakowskim, dlatego ukazany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Ikonografia przedstawiająca go z niewielką postacią Piotrowina ilustruje legendę o nabyciu przez świętego wsi Piotrawin.
Paulina Kluz, "Św. Stanisław", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-31