Św. Piotr

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Wola Batorska
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Tagi
Czech Karol rzeźba XIX wieku św. Piotr
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny
Identyfikator
DZIELO/09492
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
około 1859 roku
Fundator
Karol Czech
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Rzeźbę wraz z ołtarzem przeniesiono z kościoła w Niepołomicach z kaplicy Karola Boromeusza. U dołu ołtarza znajdował się napis: „KAROL CZECH FUNDATOR KOŚCIELNY KOŚCIOŁA TUTEJSZEGO. RP 1859”.

Opis

Rzeźba św. Piotra ustawiona na niskim cokole. Święty ukazany frontalnie z prawą ręką ugiętą w łokciu, w której na wysokości piersi trzyma klucz, w lewej opiera o biodro zamkniętą księgę. Twarz podłużna o szczupłych rysach z długim nosem i małymi oczami; średniej długości broda. Na głowie zaznaczona łysina z kępką włosów nad czołem i lokami zawiniętymi po bokach głowy. Ubrany jest w srebrzoną suknię i złocony płaszcz opadający z ramion. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba została wykonana około 1859 roku w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim. Sumarycznie zostały potraktowane draperie szat i detale anatomiczne. Święty Piotr został ukazany w tradycyjnym ujęciu z kluczem w dłoni, symbolizującym władzę namiestnika Chrystusa i księgą nawiązującą do jego misji apostolskiej. Jednak wizerunek tego apostoła charakteryzują nie tylko jego atrybuty, ale również fizyczny wygląd, który jest powszechnie rozpoznawalny w ikonografii chrześcijańskiej. W sztuce Orientu święty ma kręcone włosy, natomiast w sztuce Zachodu, wręcz przeciwnie, jest łysy lub ma tylko kępkę siwych włosów na głowie. Jego broda jest zawsze krótka. Liczba atrybutów przypisywanych św. Piotrowi jest nieliczna. Niektóre charakteryzują go jako apostoła, inne jako papieża. Najwcześniejszym i najbardziej rozpowszechnionym są występujące w omawianej rzeźbie klucze, które po raz pierwszy w ikonografii świętego pojawiły się w połowie V wieku, a następnie stały się wręcz jego znakiem rozpoznawczym. Atrybuty te symbolizują jego władzę w sprawach życia wiecznego i doczesnego, moc rozwiązywania i wiązania wszystkiego, zgodnie ze słowami, jakie wypowiedział Jezus do św. Piotra: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 19).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry

Streszczenie

Rzeźba została wykonana około 1859 roku w warsztacie prowincjonalnym, o czym świadczą sumarycznie potraktowane draperie szat i detale anatomiczne. Święty Piotr został ukazany w tradycyjnym ujęciu z kluczem w dłoni, symbolizującym władzę namiestnika Chrystusa i księgą nawiązującą do jego misji apostolskiej.

Bibliografia

Rèau Louis, "Iconographie de l’art chrètien", Paryż 1959
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum parafialne w Woli Batorskiej, Kronika parafialna od 1936 roku.
Archiwum parafialne w Woli Batorskiej, , Protokuł o przekazaniu temporaliów przejmowanego beneficjum i kościoła parafialnego w Woli Batorskiej z 22 lipca 1970.

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Maria Działo, "Św. Piotr", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-35

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności